Η ασθένεια έχει συνήθως ελαφρά ή μη εμφανή πόνους, διαφορετικά από την έντονη πόνους που προκαλεί η ενδοκοιλιακή λοίμωξη, η κοιλιακή πίεση και η μυϊκή τόνωση είναι επίσης ελαφρά, συχνά προκαλείται από την διέγερση των νευρικών αντανακλασμάτων της αίθρανης κοιλιάς να προκαλέσει διάρροια ή δυσπεψία, μπορεί να εμφανιστεί και η ενδοκοιλιακή φραγή, η ψυχική διαταραχή, η εξάντληση και ακόμα το σοκ, η σοβαρότητα, η ταχύτητα και η ταχύτητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη θέση της υγρασίας, την ταχύτητα, την φύση της υγρασίας και το βαθμό διέγερσης του αίθρανου κενά.
Ο χυμός του δωδεκαδάκτυλου διεισδύει στην αίθρανη κοιλιά, αν η βλάβη δεν έχει προκαλέσει μεγάλη διείσδυση, μπορεί να υπάρχει ένας潜伏 period για μερικές ώρες, στη συνέχεια εμφανίζονται κλινικά συμπτώματα, και στη συνέχεια εμφανίζεται η σύνθετη λοίμωξη.
Η χυμό του παγκρέατος εισχωρεί στην αίθρανη κοιλιά, η υγρασία που εκκρίνεται αρχικά στο στρώμα, στη συνέχεια εξαπλώνεται στο πίσω κενό των νεφρών, γενικά δεν εισχωρεί στο περιπυελικό κενό, όταν η υγρασία είναι αιμορραγική, μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο Turner και το φαινόμενο Cullen, με την εμφάνιση της μυοκαρδίας και της περιφέρειας του ομώλου να αλλάζει σε μυοκαρδία.
Ο διάβρωση των ουροφόρων οδών προκαλεί την είσοδο της ούρων (πρόσθετα με αίμα σε ορισμένες περιπτώσεις) στην αίθρανη κοιλιά, όταν η ασθένεια επηρεάζει τον πυελοϋρηθρό και την ουρητηρική οδό, η υγρασία είναι κυρίως ούρα, όταν το ισόγραμμα του πυελοϋρηθρού δείχνει ότι με την αύξηση της πίεσης, ο ραδιενεργός παράγοντας μπορεί να διεισδύσει στα λυμφικά, τις φλέβες, τα ούρια ή τα ουρητηρικά όργανα, σε σπάνιες περιπτώσεις αναφέρεται ότι η ουροφόρα οδός δεν έχει εμφανή ασθένεια αλλά ούρα εισχωρούν στην αίθρανη κοιλιά, η διάβρωση των ουροφόρων οδών μπορεί να είναι αιφνίδια ή να αναπτύσσεται σταδιακά, υπάρχουν αναφορές ότι η μεταμόρφωση του πυελοϋρηθρού μπορεί να προκαλέσει αυτοψία διάβρωση σε εβδομάδες ή μήνες μετά την επέμβαση, τα συμπτώματα που προκαλούνται από την εξωρροία της ούρων είναι πολύ διαφορετικά, μπορεί να είναι πολύ ελαφρά, μπορεί να προκαλέσει κοιλιακό πόνι, την δημιουργία μιας πόνου, την δυσπεψία, την ναυτία, την τρέμψη, την πυρετό, την εξάντληση και ακόμα την σοκ, όταν η υγρασία είναι μόνο ούρα, χωρίς βακτηριακή λοίμωξη και όχι πολύ, μπορεί να απορροφηθεί; Αν υπάρχει παθογόνος μικροοργανισμός στα ούρα, μπορεί να προκαλέσει εξαπλωμένη φλεγμονή των περιβάλλοντων ιστών και να προκαλέσει φλεγμονή, περαιτέρω σχηματίζοντας το πυελοπαράθυρο ή το αίθρανο κοιλιακό πυώδες, κάποιοι παρατηρήσαντες ότι η απόθεση του αμμονίου και του φωσφόρου μπορεί να προκαλέσει την δημιουργία πέτρας στο αίθρανο κοιλιακό και να μεγαλώνει σταδιακά, η ουρογενική υγρασία μπορεί να προκαλέσει ανώριμη φλεγμονή και την διάλυση του λίπους του περιπυελικού κενά, σχηματίζοντας ψευδοκυστη, σε αυτή την περίπτωση μπορεί να αισθανθεί η μάζα και να συνοδεύεται από διάφορους βαθμούς κοιλιακού πόνου, η εξωρροία της ούρων μπορεί να προκαλέσει την ινοποίηση των ουρητηρικών και περιπυελικών οργάνων, προκαλώντας τη στένωση των ουροφόρων οδών, αλλά δεν θα προκαλέσει την πραγματική ινοποίηση του αίθρανου κοιλιακού.