...

　　Η επιπλοκή της αιμορροΐδας με οξεία αμοιβαία απόφραξη του παχέος εντέρου προκαλείται από την απόφραξη του κόλπου της αμοιβαίας απόφραξης και την εισβολή βακτηρίων ή την οξεία εκδήλωση της χρονικής αιμορροΐδας. Η αύξηση του ωοθηκίου κατά τη διάρκεια της μεσογονικής περιόδου προκαλεί πίεση στη τοίχωση του κόλπου της αμοιβαίας απόφραξης, κάτι που καθιστά πιο πιθανή την απόφραξη του κόλπου της αμοιβαίας απόφραξης, η αύξηση της τοποθεσίας του αμοιβαίου κόλπου με την αύξηση του ωοθηκίου προκαλεί την τυψία, την κολλητική, την ανεπαρκή αιματοδότηση και την απόφραξη του κόλπου της αμοιβαίας απόφραξης, αυξάνοντας την πυκνότητα της αιμορροΐδας κατά τη διάρκεια της μεσογονικής περιόδου.

　　Η επιπλοκή της αιμορροΐδας με οξεία αμοιβαία απόφραξη του παχέος εντέρου έχει τη δική της ιδιαιτερότητα και είναι πιο πιθανό να προκαλέσει διάτρηση της αμοιβαίας απόφραξης, αν η φλεγμονή διαδοθεί, μπορεί να προκαλέσει διάχυτη περιτονίτιδα, και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις όπως πυοαιμοκαταστροφή, παράλυση του εντέρου, φλεγμονή της οισοφαγής, πολυπολική ηπατίτιδα κ.λπ., που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή της μητέρας και του παιδιού. Αν η φλεγμονή γύρω από την αμοιβαία απόφραξη δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να περάσει στην κοιλιά, στη λεκάνη ή στη τοίχωση της κοιλιάς, δημιουργώντας διάφορες εσωτερικές ή εξωτερικές φυγοί. Η λοιμώδης θρόμβωση στις φλέβες της αμοιβαίας απόφραξης μπορεί να διασχίσει τη σύνδεση της οισοφαγής με τη φλέβα της οισοφαγής και να προκαλέσει φλεγμονή της φλέβας της οισοφαγής, και στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει ηπατίτιδα.

　　Οι ασθενείς με σοβαρή αδένωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνήθως έχουν τα εξής συμπτώματα:

　　1Πόνους

　　Οι ασθενείς με σοβαρή αδένωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνήθως έχουν τα εξής συμπτώματα: η μετακίνηση του πόνου κατά την αδένωση παραμένει αμετάβλητη, ο πόνος ξεκινά συνήθως από το κάτω μέρος του στήθους, επεκτείνεται γύρω από το ουράνιο τόξο, μετά από αρκετές ώρες ή αρκετές ώρες, μετακινείται στο κάτω δεξί άκρο του οφθαλμού, μερικοί ασθενείς έχουν μη τυπικά συμπτώματα, η αδένωση κατά τη διάρκεια της πρώιμης εγκυμοσύνης είναι παρόμοια με την αδένωση κατά τη διάρκεια της μη εγκυμοσύνης, η αδένωση κατά τη διάρκεια της μεσαίας και τελικής εγκυμοσύνης, λόγω της αύξησης του μεγέθους του γαστρικού οργάνου της εγκύου, η θέση της αδένωσης αλλάζει, η θέση του πόνου της εγκύου μπορεί να φτάσει στο κάτω δεξί άκρο του ήπατος ή στο κάτω δεξί άκρο του σπονδύλου, ο πόνος μπορεί να είναι πιο ελαφρύς από ό,τι κατά τη διάρκεια της μη εγκυμοσύνης.

　　2Άλλα συμπτώματα

　　Άλλες συμπτώματα μπορεί να είναι ναυτία, έμετος, δυσεντερία, μερικές φορές με συνοδευτικά συμπτώματα όπως πυρετό, συνολική δυσφορία ή αδυναμία.

　　Για να αποφευχθεί η εμφάνιση σοβαρής αδένωσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η ταχεία κίνηση μετά το φαγητό, να αποφεύγεται η υπερβολική ψύξη κατά την ζέστη του καλοκαιριού, ειδικά η υπερβολική κατανάλωση κρύου μπύρας και άλλων κρύων ποτών. Σταθερά πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση λιπαρών τροφών, να αποφεύγεται η κατανάλωση τροφών με ισχυρή έντονη γεύση, να συμμετέχουν ενεργά στις ασκήσεις σωματικής άσκησης, να ενισχύουν την ισχύ τους, να βελτιώνουν την ανοσία τους, και αν υπάρχει ιστορικό χρονικής αδένωσης, πρέπει να αποφεύγονται οι επαναλήψεις.

　　Η σοβαρή αδένωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να υποστεί έλεγχο όπως η αδένωση, οι συνηθισμένες έλεγχοι είναι οι εξής:

　　1Προσαρμογή των ούρων;

　　2Λαπαροσκοπία;

　　3Διπλό έλεγχο;

　　4Αβύσσος του αBDΩΜATI

　　5CT έλεγχος.

　　Δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις για τη διατροφή των ασθενών με σοβαρή αδένωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μετά την χειρουργική επέμβαση, είναι αρκετό να ακολουθούν την κανονική διατροφή. Πρέπει να δίνουν προσοχή στη ποικιλία της διατροφής, την ισορροπία των θρεπτικών συστατικών, και να διασφαλίζουν ότι η ανθρώπινη φυσιολογική μεταβολική ανάγκη για θερμίδες, πρωτεΐνες, βιταμίνες είναι ικανοποιητική. Πρέπει να αυξήσουν την κατανάλωση λαχανικών και φρούτων. Στο πρόγραμμα υγείας πρέπει να χαλαρώσουν τη διάθεση, να αναπτύξουν την εμπιστοσύνη τους, να διατηρούν μια καλή διάθεση και να συνεργάζονται ενεργά με τους γιατρούς στη θεραπεία..

　　Αν εντοπιστεί μια περιπτώση σοβαρού αδένωσης του αγκώνα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πρέπει να γίνει άμεση χειρουργική επέμβαση. Στην περίπτωση της σοβαρής αδένωσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η διάγνωση είναι πιο δύσκολη από ό,τι κατά τη διάρκεια της μη εγκυμοσύνης, και η μη διάγνωση μπορεί να προκαλέσει διάρρηξη και περιτονίτιδα, αυξάνοντας σημαντικά τη θνησιμότητα της μητέρας και του παιδιού. Επομένως, αν υπάρχει μεγάλη υποψία για σοβαρή αδένωση σε οποιαδήποτε περίοδο της εγκυμοσύνης, πρέπει να χαλαρώσουν τα κριτήρια για την κοιλιακή χειρουργική επέμβαση, και είναι αποδεκτό το γεγονός ότι μια συγκεκριμένη ποσότητα αρνητικών χειρουργικών επεμβάσεων είναι επιτρεπόμενη.