Υποπλασία του ουρητήρα

　　Η υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας είναι η πιο συχνή γεννητική δυσπλασία στα αρρενωπά παιδιά. Οι έρευνες για τις αιτίες της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνουν αρκετούς τομείς.

　　1Οι ενδοκρινικές παραγόντες;

　　Παραδείγματα ασθενών με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας και το γονίδιο του ανδρογόνου αποκλεισμού5α-Η έλλειψη της αναδομής. Οι έρευνες έδειξαν ότι η ανταπόκριση των ασθενών με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας στο HCG (Ανθρώπινη χοριακή γονιδοτροπή) είναι σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη της κανονικής对照组, υποδεικνύοντας ότι οι ασθενείς με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας έχουν υποθαλάσσια-Η υπόφυση;-Η ανώμαλη διαδικασία της διεργασίας της σεξουαλικής άξονα;

　　2Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες;

　　Σε μελέτες που έγιναν σε νεογέννητα που χρησιμοποιούσαν προγεστερόνη για την προστασία της εγκυμοσύνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η συχνότητα της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας ήταν υψηλότερη, και οι μελέτες έδειξαν ότι οι ασθενείς με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας έχουν αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων και οιστρονηρίδων. Αυτές οι μελέτες υποδηλώνουν ότι τα οιστρογόνα έχουν αντιπαράθεση με τα ανδρογόνα.

　　3Η χρωμοσωμική ανωμαλία;

　　Η χρωμοσωμική ανωμαλία στους ασθενείς με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας είναι σημαντικά υψηλότερη από την κανονική populazione, συμπεριλαμβανομένων των ανόμοιων και των γυναικείων χρωμοσωμάτων.

　　4Η μεταλλαγή του γονιδίου;

　　Οι ασθενείς με υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας μπορεί να έχουν το γονίδιο του ανδρογόνου αποκλεισμού, το γονίδιο της απόφασης φύλου5α-Το γονίδιο της αναδομής, το γονίδιο του αντι-Μολέλου, το CYP21Η μεταλλαγή του γονιδίου B;

　　Οι σοβαρές περιπτώσεις της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας προκαλούν την εξωγεννητική ομοιότητά του με τα θηλυκά. Η νόσος μπορεί να προκαλέσει μικρή ανάπτυξη του πέους, δυσλειτουργία του σεξουαλικού συστήματος. Επιπλέον, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν απουσία αυτοπεποίθησης, κατάθλιψη, ανησυχία, ακόμη και τάσεις αυτοκτονίας κ.λπ. ψυχολογικές νόσους μετά την ενηλικίωση.

　　Η υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας είναι μια γεννητική δυσπλασία του ανδρικού ουρογεννητικού συστήματος, η οποία μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές μορφές, όπως:

　　1Η ουρήτρια ανοίγματα είναι εξωτικός;

　　Η ουρήτρια ανοίγματα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε θέση από την κοντινή στο φυσιολογικό ουρήτη ουρήτη μέχρι την περιβόλα του ουρητήρα.

　　2Η κάμψη του πέους προς το κάτω;

　　Το πέος στρογγυλεύει προς το κάτω, δεν μπορεί να εκπέμπει ούρα και να έχει σεξουαλική ζωή.

　　3Η εξαιρετική κατανομή της κεφαλίδας του πέους;

　　Η κεφαλή του πέους, λόγω της μη σύγκλισης στη μεσίστια γραμμή, έχει μια V μορφολογική θανάτωσή, η δέρμα του κεφαλιού του πέους λείπει, και όλο το δέρμα του πέους μετακινείται στη μέση της κεφαλής του πέους και συλλέγεται ως καπέλο.

　　Η υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας είναι μια συχνή γεννητική δυσπλασία στα παιδιά, που αντιπροσωπεύει περίπου το1/3Η εμφάνιση της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας στα παιδιά εμπλέκει πολλαπλούς παράγοντες όπως η γονιδιακή, η οργανωτική, η παθοφυσιολογική και η περιβαλλοντική, οπότε η πρόληψη της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας εξαρτάται κυρίως από την φροντίδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, την αποφυγή των δυσμενών παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία του εμβρύου και την αποφυγή της πιθανότητας της δυσπλασίας. Επομένως, οι μελλοντικές μητέρες πρέπει να προσπαθήσουν να ακολουθήσουν τα εξής:

　　1αποφύγετε την γρίπη κατά την πρώιμη φάση της εγκυμοσύνης;

　　2αποφύγετε την προσέγγιση των ζώων τουλάχιστον;

　　3Καλύτερα να μην χρησιμοποιείτε κρέμα孕期 during the pregnancy;

　　4αποφύγετε την ψυχολογική ένταση;

　　5αποφύγετε το οινόπνευμα;

　　6αποφύγετε τα τρόφιμα με μύκητες;

　　Η υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας είναι μια δυσπλασία των εξωγεννητικών οργάνων, η διάγνωση της οποίας είναι εύκολη με βάση τα χαρακτηριστικά συμπτώματα και την φυσική εξέταση. Μετά τη διάγνωση της υποπλασίας της ουροδόχου παχύτητας, απαιτείται περαιτέρω έλεγχος για την παρουσία συνοδευτικών δυσπλασιών, καθώς η σοβαρή υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας απαιτεί έλεγχο του ουροποιητικού συστήματος για την αποκλεισμό άλλων δυσπλασιών του ουροποιητικού συστήματος. Εάν η υποπλασία της ουροδόχου παχύτητας συνδυάζεται με διπλές κρυφές όρχεις, πρέπει να ελέγχεται η παρουσία ανωμαλιών φύλου. Οι συγκεκριμένες μεθόδους εξετάσεων περιλαμβάνουν:

　　1、σωματική εξέταση. Παρατηρήστε την εμφάνιση του ασθενούς, την ανάπτυξη του σώματος, τις δευτερογενείς χαρακτηριστικές. Εξετάστε τα εξωγενή γεννητικά όργανα για την παρουσία της κόλπου.

　　2、ακτινογραφία.

　　3、χρωματογραφία.

　　4、πρωτεΐνη17Κυτταροστεροειδή μέτρηση.

　　5、λαπαροσκοπία και βιοψία των σεξουαλικών αδένων.

　　Υποπλασία του ουροποιητικού σωλήνα πρέπει να χρησιμοποιηθεί χειρουργική επέμβαση, απαιτείται να1έτη μετά την ολοκλήρωση της σχολικής ηλικίας. Η επίπτωση επιπλοκών μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι υψηλή, οπότε η υψηλή ποιότητα της διατροφής μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι σημαντική για την αποκατάσταση της πληγής του ασθενούς, και είναι κρίσιμη για την αύξηση της επιτυχίας της χειρουργικής επέμβασης. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς απαγορεύονται να τρώνε και να πίνουν πριν από την αποκατάσταση της αναισθησίας, και όταν η αναισθησία αποκατασταθεί1～2ωρών μετά τη χρήση μικρής ποσότητας νερού. Αν δεν υπάρχει ναυτία ή εμετός, μπορεί να καταναλώσει υγρά γεύματα, και σταδιακά να προχωρήσει στην καθημερινή διατροφή. Πρέπει να προτιμάται η εύκολα tiêuθιμή, εύκολα απορροφήσιμη, υψηλή διατροφή, και να προστίθεται κατάλληλα φρούτα, λαχανικά και ίνες. Χωρίς να αποφύγει την εύκολη απόρριψη, μπορεί να προκαλέσει διάρροια, και να επηρεάσει την αποκατάσταση της πληγής. Ενθαρρύνει τους ασθενείς να πίνουν περισσότερο νερό, για να αυξήσει την ποσότητα των ούρων για την πλύση των ουροφόρων οδών, και να αποφύγει την λοίμωξη των ουροφόρων οδών.

　　Υποπλασία του ουροποιητικού σωλήνα γενετικά απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση για την υποπλασία του ουροποιητικού σωλήνα γενετικά, στην50s μεσαία περίοδος ξεκίνησε μια σημαντική ανάπτυξη, τώρα η χειρουργική μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι200 περισσότερες από τις τύπους, αλλά δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος χειρουργικής που μπορεί να ταιριάζει σε όλους τους τύπους της υποπλασίας του ουροποιητικού σωλήνα. Ο στόχος της θεραπείας είναι να φέρει το εξωγενές γεννητικό όργανο του ασθενούς κοντά στο φυσιολογικό, να μπορεί να στέκεται για την ούρηση και να έχει κανονική σεξουαλική ζωή μετά την ενήλικη ζωή.

　　Τώρα η ηλικία της θεραπείας της υποπλασίας του ουροποιητικού σωλήνα τάση προς6～18μήνα. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν3μήνα ο φόρος του ανδρός το μέγεθος του φόρου είναι αρκετό για να κάνει ουροποιητική χειρουργική. Η ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης πριν από την εφηβεία έχει μικρή επίδραση στη συναισθηματική κατάσταση του ασθενούς, ειδικά τα τελευταία χρόνια η τεχνική της χειρουργικής επέμβασης για την υποπλασία του ουροποιητικού σωλήνα έχει σημαντική πρόοδο, η μέθοδος είναι συνεχώς τελειοποιημένη, όλα αυτά θεμελιώνουν τη βάση για την αύξηση της επιτυχίας της χειρουργικής επέμβασης και τη μείωση των επιπλοκών. Ακολουθούν μερικές από τις πιο συχνές, πιο ικανοποιητικές μεθόδους μιας φάσης χειρουργικής επέμβασης τα τελευταία χρόνια:

　　1、υροπορτοκαρδιάς προς τα εμπρός, κεφάλι χειρουργική (MAGPI).

　　2、υροπορτοκαρδιάς βάσης αιμοφόρων血管 δερματικού δακτυλίου ουροποιητική χειρουργική (Mathieu χειρουργική).

　　3、κομμάτι δερματικού δακτυλίου.

　　4、υρομεταστολή.

　　5、κλειδί (Duckett) ή οριζόντια (Hodgson) κελύφι δερματικού δακτυλίου ουροποιητική χειρουργική.