Πώς προκαλείται η ισχυροποίηση της κολίτιδας της μικροσκοπικής εντέρου; Ας περιγράψουμε παρακάτω:

　　1、αρτηριακή νόσος

　　Η νόσος αυτής της νόσου συμβαίνει για το μεγαλύτερο μέρος της στη βάση της αθηροσclerosis, η πλάκα της αθηροσclerosis και η πλάκα της αθηροσclerosis προκαλούν στένωση του σωλήνα και ακόμη και την πλήρη στένωση. Με την σταδιακή στένωση των αγγείων, η παράλληλη σύνδεση των γειτονικών αγγείων δημιουργείται, όπως οι ανηρροήσεις, η στένωση των αρτηριών και η πολυαρτηρίτιδα.

　　2、φλεβική περιφερική νόσος

　　Η πλάκα της φλέβας είναι συχνά εμφανής μετά από ενδοκοιλιακή λοίμωξη, αιματολογική νόσο, τραυματισμό, παγκρεατίτιδα, μεγάλη χειρουργική επέμβαση στο κοιλιακό τοπίο, νόσο του συνδετικού ιστού, μακροπρόθεσμη χρήση κορτικοστεροειδών και μακροπρόθεσμη χρήση οральων αντισυλληπτικών.

　　3、μηχανική καρδιακή ανεπάρκεια

　　Η αιτία της σοβαρότητας και της ανεπαρκούς ποσότητας του αίματος, η ξαφνική πτώση της πίεσης του αίματος, η φαρμακευτική ή μερικές ενδοκρινικές ουσίες που προκαλούν τη συστολή των μικροαγγείων του εντέρου.

　　4、μικροαγγειαίτιδα

　　Νόσοι όπως η φλεγμονή του αγγειακού ιστού του Wegener, η σωματική ερυθρότητα, η νόσος του Behçet, η μυοίτιδα, ο διαβήτης, η υπέρταση, η πολυαρτηρίτιδα και η αλλεργική αγγειίτιδα κ.λπ. μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις μεσαίες και μικρές αρτηρίες και να προκαλέσουν στένωση και στένωση του σωλήνα.

　　5、άλλες

　　Η αύξηση της πίεσης στον κοιλιακό πόρο, όπως η καρκινική στένωση, η ανθεκτική κόπρανα, οι τραυματισμοί στο στομάχι και οι ακτινοθεραπευτικές ασθένειες κ.λπ.

　　Η δυσανεξία λόγω της ισχυροποίησης της μικροσκοπικής εντέρου προκαλεί χρόνιο διάρροια, λιπορροία, δυσφορία κ.λπ., η πορεία της νόσου είναι σταδιακή, δηλαδή καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα φόβου του φαγητού, η απώλεια βάρους και η υποθρεπτική κατάσταση. Οι ασθενείς με δυσφορία και δυσκοιλιότητα μπορεί να εμφανίσουν οξεία θρομβοπλακτομελανία της μικροσκοπικής εντέρου και στένωση του εντέρου. Οι ασθενείς με σοβαρή αιμορραγία εμφανίζουν κλινικά εμφάνιση αιμορραγικής κώματος, ακόμη και την αιμορραγική σοκ.

　　Οι ασθενείς με αυτήν την νόσο είναι συχνά ηλικιωμένοι, έχουν ιστορικό καρδιακής νόσου ή νόσου των περιφερικών αθηρωματικών αγγείων, οι άνδρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες, ο πόνος στο στομάχι ή η δυσφορία στο στομάχι είναι οι πιο συχνά εμφανιζόμενα συμπτώματα, ο πόνος συχνά βρίσκεται στην περιοχή του ανώτερου κοιλιακού ή του περιέλθους, μπορεί επίσης να είναι διασπειρωμένος, μπορεί να επεκταθεί στο οστικό και το λαιμό. Ο τυπικός πόνος εμφανίζεται μετά το φαγητό.15～60min, συνεχής2～3h, η νόσος αρχικά μπορεί να είναι επιληπτική αμυγδαλή πόνου, καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα μπορεί να αυξηθούν σταδιακά, με συνεχή αμυγδαλή πόνου και σπασμωδική κολίτιδα, μερικές φορές με ακραία κολίτιδα, μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό κ.λπ., λόγω της μη ικανοποίησης των αναγκών της μικροσκοπικής εντέρου λειτουργίας από την αίμα τροφοδοσίας. Τα συμπτώματα είναι παράλληλα με την ποσότητα της λήψης τροφής, η αλλαγή της στάσης όπως η κάθιση ή η πρόσθια στάση μπορεί να μειώσει τον πόνο, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει πόνο στο άνω μέρος του στομάχου ή στο περιέλθος, καθώς και την οστική βλάβη και την κίνηση. Αυτό οφείλεται στο ότι η κυκλοφορία του αίματος στις κατώτερες άκρες προέρχεται κυρίως από την ενδοκοιλιακή κυκλοφορία, η υποκοιλιακή αρτηρία περνάει μέσω των συνδέσμων της στο ορθό, επικοινωνεί με την κύρια κυκλοφορία μέσω της υποκοιλιακής αρτηρίας του ορθού, η κίνηση και η δραστηριότητα επιταχύνουν την μεταβολισμό, οδηγώντας σε μείωση της ενδοκοιλιακής κυκλοφορίας, και εμφανίζεται ο πόνος στο στομάχι.

　　Η φυσική εξέταση δεν έχει ειδικά σημεία, περίπου80％ των ασθενών μπορεί να ακούγεται ο θόρυβος της συστολής στην άνω κοιλιακή περιοχή, αλλά δεν είναι χαρακτηριστικός και δεν είναι ευαίσθητος. Οι ασθενείς με μακρά διάρκεια εμφανίζουν κλινικό πρόσημο της χρόνιας νόσου, ανεπαρκής θρέψη, αδυναμία, αδυναμία, μαλακότητα του κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς πιεστική δυσφορία, ακόμη και κατά την επίθεση του πόνου το κοιλιακό τοίχωμα παραμένει μαλακό.

　　Τυπική κλινική εκδήλωση: επαναλαμβανόμενη κολίτιδα μετά το γεύμα, λόγω της διστακτικότητας να φάει πολύ, μπορεί να προκαλέσει απώλεια βάρους, حتى κοιλιακή διόγκωση, διάρροια και άλλες εκδηλώσεις. Η υποστήριξη της εξέτασης υπάρχει στο απόδειξη της ισχαιμίας, η επιλογική αγγειογραφία της υπερκοιλιακής αρτηρίας, της υπερκοιλιακής αρτηρίας και της υποκοοιλιακής αρτηρίας των τριών αρτηριών, τουλάχιστον δύο από τα οποία εμφανίζουν σοβαρές στενώσεις και σφίξεις, και οι μεγάλες, γεμάτες αρτηρίες των περιφερικών αγγείων που τροφοδοτούν, μπορεί να διαγνωστεί. Οι ηλικιωμένοι με ιστορικό αθηροσκλήρωσης υποδηλώνουν την πιθανότητα.

　　Η πρόληψη της νόσου αυτής συνίσταται στη σύνθετη θεραπεία της κύριας ασθένειας, την αφαίρεση της αιτίας. Πολλοί πιστεύουν ότι50％ των ασθενών με χρόνια ισχαιμική μυοαρτηρία είναι η πρόγνωση της αιματηρικής ισχαιμίας της μυοαρτηρίας, η πρόληψη της αγγειοπλαστικής, αλλά αυτή η μέθοδος έχει συζητηθεί στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Αν υπάρχει πυρετός, λευκότητα του προσώπου, επαναλαμβανόμενη εμετοκατάρρευση, αιμορραγία στα κόπρανα, πρέπει να φτάσετε στο νοσοκομείο αμέσως, δεν πρέπει να χάσετε χρόνο στην ιατρική αντιμετώπιση.

　　Τι εξετάσεις πρέπει να γίνουν για την ισχαιμική κολίτιδα; Αναφέρουμε παρακάτω:

　　1、δοκιμασία αίματος

　　Η δοκιμασία του αίματος μπορεί να δείξει τις καταγραφές που σχετίζονται με την ανεπαρκή θρέψη.

　　2Η δοκιμασία των κοπράνων πρέπει να είναι η κανονική

　　3、ακτινογραφία του κοιλιακού τμήματος

　　Πρέπει να είναι η κανονική, συνήθως χωρίς χαρακτηριστικά, μπορεί να αποκλείσει τις πέτρες της κοιλιακής κύστης, τις πέτρες του ουροποιητικού συστήματος και την βλοκάνση.

　　4、ξεράς βαρύτητας ακτινογραφία

　　Μπορεί να εμφανιστεί ως απλή στένωση του μικροσκοπικού εντέρου; Αν είναι διακοπτόμενη πολλαπλή ινώδης ουλή, τότε εμφανίζεται ως στενός σωλήνας, ο οποίος ονομάζεται "συνδεσμός κολώνων", η νόσος της υπερκοιλιακής αρτηρίας συχνά προκαλεί μεγάλες αλλαγές στο εντέρο, που περιλαμβάνουν το μικρό και το μεγάλο έντερο.

　　5、υπερηχογράφηση

　　Η δopper超声波 μπορεί να μετρήσει την ταχύτητα του αίματος στην κυκλοφορία των αγγείων, να κρίνει τον βαθμό της στένωσης και την τοποθεσία, να δείξει τα πλακίδια στα κύρια αρτηριακά αγγεία του κοιλιακού τμήματος, την έκταση, το μέγεθος και την τοποθεσία της στένωσης και της σφίξεως, η υπερηχογράφηση μπορεί να αποκλείσει την ασθένεια του συστήματος της χολής, του πνεύμονα και του ουροποιητικού συστήματος.

　　6、γασκοσκοπία

　　Επιπλέον της γαστρικής ίlea και του όγκου του γαστρεντερικού συστήματος, η γασκοσκοπία μπορεί να δείξει την εξαφάνιση του γαστρικού σωλήνα και του δωδεκαδάκτυλου.

　　7、αγγειογραφία

　　Η πιο αξιόπιστη μέθοδος διάγνωσης της νόσου αυτής είναι η αγγειογραφία της αορτής για τους υποψιασμένους ασθενείς, η επιλογή της αγγειογραφίας της αριστερούς αorta, της αγγειογραφίας της σπλήνα, της αγγειογραφίας της υπερκοιλιακής και της αγγειογραφίας της υποκοοιλιακής αρτηρίας, για την πιστοποίηση της φύσης, της τοποθεσίας, του βαθμού και του εύρους της στένωσης και της σφίξεως των αγγείων, καθώς και της δημιουργίας της περιφερικής κυκλοφορίας, πρέπει να γίνει φωτογράφιση σε παράλληλη και προοπτική θέση, μπορεί να δείξει σαφώς την αθηροσκλήρωση και ορισμένες αλλαγές της δυναμικής του ροής του αίματος.

　　8、μέθοδος μέτρησης της έντασης

　　Η μέθοδος μέτρησης της έντασης (Tonometry) είναι μια μέθοδος μέτρησης του pH (pHI) της ενδοβλεννογονικής τοιχίας του εντέρου, η μέτρηση της έντασης πριν και μετά από το γεύμα παρέχει αποτελεσματικό εργαλείο για τη διάγνωση της ισχαιμίας του εντέρου.

　　不同的症状，有不同情况的饮食要求，具体询问医生，针对具体的病症制定不同的饮食标准。缺血性肠绞痛的急性期的饮食原则应该是禁食、禁水的，病情缓解后，一是不吃辛辣刺激难消化食物，二是多喝汤水，三是吃一些流质和半流质食物。再就是少量多餐，不要喝酒，不要吃生冷寒凉食物，不要吃油腻食物。定期复查还是有必要的，如腹部超声监测、造影检查等。

　　缺血性肠绞痛的治疗方法简述如下：

　　1、内科治疗

　　治疗原发病，消除病因。轻症病人首先内科保守治疗。少量多餐，以扩张血管，减低血液黏滞度及抑制血小板黏附、聚集为原则，应用硝酸异山梨酯、单硝酸异山梨酯、硝苯地平、双嘧达莫(潘生丁)、硫前列酮(前列腺素E)以及罂粟碱、己酮可可碱和肠溶阿司匹林等口服药，改善肠管血液循环，缓解临床症状。亦可以通过导管或外周静脉内滴注低分子右旋糖苷、罂粟碱等，疗效更佳。

　　2、χειρουργική θεραπεία

　　Αφού η ενδοκριτική θεραπεία δεν έχει επιτύχει, η αγγειογραφία επιβεβαιώνει την ύπαρξη σοβαρής στενότητας της κοιλιακής αρτηρίας και της αρτηρίας του περιτένους, η βελτίωση της κακής διατροφής, η διόρθωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας και της υποοξαιμίας, μπορεί να ληφθεί υπόψη η χειρουργική θεραπεία. Συχνά χρησιμοποιούμενα χειρουργικά μονοπάτια περιλαμβάνουν την αποκαρδάκωση, την αυτοσωματική μεγάλη φλέβα του γοφού ή την μεταμόσχευση της αρτηρίας, την επανεγκατάσταση της αρτηρίας. Η επιλογή του παραπάνω χειρουργικού μονοπατιού εξαρτάται από την γενική κατάσταση του ασθενούς, την ανατομική σχέση της τοποθεσίας της νόσου. Οι ασθενείς με ευρεία σκληροποίηση των μικρών αρτηριών ή ευρεία μικροαγγειίτιδα δεν είναι κατάλληλοι για χειρουργική επέμβαση.

　　3、παρεμβατική ακτινολογία

　　Η ανάπτυξη της παρεμβατικής ακτινολογίας πρόσφατα έχει προωθήσει την ανάπτυξη της μη χειρουργικής θεραπείας της μηχανικής ανώμαλης αιμορραγίας του περιτένους, ανοίγοντας νέες διαδρομές. Η τεχνική της αεροσφαιρικής αγγειοπλαστικής είναι η διείσδυση της περιτενείας μέσω της περιφερικής αρτηρίας του μηρού στην στενότητα της αορτής της κοιλιακής αρτηρίας, της στενότητας της αρτηρίας του περιτένους. Επιπλέον, η τοποθέτηση των υποστήριξεων κατασκευών τσινκ στο κύριο στενό των παραπάνω αρτηριών μπορεί να επιτευχθεί η ίδια απόδοση της διατήρησης της ροής του αίματος και της βελτίωσης της αναιμίας. Είναι κατάλληλο για ασθενείς που είναι αδύναμοι για να υποστούν χειρουργική επέμβαση, μερικές φορές μπορεί να αντικαταστήσει την μεταμόσχευση της αρτηρίας ή την αποκαρδάκωση της ενδοδιαφράγματος.