肝母细胞瘤

　　Oti einai i etiologia tou hepatoblastomatos

　　Diexi, etiologia7mhnas genito. O anthropos, pos ta idia etia, anthropon, ginetai embryonikos kardias keli tis kardias, meta idia etia, ginetai onkologia. O etos pou ginetai mikrobiologias, einai i anomaliki diathesis tis embryonikis sinantikias, einai onkologia keli tis kardias, ginetai mikrobiologias tis kardias. O neonatos, pos ta idia etia, mikrobiologias tis kardias, ginetai mikrobiologias tis kardias, ginetai mikrobiologias tis kardias.

　　Diexi, diathetika

　　O hepatoblastoma polu ginetai ston deksi kardia, approximately meso kardias kathistoun ena oukoles, katharos, me klairi schisi, me kardia diametro5～25cm non egal. To onoma tou onkologou analoga me ta osteoidia, chrondia, fiber tis kai ta metakinhmatika komponenta tis mesenchymatos. Oikanonika, ta onkologa ekfronei ena rizotomiko eidos, kai analoga me to eidos tis kardias, exei klairi schisi, meso kardias exei membra, kai keraia kai agathos. To koloura tou onkologou einai khruso-krithourgeio mexri khruso-krithourgeio, me isoxrono plithos, kai diatheto na exei haimorrageia, nekrosis kai kalkinosis, de me sun epikoinonia me to kirrhosis. Meis tis mikroskopikis ekfroneis, o onkologos ginetai apo kathartikous komponentes tis epitelias kai tis metakinhmatikis diastaseos. Sthn kathorisia tou onkologikou kelin, mporoun na diastashoun: tytoia tipia (kathartikos tipos), embryonikos tipos (mikrokathartikos tipos) kai mixtos tipos.

　　1、πλάσμαΤα κύτταρα των πλάσματος της ηπατοβλάστας είναι μικρότερα από τα κανονικά ηπατικά κύτταρα, είναι πολυγωνικά, τα όρια των κυττάρων είναι σαφή, η πλάσμα είναι ερωγμοειδής, μπορεί να υπάρχει κενό, η αναλογία πυρήνα-πλασμάτων είναι1∶4～1∶2Η πυρήνας είναι οβάλ ή ωοειδής, η χρωματική χημεία είναι ακανόνιστη, περιέχει μια πυρήνα, η διαίρεση της πυρήνας είναι σπάνια. Η διάταξη των κυττάρων είναι δύο-κυτταρικών μη κανονικών ηπατοειδών σωμάτων, τα σώματα των ηπατοειδών σωμάτων είναι ηπατίτιδα. Η ανάλυση της περιεκτικότητας DNA του πυρήνα των κυττάρων της ηπατοβλάστας δείχνει ότι η πλάσμα μορφή είναι διπλόμορφος.

　　2、εμβρυϊκήΗ εμβρυϊκή μορφή των ηπατοειδών κυττάρων έχει κακή διάσπαση, τα κύτταρα είναι μικρά, σφηνοειδή, η όρια των κυττάρων είναι ασαφή, η πλάσμα είναι λιγότερο, η αναλογία πυρήνα-πλασμάτων είναι1∶1～2Η χρωματική χημεία της πυρήνα είναι πλούσια, η πυρήνα είναι μεγάλη και εμφανής, η διαίρεση της πυρήνας είναι εύκολα ορατή. Αυτός ο τύπος κυττάρων έχει κακή ικανότητα προσκόλλησης, συχνά συναρμολογείται σε μορφή κόκκινων λουλουδιών ή συνδέεται σε λεπτές λωρίδες. Η ανάλυση της περιεκτικότητας DNA του πυρήνα των κυττάρων της ηπατοβλάστας δείχνει ότι η εμβρυϊκή μορφή είναι ομοιοπλασματική, οι ομοιοπλασματικοί όγκοι είναι ευάλωτοι στην侵犯 των αγγείων, η πρόγνωση είναι κακή. Οι συχνές μεταστάσεις εκτός του ήπαρ είναι οι πνεύμονες, οι αδένες του παχέος εντέρου και ο εγκέφαλος κ.λπ.

　　3、μείγμαΗ μείγμα型 ηπατοβλάστας περιέχει επίσης άλλες μεταξύκυτταρικές συνιστώσες, όπως οστεοειδή υλικά, χόνδια, μυϊκή στρώση με λεπτές γραμμές, στρώση πλακών, κεραμικά σφαιρίδια κ.λπ.

　　Οι μεγάλοι όγκοι μπορεί να σπάσουν συχνά, προκαλώντας συμπτώματα και σημεία του επείγοντος κοιλιακού πόνου.

　　Υπάρχουν επίσης μικρές ομάδες ασθενών με γενετικές ανωμαλίες, όπως σχισμή του αισθήματος, μεγάλη γλώσσα, ανεπαρκής ανάπτυξη του αυτιού, έλλειψη δεξιού επινεφρίτιδας, ομφαλική χολή, καρδιακή ανωμαλία ή νεφρική ανωμαλία κ.λπ.

　　Η γενική εκφραστική μορφή του όγκου σχετίζεται με τα μεταξύκυτταρικά συστατικά όπως τα οστεοειδή, τα χόνδια και τα ινογενή υλικά, συνήθως ο όγκος είναι ομαλός ή διστολικός, ορίζεται σαφώς, η μισή έχει φακέλο, η υφή είναι σκληρή, η χρώση είναι καφέ έως λευκή, η πλάγια υφή είναι ομοιόμορφη, μπορεί να συμβεί αιμορραγία, νεκρωση και καλιέγχυση, δεν συνοδεύεται συχνά από σκληρότητα του ήπαρ.

　　Η αιτία δεν είναι γνωστή, σύμφωνα με τις γενικές μεθόδους πρόληψης του όγκου, η κατανόηση των κινδύνων του όγκου και η ανάπτυξη κατάλληλων στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο του όγκου. Η πρόληψη της ανάπτυξης του όγκου έχει2Ενός βασικού στοιχείου, ακόμη και αν ο όγκος έχει ήδη ξεκινήσει να σχηματίζεται στο σώμα, μπορούν να βοηθήσουν το σώμα να αυξήσει την αντοχή του, αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνουν:

　　1、αποφυγή της επίθεσης επικίνδυνων ουσιών (καρκινογόνους παράγοντες) είναι η δυνατότητα να μας βοηθήσει να αποφύγουμε ή να έρθουμε σε επαφή με το λιγότερο δυνατό με επικίνδυνες ουσίες.

　　2、αύξηση της ανοσοποιητικής ικανότητας του οργανισμού μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση και την ενίσχυση της μάχης του ανοσοποιητικού συστήματος με τον καρκίνο.

　　Ο ασθενής με γαλακτώμα πρέπει να προσέχει στη διατροφή του για να bổσσει επαρκείς ποιότητα πρωτεΐνες, οι ζώσιες πρωτεΐνες είναι καλύτερες από το κρέας, ψάρι, γάλα, οι φυτικές πρωτεΐνες είναι καλές από τα φασόλια, μπορεί να χρησιμοποιηθούν γκίνγκκο, σιτέρι, βάλσαμο, σκόρδο, γαλακτοκομικά προϊόντα, κουνουπίδι, αστεροειδή κουκουνάρι, κ.λπ., για να προωθήσουν τη διείσδυση των κυττάρων; Οι ασθενείς με χημειοθεραπεία έχουν συχνά την τάση της ανομοιομορφίας, πρέπει να δοθεί στους ασθενείς τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο; Οι ασθενείς με καρκίνο χρειάζονται καθημερινά5～10Η χορήγηση του βιταμίνου C, για να υποστηρίξει τη λειτουργία των λευκοκυττάρων και των ερυθρών αιμοσφαιρίων, και να προλάβει τις παρενέργειες των φαρμάκων χημειοθεραπείας, πρέπει να καταναλώνεται πλούσια σε βιταμίνες τροφή, μπορεί να πίνετε πολύ γκρεκικό τσάι, για να ενισχύσετε την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων χημειοθεραπείας στην καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.

   　1. Θεραπεία

　　Η χειρουργική αφαίρεση είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία, συχνά συνδυάζεται με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία. Αν η γαλακτώμα μπορέσει να αφαιρεθεί, η πρόγνωση είναι καλύτερη από την πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος, περίπου1/3των ασθενών μπορούν να επιβιώσουν5χρόνος. Η ηπατοβλαστική όγκος δεν συνοδεύεται συχνά από κίρρωση του ήπατος, και ο όγκος είναι συνήθως μοναδικός, με πλήρη κελύφη, μπορεί να αφαιρεθεί το αριστερό τρίτο ή το δεξί τρίτο του ήπατος, η μέγιστη ποσότητα αφαίρεσης μπορεί να φτάσει στο όλο το ήπαρ75％, οπότε η θεραπεία της νόσου πρέπει να είναι ενεργητική, να επιδιώκεται η πλήρης αφαίρεση.57πρότυπα16πρότυπα11πρότυπα6χρόνος. Ο πιο μακροζωικός1πρότυπα11πρότυπα810μήναχρονος男婴，έχει μεγάλο όγκο του δεξιού ήπατος, αφαιρέθηκε το δεξί μισό του ήπατος, ο όγκος βάρους16g, η παθολογική διάγνωση είναι η ηπατοβλαστική όγκος, και ο ασθενής είναι υγιής μέχρι σήμερα

　　χρόνος5-Για τους ασθενείς με μεγάλο όγκο ή υποδόριους όγκους, η συνδυαστική χημειοθεραπεία μετά τη χειρουργική αφαίρεση μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση των ασθενών μετά τη χειρουργική αφαίρεση. Η χημειοθεραπεία είναι η συνδυαστική χρήση της adriamycin και της cisplatin, με καλή απόδοση. Άλλες φαρμακευτικές ουσίες περιλαμβάνουν την vincristine, την cyclophosphamide και την fluorouracil(

　　Fu) κ.λπ. Οι απομόνωτοι μεταστατικοί όγκοι του πνεύμονα μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά, μπορεί να επεκτείνουν την επιβίωση. Για τους ασθενείς με διπλούς或多πολικούς μεταστατικούς όγκους του πνεύμονα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συνολική χημειοθεραπεία, με καλή πρόσφατη αποτελεσματικότητα.

　　Δεύτερος, Προοπτική15Εάν ο όγκος είναι μοναδικός, μικρός, τοποθετημένος στην επιφάνεια και χωρίς μεταστάσεις εκτός του ήπατος, η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να επιτύχει την ανάρρωση. Περίπου πάνω από το ήμισυ των ασθενών χάνουν την ευκαιρία της χειρουργικής θεραπείας κατά την επίσκεψή τους, και οι ασθενείς που μπορούν να αφαιρεθούν έχουν κακή πρόγνωση. Η ηπατοβλαστική όγκος είναι ανήσυχη και ανθεκτική τόσο στη ακτινοθεραπεία όσο και στη χημειοθεραπεία, οπότε η πρόγνωση της νόσου είναι κακή. Για τους πιο πρώιμους και λιγότερο κακοήθεις τύπους του εμβρύου και του συνδυαστικού τύπου χωρίς μεταστάσεις, οι ασθενείς που έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά37％～8％. Με την αφαίρεση του όγκου, η συνδυαστική θεραπεία έχει αναφέρει ότι η μακροζωία μπορεί να φτάσει290％. Ο Kao κ.λπ. αναφέρουν1965～1980 χρόνος χειρουργικής αφαίρεσης), μεσαιωνικές (1980～1991χρόνος χειρουργικής αφαίρεσης+χειρουργική αφαίρεση), αργότερα (1991～1995χρόνος προληπτικής χημειοθεραπείας πριν από τη χειρουργική+χειρουργική+χειρουργική αφαίρεση). Η συνολική χειρουργική αφαίρεση στις αρχικές και μεσαιωνικές φάσεις είναι37.5％,30％, συνολικά1Χρόνος μη όγκου επιβίωσης25％ και30％. Η συνολική επιβίωση μετά την αφαίρεση62.5％1Χρόνος μη όγκου επιβίωσης50％. Οι δεδομένα δείχνουν ότι η αύξηση της επιβίωσης στις μεταγενέστερες φάσεις οφείλεται στην προληπτική χημειοθεραπεία πριν από τη χειρουργική αφαίρεση, με αύξηση των περιπτώσεων αφαίρεσης προχωρημένων όγκων. Πιστεύεται ότι η ενίσχυση της προληπτικής χημειοθεραπείας πριν από την αφαίρεση για τα στάδια ΙΙΙ και ΙV είναι κρίσιμη για την αύξηση της πιθανότητας αφαίρεσης και τη βελτίωση της συνολικής πρόγνωσης της νόσου.