Ο τύπος της χρονοβιωτικής οωοτομείωσης μπορεί大致 να διαχωριστεί σε4Τύπος: οωοτομείωση του υγρού, οωοτομείωση του pus, υπεροωοτομείωση του παραπέτασματος και η ενδομητρίτιδα της οωοτομείωσης.
1、οωοτομείωση του υγρού και η οωοτομείωση της οωοτομείωσης:Η οωοτομείωση του υγρού προκαλείται από την ενδομητρίτιδα της οωοτομείωσης, η τομή της άκρης της οωοτομείωσης κλείνει, και η οωοτομείωση του υγρού συσσωρεύεται. Ορισμένες είναι επίσης οωοτομείωση του pus, μερικές η οωοτομείωση του pus απορροφάται και υγροποιείται, παρουσιάζοντας την οωοτομείωση του υγρού. Αν είναι οωοτομείωση της οωοτομείωσης, τότε δημιουργείται η οωοτομείωση της οωοτομείωσης (υγρό).
Επιπλέον, μερικές φορές λόγω της φλεγμονής γύρω από την οωοτομείωση, η ρωπία μπορεί να μπλοκαριστεί και να δημιουργηθεί κυστίτιδα ωοφόρου, ή οι βακτήρια μπορούν να μπουν όταν η ρωπία σπάσει, δημιουργώντας φλεγμονώδη υγρό, και στη συνέχεια να συνδέεται με την οωοτομείωση υγρού για να δημιουργηθεί η οωοτομείωση της οωοτομείωσης. Η οωοτομείωση του υγρού δεν είναι πολύ μεγάλη, και είναι συνήθως15cm διάμετρος, όπως και η οωοτομείωση του pus, έχει την μορφή ενός σφιγμένου βάζου. Η διάμετρος της οωοτομείωσης της οωοτομείωσης μπορεί να φτάσει10~2περίπου 0cm. Και τα δύο υπάρχουν σε περιπτώσεις που δεν επανεμφανίζονται για πολλά χρόνια. Η επιφάνεια είναι λεία, η τοιχώδης δομή είναι λεπτή και φωτεινή λόγω της επέκτασης. Η οωοτομείωση του υγρού συνήθως έχει λεπτές ίνες που συνδέονται με την μεσοαβδομιακή μεμβράνα, αλλά μερικές είναι ελεύθερες. Δεδομένου ότι η επέκταση στο άκρο είναι πιο βαριά, σπάνια μπορεί να γυρίσει το άκρο (σφιγκτήρα) ως άξονα, και η οωοτομείωση του υγρού μπορεί να γυρίσει, και είναι πιο συχνή στη δεξιά πλευρά.
Η οωοτομείωση του υγρού είναι συχνά διπλής πλευράς. Η άκρη της μήτρας είναι μερικές φορές μόνο ελαχιστοποιημένη, οπότε κατά τη διάρκεια της απεικονιστικής ανίχνευσης του οωοτομείωσης, η ακτινογραφία Χ ή η φωτογράφηση μπορεί να δείξει το τυπικό οωοτομείωση υγρού φαινόμενο. Μερικές περιπτώσεις αναφέρουν ότι υπάρχουν σπάνιες επιθέσεις σε μεγάλη ποσότητα ή διαλείπουσα μικρή ποσότητα υγρού που εκτίθεται από τη στοματική διάδρομο, πιθανώς λόγω της αύξησης της πίεσης στο οωοτομείωση υγρού, της απότομης εκτόξευσης του υγρού από το ανοιχτό της οωοτομείωσης.
2、οωοτομείωση του pus, οωοτομείωση της οωοτομείωσης:Η οωοτομείωση του pus μπορεί να διαρκέσει για πολύ και να επαναληφθεί με επεισοδιακή φύση. Ειδικά όταν είναι στενά συνδεδεμένη με τα εντέρα στο οωοτομείωσης, μπορεί να εισέλθει η εντεροκοκκία και να προκαλέσει συνδυαστική λοίμωξη. Όταν η αμυντική ικανότητα του σώματος μειώνεται, η υπολειπόμενη οωοτομείωση του pus μπορεί να προκαλέσει εξωτερική προεγείρεση. Αν ο ασθενής είναι πολύ κουρασμένος, έχει σεξουαλική δραστηριότητα, γυναικολογική εξέταση κ.λπ., μπορεί να προκαλέσει επεισοδιακή φύση. Οι περιόδοι μπορεί να επαναληφθούν λόγω της τοπικής αύξησης της αιμορραγίας.
Λόγω των επαναλαμβανόμενων εκπομπών, η τοιχώδης ίνωση των οωοτομείων αυξάνεται και σκληραίνει, και συνδέεται με τις κοντινές οργανικές δομές (μήτρα, πλάγια δομή, σφιγκτήρας, μικρός εντέρας, ορθό, βάρος του βυθού ή τοίχους του οστικού οστού). Αν μετά την θεραπεία είναι σταθερή, ο pus μπορεί να απορροφηθεί και να γίνει οωοτομείωση υγρού, μπορεί επίσης να γίνει πιο σφιχτό και να αντικατασταθεί από το γύρημα, και μπορεί να βρεθεί η καρβονική άλτηση ή η χοληστερίνη λίθος.
3、υπεροωοτομείωση του παραπέτασματος:Μόνο η χρονοβιωτική οωοτομείωση, μπορεί να εμφανιστεί με την ενφλέγουσα ίνωση και την αύξηση της δυσκαμψίας, δημιουργώντας πιο σφιχτές φλεγμονώδεις μάζες. Γενικά είναι μικρές, αλλά όταν συγχωνεύονται με τα εντέρα, την απεκτάωση του περιτσουαρίου, την μήτρα, την μεσοαβδομιακή μεμβράνα, την ουροδόχο κύστη κ.λπ., μπορούν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο μάζα. Το μάζα μπορεί επίσης να δημιουργηθεί μετά την χειρουργική αφαίρεση της οωοτομείωσης. Σε αυτή την περίπτωση, τα όργανα που διατηρούνται, όπως οι οωοτομείοι ή μέρος των οωοτομείων, η μεσοαβδομιακή συνδέσμη ή η υπολείπουσα άκρη της μήτρας, συνδέονται με τα εντέρα και την απεκτάωση του περιτσουαρίου. Αν έχει ήδη γίνει η χρονοβιωτική φλεγμονώδης μάζα, η πλήρης αφαίρεση της φλεγμονής ή της μάζας είναι δύσκολη.
4、慢性间质性输卵管炎:为急性间质性输卵管炎遗留的慢性炎症病变,多与慢性卵巢炎并存。可见双侧输卵管增粗、纤维化,在其肌层中、腹膜下可有小脓灶残留。临床表现为附件增厚或条索状增粗。镜检输卵管各层均有淋巴细胞、浆细胞广泛浸润。
此外尚可形成一种峡部结节性输卵管炎,是输卵管慢性炎症病变的残留。病变主要局限于输卵管峡部。这类病例在峡部出现明显的结节,结节有时可能很大,类似宫角的小纤维样肿瘤。镜检肌层异常增厚,管腔内膜皱襞可分别卷入肌层,形似子宫内膜异位症,可由其缺乏子宫内膜间质而区别,个别肌层有淋巴细胞、浆细胞浸润。