Δυστοκία εμβρύου εντός κοιλιακού κύστη

　　Η υποξία του εμβρύου εντός του οργανισμού του εμβρύου είναι μια συμπτωματολογία δυσλειτουργίας της αναπνοής και της κυκλοφορίας του εμβρύου λόγω υποξίας του εμβρύου. Μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε επιδείνωση, χρόνιο και πριν από τη γέννηση ή κατά τη διάρκεια της γέννησης. Υπάρχουν πολλά λόγοι που προκαλούν την υποξία του εμβρύου;

　　1. Ακτήριος συναγερμός

　　1.Παράγοντες της νόσου

　　Η μητέρα μέσω της αίματος του μυοματύλου και του πλακούντα, το οξυγόνο και οι θρεπτικές ουσίες φτάνουν στο εμβρόνιο, διατηρώντας την ανάπτυξη και ανάπτυξη του εμβρύου. Το εμβρόνιο μπορεί να αποθηκεύσει ενέργεια, αλλά δεν μπορεί να αποθηκεύσει οξυγόνο. Κατά τη διάρκεια της συστοχής, η πίεση του μυοματύλου αυξάνεται πάνω από την πίεση του αμνίου και των αγγείων του μυοματύλου. Κατά τη διάρκεια του πέκκματος της συστοχής, μπορεί να προκαλέσει προσωρινή διακοπή του ρεύματος του εμβρύου, ώστε το εμβρόνιο να μην λαμβάνει αρκετό οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες, όταν υπάρχει αρκετό οξυγόνο, μέσω του κύκλου του τριώξινου, της διάσπασης της γλυκόζης, της παραγωγής επαρκούς ενέργειας από τις κυτταρικές μάζες του.38ένα ATP. Και κατά την υποξία, μέσω της αεροβικής γλυκογονόλυσης, η ενέργεια που παράγεται από κάθε μόριο γλυκόζης είναι μόνο το 1/19 της αεροβικής μεταβολισμού;1/19.Η μεγάλη συσσώρευση της λακτόζης, η πτώση του pH της μεταβολικής οξέωσης, η απενεργοποίηση των ενζύμων που απαιτούνται από πολλαπλές κυτταρικές λειτουργίες και μεταβολισμούς, προκαλεί θάνατο των κυττάρων, αφήνοντας μόνιμα εγκεφαλικά τραύματα.

　　2.Συχνές αιτίες

　　(1Παράγοντες υψηλού κινδύνου της κύησης του εμβρύου

　　Η κακή λειτουργία του πλακούντα, πριν από τη γέννηση δεν έχει εκφραστεί εμφανώς η κατάσταση της υποξίας του εμβρύου, αλλά η σύνθλιψη κατά τη διάρκεια της γέννησης μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση του εμβρύου με επιδείνωση της κατάστασης της υποξίας;

　　(2Παράγοντες της υποξίας κατά τη διάρκεια της γέννησης

　　Απαιτείται η απουσία υποξίας του εμβρύου πριν από τη γέννηση, μπορεί να είναι λόγω της υπερβολικής διάρκειας της γέννησης, της εξάντλησης της μητέρας με αφυδάτωση, υποτασμό, ανεπαρκή απευθείας αίμα του πλακούντα, προκαλώντας υποξία του εμβρύου; ή λόγω της φυσικής συχνής και ισχυρής συστοχής του κολπικού, ή της ενδομυϊκής ενέσιμης της οξυτοκίνης που προκαλεί συχνή και ισχυρή συστοχής του κολπικού, ακόμη και σκληρή συστοχής, ώστε το εμβρόνιο να βρίσκεται σε κατάσταση ανεπαρκούς οξυγόνου για μεγάλο μέρος του χρόνου, ακόμη και να σταματήσει την παροχή οξυγόνου, προκαλώντας την υποξία του εμβρύου;

　　(3Παρατεταμένη υπερμεγέθυνση του μυοματύλου

　　Η υπερβολική στένωση της μυϊκής στάθμης, αυξάνει την εξωτερική αντίσταση των αγγείων μεταξύ των τοιχωμάτων του μυοματύλου, όπως η πολυκυήμη κύηση, η υπερβολική ποσότητα αμνίου κ.λπ.;

　　(4Παράγοντες του κορδονίου του πλάσματος

　　1Παρατηρείται συχνά η προσαγωγή του κορδονίου του πλάσματος σε προεκτίναξη του γλουτών, πρόωρη διάβρωση του αμνίου, υπερβολική ποσότητα αμνίου, πολυκυήμη κύηση κ.λπ., μετά την προσαγωγή του κορδονίου του πλάσματος, αν το κορδόνι του πλάσματος πιέζεται, μπορεί να προκαλέσει μείωση ή διακοπή της αιμοφόρησης του εμβρύου;

　　2) Umbilical cord entanglement includes umbilical cord around the neck, around the body, etc.

　　3) The incidence of umbilical cord true knots is 0.4% ~1.1% of the time, it generally does not harm the fetus, but during the delivery process, the umbilical cord is pulled tight, causing the umbilical blood vessels to be blocked and leading to fetal death in utero;

　　4) The cause of umbilical cord torsion is not yet clear, the umbilical vessels are twisted along their longitudinal axis9~11Weeks, causing vascular occlusion

　　5) Short umbilical cord

　　(5) Fetal heart dysfunction

　　Normal fetal heart function is one of the important keys to ensure the circulation of fetal blood circulation and avoid hypoxia. When the fetus has serious congenital cardiovascular disease, low blood pressure and heart failure caused by drugs and bleeding, or when the fetal skull is compressed for a long time and intracranial hemorrhage occurs, it can affect the function of the cardiovascular center, and fetal distress occurs in these cases.

　　II. Chronic fetal distress in utero

　　High-risk pregnancy such as pregnancy-induced hypertension syndrome, chronic hypertension, nephritis, diabetes, heart disease, asthma, severe anemia, post-term pregnancy, pregnancy complicated with diabetes, pregnancy complicated with heart disease, etc., or due to vascular changes, uterine blood flow is reduced, or due to degeneration of the placenta, or due to low blood oxygen concentration, the fetus does not receive enough oxygen supply, causing fetal growth retardation; erythrocytosis; reduced fetal movement; even severe fetal distress, leading to fetal death. It may also be due to fetal malformation, intrauterine infection, incompatibility of maternal and fetal blood types, and other fetal intrinsic diseases.

　　Fetal distress in utero can lead to a series of complications such as cerebral edema, brain cell necrosis, cerebral hemorrhage, and so on due to fetal intracranial ischemia and hypoxia. Below, I will list several common complications as follows:

　　1Fetal perinatal death:The perinatal period refers to pregnancy28to postpartum7This period. The death of the fetus after entering the perinatal period is called perinatal death.

　　2Newborn neurological sequelae:The sequelae can be roughly divided into intellectual disability, language disorders, and motor disorders. Intellectual disability: poor thinking and response ability, even possible to be foolish, language disorders, speaking not smooth or aphasia, motor disorders, gait loose or limb paralysis.

　　3Newborn brain ischemia and hypoxia syndrome.

　　4Brain edema:Brain edema is a pathological phenomenon caused by an increase in intracranial water, leading to an increase in brain volume, which is the response of brain tissue to various pathogenic factors. It can lead to intracranial hypertension and damage to brain tissue, which is common in clinical practice. The main manifestation of brain edema is the signs of intracranial hypertension.

　　5Brain cell necrosis:The necrosis of brain cells generally leads to a decrease in memory, motor disorders, and neurological disorders.

　　6Cerebral hemorrhage:Depends on the location of bleeding, the amount of bleeding, the speed of bleeding, the size of the hematoma, and the general condition of the patient, usually generally manifested as sudden headache of varying degrees, nausea and vomiting, unclear speech, urinary incontinence, limb movement disorder, and consciousness disorder. Small amounts of bleeding in non-functional areas can be manifested only by headache and mild neurological dysfunction, while large amounts of bleeding and deep brain hemorrhage, thalamic hemorrhage, or brainstem hemorrhage can lead to rapid coma, and even death can occur within a few hours or days.

　　Η δυσφορία του εμβρύου εντός του μητρικού οργανισμού, αν και συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια της λοχείας, μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η δυσφορία του εμβρύου κατά τη διάρκεια της λοχείας συνήθως μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα από τους γιατρούς. Οι συνηθέστερες συμπτώματα είναι τα εξής:

　　(1) Αλλαγή της καρδιακής παλμής: Η αλλαγή της καρδιακής παλμής είναι η πρώτη ένδειξη της δυσφορίας του εμβρύου. Η καρδιακή παλμή αρχικά γίνεται γρήγορη, αλλά ισχυρή και τακτική, στη συνέχεια γίνεται αργή, αδύναμη και ατακτική. Επομένως, πρέπει να προειδοποιηθεί όταν παρατηρηθεί η ταχεία καρδιακή παλμή.-η καρδιακή παλμή του εμβρύου επηρεάζεται προσωρινά από την διαταραχή της αιμορρραγίας του πλακούντα και μειώνεται, αλλά θα επανέλθει γρήγορα μετά την διακοπή της σύσπασης του μυός του μυометρίου. Επομένως, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η καρδιακή παλμή μεταξύ των συσπάσεων του μυός του μυометρίου. Η φυσική καρδιακή παλμή του εμβρύου είναι110~16Διακίνηση 0/μετρησεις, όταν το έμβρυο έχει υποξία, μπορεί να προκαλέσει την παραγωγή καρδιονεφρίνης από την αδένια του αδρεναλίνης του εμβρύου, η συχνότητα της καρδιακής παλμής θα αυξηθεί, η καρδιακή παλμή του εμβρύου θα είναι16Διακίνηση 0/μετρησεις, συνεχίζεται για18Διακίνηση 0/μετρησεις, δείχνει ότι το έμβρυο έχει δυσφορία εντός του μητρικού οργανισμού. Αν η οξέωση συνεχιστεί, η δύναμη της συστοχής του καρδιακého μυός θα μειωθεί, η συχνότητα της καρδιακής παλμής θα μειωθεί, μπορεί να είναι κάτω από110Διακίνηση/μετρησεις.

　　(2) Αποτελεσματική ρύπανση του υδατογονιδίου: Η φυσική κατάσταση και η σύνθεση του υδατογονιδίου αλλάζουν συνεχώς με την αύξηση της εγκυμοσύνης, όταν η εγκυμοσύνη φτάσει στο τέλος, το υδατογονίδιο είναι μια λίγο θολή, αδιαφανής υγρά, που περιέχει λιπαρά, κύτταρα της επιδερμίδας και μαλλί. Στην κατάσταση υποξίας, η διέγερση του νευρικού συστήματος του εμβρύου προκαλεί την αύξηση της κινήσης του εντέρου και την χαλάρωση του σφιγκτήρα της αγκύλης, οδηγώντας στην απόρριψη του κοπρασμού. Όταν εμφανιστεί η ρύπανση του υδατογονιδίου, το υδατογονίδιο γίνεται κίτρινο και κίτρινο, ανάλογα με το βαθμό της ρύπανσης, διαιρείται σε τρία βαθμούς: 1 βαθμός: ελαφρώς πράσινο; 2 βαθμός: κίτρινο και θολό; 3 βαθμός: καφέ και πυκνό.

　　(3) Ανώριμη δραστηριότητα του εμβρύου: Η δραστηριότητα του εμβρύου είναι ένας εμμέσως απευθείας τρόπος για να παρακολουθήσουμε την ολοκλήρωση και τη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος του εμβρύου, αλλά έχει σχέση με την ικανότητα της έγκυου να κατανοήσει. Συνήθως, κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της εγκυμοσύνης, η μέτρηση της δραστηριότητας του εμβρύου ανά ώρα πρέπει να είναι3~5φορείς. Η υπερβολική δραστηριότητα του εμβρύου είναι ένα φαινόμενο μάχης κατά την υποξία, καθώς η υποξία επιδεινώνεται, η δραστηριότητα του εμβρύου μπορεί να μειωθεί, ακόμη και να σταματήσει. Επιπλέον, λόγω της μη ομοιομορφίας των κριτηρίων για την ελάχιστη δραστηριότητα του εμβρύου και την υπερβολική δραστηριότητα του εμβρύου, η ακριβής μέτρηση από την έγκυο υπάρχει κάποιες δυσκολίες, η ανώριμη δραστηριότητα του εμβρύου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κριτήριο διάγνωσης της δυσφορίας του εμβρύου, αλλά πρέπει να δοθεί προσοχή.

　　(4) Η μείωση του pH του αίματος από το κεφάλι του εμβρύου: Το φυσιολογικό pH του αίματος από το κεφάλι του εμβρύου είναι7.25πάνω από τον pH7.2προειδοποιεί για την οξέωση. Ωστόσο, αυτή η έλεγχος είναι επεμβατικός, η κολπίτιδα πρέπει να ανοίξει, η αμνίο πρέπει να έχει σπάσει και δεν μπορεί να επαναληφθεί, υπάρχει επίσης κίνδυνος λοίμωξης, η κλινική εφαρμογή του είναι περιορισμένη.

　　Η δυσφορία του εμβρύου εντός του μητρικού οργανισμού, αν και συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια της λοχείας, μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η δυσφορία του εμβρύου κατά τη διάρκεια της λοχείας συνήθως μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα από τους γιατρούς. Η δυσφορία του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αν μπορεί να παρακολουθείται η ασφάλεια του εμβρύου με την σύγχρονη τεχνολογία, η έγκυος δεν μπορεί να παρακολουθείται συνεχώς από τη φροντίδα της υγείας, οπότε ορισμένες μη φυσιολογικές καταστάσεις δεν μπορούν να διορθωθούν και τελικά μπορεί να προκαλέσει τραγικές συνέπειες. Η έγκυος μπορεί να εμφανίσει μερικά μη φυσιολογικά σημεία κατά την αρχή της υποξίας του εμβρύου, αν μάθουμε αυτές τις μεθόδους αυτοδιαγνωσής, μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ασυνήθιστη κατάσταση και να λάβουμε άμεσα διορθωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.

　　(1) Παρακολούθηση των κινήσεων του εμβρύου

　　Η παρακολούθηση των κινήσεων του εμβρύου είναι ένα καλό σημάδι ότι το έμβρυο είναι υγιές και είναι ο πιο ευαίσθητος δείκτης της ανεπαρκούς οξυγόνωσης ενδομήτρου. Η μετρήσεις των κινήσεων του εμβρύου είναι ένα απλό μέθοδο παρακολούθησης της κατάστασης του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μακρόχρονο χρονικό διάστημα. Γενικά οι μελλοντικές μητέρες2περίπου 0 εβδομάδες μπορεί να αισθανθεί τις κινήσεις του εμβρύου.28μετά την εβδομάδα πρέπει να μάθει να μετράει τις κινήσεις του εμβρύου: όπως η συνεχής κίνηση του εμβρύου μετά την κίνηση1διακινήσεις, και θα υπολογιστούν ξανά όταν κινείται ξανά1διακινήσεις, και έτσι κατ' επέκταση.4，θα θεωρηθεί12ώρα αριθμός κινήσεων του εμβρύου. Λέξη κίνησης12ώρα ≥30 διακινήσεις είναι φυσιολογικές, αν12ώρα

　　(2) Παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίστης

　　Ο σύζυγος μπορεί να μάθει να ακούει τη ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης του εμβρύου απευθείας από τον ακουστικό υπό την καθοδήγηση του γιατρού. Η φυσιολογική ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης πρέπει να είναι12Διακίνηση 0~16Διακίνηση 0/Διακίνηση. Η ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης πρέπει να αυξηθεί όταν το έμβρυο κινείται10Διακίνηση/Διακίνηση ή η ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης είναι μη σταθερή. Αν η ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης μειωθεί ή αυξηθεί περισσότερο από αυτό το αριθμό, τότε υποδηλώνει ότι το έμβρυο έχει ανεπαρκή οξυγόνο και πρέπει να γίνει άμεση επίσκεψη στο νοσοκομείο.

　　(3) Περιοδικές κλινικές εξετάσεις

　　Η γρήγορη ανίχνευση και η θεραπεία των διάφορων μητρικών παραγόντων που μπορεί να προκαλέσουν ανεπαρκή οξυγόνωση του εμβρύου, και η γρήγορη θεραπεία. Ο γιατρός μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει την καρδιακή ηλεκτροκαρδιογραφία του εμβρύου, την ηλεκτρονική παρακολούθηση της ταχύτητας της καρδιακής ρυθμίστης, την αξιολόγηση της βιοφυσικής της υπερήχου, την εξέταση της ροής του αμνιακού υγρού με το Doppler κ.λπ., για την ανίχνευση της αλλαγής της ταχύτητας της καρδιακής ρυθμίστης και την άμεση λήψη μέτρων.

　　Επειδή οι μεθόδους δοκιμών και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων υπάρχουν διαφορές, και ο βαθμός του νοσοκομείου και η ικανότητα του γιατρού επηρεάζουν τα αποτελέσματα των δοκιμών, η διάγνωση της δυστοκίας του εμβρύου δεν έχει ενιαία πρότυπο, και η απόφαση διάγνωσης έχει το πρόβλημα της ψευδής αρνητικής και της ψευδής θετικής. Επιπλέον, η υπερβολική διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική επέμβαση και να προκαλέσει άσχετες παρεμβάσεις, και η καθυστερημένη διάγνωση μπορεί να προκαλέσει καθυστέρηση στη θεραπεία και να προκαλέσει συνδυαστικές επιπλοκές στο νεογέννητο.

　　Βασικές αρχές διάγνωσης

　　(1) Η ταχύτητα της καρδιακής ρυθμίστης είναι μη φυσιολογική

　　(2) Η παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίστης είναι μη φυσιολογική

　　Η ηλεκτρονική παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίστης κατά τη διάρκεια της γέννησης μπορεί να εντοπίσει την ανεπαρκή οξυγόνωση του εμβρύου με πρόοδο, και όταν το έμβρυο έχει ανεπαρκή οξυγόνο, η παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίστης μπορεί να δείξει: η βάση της καρδιακής ρυθμίστης είναι μη φυσιολογική όπως η ταχυκαρδία της βάσης είναι υψηλότερη από τον επόμενο/Διακίνηση ή η βάση της καρδιακής ρυθμίστης είναι χαμηλότερη από τον επόμενο/Διακίνηση(Κινεζικός τύπος είναι χαμηλότερος από τον επόμενο/Διακίνηση); Η μεταβολή της βάσης της καρδιακής ρυθμίστης είναι μειωμένη.

　　(3) Η τιμή του pH έχει μειωθεί.

　　(4) Το αμνιακό υγρό έχει υποστεί βρωμιά.

　　Η κατάσταση του αμνιακού υγρού έχει αλλάξει σε κίτρινο-πράσινη απόχρωση.

     Γυναίκες με χρόνιο σύνδρομο δυστοκίας ενδομήτρου, πρέπει να καθοδηγούνται να τρώνε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και σίδηρο, για να διορθώσουν την αναιμία. Η διατροφή τους πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα απορροφήσιμη, να τρώνε πολλά λαχανικά και φρούτα, να διατηρούν μια υγιή διατροφή και να ελέγχουν την επαρκία της θρεπτικής τους αξίας. Επιπλέον, πρέπει να αποφεύγουν τη χρήση πικάντικων, λιπαρών και κρύων τροφών.

　　Οι συμβατικές μεθόδους της ιατρικής θεραπείας της δυσκολίας του εμβρύου είναι οι εξής:

　　1.Γενική θεραπεία

　　(1).Αν εντοπιστεί δυσκολία στο εμβρυϊκό σώμα, μπορεί να αλλάξει σε θέση πλευράς. Κατά τη διάρκεια της κύησης, η μεγαλύτερη μήτρα στρογγυλεύει δεξιά, πιέζει την αorta αριστερά, την ουρογεννητική φλέβα και τα αιμοφόρα αγγεία του κόλπου, προκαλώντας συμπτώματα χαμηλής πίεσης κατά της στάσης, επηρεάζοντας την ροή του αίματος της μήτρας, προκαλώντας την ανεπαρκή οξυγονωτική κατάσταση του εμβρύου, η θέση του αριστερού πλευράς ή η ημι-θεση είναι ένα απλό μέθοδος για να βελτιώσει την παροχή αίματος στο εμβryo.

　　(2).Αν立即前往 την εισπνοή της μητέρας του οξυγόνου, η παροχή υψηλής ροής καθαρού οξυγόνου μπορεί να βελτιώσει γρήγορα την ανεπαρκή οξυγονωτική κατάσταση της μητέρας και του εμβρύου, συνήθως απαιτείται η παροχή οξυγόνου με μάσκα, η ροή ανά λεπτό10.L, αλλά η μακροχρόνια παροχή οξυγόνου μπορεί να προκαλέσει συστολή των αγγείων της μητέρας και του εμβρύου, να μειώσει την ροή του αίματος του πλακούντα, αντίθετα να μειώσει την παροχή αίματος του εμβρύου, να επιδεινώσει την ανεπαρκή οξυγονωτική κατάσταση του εμβρύου, οπότε προτιμάται η διακοπή της παροχής οξυγόνου.3.Αναστέλλωση 0min10.Συνεχής παροχή οξυγόνου κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της γέννησης λόγω της ύπαρξης ισχυρών διαρκών παλμικών συσπασμάτων.

　　2.Φαρμακευτική θεραπεία

　　(1).Περιφερική ένεση50％ γλυκόζη, βιταμίνη C, για να ενισχύσει την ανθεκτικότητα του εμβρύου στην αναπνοή της έλλειψης οξυγόνου, να μειώσει την πιθανότητα της αύξησης της διαπερατότητας και της ευθραυστότητας των μικροκαναλιών, να μειώσει την πιθανότητα αιμορραγίας του εγκεφάλου. Πριν από τη γέννηση, μπορεί να γίνει η λήψη του αίματος του εμβρύου από το κεφάλι του εμβρύου μέσω του αμνίου, αν το pH≤7.25, που δείχνει την δυσκολία του εμβρύου, συνδυάζοντας την παρακολούθηση της καρδιακής ρυθμίσης του εμβρύου και της παρακολούθησης της γέννησης, να λάβει ενεργές μέτρα ανάλογα με τις διαφορετικές αιτίες και την πορεία της γέννησης.

　　(2).Επιδιόρθωση της αцидωσης, η μητέρα λόγω του πόνου της γέννησης, της έντασης ή της μακράς φυσικής καταναλώσεως μπορεί να προκαλέσει αцидωση της μητέρας και του εμβρύου, στη συγκεκριμένη περίπτωση να δοθεί5％ υδρογονάτριο του νάτριου μπορεί να επιδιορθώσει αποτελεσματικά την αцидωση της μητέρας, και μπορεί να γίνει πέμπρωμα του αμνίου.

　　(3(Επιδιόρθωση της έντασης της σύσπασης, μείωση της ταχύτητας της εισόδου του ενισχυτή της σύσπασης στο σώμα, στην σκληρή σύσπαση της μήτρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί το αναστολέα της σύσπασης, όπως το μαγνησίου σουλφάτο, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναισθητικό αν χρειαστεί. Στην περίπτωση της ισχυρής σύσπασης, μπορεί να εισαχθεί βήτα-δεκτικός επαγωγιστής ενδοφλέβιας ένεσης, όπως ο οξιναλίνη.

　　3.Χειρουργική θεραπεία

　　Σε περιπτώσεις ανάγκης μπορεί να πρέπει να διακόψει την κύηση, όπως οι περιπτώσεις που δεν έχουν καλή επίδραση από τις παραπάνω χειριστικές μεθόδους πρέπει να διακόψουν την κύηση γρήγορα, ανάλογα με την κατάσταση της διάπνοης του οφθαλμού, των συνθηκών του οφθαλμού, του μεγέθους του εμβρύου, της κατάστασης της πτώσης κ.λπ., να εκτιμηθεί αν μπορεί να γεννηθεί με τη διάπνοη του οφθαλμού σε σύντομο χρονικό διάστημα ή να βοηθηθεί με χειρουργική παρέμβαση, αν είναι απαραίτητο να γίνει κήλη της μήτρας.