急性化脓性胃炎

　　急性化脓性胃炎是因为化脓菌侵犯胃壁所致。约70％的病原菌是溶血性链球菌，其次是金黄色葡萄球菌、肺炎球菌及大肠埃希杆菌。细菌侵入胃壁的途径可由：
　　1、因胃溃疡、慢性胃炎、胃憩室、胃癌、胃内异物等，使胃黏膜受损，咽下的致病菌直接由受损黏膜侵犯胃壁。
　　2、患败血症、细菌性心内膜炎、猩红热、骨髓炎等疾病时，致病菌通过血流进入胃壁。
　　3、在患胆囊炎、腹膜炎时，致病菌通过淋巴系统进入胃壁。
　　

　　急性腹膜炎和感染性休克是本病常见的并发症。如为急性腹膜炎，主要临床表现有腹痛、腹部压痛、腹肌紧张和反跳痛，常伴有恶心、呕吐、腹胀、发热、低血压、速脉、气急、白细胞增多等中毒现象。根据典型的症状与体征、白细胞计数及分类、腹部X线检查、B超检查和CT检查等，急性腹膜炎的诊断一般不难。

　　急性化脓性胃炎常以急腹症形式发病，突然出现上腹部疼痛，伴发热、寒战、恶心、呕吐等。腹痛可渐进性加重，坐位时疼痛有所缓解，卧位时加重，此为本病的特异性的症状。随着病情的发展，体温可进一步升高，呕吐物可由脓性液变为脓血性液，尚可出现腹胀、腹膜炎体征及黑便，但多无腹泻。

　　急性化脓性胃炎是因为化脓菌侵犯胃壁所致。预防急性化脓性胃炎，应积极有效的治疗胃溃疡、慢性胃炎、胃憩室、胆囊炎、腹膜炎及败血症等疾病。

　　急性化脓性胃炎的实验室检查示外周血白细胞数升高，多在1×1010/L之上，以中性粒细胞为主，并出现核左移现象。胃液、腹水、血液细菌培养可发现致病菌。其他辅助检查有：
　　1、ακτινογραφία του απευθείας αερίου του κοιλιακού τομέαΗ ακτινογραφία δείχνει ότι το στομάχι επεκτείνεται, υπάρχουν αεροφόρα στο τοίχος του στομάχου.
　　2、υπερηχογράφηση τύπου BΗ υπερηχογράφηση δείχνει ότι η τοιχία του στομάχου είναι σημαντικά πυκνή.

　　Η αιμορραγική γαστρεντερίτιδα εκτός από την κύρια θεραπεία, η διατροφή πρέπει επίσης να ρυθμιστεί. Η διατροφή πρέπει να δώσει προσοχή στις εξής πτυχές:
　　1Μετά το σταμάτημα του εμετού και τη μείωση του αριθμού των κενών, επιλέξτε να πιείτε μικρή ποσότητα ρύζιού ή οσπέριδας, στη συνέχεια να φάτε περισσότερα ρύζι, μαλακά κουκιά από σιτάρι, λεπτές φέτες κ.λπ. Επίσης, συνεχίστε να πίνετε αρκετό νερό, μην τρώτε άμεσα τρόφιμα που περιέχουν πολλά πρωτεΐνη και λίπη, όπως γάλα, αυγά, και τρόφιμα που προκαλούν φούσκωμα και υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες, όπως γάλα.
　　2Μετά την επίλυση της κατάστασης της νόσου, όπως η σταθεροποίηση του πόνου στο στομάχι, η μείωση της συχνότητας των κενών, η επιστροφή της θερμοκρασίας στο φυσικό επίπεδο, μπορείτε να ξεκινήσετε να τρώτε κουκιά αυγού, βραστό αυγό, γάλα κρέατος, ρύζι, κουκιά, ψωμί, ψητό ψωμί, βραστό ψάρι, λεπτό κρέας, λεπτή λαχανικά κ.λπ. Η ποσότητα κάθε γεύματος πρέπει να είναι μικρή.
　　3、στη διάρκεια της περιόδου ανέκδοσης, πρέπει να τρώτε εύκολα να διστάζει, λιγότερο ερεθιστικό και λιγότερο φουσκώδες τρόφιμα, προσπαθήστε να τα κάνετε μαλακά και ελαφριά.

　　Η θεραπεία της αιμορραγικής γαστρεντερίτιδας περιλαμβάνει μη χειρουργική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία. Οι λεπτομέρειες της θεραπείας είναι ως εξής:

　　1、μη χειρουργική θεραπεία
　　Με τη χρήση μεγάλων δόσεων ευρύχωρων αντιβιοτικών και ενεργής χειρουργικής επέμβασης μπορεί να αυξηθεί η επιβίωση. Όταν εμφανιστούν διαταραχές της ισορροπίας υγράτος, ηλεκτρολυτών και οξέος-βάσης ή σοκ, πρέπει να δοθεί ενεργή διόρθωση, ταυτόχρονα να ενισχυθεί η γενική υποστήριξη της αίματος και της υγράτος, η majority των περιπτώσεων μπορεί να ανακτήσει την υγεία με τη διατήρηση της θεραπείας.

　　2、χειρουργική επέμβαση
　　Αν η φλεγμονή του περιitoneαίου δεν μειωθεί ή αντίθετα επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας διατήρησης, θεωρείται ότι είναι ενδείκνυται για χειρουργική επέμβαση. Οι μεθόδοι χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν την αποχώρηση της φλεγμονής του στομάχου και την απομάκρυνση της μερίδας του στομάχου, η οποία είναι κατάλληλη όταν η κατάσταση της νόσου του ασθενούς επιτρέπει. Συνήθως πρέπει να εισαχθούν κατάλληλα αντιβιοτικά στο περιτόναιο. Αν η αφαίρεση του σώματος και η καθαρισμός του περιτόναιου είναι σχεδόν πλήρεις, μπορεί να μην χρειάζεται να τοποθετηθεί οδηγός ρεύματος. Η επιβίωση των πυογόνων γαστρεντερίτιδας μετά την ενιαία θεραπεία είναι περίπου70％.

　　3、χειρουργική επέμβαση μετά την επέμβαση
　　Η πορεία της νόσου των ασθενών που χρειάζονται χειρουργική επέμβαση είναι συχνά ήδη στο μεσογενές ή τελικό στάδιο, η κατάσταση της νόσου είναι σοβαρή, μετά την επέμβαση πρέπει να δοθεί προσοχή στις εξής περιπτώσεις: συνεχής αποσυμφόρηση του γαστρεντερικού, διατήρηση της οδηγίας του ρεύματος; παρακολούθηση των σημείων ζωής, στενή παρακολούθηση του υγράτος, των ηλεκτρολυτών και της ισορροπίας οξέος-βάσης; παρακολούθηση των αλλαγών στη λειτουργία του νεφρού; συνεχής χρήση μεγάλων δόσεων ευρύχωρων αντιβιοτικών; ενίσχυση της υποστήριξης της διατροφής, αν επιτρέπεται, πρέπει να δοθεί ενδοφλέβια διατροφή.