Η ενδοξυστική διάρροια που προκαλείται από αντιβιοτικά

　　Η μακροχρόνια χρήση ευρύτατων αντιβιοτικών μπορεί να προκαλέσει ανισορροπία της εντερικής μικροβιακής φυσιολογίας, να προκαλέσει εντεροκολίτιδα μετά την ανάπτυξη της εντεροκολίτιδας από την αύξηση της αναπαραγωγής των αερόβιων βακτηρίων, όπως το Staphylococcus aureus, το Pseudomonas aeruginosa, το Proteus, ορισμένα Bacillus και το Candida albicans, κ.λπ. Η χρήση αντιβιοτικών αλλάζει τη μικροβιακή φυσιολογία που υπάρχει στο έντερο ή προκαλεί την ανάπτυξη ανθεκτικών σε αντιβιοτικά στελεχών και προκαλεί εντεροκολίτιδα.

　　Οι ασθενείς με σοβαρές εντεροκολίτιδες που προκαλούνται από αντιβιοτικά μπορούν να πεθάνουν. Πρώτα από όλα, η εντερική μεμβράνη του κόλον εμφανίζει ερυθρότητα και μικροσκοπικά αιματορραγικά σημεία, οι εντερικές κύστες έχουν μικροσκοπικές αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές επεκτείνουν σταδιακά, το τοπικό εντερικό τοίχωμα επάνω από την επιφάνεια της μεμβράνης πεθαίνει και αποσπάται, σχηματίζοντας επιφανειακές μικρές ελαττωματικές πληγές που μπορεί να επηρεάσουν το υποκείμενο μυελό της μεμβράνης. Οι πληγές μπορούν να ενωθούν και να επεκταθούν ή να διαβρώσουν η μία την άλλη για να σχηματίσουν σήραγγες. Η πάθηση εξελίσσεται περαιτέρω, η εντερική μεμβράνη μπορεί να εμφανίσει μεγάλα σημεία νεκρωσης και να σχηματίσει μεγάλες πληγές. Οι υπόλοιποι εντερικοί μυελοί της μεμβράνης εμφανίζουν ερυθρότητα, οίδημα και υπερπλασία, σχηματίζοντας ένα息肉οειδές εμφανίση, που ονομάζεται ψευδοπολις. Η ψευδοπολις είναι λεπτή, η βάση της δεν έχει ξεκάθαρη διαφορά με το σώμα.

　　Η χρήση αντιβιοτικών σε μεγάλο βαθμό αυξάνεται, η χρήση αντιβιοτικών δεν θα έχει καλή θεραπευτική επίδραση στη νόσο, αλλά μπορεί να προκαλέσει εντεροκολίτιδα που προκαλείται από αντιβιοτικά.

　　1、χρυσοκυτταρική εντεροκολίτιδα

　　Η πρωτογενής εντεροκολίτιδα από Staphylococcus aureus είναι σπάνια. Είναι η επίθεση των βακτηρίων στο εντερικό τοίχωμα και η παραγωγή εντεροτοξινών που προκαλεί. Τα κύρια συμπτώματα είναι η διάρροια, η ήπια μορφή της μπορεί να έχει πολλές εξόδους κίου την ημέρα και να ιαθεί γρήγορα μετά την διακοπή των αντιβιοτικών: η σοβαρή μορφή έχει συχνές διάρροιες, τις κίτρινες ή σκοτεινές-πράσινες, υγρές, με πολλές γλοιώδεις, μερικές φορές με αίμα. Μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα αφυδάτωσης, διαταραχών ηλεκτρολυτών και αцидωσης. Συνοδεύεται από καρδιακές πόνους και διάφορα σύνδρομα τοξικότητας όπως πυρετό, ναυτία, έμετο, αδυναμία, αλαζονεία, ακόμη και σοκ. Η κοιλιακή βλέννα μπορεί να περιέχει μεγάλο αριθμό λευκοκυττάρων και σφηνοειδών γαλακτοκομικών βακτηρίων, η καλλιέργεια μπορεί να παράγει τοξίνες από το Staphylococcus aureus, και ο έλεγχος της κρυσταλλώσεως είναι θετικός.

　　2、ψευδομυκητιαστική εντεροκολοστίτιδα

　　Η παθολογία του παθογόνου εντεροκολονίτιδας προκαλείται από την Bacillus difficile. Κατά πάσα πιθανότητα, κάθε τύπος αντιβιοτικού εκτός από την vancomycin και τα αντιβιοτικά της ομάδας των aminoglycosides που χρησιμοποιούνται εξωτερικά του γαστρεντερικού συστήματος μπορεί να προκαλέσει την ασθένεια, μπορεί να προκαλέσει την ασθένεια κατά τη διάρκεια της λήψης των φαρμάκων1within the week or later after stopping the medication4～6Παράγεται εβδομαδιαία. Εμφανίζεται επίσης μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, στένωση του εντέρου, εντέροπλοκία, μακροσκόλον και νεφρική ανεπάρκεια σε ασθενείς με εξασθένηση.

　　Η παθολογία του παθογόνου εντεροκολονίτιδας χαρακτηρίζεται από διάρροια, η ήπια μορφή της μπορεί να έχει πολλές εξόδους κίου την ημέρα και να ιαθεί γρήγορα μετά την διακοπή των αντιβιοτικών. Η σοβαρή μορφή έχει συχνές διάρροιες, τις κίτρινες ή κίτρινες-πράσινες, υγρές, μπορεί να εκκρίνει φανταστικές φιλμς, μερικές φορές με αίμα. Μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα αφυδάτωσης, διαταραχών ηλεκτρολυτών και αцидωσης. Συνοδεύεται από καρδιακές πόνους, δυσφορία και συμπτώματα τοξικότητας, σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει σοκ. Για τις υποψιαστικές περιπτώσεις, μπορεί να γίνει κολονοσκόπηση και σιγμοειδισκόπηση. Η κοιλιακή βλέννα μπορεί να καλλιεργηθεί για αερόβιους βακτήρια και να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος καλλιέργειας για την ανίχνευση τοξινών κυττάρων για τη βοήθεια στην διάγνωση.

　　3、μυκητιαστική εντεροκολίτιδα

　　Η μυκητιαστική εντεροκολίτιδα συχνά προκαλείται από Candida albicans, συνοδεύεται συχνά από σοραία στο στόμα. Η συχνότητα των κόπρανων αυξάνεται, είναι λεπτή και κίτρινη, με πολλά αφρώδη, με粘液，και μερικές φορές είναι ομοιομορφές μικρά κομμάτια (κολλόνια), σπάνια αιμορραγία, η μικροσκοπία μπορεί να δείξει μύκητες βλαστοκύτταρα και ψευδοβλαστοί. Κατατάξτε τη μυκητιαστική καλλιέργεια των κόπρανων για την διάγνωση.}

　　Η εντεροκολίτιδα που προκαλείται από αντιβιοτικά είναι λόγω της κακής χρήσης των αντιβιοτικών, της αλλαγής του οικοσυστήματος των μικροοργανισμών στο έντερο ή της εμφάνισης της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά. Επομένως, η πρόληψη της νόσου πρέπει να χρησιμοποιείται λογικά τα αντιβιοτικά, και να αποφεύγεται η κακή χρήση.

　　Η εντεροκολίτιδα που προκαλείται από αντιβιοτικά λόγω διαφορετικών παθογόνων λοιμώξεων, τα αποτελέσματα της εξέτασης είναι διαφορετικά.

　　1、χρυσοκυτταρική εντεροκολίτιδα

　　Η μικροσκοπία των κόπρανων έχει μεγάλο αριθμό λευκοκυττάρων και σφηκτικών θετικών βακτηρίων, η καλλιέργεια έχει Golden Staphylococcus, η δοκιμασία της συσσωρευτικής ενζύμης είναι θετική.

　　2、ψευδομυκητιαστική εντεροκολοστίτιδα

　　Κόπρανα για την αερόβια μυκητιαστική καλλιέργεια, δοκιμασία κυτταροτοξίνης με τεχνική tissue culture.

　　3、μυκητιαστική εντεροκολίτιδα

　　Η μικροσκοπία μπορεί να δείξει μύκητες βλαστοκύτταρα και ψευδοβλαστοί. Εξετάστε την κόπρανα για τη μυκητιαστική καλλιέργεια.

　　Οι ασθενείς με εντεροκολίτιδα που προκαλείται από αντιβιοτικά μπορούν να τρώνε ελαφριά γεύματα, να τρώνε πιο εύκολα απορροφήσιμα ημιδια流体 γεύματα, και ταυτόχρονα να τρώνε γαλακτοκομικά που περιέχουν ευεργετικούς μικροοργανισμούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις ή σε περιπτώσεις έντονων εμετών, πρέπει να αποφεύγεται η διατροφή, να δοθεί εξωτερική γαστρική και εντερική τροφή, και να αποκατασταθεί η κανονική διατροφή σταδιακά μετά την ελάττωση των συμπτωμάτων.

　　Οι ασθενείς που χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για μακρόχρονο χρονικό διάστημα είναι ιδιαίτερα πιθανό να αναπτύξουν εντεροκολίτιδα που προκαλείται από αντιβιοτικά,τότε πώς να γίνει η θεραπεία;

　　1、να διορθωθεί η διαταραχή της υδροηλεκτρολύτη και της αλκαλικότητας, η υποστήριξη της διατροφής, και αν χρειαστεί να εισαχθεί αίμα και πρωτεΐνη.

　　2、να επιβάλλεται αυστηρή απομόνωση στο κρεβάτι, για να αποφευχθεί η μεταδοτική λοίμωξη εντός του νοσοκομείου; η κατάσταση επιτρέπει την παύση της χρήσης του παλιού αντιβιοτικού ή την αντικατάσταση με άλλα στενά φάσματα αντιβιοτικά.

　　3、υπάρχουν σαφείς δυσκοιλιότητες και δυσάρεστες κινήσεις του εντέρου, μπορεί να δοθεί η αντιμετώπιση με μικροοργανισμούς του μικροσκοπίου, συστολικά φάρμακα, αντισπασμωδικά και άλλα.