الساق

　　كسور رأس الفخذ تحدث غالبًا بسبب القوى الميكانيكية مثل التوصيل والتمزق والضغط. يحدث الكسر في موقع بعيد عن مكان تأثير القوى، وليس في مكان تأثير القوى مباشرة. يحدث الكسر بسبب قوى تنتقل عبر التوصيل أو القوى الميكانيكية أو التدوير.

　　عند السقوط يكون مفصل الورك في وضع الانحناء والانقباض، ويتم إيصال القوة عبر عمود الفخذ إلى رأس الفخذ، يمكن أن يتم اختراق المفصل الخلفي للورك وتحريكه إلى الخلف، إذا كان مفصل الورك في الانحناء فقط عند الارتطام60 درجة أو أقل، يصطدم رأس الفخذ بشكل أكبر بالعظام القوية في الجزء الخلفي العلوي من الحوض، مما يؤدي إلى كسر الحوض أو كسر رأس الفخذ، والكسور في الرأس العلوية المذكورة أعلاه ناتجة عن قوى تقصير أو قوى تقليم، بالإضافة إلى أن هناك احتمالًا لكسر تمزق للرباط الداخلي، مثل عندما يصطدم الكاحل بالأرض بينما يكون رأس الفخذ في وضع الانسياب والانحراف الخارجي، فإن رأس الفخذ يبدو كعصا، ويتم سحب رأس الفخذ إلى الأمام خارج الحوض، وقد يحدث كسر في الحافة الأمامية للحوض أو رأس الفخذ، ويمكن أن يختلف نوع الكسر بناءً على ميكانيكية الإصابة، وقد يصاحبه كسر في رقبة الفخذ، حتى قد يكون هناك كسر في الحوض.

　　بعد ظهور مضاعفات كسور رأس الفخذ يمكن معالجتها بشكل متزامن، وإذا كان هناك ألم أو انخفاض في وظيفة الفخدين، يجب النظر في استبدال مفصل الورك الكامل. يمكن النظر في استبدال السطح لمرضى هشاشة العظام الشباب.

　　1، الموت اللاذع لرأس الفخذ أو أجزاء الكسر.

　　2، هشاشة العظام الثانوية.

　　يظهر تورم وآلام شديدة في الفخذ المصاب لدى المرضى المصابين بكسور رأس الفخذ، مما يؤدي إلى تحديد الحركة بسبب الآلام. يحدث هذا الكسر غالبًا مع إصابة مفصل الورك، لذا يمكن أن يظهر عرض انزلاق مفصل الورك الخلفي، وتجعد الساق، والانقباض، والانحراف الخارجي، والثبات الليفي، والانقاص في طول الساق أو ظهور أعراض انزلاق مفصل الورك الأمامي.

　　كسور رأس الفخذ تحدث غالبًا بسبب العوامل التعرضية، وكسر ناتج عن قوة كبيرة عبر التوصيل أو القوى الميكانيكية أو التدوير. لذا يجب أن تبدأ أعمال الحماية من الحياة اليومية، وأن تكون حذرًا في جميع الأوقات.

　　كسور رأس الفخذ عند التشخيص، بالإضافة إلى الاعتماد على الأعراض السريرية، يجب استخدام الفحوصات المساعدة. يمكن للصور الاشعة السينية الرأسية والجانبية لرأس الفخذ عرض الكسر، والتصوير بالرنين المغناطيسي والتصوير الثلاثي الأبعاد يمكن تحديد تحرك أجزاء الكسر بشكل واضح.

　　بیماران مبتلا به شکستگی سر استخوان ران باید مقدار بیشتری از فیبرهای غذایی و میوه‌ها و سبزیجات تازه مصرف کنند؛ رژیم غذایی متعادل شامل پروتئین، شیرین‌کننده‌ها، چربی‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و فیبرهای غذایی ضروری است، رژیم غذایی شامل ترکیب گوشت و سبزیجات باشد. از سیگار، الکل، قهوه، شکلات خودداری کنید؛ از غذاهای تند، خشک و خون‌افزا خودداری کنید؛ از غذاهای فاسد، سرخ‌شده و چرب خودداری کنید.

　　درمان شکستگی سر استخوان ران شامل دو روش غیرجراحی و جراحی است:

　　1، درمان‌های غیرجراحی:در صورت عدم وجود جابجایی یا فشرده‌سازی قطعات شکستگی در بیمارانی که بدون بیرون‌زدگی مفصل ران هستند، می‌توان از درمان‌های غیرجراحی استفاده کرد، بیمار باید در بستر استراحت کند3هفته بعد، با استفاده از پایه‌های دوگانه به زمین بیایید، پای آسیب‌دیده باربرداری نمی‌کند، Giebel معتقد است که باید از کشش طولانی‌مدت اجتناب کرد، زیرا این کار می‌تواند باعث مرگ قلبی غضروفی و سفتی مفصل شود، شکستگی‌هایی که با بیرون‌زدگی همراه هستند، باید بلافاصله بازسازی شوند، در زمان بازسازی باید بیهوشی کافی باشد تا از استفاده از زور جلوگیری شود و تلاش کنید که یک بار بازسازی موفق انجام شود، اگر به صورت مکرر2در صورت شکست، باید به جراحی فکر کنید، پس از بازسازی، تصویربرداری برای بررسی وضعیت بازسازی انجام دهید و با استفاده از سی‌تومتری وضعیت قطعات شکستگی، اندازه و وضعیت جابجایی را مشخص کنید.

　　2، درمان‌های جراحی:اگر قطعات شکستگی به وضوح فرو افتاده و جابجا شده باشند، به داخل فضای مفصل جابجا شده باشند و با بیرون‌زدگی همراه باشند و دستکاری فیزیکی برای بازسازی موفق نباشد یا آسیب به اعصاب همراه باشد، باید بلافاصله بازسازی باز انجام دهید.

　　بر اساس موقعیت قطعات شکستگی، مسیر ورودی جلو یا عقب را انتخاب کنید، مفصل ران را نشان دهید و سر استخوان ران را از حفره ران بیرون بیاورید، اگر قطعات استخوان کوچک باشد، می‌توان آنها را برداشت، اگر قطعات استخوان بزرگ باشد، باید آنها را بازسازی کنید و با مهره‌های پیچی ثابت کنید، اگر قطعات استخوان بزرگ و ضخیم باشند، می‌توان آنها را از طریق بخش خارجی مفصل ران به سمت عقب با مهره‌های فشرده‌سازی شده جایگذاری کرد، اگر با مشکل مواجه شدید، باید از مهره‌های جذب‌پذیر به سمت جلو سوراخ کنید و سر مهره‌ها را پایین‌تر از سطح غضروف قرار دهید، اگر بخش شکستگی فرو افتاده باشد، باید آن را بلند کنید و با استفاده از استخوان‌های فشرده‌سازی شده خودی به عنوان پوشش، اگر وسعت فروافتادگی بیش از نیمی از سطح بارگذاری مفصل باشد، شکستگی شکستگی‌شده داخلی دشوار است یا اگر شکستگی استخوان ران وجود داشته باشد، باید جایگزینی مفصل را در نظر گرفت، قبل از بستن سutures باید چندین بار شستشو کنید تا از باقی ماندن غضروف یا قطعات استخوان جلوگیری شود و لوله‌های خروجی فشار منفی قرار دهید24～48h.