Γαστρίτιδα

　　Η αιτία της οξείας γασρίτιδας

　　μπορεί να προκαλεστεί από χημικούς παράγοντες, φυσικούς παράγοντες, μικροβιακή λοίμωξη ή τοξίνες βακτηρίων. Επιπλέον, οι διαταραχές της πνευμονικής και νευρικής δραστηριότητας, η κατάσταση στρες ή οι αλλεργικές αντιδράσεις του οργανισμού που προκαλούνται από διάφορους παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν ως εσωτερικοί διεγερτές, προκαλώντας οξεία φλεγμονή και βλάβη του τοιχώματος του στομάχου.

　　Η αιτία της χρονοίτη γασρίτιδας

　　Η χρονοίτη γασρίτιδα προκαλείται από πολλαπλούς παράγοντες. Τώρα είναι σαφές ότι η λοίμωξη από το Helicobacter pylori είναι η κύρια αιτία της χρονοίτη γασρίτιδας, και μερικοί την ονομάζουν γασρίτιδα σχετική με τον Helicobacter pylori. Αλλά και άλλοι φυσικοί, χημικοί και βιολογικοί δυσμενείς παράγοντες που επαναλαμβανόμενα δρουν σε ευάλωτα άτομα μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια αυτή. Η ύπαρξη της αιτίας ή η επαναλαμβανόμενη εμφάνισή της μπορεί να προκαλέσει χρόνιες αλλαγές. Η χρόνια ατροφική γασρίτιδα είναι μια χρόνια εξελικτική αλλαγή που ξεκινά με την επιφανειακή λύθηση και τελικά μετατρέπεται σε μη αναστρέψιμη ατροφική λύθηση. Η αιτία της χρονοίτη γασρίτιδας δεν έχει εξεταστεί πλήρως στην ιατρική κλινική, και γενικά θεωρείται ότι σχετίζεται με δυσμενείς παράγοντες του περιβάλλοντος και ευάλωτοι χαρακτηριστικά. Οι φυσικοί, χημικοί και βιολογικοί δυσμενείς παράγοντες που επαναλαμβανόμενα δρουν σε ευάλωτα άτομα μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια αυτή. Η χρονοίτη γασρίτιδα που επαναλαμβάνεται μπορεί να προκαλέσει χρόνιες αλλαγές.

　　1．Η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων και τροφίμων που ερεθίζουν το στομάχι, της κατανάλωσης ακαθαρών τροφίμων ή του κάπνισματος και άλλων παραγόντων που επαναλαμβανόμενα δρουν στο τοίχωμα του στομάχου, προκαλούν ερυθρότητα και οίδημα.

　　2．Ο μυελός του στομάχου βρίσκεται σε μακροχρόνιο ερυθρότητα και ανεπαρκή οξυγονόληψη. Κατά τις περιπτώσεις ασθενειών όπως η σιωπηλή καρδιακή ανεπάρκεια ή η υπέρταση της πύελου, ο μυελός του στομάχου βρίσκεται σε μακροχρόνιο ερυθρότητα και ανεπαρκή οξυγονόληψη, προκαλώντας διαταραχή της θρεπτικής κατάστασης και την εμφάνιση γασρίτιδας.

　　3Η αγούσα γαστρίτιδα, αν η θεραπεία δεν είναι κατάλληλη και δεν γίνεται θεραπεία, μπορεί να μετατραπεί σε χρονική γαστρίτιδα.

　　4Η έλλειψη γαστρικού οξέος, τα βακτήρια είναι ευκολότερα να αναπαράγονται στο γαστρικό σωλήνα, μπορεί επίσης να προκαλέσει χρονική γαστρίτιδα.

　　5Η έλλειψη θρεπτικών συστατικών, η διαταραχή της ενδοκρινικής λειτουργίας, η ανωμαλία της ανοσολογικής λειτουργίας μπορεί να προκαλέσει χρονική γαστρίτιδα.

　　6Η λοίμωξη από το γαστρικό σπαστικό βακτήριο κ.λπ. μπορεί να είναι η αιτία της χρονικής γαστρίτιδας.

　　7Η δράση των βακτηρίων και των τοξινών. λόγω της συνεχούς εισόδου των βακτηρίων ή τοξινών από τις περιοχές του ρινικού, του στόματος, του λάρυγγα κ.λπ. στην κοιλιά; ή η έλλειψη γαστρικού οξέος στο γαστρικό σωλήνα, τα βακτήρια είναι ευκολότερα να αναπαράγονται στο γαστρικό σωλήνα, και μπορεί να προκαλέσει χρονική γαστρίτιδα.

　　8Ψυχολογικοί παράγοντες. Η υπερβολική ψυχολογική στέρηση, η κατάθλιψη και άλλοι ψυχολογικοί παράγοντες επηρεάζουν συνεχώς την κortex του εγκεφάλου, προκαλώντας διαταραχή της λειτουργίας της κortex, προκαλώντας σπασμό των αγγείων του τοιχώματος του γαστρικού σωλήνα, και την εμφάνιση φλεγμονής ή έλκους στο τοίχωμα του γαστρικού σωλήνα.

　　Οι επιπλοκές της αγούσα γαστρίτιδας είναι λιγότερες και πιο ήπιοι, οι επιπλοκές της χρονικής γαστρίτιδας περιλαμβάνουν:
　　1Γαστρική αιμορραγία: Η αιμορραγία από τη γαστρίτιδα δεν είναι σπάνια: η μεμβράνη συχνά συρρικνώνεται και γίνεται λεπτή, οι αδένες αποκαλύπτονται, τα σκληρά τρόφιμα τριβούν, η μεμβράνη μπορεί να εμφανίσει φλεγμονή και αιμορραγία, η κύρια εκδήλωση είναι η μαύρη κώμα, αν η αιμορραγία είναι μεγάλη μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία στο στόμα, οι σοβαροί ασθενείς έχουν ζαλαπή, ταχυκαρδία, σκοτεινή κώμα, ιδρώτας, και ακόμα σοκ.
　　2Αναιμία: Με την απώλεια μεγάλου όγκου αίματος από τη γαστρίτιδα, υπάρχει αναιμία σε δύο μορφές, η μεγάλη αναιμία, δηλαδή η κακοήθη αναιμία, ο ασθενής έχει σημεία αναιμίας, όπως ζαλαπή, αδυναμία, ταχυκαρδία, λευκόχρωμο δέρμα; Η αναιμία από έλλειψη σιδήρου είναι λόγω της χρονικής αιμορραγίας, και έχει επίσης να κάνει με την έλλειψη τροφής των ασθενών με γαστρίτιδα, η έλλειψη γαστρικού οξέος επηρεάζει επίσης τη λήψη και την απορρόφηση των υλικών για τη σύνθεση του αίματος.
　　3Γαστρική έλκος: Ο έλκος του γαστρικού σωλήνα συνήθως υπάρχει μαζί με την επιφανειακή γαστρίτιδα και την εστιακή γαστρίτιδα, υπάρχει εμφανής φλεγμονή και ερεθισμός, η μεμβράνη του γαστρικού σωλήνα συχνά συρρικνώνεται και γίνεται λεπτή, και μπορεί να προκαλέσει εστιακή φλεγμονή και έλκος, πρέπει να γίνει γαστροσκόπηση το συντομότερο δυνατόν για να αποφευχθεί η καθυστέρηση της θεραπείας.
　　4Προκαρκινική κατάσταση του γαστρικού καρκίνου: Η καρκινική μετάβαση της χρονικής γαστρίτιδας έχει στενή σχέση με την γαστριτική υπερπλασία. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις χρονικής γαστρίτιδας που είναι πιο πιθανές για καρκίνο: η χρονική γαστρίτιδα με κακοήθη αναιμία, η συχνότητα της μετάβασης είναι υψηλότερη από άλλες γαστρικές παθήσεις2Πάνω από 0 φορές, πρέπει να προκαλέσει την προσοχή των ασθενών με γαστρικές παθήσεις; Ατροφική γαστρίτιδα με ενδοκοιλιακή ανάπτυξη και βαθιά μη τυπική υπερπλασία.

　　Τα συμπτώματα της αγούσα γαστρίτιδας

　　Η κλινική εμφάνιση της αγούσα γαστρίτιδας μπορεί να είναι διαφορετική σε βαθμό, αλλά η έναρξη είναι πάντα ξαφνική. Οι ήπιοι πάσχοντες έχουν μόνο κοιλιακούς πόνους, ναυτία, βαρύτητα, δυσπέψη, ενώ οι σοβαροί πάσχοντες μπορεί να έχουν εμετό αίματος, μαύρην κώμα, και ακόμα αφυδάτωση και σοκ.

　　Η αγούσα γαστρίτιδα είναι συνήθως σύντομη και έχει αυτοπεριορισμό, ενώ οι άλλες μορφές γαστρίτιδας δεν αφήνουν καμία μετάλλαξη μετά την θεραπεία, αλλά η αγούσα γαστρίτιδα με σοβαρή διαδικασία μπορεί να προκαλέσει στενώσεις στην οισοφάγο και την πύλη του γαστρικού σωλήνα.

　　（1Συχνά υπάρχουν πυρετός, πονοκέφαλο, γενική αμηχανία και διάφορα σπάνια συμπτώματα δηλητηρίασης.

　　（2Σε σοβαρές περιπτώσεις κινδύνου εμφάνισης εξα乾ωσης, α.localtime poisoning και σοκ.

　　（3Τα σημεία δεν είναι εμφανή, υπάρχουν πόνους στην περιοχή της ανώτερης κοιλιάς και του ουρήθρα, χωρίς μυϊκή στένωση και αντίδραση, η ενδοκοιλιακή φωνή είναι συχνά εντονότερη.

　　（4Με ιστορικό υπερβολικής κατανάλωσης ή τροφίμων που δεν είναι καθαρά και έχουν αλλαχθεί.

　　（5Επικρατεί έντονη αιμορραγία, ναυτία, έντονο άγχος, συχνή διάρροια, για το πλέον υδρεύεται, μπορεί να περιέχει μη απορροφημένα τρόφιμα, μικρή ποσότητα βλέννας, και ακόμα αίμα.

　　Συμπτώματα χρόνιας γαστρίτιδας

　　Η χρόνια γαστρίτιδα είναι μια χρόνια γαστρική νόσος με μη συγκεκριμένα παθολογικά χαρακτηριστικά, η βλάβη μπορεί να περιοριστεί σε μέρος του στομάχου ή να επεκταθεί σε όλο το στομάχι. Η κλινική εμφάνιση δεν είναι συγκεκριμένη, η σοβαρότητα των συμπτωμάτων δεν συμφωνεί με την έκταση της βλάβης του γαστρικού επιπλοίου. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα ή έχουν διάφορα σύνδρομα δυσπρόσδεκτης δραστηριότητας, όπως δυσφορία και πόνος στην περιοχή του άνω άκρου, ναυτία και έμετος, μειωμένη όρεξη, αίσθηση πληρότητας μετά το γεύμα, βήχας και φυσαλίδες. Οι ασθενείς με βλάβη του γαστρικού επιπλοίου μπορεί να έχουν εμετό αίματος και μαύρης κόπρας. Οι ασθενείς με χρόνιο συρρικνωτική γαστρίτιδα μπορεί να έχουν μειωμένη γαστρική οξύτητα, δυσπρόσδεκτη δραστηριότητα, αναιμία, απώλεια βάρους, γλωσσίτιδα και διάρροια, μερικοί ασθενείς με βλάβη του επιπλοίου έχουν πιο έντονο πόνο στην περιοχή του άνω άκρου και μπορεί να έχουν αιμορραγία.

　　Η γαστρίτιδα συχνά προκαλείται από την κακή διατροφή και τα κακή συνηθισμένα, για την πρόληψη της νόσου πρέπει να προσέχετε την καθημερινή σας ζωή για να αποφύγετε τους κινδύνους της γαστρίτιδας, συγκεκριμένες ενέργειες περιλαμβάνουν:

　　1.Αποφύγετε τα χημικά ερεθίσματα

　　.Απομακρύνετε τα χημικά ερεθίσματα

　　2.Αποφύγετε τα μολυσματικά στοιχεία

　　Οι κύριοι παράγοντες που προκαλούν την αιφνίδια γαστρίτιδα είναι οι λοιμώξεις από μη καθαρά τρόφιμα, οι κοινές λοιμώξεις είναι το εξωτοξικό της στυφνακκίας, το εξωτοξικό της βασιλοβακτηρίωσης, το ενδοτοξικό της Salmonella και η βακτηριακή ακαταστασία. Η λοιμώδης μυκοβακτηρίωση μπορεί επίσης να προκαλέσει αιφνίδια γαστρίτιδα, αν δεν αφαιρεθεί μπορεί να μετατραπεί σε χρόνιο ενεργό γαστρίτιδα. Οι κοινές λοιμώξεις από ιούς περιλαμβάνουν τον ιό της γρίπης και τον ιό του εντέρου.

　　3.Άλλοι παράγοντες:

　　Η νευροvegetative δυσλειτουργία, η κατάσταση στρες, οι αλλαγές από διάφορους παράγοντες και ορισμένες συνοδικές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις του σώματος. Η καρδιακή νόσος της πνευμονικής πηγής, η αναπνευστική ανεπάρκεια, η ανεπαρκής πρόσληψη βιταμινών, η δυσπρόσδεκτη ανάληψη του εντέρου και ο καρκίνος στην τελευταία φάση μπορούν να θεωρηθούν ενδογενείς παράγοντες που προκαλούν την αιφνίδια φλεγμονή του γαστρικού επιπλοίου.

　　Οι συνηθισμένες εξετάσεις για τη γαστρίτιδα περιλαμβάνουν:

　　Γαστροσκόπηση και εξέταση ζωντανής ιστορίας

　　Η γαστροσκόπηση είναι η καλύτερη μέθοδος διάγνωσης της γαστρίτιδας, η γαστροσκόπηση μπορεί να παρατηρήσει τις αλλαγές στο γαστρικό επιπλοίο, ενώ παράλληλα μπορεί να αφαιρέσει το ιστού του γαστρικού επιπλοίου για να κάνει τομές και να παρατηρήσει τις αλλαγές του ιστού υπό το μικροσκόπιο, και να καθορίσει τη διάγνωση με τη συνδυασμό των αποτελεσμάτων της γαστροσκόπησης και της παθολογικής εξέτασης.

　　Σημεία προσοχής για τη γαστροσκόπηση

　　（1）Την πρωί να κάνει γαστροσκόπηση:

　　Η νύχτα πριν από την εξέταση8Μετά την ώρα αυτή, δεν πρέπει να καταναλώνει τροφή και ποτά, και να μην καπνίζει.

　　Η νύχτα πριν από την εξέταση, να φάει λίγα και εύκολα πνιγόμενα τρόφιμα. Γιατί και αν ο ασθενής πιει μικρή ποσότητα νερού, μπορεί να αλλάξει τη χρώση του γαστρικού επιπλοίου, όπως η φυσική αλλαγή της γαστρικής ελλείψεως, μετά το πόσιμο, το γαστρικό επιπλοίο μπορεί να γίνει κόκκινο, προκαλώντας λάθος διάγνωση.

　　（2）Την μεσημέρι να κάνει γαστροσκόπηση:

　　Ο ασθενής μπορεί να πάρει την ημέρα8Πριν από την ένεση, μπορεί να πιει γλυκό νερό, αλλά δεν πρέπει να τρώει τίποτα άλλο, και δεν πρέπει να τρώει το μεσημέρι. Για ασθενείς με στένωση του πυλού, είναι απαραίτητο να κάνουν καθαρισμό του στομάχου την νύχτα της ημέρας της εξέτασης, για να καθαρίσουν πλήρως το περιεχόμενο του στομάχου μέχρι να γίνει καθαρός ο αναδρομικός ορός.

　　Πριν την αφαίρεση του γαστρικού καναλιού μετά την λεκάνη, ο ασθενής πρέπει να είναι σε θέση κεφαλή κάτω και πόδια ψηλά για να εξασφαλίσει την πλήρη εκκένωση των υπολειπόμενων υγρών στο στομάχι.

　　Δεν μπορεί να πλύνει το στομάχι την ίδια μέρα, καθώς η πλύση του στομάχου μπορεί να αλλάξει τον χρώμα της μεμβράνης του γαστρικού σωλήνα.

　　（2）Δοκιμή για幽门螺杆菌

　　μπορεί να πάρει ένα άλλο κομμάτι ζωντανής ιστορίας κατά τη διάρκεια της ενδοσκοπίας για την ταχεία δοκιμή της ουρίας, για να αυξήσει την αξιοπιστία της διάγνωσης της λοίμωξης από幽门螺杆菌. Η δοκιμή αντισωμάτων για την幽门螺杆菌 είναι μια καθοριστική δοκιμή που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση αντισωμάτων για την幽们螺旋杆菌 στο αίμα, τη λευκοκυττάρο ή το πλήρες αίμα του ανθρώπου. Όταν το δείγμα του ασθενούς περιέχει αντισώματα συγκεκριμένα για την幽们螺旋杆菌, τότε σχηματίζονται αντιγόνα με τη γραμμή δοκιμής (T γραμμή)-αντισωμάτων-αντιγονικό συμπλοκόν και εμφανίζουν γραμμή κόκκινου χρώματος. Χρησιμοποιώντας το όργανο αναπνοής για την αναπνοή δοκιμών, ο διαδικασία είναι απλή, χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες, και είναι μια από τις ιδανικές μεθόδους διάγνωσης. Και η ευαισθησία του αποτελέσματος είναι πάνω από95πάνω από το 95%, είναι ο χρυσός κανόνας της ιατρικής για την ανίχνευση του HP.

　　（3）Ραδιολογία της ανώτερης γαστρικής οδού

　　Η ραδιολογία της ανώτερης γαστρικής οδού είναι μια συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος, αυτή η εξέταση έχει αξία στη διάγνωση της ερεθιστικής νόσου και του όγκου, αλλά λόγω της δυνατότητάς της να παρατηρήσει μόνο τις αλλαγές στη μορφή του γαστρικού σωλήνα και όχι τις αλλαγές στη μεμβράνη του γαστρικού σωλήνα, έχει περιορισμούς.

　　（4）Δοκιμές για αυτοανοσογόνο γαστρίτιδα

　　Οι ασθενείς με υποψία αυτοανοσογόνου γαστρίτιδας πρέπει να δοκιμαστούν για PCA και IFA, και οι θετικά κύριοι υποδεικνύουν την παρουσία αυτοανοσογόνων παραγόντων. Η Βιταμίνη Β12Μέτρηση της συγκέντρωσης και της Βιταμίνης Β12Δοκιμές απορρόφησης βοηθούν στη διάγνωση της σοβαρής αναιμίας.

　　（5）Μέτρηση της γαστρίνης G17、Μέτρηση της προγαστρίνης Ι και ΙΙ

　　Η μέτρηση της γαστρίνης και της πепσίνης στο αίμα είναι μη επεμβατική εξέταση που βοηθά στην κρίση της παρουσίας της συστένωσης της μεμβράνης του γαστρικού σωλήνα και της τοποθεσίας και της έκτασής της.

　　Η οξεία γαστρίτιδα είναι μια ακατάλυτη αλλαγή της μεμβράνης του γαστρικού σωλήνα, η οποία μπορεί να προκληθεί από χημικά (τσιγάρα, ισχυρά ποτά, βαρύ τσάι, καφέ, φάρμακα κ.λπ.), φυσικά (πάρα πολύ ζεστό, πάρα πολύ κρύο, πολύ γαλήνιο τρόφιμα, ακτινοβολία X κ.λπ.), ή από την επαφή με βακτήρια ή τα τοξίνες τους, η πορεία της οποίας είναι συνήθως σύντομη1~2Η πρόγνωση είναι καλή. Γενικά διακρίνονται σε πέντε τύπους: απλή, ερεθιστική, λοιμώδης, φλεγμονώδης και αιμορραγική γαστρίτιδα.

　　Οι αρχές της διατροφής και της υγείας για τους ασθενείς με οξεία γαστρίτιδα είναι:

　　Οι ασθενείς με οξεία γαστρίτιδα συχνά εμφανίζουν ναυτία, διάρροια και άλλα συμπτώματα. Κατά την απώλεια υγρών, πρέπει να προσθέσουμε πολλά υγρά στη διατροφή, να προσφέρουμε φρέσκο χυμό, ουσία σιταριού, κουκουδιά, αυγούς κ.λπ. υγρά τρόφιμα, και να πίνουμε αρκετό νερό για να μειώσουμε την υποοξυγοναιμία και να επιταχύνουμε την απόρριψη τοξινών.

　　Μετά την υποψία της βελτίωσης της κατάστασης, μπορεί να δοθεί μια μικρή ποσότητα λιγότερης στάχτης και μαλακής τροφής, να προχωρήσουμε σταδιακά σε μια μικρή ποσότητα λιγότερης στάχτης και μαλακής τροφής. Το περιεχόμενο της διατροφής πρέπει να είναι ανεπιβάρυντο, με χαμηλή περιεκτικότητα σε ίνες, όπως ρύζι, πιπεριά, και μπορεί να επιλεγούν σε μικρή ποσότητα ψωμί στεγνό κ.λπ.

　　Για να προσθέσουμε αρκετή πρωτεΐνη.

　　Για να μειωθεί το φορτίο του γαστρικού συστήματος, πρέπει να τρώμε λιγότερο και πιο συχνά, να τρώμε ένα γεύμα την ημέρα5~6Αυτό είναι πιο κατάλληλο.

　　Η χρόνια γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή ή η συστένωση της μεμβράνης του γαστρικού σωλήνα και είναι μια συχνή ασθένεια. Η σύγχρονη ιατρική διαχωρίζει την ασθένεια σε τέσσερις τύπους: τη χρόνια επιφανειακή γαστρίτιδα, τη χρόνια συστένωση της γαστρικής μεμβράνης, τη χρόνια φθαρτική γαστρίτιδα και τη χρόνια υπερβολική γαστρίτιδα.

　　Συνήθως θεωρείται ότι οι αιτίες που προκαλούν τη χρόνιο γαστρίτιδα περιλαμβάνουν: τη διάρκεια της οξείας γαστρίτιδας που δεν εξασθενεύει, λοιμώξεις από βακτήρια, στρες από φάρμακα, λάθος διατροφή, χρόνιες φλεγμονές του ρινικού και του στοματοφάρυγγα, έλλειψη γαστρικού οξέος κ.λπ.

　　Οι αρχές της διατροφικής θεραπείας για τους ασθενείς με κρανιογαστρική γαστρίτιδα:

　　① Πρέπει να προσπαθήσει να αφαιρέσει τους παράγοντες που προκαλούν, όπως η πλήρης θεραπεία της κρανιογαστρικής γαστρίτιδας, η αποφυγή των λιγνάνων και των σκληρών τροφίμων που προκαλούν προσβολή στο γαστρικό, και η θεραπεία των χρόνιων λοιμώξεων στο στόμα και στο λαιμό.

　　② Πρέπει να καταναλώνει τρόφιμα που είναι εύκολα να διορθώσουν και δεν προκαλούν προσβολή, όπως η ημι流体 ή η χαμηλή σκόνη.

　　③ Πρέπει να καταναλώνει μικρές μερίδες και να αποφεύγει τα τρόφιμα που προκαλούν μηχανική και χημική προσβολή και τα κρύα τρόφιμα.

　　④ Πρέπει να προσφέρει πλούσια σε πρωτεΐνες και πολλές διατροφικές βιταμίνες τροφές, όπως τα νέα φύλλα των λαχανικών.

　　⑤ Οποιος έχει υπερβολική παραγωγή γαστρικού οξέος, πρέπει να αποφύγει τα συγκεντρωμένα ζωικά υγρά όπως το πυκνό κύπελλο, τα οξέα τρόφιμα, και την μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης, για να αποφύγει την αύξηση της παραγωγής γαστρικού οξέος. Πρέπει να καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα, σάλτρες, ρύζι κ.λπ.

　　Τα κοινά μέσα θεραπείας της γαστρίτιδας στη δυτική ιατρική περιλαμβάνουν:

　　（1）（Η απομάκρυνση του Helicobacter pylori)

　　Αν και προς το παρόν δεν υπάρχει ενιαία γνώμη για το αν πρέπει να απορριφθεί συχνά ο Helicobacter pylori που προκαλεί την κρανιογαστρική γαστρίτιδα, η επιτυχημένη απομάκρυνση του Helicobacter pylori μπορεί να βελτιώσει την οργανοπαθολογία του γαστρικού ιστού, να προλάβει τις πηκτικές ελκώδεις βλάβες και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του στομάχου, και οι δυσκολίες στην πέψη σε μικρό αριθμό ασθενών μπορεί επίσης να βελτιωθούν. Η συμφωνία των κινέζων για την κρανιογαστρική γαστρίτιδα προτείνει την απομάκρυνση του Helicobacter pylori που είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για τους εξής: ① με τη συνοδεία εξασθενημένης μεμβράνης του γαστρικού, συρρικνωμένης και μεταβολικής της οσφαλκής, και ανώμαλης ανάπτυξης; ② με δυσκολίες στην πέψη; ③ με ιστορικό καρκίνου του στομάχου.

　　（2）（Η θεραπεία της βελτίωσης των δυσκολιών στην πέψη)

　　Οι ασθενείς με δυσκολίες στην πέψη που συνοδεύονται από κρανιογαστρική γαστρίτιδα, δεν υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ των συμπτωμάτων και της κρανιογαστρικής γαστρίτιδας, οπότε η θεραπεία των συμπτωμάτων είναι στην πραγματικότητα μια εμπειρική θεραπεία για τη λειτουργική δυσκολία στην πέψη, οι αναστολείς της παραγωγής του γαστρικού οξέος, τα φάρμακα που αυξάνουν την κινητικότητα του γαστρικού και του εντέρου, και τα φάρμακα που προστατεύουν τη μεμβράνη του γαστρικού είναι κατάλληλα για δοκιμή, εκτός από την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, μπορεί να έχουν και ορισμένες επιπτώσεις στη αποκατάσταση της μεμβράνης του γαστρικού και τη φλεγμονή.

　　（3）（Η θεραπεία της αυτοάνοσης γαστρίτιδας)

　　Προς το παρόν δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, και όταν υπάρχει κακοήθης αναιμία, μπορεί να χορηγηθεί Βιταμίνη Β.12Η έλλειψη αίματος μετά την αναιμία μπορεί να διορθωθεί.

　　（4）（Η θεραπεία της ανώμαλης ανάπτυξης)

　　Η ανώμαλη ανάπτυξη είναι η προκαρκινική αλλαγή του καρκίνου του στομάχου και πρέπει να δέχεται μεγάλη προσοχή. Για τη μειωμένη ανώμαλη ανάπτυξη, εκτός από την παραπάνω ενεργή θεραπεία, η κρίσιμη κατάσταση είναι η τακτική παρακολούθηση. Για την επιβεβαιωμένη ανώμαλη ανάπτυξη, είναι προτιμότερο να εφαρμοστεί προληπτική χειρουργική επέμβαση, και στο παρόν χρησιμοποιείται συχνά η απομάκρυνση της μεμβράνης του γαστρικού σώματος ενδοσκοπικά.