Η σπινάλια του εμβρύου

　　ημέρες του εμβρύου3ημέρες του εμβρύου, οι δύο πλευρές των νευρικών φυλλιδίων συγχωνεύονται προς τη μέση γραμμή της πλάτης για να σχηματίσουν τον νευρικό σωλήνα, από το κέντρο (στο επίπεδο του θωρακικού τμήματος) και προς τα δύο άκρα ανάπτυξης, στο4ημέρες όταν κλείνει.3μήνα, οι μεσόγεια στρώματα από τις δύο πλευρές σχηματίζουν το στοιχείο της σπονδυλικής στήλης και περιβάλλουν τον νευρικό σωλήνα για να σχηματίσουν το σπονδυλικό σωλήνα. Σε αυτή τη φάση, αν ο νευρικός σωλήνας δεν κλείσει, η σπονδυλική στήλη δεν μπορεί να κλείσει και θα παραμείνει ανοιχτή, και μπορεί να αναπτυχθεί σε σπαστική σπονδυλομυελομήνιγος. Η εμφάνιση της σπονδυλομυελοκήλης έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, κάθε παράγοντας που επηρεάζει την σύλληψη και την κύηση μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία αυτής της ανωμαλίας.3μήνα, λόγω της αργής ανάπτυξης του νευρικού κύτταρου σε σύγκριση με την ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης, η θέση του τέλους του νευρικού κύτταρου θα ανεβεί σταδιακά, και η θέση του τέλους του νευρικού κύτταρου βρίσκεται στην περιοχή της λωρίδας κατά την γέννηση3επίπεδο1στο 1ο έτος της ζωής του ανεβαίνει στο1,2Στην περιοχή μεταξύ των σπονδύλων της λωρίδας, και στη συνέχεια παραμένει σε αυτό το τμήμα.

　　Ο φωτεινός σπασμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να διαιρεθεί σε τύπους όπως η σπαστική κήλη (meningocele), η σπαστική σπονδυλομυελομήνιγος (myelomeningocele), και η σπαστική υπερπλασία (mylocele). Η σπαστική σπονδυλομυελομήνιγος προκαλείται από την πρωτογενή ανωμαλία της νευροεμβρυϊκής ανάπτυξης ή τη δευτερογενή ανάπτυξη της φυσιολογικής σπονδυλομυελοκήλης. Όταν το νευρικό σωλήνα δεν κλείνει, η εξωτερική μεμβράνη του πρωτογενούς εξωτερικού μεμβρανίου δεν αποσπώνται από το κάτω εξωτερικό μεμβράνη, οπότε η μεσένδυμη δεν μπορεί να εισέλθει στο νευρικό σωλήνα και το εξωτερικό μεμβράνη, οδηγώντας σε αδυναμία δημιουργίας φυσιολογικών οστών, χόνδρων, μυών και δομών των χόνδρων της σπονδυλικής στήλης. Στην κεντρική στήλη της πλάτης, είναι δυνατό να δει κανείς ένα κόκκινο, πολυαγγειαίο, επίπεδο, μη αναστροφικό νευρικό φύλλο. Αν ελέγξει προσεκτικά, μπορεί να δει τον νευρικό θάλαμο στο κέντρο του νευρικού φύλλου και να ανεβαίνει ως τον κεντρικό σωλήνα. Επειδή η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει την αύξηση της α-fetoprotein, είναι εύκολα να γίνει διάγνωση πριν από τη γέννηση. Η σπαστική σπονδυλομυελομήνιγος έχει σχέση με ορισμένους κινδύνους.

　　1. Η κρυφή σπονδυλομυελοκήλη της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει συνδρόμο σπαστικής σπονδυλομυελοκήλης κατά την περίοδο ανάπτυξης, βλάβη της κορυφής του σπασμού του νεύρου.

　　2. Η σπαστική σπονδυλομυελομενιγγοκήλη μπορεί να συνοδεύεται από υδροκεφαλία. Η πιθανότητα επιβίωσης των παιδιών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση, lately έχει φτάσει80～93％. Η βλάβη σε υψηλότερη θέση της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε χαμηλότερη πιθανότητα επιβίωσης. Οι θανάτοι από χειρουργικές επεμβάσεις αντιπροσωπεύουν70％ συμβαίνουν τις πρώτες δύο χρόνια μετά την χειρουργική επέμβαση. Οι αιτίες θανάτου περιλαμβάνουν την encephalitis, αντιπροσωπεύοντας24～45％， οι επιπλοκές της υδροκεφαλίας και της分流술ς αντιπροσωπεύουν19～30％， οι πνευμονίες αντιπροσωπεύουν22％， οι κοιλιακές επιπλοκές των νεφρών αντιπροσωπεύουν11％.

　　3. Η διάσειση ή η υπερπλασία της σπονδυλικής μυελού μπορεί εύκολα να προκαλέσει μeningitis, και τα παιδιά συχνά δυσκολεύονται να συνεχίσουν να ζουν.

　　4.Ο φωτεινός σπασμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να συνοδεύεται από αδυναμία των δύο κάτω άκρων και απώλεια ελέγχου των ούρων και των κεφαλών.

　　Δυσμορφίες του εγκεφάλου και νοητική αναπηρία, τα παιδιά με αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης μπορεί να εμφανίσουν διάφορες δυσμορφίες του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων της ανεπαρκούς ανάπτυξης των φύλων, πολλαπλών μικροεγκεφάλων, κλινών, ανεπαρκούς ανάπτυξης του σφιγκτήρα, κυστικής μάζας της μεμβράνης, ανωμαλίας της έλλειψης κλινών και ανεπαρκούς ανάπτυξης του εγκεφάλου. Η έλεγχος του εγκεφάλου ανακαλύπτει την ανωμαλία της μετακίνησης των κυττάρων, ιδιαίτερα τον κάτω μυελό.

　　Εγκεφαλοεπιδόρηση;80%-90% των παιδιών με αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης μπορεί να εμφανίσουν εγκεφαλοεπιδόρηση, με χαμηλή συχνότητα επιδημιολογίας της ασθένειας της σπονδυλοκαuda και της ασθενίας της εγκεφαλοεπιδόρησης.

　　Λειτουργία σφιγκτήρα;80%-90% των παιδιών με αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης μπορεί να εμφανίσουν δυσλειτουργία της νευρογενής κύστης, όπως ανωμαλία της αποθήκευσης ούρων, λοίμωξη, κύστη, αναστροφή των ούρων και κώμα.

　　Αναπτυσσόμενες νευρολογικές επιπλοκές, όπως αυξημένη σπαστικότητα των άκρων, αύξηση της λειτουργίας των κινητικών και αισθητικών διαταραχών, προοδευτική δυσμορφία των νευρομυϊκών και της σπονδυλοκυστηκής κλίσης.

　　Η δυσμορφία του Chiari II: Είναι σχεδόν αποκλειστική στους ασθενείς με αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης, συμπεριλαμβανομένων της ανεπαρκούς ανάπτυξης του ουραίου κορμού και της αμυγδαλής, της επέκτασης της τετάρτης κοιλότητας και της πτώσης της επιφάνειας της αμυγδαλής και του κάτω μυελού στο σπονδυλικό κανάλι. Στα βρέφη, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στο γλείψιμο, κακή απορρόφηση, αφυπνισμό, αδύνατο κλάμα, παράλυση των νεύρων της τελευταίας ομάδας και δυσκολία στη ανάπτυξη.

　　1Αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης: Πολλές φορές παρατηρείται στην περιοχή της σπονδυλοκαuda και της σπονδυλοκαuda. Η παθολογική αλλαγή περιλαμβάνει την εξοργάνωση της σπονδυλικής μεμβράνης μέσω της φθοράς των σπονδύλων προς τα έξω και την δημιουργία μιας κυστικής μάζας στην μέση γραμμή της πλάτης. Το περιεχόμενο περιλαμβάνει λίγα οπίσθια νεύρα και κυρίως κρανιοσπονδυλική υγρά, οπότε ο έλεγχος φωτεινότητας είναι θετικός, με αίσθηση κινήσεων όταν πιέζεται και η εμφάνιση ρίζων συμπτωμάτων όταν πιέζεται με ένταση. Με αύξηση της απελευθέρωσης του αμυγδαλού ή του κλάματος του παιδιού, η πίεση αυτής της κυστικής μάζας αυξάνεται. Η χρώση της επιδερμίδας είναι συνήθως φυσιολογική; Λίγες φορές γίνεται λεπτή και σκληρή, και είναι δεμένη με την ασθενή σπονδυλική μεμβράνη.

　　2Αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης: Πολλές φορές παρατηρείται στην περιοχή της σπονδυλοκαuda και της σπονδυλοκαuda. Η παθολογική αλλαγή περιλαμβάνει την εξοργάνωση της σπονδυλικής μεμβράνης μέσω της φθοράς των σπονδύλων προς τα έξω και την δημιουργία μιας κυστικής μάζας στην μέση γραμμή της πλάτης. Το περιεχόμενο περιλαμβάνει λίγα οπίσθια νεύρα και κυρίως κρανιοσπονδυλική υγρά, οπότε ο έλεγχος φωτεινότητας είναι θετικός, με αίσθηση κινήσεων όταν πιέζεται και η εμφάνιση ρίζων συμπτωμάτων όταν πιέζεται με ένταση. Με αύξηση της απελευθέρωσης του αμυγδαλού ή του κλάματος του παιδιού, η πίεση αυτής της κυστικής μάζας αυξάνεται. Η χρώση της επιδερμίδας είναι συνήθως φυσιολογική; Λίγες φορές γίνεται λεπτή και σκληρή, και είναι δεμένη με την ασθενή σπονδυλική μεμβράνη.

　　3Ανατομία του σπόνδυλου και της μεμβράνης: Η εξωτερική έκθεσης του μυελού, ένα τμήμα του μυελού εκτίθεται σε επίπεδο, χωρίς δέρμα, με ανοιχτό σπονδυλικό κανάλι και μεμβράνη. Με μεγάλη έκρηξη κρανιοσπονδυλικών υγρών, μπορεί να σχηματιστεί μια επιφάνεια μυελοειδούς. Αυτός είναι ο πιο σοβαρός τύπος, συχνά με άλλες παθήσεις των άκρων ή του σώματος, με υψηλή θνησιμότητα.

　　Γενικά, ο σπόνδυλος διχοτομείται σε εμφανή σπόνδυλο και κρυφή σπόνδυλο.2Τύπος.

　　1Ο εμφανής σπондυλομυελός είναι μια σοβαρή γενετική ασθένεια, με πολύ μεγάλη διαφορά στα κλινικά συμπτώματα ανάλογα με το βαθμό της επίδρασης στο μυελό του αυχένα.9Πάνω από το 0% συμβαίνει στην περιοχή της σπονδυλοκαuda.

　　)1Αυξημένη διόγκωση της σπονδυλικής μεμβράνης: Πολλές φορές παρατηρείται στην περιοχή της μέσης σπονδυλικής στήλης και της σπονδυλοκαuda. Η παθολογική αλλαγή περιλαμβάνει την εξοργάνωση της σπονδυλικής μεμβράνης μέσω της φθοράς των σπονδύλων προς τα έξω και την δημιουργία μιας κυστικής μάζας στην μέση γραμμή της πλάτης. Το περιεχόμενο περιλαμβάνει λίγα οπίσθια νεύρα και κυρίως κρανιοσπονδυλική υγρά, οπότε ο έλεγχος φωτεινότητας είναι θετικός, με αίσθηση κινήσεων όταν πιέζεται και η εμφάνιση ρίζων συμπτωμάτων όταν πιέζεται με ένταση. Με αύξηση της απελευθέρωσης του αμυγδαλού ή του κλάματος του παιδιού, η πίεση αυτής της κυστικής μάζας αυξάνεται. Η χρώση της επιδερμίδας είναι συνήθως φυσιολογική; Λίγες φορές γίνεται λεπτή και σκληρή, και είναι δεμένη με την ασθενή σπονδυλική μεμβράνη.

　　)2) Τύπος εξομοίωσης της κοιλότητας του σπινώδους μυελού: Λιγότερο συχνός από τον προηγούμενο, εκτός από την εξομοίωση της κοιλότητας του σπονδυλικού σωλήνα, η σπονδυλική μυελός itself ακολουθεί στην κοιλότητα, παρατηρείται στην περιοχή του θωρακικού και της σπονδυλικής στήλης, η έκταση της οστικής κενής στο πίσω μέρος του σπονδυλικού σωλήνα είναι μεγάλη. Η βάση της κοιλότητας είναι πιο πλατιά, ο δοκιμασμός διήθησης είναι συνήθως αρνητικός, η πίεση χειροπρακτικά μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα του σπινώδους μυελού (πρέπει να αποφευχθεί η πιεστική εξέταση). Συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα νευρολογικών διαταραχών των ποδιών.

　　)3) Τύπος εξομοίωσης της κοιλότητας της μεσοσπονδύλιου σωλήνα με την κοιλότητα του σπινώδους μυελού που περιέχει λίπος: Ορίζεται ως η κοιλότητα του σπινώδους μυελού που περιέχει ποσότητα λίπους. Αυτός ο τύπος είναι λιγότερο συχνός.

　　)4) Τύπος εξομοίωσης της κοιλότητας της μεσοσπονδύλιου σωλήνα με την κοιλότητα του σπινώδους μυελού: Ορίζεται ως η κοιλότητα του σπινώδους μυελού με την κρανιοσπονδύλιου υγρού. Αυτός ο τύπος είναι σοβαρός, με πολλά κλινικά συμπτώματα, εύκολα να προκαλέσει επιπλοκές και να κάνει την ανάπτυξη δύσκολη, και είναι εύκολο να πεθάνει νωρίς.

　　)5) Τύπος εξωτερικής εξομοίωσης του σπινώδους μυελού: Ορίζεται ως η πλήρης ρήξη του κεντρικού σωλήνα του σπινώδους μυελού, η εξωτερική έκθεση του σε φωτεινό, συνοδευόμενη από μεγάλη εξωρροή της κρανιοσπονδύλιου υγρού, μπορεί να σχηματίσει επιφανειακή γιγάντωση. Αυτός ο τύπος είναι ο πιο σοβαρός, επειδή συχνά συνοδεύεται από άλλες δυσπλασίες των ποδιών ή του σώματος, και πολλές φορές η παράλυση των δύο ποδιών, τα συμπτώματα είναι σύνθετα, η θνησιμότητα είναι πολύ υψηλή.

　　)6) Προηγούμενος τύπος: Ορίζεται ως η προέκταση της μεσοσπονδύλιου σωλήνα προς το σώμα, είναι πολύ σπάνια, μπορεί να ανιχνευθεί μόνο από την MRI.

　　2Απώτερη σπαστική δυσπλασία πιο συχνή από την προηγούμενη, λόγω της απουσίας της ασθενείας της σπονδυλικής κοιλότητας, η κλινική ανησυχία είναι σπάνια, οπότε οι ασθενείς που χρειάζονται θεραπεία είναι σπάνιοι. Γενικά διαιρείται σε τα εξής5μορφή.

　　)1) Μονοπλευρική μορφή: Αφορά την ενσωμάτωση μιας πλευράς της σπονδυλικής πλάτης και της δολοπύλης, και η άλλη πλευρά δεν ενσωματώνεται λόγω της ανεπαρκούς ανάπτυξης της σπονδυλικής πλάτης, δημιουργώντας μια οριζόντια (ή διάγωνια) τρήξη παράλληλα με τη μεσότητα. Αυτός ο τύπος μπορεί να ανιχνευθεί κλινικά, και η απλή δυσπλασία δεν προκαλεί συχνά συμπτώματα.

　　)2) Μορφή κολυμβητή: Αφορά την απουσία της αγκύλης των δύο πλευρών των σπονδύλων, που δεν ενσωματώνονται, δημιουργώντας μια πιο πλατιά τρήξη. Αυτός ο τύπος ονομάζεται "κολουμπητής" λόγω της ελεύθερης κίνησης των δολοπύλων, και οι δύο πλευρές των σπονδυλικών πλακών έχουν ινοπλασματική οργάνωση. Αυτός ο τύπος συχνά συνοδεύεται από τοπικά σύνδρομα, και οι σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

　　)3) Μορφή φιλίου δολοπύλων: Αφορά μια σπονδυλική κότα (συνήθως την 5η),1) Δύο πλευρές της σπονδυλικής πλάτης είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένες, και οι δολοπύλες απουσιάζουν, ενώ η δολοπύλη της προηγούμενης σπονδυλικής κότας είναι较长η, οπότε όταν η πλάτη είναι πίσω, η δολοπύλη της προηγούμενης σπονδυλικής κότας εισάγεται στη σπασμένη τρήξη του επόμενου σπονδύλου, όπως ένα φιλί, οπότε στην κλινική ονομάζεται "φιλί δολοπύλων", ή "ενσωματωμένο φιλί". Μπορεί να εμφανιστούν τοπικά ή ρίζα σύνδρομα, για τους σοβαρές, πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί μέρος ή大部分 της δολοπύλης της προηγούμενης σπονδυλικής κότας.

　　)4) Πλήρης σπαστική δυσπλασία: Ορίζεται ως η έλλειψη των δύο σπονδυλικών πλακών και η απουσία των δολοπύλων, δημιουργώντας μια μακρά τρήξη. Αυτός ο τύπος μπορεί συχνά να ανιχνευθεί σε κλινικές ακτινογραφίες, μεταξύ των οποίων90% των περιπτώσεων δεν έχουν συμπτώματα.

　　)5) Μικτή μορφή: Ορίζεται ως η παρουσία άλλων δυσπλασιών εκτός από τη σπαστική δυσπλασία, μεταξύ των οποίων η έλλειψη της σπονδυλικής αγκύλης και η μεταβατική σπονδυλική στήλη είναι πιο συχνές.

　　Η σπαστική δυσπλασία είναι μια μορφή νευροϊογενής δυσπλασίας, χαρακτηρισμένη από την έξοδο ή την έκθεση του μεσοσπονδύλιου ή του σπονδύλου μέσω της μη πλήρως κλειστής σπονδυλικής στήλης, η οποία είναι μια κληρονομική δυσπλασία. Οι νευροϊογενείς δυσπλασίες είναι δυσπλασίες που προκαλούνται από την έλλειψη του νευρικού σωλήνα κατά την ανάπτυξη του εμβρύου, οι σοβαρές μπορεί να προκαλέσουν βλάβη του σπονδυλικού νεύρου, δυσκολίες στην κίνηση των ποδιών, απώλεια ελέγχου των υγρών, ακόμη και παράλυση, οι λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν εγκεφαλική παράλυση. Είναι μη αναστρέψιμες. Στην20 αιώνα9Πριν από την δεκαετία του 0, η συχνότητα των νευροϊογενών δυσπλασιών στα νεογνά στη Κίνα ήταν2.3‰-2.8‰, καταλαμβάνει το 25% των νεογνών με νευροϊογενείς δυσπλασίες στον κόσμο.1/4-1/3Είναι η χώρα με την υψηλότερη συχνότητα.

　　9Μετά το 0, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τις αιτίες της γενετικής ανωμαλίας του νευροσυστατικού - η έλλειψη της θρεπτικής ουσίας "folate" στο σώμα της εγκύου γυναίκας.9Μετά το 0, η προώθηση της υγείας της εγκυμοσύνης και η δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης της νευροπάθειας πριν από την εγκυμοσύνη3μήνες ξεκινά και συνεχίζεται μετά τον τοκετό3μήνες αρχίζουν να λάβουν φυτικές κορυφές με στόχο τον εγκύμονα, και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η μέτρηση της αμυλοπεπτίδας και της αμυλοπεπτίδας της μητέρας και του αμυλοπεπτίδου του αμυλοπεπτίδου μπορεί να εντοπιστεί η νευροπαθία της νευροπάθειας κατά την πρώιμη και μεσαία περίοδο της εγκυμοσύνης, μειώνοντας σημαντικά την πιθανότητα της νευροπάθειας.

　　Δεν υπάρχει σχετική εργαστηριακή εξέταση, οι κύριες μεθόδους εξέτασης είναι οι εξής τρεις:

　　1. Η ακτινογραφία δείχνει την ανωμαλία του σπονδυλικού κενού, τα δόντια των σπονδύλων και τα οστά των σπονδύλων είναι κενά.

　　2. Ο δοκιμασμός διήθησης του όγκου: αν το περιεχόμενο είναι υγρά σπονδυλοπυρηνικής, είναι ομοιόμορφο διήθησης, αν είναι σπαστική ή λίπος, δεν είναι διήθησης.

　　3. Η ακτινογραφία του υπολογιστή της τοποθεσίας του όγκου ή η μαγνητική τομογραφία δείχνει ότι ο όγκος είναι σε συνάρτηση με το σπονδυλικό κενό μέσω του σπασμού, το εσωτερικό μπορεί να είναι υγρά σπονδυλοπυρηνικής ή νευρικών.

　　Επιπλέον, από την εξέταση των διαφόρων τύπων της σπονδυλομυελοπάθειας του εμβρύου, η εξέταση.

　　Εντονή σπονδυλομυελοπάθεια:

　　Επειδή το παιδί έχει δερματικές ανωμαλίες, μπορεί να ανακαλύπτεται από τους γονείς ή τους βοηθούς τοκετού. Σύμφωνα με τα κλινικά σημεία, η ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης δείχνει ότι τα δόντια των σπονδύλων και τα οστά των σπονδύλων είναι κενά, η πункциοποίηση του σάκου μπορεί να αποκαλύψει τη σπονδυλοπυρηνική υγρά, η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί. Η MRI μπορεί να δείξει τη σπαστική σπονδυλομυελοπάθεια μέσα στο εξωτερικό αντικείμενο, και μπορεί να δείξει την ασθένεια της σπονδυλοπυρηνικής κοιλότητας και άλλες ανωμαλίες. Η δερματική αλλαγή της ασθένειας πρέπει να διαφοροποιηθεί από την προγεννητική κοιλότητα, η οποία έχει το τοίχωμα του καναλιού από δερματικό ιστό, το μήκος του καναλιού είναι διαφορετικό, το σύντομο είναι κλειστό, το μακρύ μπορεί να φτάσει στο σπονδυλικό κενό, μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη ή να προκαλέσει όγκο.

　　Κρυφή σπονδυλομυελοπάθεια:

　　8Πάνω από 0% των περιπτώσεων δεν μπορεί να υπάρξει κανένα κύριο παράπονο, ούτε阳性 σημεία, πολλές φορές ανακαλύπτονται κατά τη διάρκεια του φυσικού ελέγχου. Κάποιοι ασθενείς με κρυφή σπονδυλομυελοπάθεια εμφανίζουν όλο και πιο σαφή προβλήματα υγιεινής κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, μέχρι την ηλικία της σχολικής ηλικίας υπάρχουν διαρροές ούρων, αυτό είναι το σύμπτωμα της σπαστικής μυελοπάθειας που προκαλείται από τη συνδετήρια χορδή που σχηματίζει συνδέσμους στο σημείο της ράβδου, προκαλώντας σπαστική μυελοπάθεια. Η MRI δείχνει τη μετακίνηση της κωνικής μυελοπάθειας, την αύξηση της χορδής, την πλάτος της2mm και πάνω. Κάποια τύποι (όπως οι κίτρινες πυκνές) λόγω κακής ανάπτυξης της οστικής δομής της λωρίδας της σπονδυλικής στήλης, εμφανίζουν συχνά μυϊκή λιποθυμία και χρόνιες μυϊκές πόνους, η πίεση στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει πόνο ή συμπτώματα ραδιοφωνικής νευροπάλινιας, ειδικά όταν η σπονδυλική στήλη είναι υπερβολικά προκυμμένο ή εκκυμμένο. Η διάγνωση απαιτείται με ακτινογραφία ή CT.

　　Η λογική διατροφή σημαίνει ότι η θρεπτική πρόσληψη των τριών γευμάτων της ημέρας πρέπει να ικανοποιεί τις ανάγκες ανάπτυξης, ανάπτυξης και φυσικών, σωματικών δραστηριοτήτων του οργανισμού. "Η διατροφή είναι η κύρια μέθοδος διατήρησης της υγείας." Η χρήση των θρεπτικών στοιχείων των τροφών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ασθενειών μπορεί να προωθήσει την υγεία και την μακροζωία. Λέγεται ότι η διατροφή είναι καλύτερη από τη φαρμακευτική αγωγή. Η φαρμακευτική αγωγή είναι η χρήση της διατροφής για να επιτύχει αποτελέσματα που δεν μπορούν να επιτευχθούν με φάρμακα.

　　Ο άνθρωπος αποκτά τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες και ενέργεια μέσω της διατροφής, διατηρώντας την υγεία του. Η λογική διατροφή με επαρκή θρεπτικά στοιχεία μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο υγείας μιας γενιάς, να προλάβει την ανάπτυξη πολλών ασθενειών, να επεκτείνει τη ζωή και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του έθνους. Η μη λογική διατροφή, η υπερβολική ή ανεπαρκής θρεπτική πρόσληψη, μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπτώσεις στην υγεία. Επομένως, η λογική διατροφή είναι εξαιρετικά σημαντική. Καλύτερα να συμπληρώνετε καθημερινά φυτικές κορυφές, κολλαγόνο, αγκυλόρρεια και ασβέστιο από γάλα.

　　1. Προσφανής σπαστική σπονδυλομυελική

　　)1) Απλή σπαστική σπαστική ή ελαφρά νευρική συμπτώματα τύπου: Πρέπει να εφαρμοστεί το συντομότερο δυνατό χειρουργικό.

　　)2) Χειρουργικές αρχές: Η μεταφορά της προωθημένης σπονδυλικής ή νευρικής ρίζας πίσω στην σπονδυλική στήλη (πρώτα η απελευθέρωση των περιττών σκληρών μεμβρανών), μετά την αφαίρεση των περιττών σκληρών μεμβρανών και την αποκατάσταση της ρωγμής της σπονδυλικής πλάτης (εγκατάσταση οστού κ.λπ.).

　　)3) Συμπτώματα των ποδιών λόγω ανεπαρκούς ανάπτυξης του νευρικού συστήματος του σπονδύλου: Μπορούν να επιλεγούν τα κατάλληλα χειρουργικά ή χειρουργικά εργαλεία μετά την επέμβαση, ή να εφαρμοστούν ταυτόχρονα.

　　2. Κρυφή σπαστική σπονδυλομυελική

　　)1) Γενικές περιπτώσεις:99Πάνω από το % των περιπτώσεων δεν χρειάζεται θεραπεία, αλλά πρέπει να γίνει εκπαίδευση σε γνώσεις υγείας για να αφαιρεθεί η αγωνία των ασθενών και η κακή συναισθηματική κατάσταση.

　　)2) Λιγότερα σοβαρά συμπτώματα: Πρέπει να επισταθεί στην άσκηση των μυών της σπονδυλικής στήλης (ή των μυών της κοιλιάς) για να ενισχύσει την εσωτερική ισορροπία της σπονδυλικής στήλης.

　　)3) Σοβαρά συμπτώματα που επηρεάζουν την κανονική εργασία και ζωή: Πρέπει να γίνει περαιτέρω έλεγχος για να διαπιστωθεί αν υπάρχει συνδυασμός στενής σπονδυλικής στήλης ή στενής ρίζας, σπονδυλική διάσειση ή διάσπαση της σπονδυλικής αψίδας. Για τους συνδυασμένους, η θεραπεία της τελευταίας πρέπει να είναι η κύρια, συμπεριλαμβανομένων των χειρουργικών μεθόδων.

　　)4) Σύνδρομο του κολπικού κορνίου: Δεν πρέπει να εφαρμόζεται εύκολα η χειρουργική επέμβαση, η απλή χειρουργική αφαίρεση του κορνίου είναι συχνά λιγότερο ικανοποιητική, κυρίως λόγω της στενής σύνδεσης του ιστών κάτω από το κορνίω με την σκληρή μεμβράνα, που συχνά είναι η αιτία των συμπτωμάτων, και η προσπάθεια αφαίρεσης αυτής της σύνδεσης είναι συχνά δύσκολη, πρέπει να εφαρμόζεται με προσοχή. Γενικά, όταν αφαιρείται το κορνίω, η黄韧带should be incised and flipped to the sides.

　　)5) Σύνδρομο του χτύπου κορνίου: Είναι δυνατό να αφαιρεθεί το κορνίω του κορνίου.

　　Για τους ανθρώπους με μακροχρόνια δυσλειτουργία της ούρησης ή νυκτερινή ενούρηση ή συνεχιζόμενα συμπτώματα του νευρικού συστήματος, μετά από προσεκτικό έλεγχο, θα πρέπει να γίνει η κατάλληλη χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος της χειρουργικής είναι να αφαιρεθεί το ιστός και το λίπος που πιέζουν τις ρίζες των νεύρων.

　　Για τους ανθρώπους με πλήρη παράλυση των δύο ποδιών και απώλεια ελέγχου των υγρών κατά τη γέννηση, ή με σημαντική ενδοκρανιακή πυέλο, η ανάρρωση μετά την χειρουργική επέμβαση είναι δύσκολη. Μπορεί να επιδεινωθεί τα συμπτώματα ή να προκύψουν άλλες επιπλοκές.