Τώρα οι μεθόδους θεραπείας περιορίζονται στη χρήση φαρμάκων για τον έλεγχο της φλεγμονής και στη διατήρηση της κινήσιμης ικανότητας του αρθρώματος μέσω της αποκατάστασης. Για τον έλεγχο της πορείας της νόσου και της αποκατάστασης, ο γιατρός προτείνει στους ασθενείς να ξεκινήσουν από τα παρακάτω λεπτομέρειες της ζωής:
1、Κρατήστε καλή στάση του σώματος, καθιστική και κοιμητική, για να αποφύγετε την κάμψη της σπονδυλικής στήλης και να μην επιδεινωθεί η κύση.
2、Στη καθημερινή ζωή, κρατήστε τακτική και συνεχής άσκηση για την αποκατάσταση, μπορεί να μαλακώσει την σκληρότητα, να διατηρήσει την ελαστικότητα των αρθρώσεων. Παρακολουθήστε την βαθιά αναπνοή, την επέκταση του θώρακα, την ευθυγράμμιση του σώματος κ.λπ. για να ενισχύσετε τη δύναμη των μυών της πλάτης και την ευελιξία του στομάχου. Ασκήσεις όπως η κολύμβηση, οι εκτάσεις κ.λπ. μπορούν να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της νόσου.
3、Επειδή η ικανότητα φόρτωσης του ασθενούς μειώνεται, πρέπει να αποφεύγεται η ισχυρή φόρτωση, για να μην επιδεινωθεί η βλάβη.
4、Μην χρησιμοποιείτε σπαστικές δαγκώσεις της μέσης και της πλάτης, για να αποφύγετε τη βλάβη της σπονδυλοαρθρίτιδας.
5、Στο κρεβάτι, αποφύγετε το να κοιμάστε με το κεφάλι σας ψηλά και μην κοιμάστε σε μαλακό κρεβάτι.
6、Όταν το σώμα είναι σκληρό την πρωί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ζεστό μπάνιο για τη βελτίωση.
7、Σε κρύους, υγρούς καιρό, πρέπει να αποφεύγεται η ανάπτυξη της νόσου.
8、Με βάση τη συνταγή του γιατρού, η λήψη αναισθητικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να μειώσει τον πόνο του ασθενούς, η θερμοθεραπεία είναι επίσης αποτελεσματική για τη μείωση του πόνου.
9、Αν η πορεία της νόσου είναι σοβαρή και ο ασθενής δεν μπορεί να περπατήσει, ο γιατρός θα αξιολογήσει την κατάσταση του ασθενούς και θα εξετάσει τη δυνατότητα χειρουργικής τοποθέτησης τεχνητής μηχανικής γάγγειας.
Επειδή η σκληροδερμία του σπονδύλου έχει καταστροφική επίδραση στην οστική δομή του σώματος, εκτός από το να κάνει τον άνθρωπο να είναι στραβός, μπορεί επίσης να προκαλέσει μεταμόρφωση του σκελετού, να εμποδίσει την κίνηση. Αν καθυστερήσει η θεραπεία, ο ασθενής κινδυνεύει από αναπηρία. Και αυτή η ασθένεια είναι μια σωματική αναπηρία που σχηματίζεται μετά την ενήλικη ηλικία, η επίδραση της στην ψυχή του ασθενούς είναι ακατάφωρη, αλλά ο ασθενής δεν πρέπει ποτέ να χάνει την ελπίδα και να αποσύρεται από την ιατρική θεραπεία. Αν η θεραπεία είναι κατάλληλη και ο ασθενής κάνει συνεχώς κατάλληλες ασκήσεις, μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη της ασθένειας.