Προκαταρκτική και πλευρική κοιλιακή οσφυοπλαγία μετά την αποστροφή των οστών του ιlioσφenoίδους

　　Αιτίες της νόσου

　　Πρώτο: Η αποστροφή των οστών προκαλεί τοπική θολότητα και αδυναμία:Μετά την αποστροφή των οστών του ιlioσφеноίδους, η προκαταρκτική και πλευρική κοιλιακή οσφυοπλαγία δεν έχει καμία σχέση με την ανοιχτή πληγή ή τη ριζοσπασμένη μεμβράνη, η κακή αποστροφή των οστών του ιlioσφеноίδους, η προκαταρκτική και πλευρική κοιλιακή θολότητα και αδυναμία είναι η κύρια αιτία της νόσου.

　　1Η κακή και μεγάλη αποστροφή των οστών, προκαλεί τοπική θολότητα του τοιχώματος του κόλπου.

　　2Καθώς: η πλάτη της κάτω κοιλιακής επιφάνειας αποτελείται από την εξωτερική οπίσθια μυϊκή, την εσωτερική οπίσθια μυϊκή, την κοιλιακή μυϊκή, την κοιλιακή λιπομεμβράνη, την κοιλιακή μεμβράνη κ.λπ. Ειδικότερα: η εξωτερική οπίσθια μυϊκή ξεκινά από την κάτω θέση7Για τα ριγών, την οστική φιλαρμονία της πλάτης, την εξωτερική άκρη της πυελικής στήλης και τον τερματισμό στο έξωθεν του συνδέσμου του αγκονιού; Η παραπυλική μυϊκή μάζα ξεκινά από την κατώτερη θέση5Για τα ριγών, την οστική φιλαρμονία της πλάτης, το κέντρο της πυελικής στήλης και τον τερματισμό στο έξωθεν του συνδέσμου του αγκονιού1/2；Η στρογγυλή μυϊκή μάζα ξεκινά από την κατώτερη θέση5Για τα ριγών, την οστική φιλαρμονία της πλάτης, την εσωτερική άκρη της πυελικής στήλης, τον τερματισμό στο έξωθεν του συνδέσμου του αγκονιού1/3Επιπλέον, η αφαίρεση της πυελικής στήλης, μέρους του πτερυγίου του πυελικού οστού και της πρόσθιας επαφής του πυελικού οστού προκαλεί τοπικό κενό του τοιχώματος του πυελικού τοιχώματος και χάνει τα σημεία προσκόλλησης των δίπυλων, των ενδοπυλων και των παραπυλων μυών και των συνδέσμων του αγκονιού, και δεν επισκευάζονται και δεν ασφαλίζονται ξανά τα σημεία προσκόλλησης των μυών της κοιλιακής τοιχίας και των συνδέσμων του αγκονιού κατά την αφαίρεση του οστού, οπότε εκτός από το τοπικό κενό του πυελικού τοιχώματος, προκαλεί και μεγάλη έκταση της χαλάρωσης και της φουσκώματος της κάτω μεσοακολιθίας, παρέχοντας το ανατομικό ουράνιο τόξο για την ανάπτυξη της κήλης μετά την επέμβαση.

　　Επιπλέον, καθώς η κήλη προχωρά και η κήλη μεγαλώνει, η τοπική μυϊκή και συνδετική μεμβράνη υπό πίεση συρρικνώνεται και αποσυρματώνεται περισσότερο, μπορεί να γίνει η τοπική ανατομική δομή πιο αδύναμη και η κενό μεγαλώνει.

　　Δεύτερος: Η κοιλιακή τοιχία των συνδέσμων και των συνδετικού οργανικών είναι αδύναμη και δεν μπορεί να αντέξει την ενδοκοιλιακή πίεση:Άλλωστε, λόγω της αύξησης της λίπους των ηλικιωμένων και της διείσδυσης του λίπους, η απόκλιση της λιγamentώδους και των τενόντων οργανικών, ειδικά οι ηλικιωμένες μητέρες που έχουν πολλαπλές εγκύους, κατά τη διάρκεια της επαναλαμβανόμενης διαδικασίας της εγκύωσης, η μυϊκή κλίνη της κοιλιακής τοιχίας τραυματίζεται και γίνεται αδύναμη, μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση και αδυναμία της κοιλιακής τοιχίας, επιπλέον, οι ασθενείς αυτοί έχουν συχνά επεμβάσεις τοποθέτησης οστού λόγω της μη αποκατάστασης της φRACTHES. Μετά την επέμβαση, η μακράς διάρκειας κλινικής ανάρτησης μπορεί να προκαλέσει διάφορους βαθμούς συρρικνώσεων των οργανικών ιστών, ταχεία συρρικνώσεις των μυϊκών ιστών, ταχεία συρρικνώσεις των μυϊκών ιστών.

　　Τρίτη: Αύξηση της πίεσης του κοιλιακού χώρου:Οι ηλικιωμένοι ασθενείς συχνά έχουν χρόνια βρογχίτιδα, εμφύσημα του πνεύμονα ή μακροχρόνιες βήχες, καθώς και ιστορικό μακροχρόνιων συνηθισμένων δυσκοιλιότητων, ή λόγω της ανάγκης για μακράς διάρκειας κλινικής ανάρτησης μετά την επέμβαση, μπορεί να υπάρχουν διάφοροι βαθμοί δυσκολίας στη δυσκοιλιότητα κατά τη διάρκεια της κλινικής ανάρτησης, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, προωθώντας την ανάπτυξη της κήλης.

　　1、Ορισμένες κήλες έχουν μικρή τρύπη, αλλά οι κοιλιακοί οργανισμοί που σφίγγονται δεν μπορούν να επιστρέψουν, οπότε η κήλη ονομάζεται εμπλοκή κήλης; Μερικές φορές, η πίεση στα αιμοφόρα αγγεία προκαλεί την ανεπαρκή αιμάτωση των εξωτερικών οργάνων, η κήλη ονομάζεται σφιγμένη κήλη. Η σφιγμένη κήλη μπορεί να προκαλέσει νεκρωση του εξωτερικού οργάνου.

　　2、Αν το έξωθεν είναι το εντέρον, μπορεί να προκαλέσει εμμηκλότητα, νεκρωση του εντέρου, ρωγμή, πυελίτιδα, κ.λπ. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σήψη από τη διάβρωση του τοιχώματος της μεσοακολιθίας. Μετά τη δημιουργία της κήλης, καθώς τα όργανα επαναλαμβάνεται η επανακύκλωση, η κύστη της κήλης επεκτείνεται σταδιακά.

　　3、Μπορεί επίσης να προκαλέσει πιθανότητα λοιμώξεων.

　　Πολλές φορές συμβαίνει σε γυναίκες με μεγάλο αριθμό εγκύων και γηρατειάς, οι οποίες δεν εμφανίζουν σημάδια μετά την κλινική ανάρτηση μετά την χειρουργική επέμβαση, αλλά όταν ξεκινούν την κίνηση μετά την αποκατάσταση της φRACTHES, παρατηρούνται αισθήσεις δυσφορίας και κρίσης στην κλίνηση και στη κάτω μεσοακολιθία, σταδιακά προκύπτει κήλη, είναι πιο έντονη όταν står, εξαφανίζεται όταν κοιμάται, λόγω της μεγάλης κλίσης του κύκλου της κήλης, είναι πολύ σπάνιο το σφίξιμο, η εξέταση μπορεί να δείξει σẹρα από την επέμβαση της αφαίρεσης του οστού, η κάτω μεσοακολιθία να είναι έντονα προβάλλουσα και να μπορεί να αισθανθεί την έλλειψη οστού και την κλίση του κύκλου της κήλης, τα περιεχόμενα της κήλης μπορούν να επανεισάγονται.

　　1、Πρόσθετα:Ολες οι περιπτώσεις: Αποφύγετε την πλήρη αφαίρεση των πυελικών οστών, των πτερυγίων και της οστικής επιφάνειας, ώστε να μην βλάψετε τα σημεία προσκόλλησης των δίπυλων, των ενδοπυλων και των παραπυλων μυών; Μην αφαιρείτε την πρόσθια επαφή του πυελικού οστού για να μην βλάψετε τον τερματισμό του συνδέσμου του αγκονιού και να προκαλέσετε χαλάρωση της κάτω μεσοακολιθίας.

　　2、Αν τραυματιστούν οι κύριοι τόποι των μυών και η άκρη του συνδέσμου του γοφιού, πρέπει να γίνει επαφή για την αποκατάσταση, και αν χρειαστεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα τεχνητή πλάκα (Gore)-Tex) για την ενίσχυση της απομάκρυνσης του οστού από το κύκλο της κοιλιάς.

　　3、Αντιμετώπιση με ενεργητικότητα:Συμπτώματα που μπορούν να προκαλέσουν αυξημένη πίεση στην κοιλιά όπως ο βήχας, η δυσκοιλιότητα κ.λπ.

　　Στο αρχικό στάδιο λόγω της ανάπαυσης στο κρεβάτι μετά την επέμβαση, τα συμπτώματα δεν είναι σαφή. Μετά την ανόρθωση της δομής του οστού, η δυσκολία του κάτω μέρους της κοιλιάς γίνεται αισθητή και ταδιαυξάνεται καθώς το άτομο σηκώνεται, και εξαφανίζεται όταν το άτομο είναι σε κρεβάτι. Κατά την παρουσία του κύκλου της δυσκολίας, η εμφάνιση είναι εξαιρετικά σπάνια.

　　Η εξέταση μπορεί να δείξει ουλές από το χειρουργικό κόπτικα, την εμφάνιση της κάτω τοιχίας της αριστεράς, και μπορεί να ανιχνευτεί η ελλείψη οστού και η άκρη του κύκλου της δυσκολίας που μπορεί να επιστρέψει στο περιεχόμενο του κύκλου.

　　1、Τρόφιμα που είναι ευεργετικά για την ασθένεια της απομάκρυνσης του οστού του ιλείου από την πυελική τοιχία της αριστεράς

　　Η διατροφή πρέπει να είναι ελαφριά. Στα πρώτα λίγα ημέρες μετά την επέμβαση, προσαρμόστε τη διατροφή ανάλογα με την κατάσταση του ατόμου, και προτιμήστε υγρά και μισά υγρά τρόφιμα, και φάτε περισσότερα τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες για την επούλωση των τραυμάτων. Συμπληρώστε πολλές διατροφικές βιταμίνες, φάτε περισσότερα φρέσκα λαχανικά και φρούτα. Μπορείτε να φάτε πολλά κρέατα, γάλα, αυγά κ.λπ. που είναι πλούσια σε πρωτεΐνες.

　　2、Τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγονται μετά την απομάκρυνση του οστού του ιλείου από την πυελική τοιχία της αριστεράς

　　Αποφύγετε τα πολύ λιπαρά τρόφιμα. Δεν πρέπει να επιλέξετε τρόφιμα όπως το τσοτσίλι, το σκόρδο, τη πιπεριά, το κουνουπίδι κ.λπ., καθώς δεν ευνοούν την επούλωση των τραυμάτων επειδή είναι εύκολα να προκαλέσουν λοιμώξεις.

　　（Τα παραπάνω στοιχεία παρέχονται για ενημέρωση, για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ συμβουλευτείτε τον γιατρό σας）

　　1、μη χειρουργική θεραπεία

　　Ευδιάθετοι για αυτούς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν προσωρινά ή έχουν αντενδείξεις για χειρουργική επέμβαση. Μέθοδος: Στο λεπτό της πυελικής τοιχίας και της ελλείψης της τοιχίας (κύκλος της δυσκολίας) τοποθετείται σκληρό μαλακό μαξιλάρι και στη συνέχεια εδραιώνεται με πίεση. Στόχος: Αντιμετωπίστε την αργή αύξηση του μοτίβου και την περαιτέρω επέκταση του κύκλου της δυσκολίας που προκαλεί την πίεση και την συρρίκνωση της τοιχίας του στομάχου, αυξάνοντας την δυσκολία της χειρουργικής επέμβασης και την πιθανότητα επανεμφάνισης μετά την επέμβαση.

　　2、χειρουργική θεραπεία

　　Η ασθένεια έχει σύντομο χρονικό διάστημα, τα μοτίβα είναι μικρά, η τοπική ελλείψη δεν είναι μεγάλη, η χειρουργική επέμβαση είναι εύκολη να επιτύχει επιτυχία. Οι ασθενείς με μακρά ιστορικό λόγω της μακροπρόθεσμης ύπαρξης και της συνεχούς αύξησης των μοτίβων, η μυϊκή και τοιχομυϊκή τομή γύρω από τον κύκλο της δυσκολίας υποφέρει περαιτέρω συρρίκνωση και αποσύνθεση, καθιστώντας την τοπική ανατομική δομή πιο αδύναμη, την ελλείψη μεγαλύτερη, και πιο πιθανή να προκαλέσει δυσκολίες στη χειρουργική επέμβαση και την επανεμφάνιση.