Η συγγενής συγκράτηση των αγγείων της popliteal

　　Η ακριβής αιτία του συνδρόμου συνθλιψης της αρτηρίας poplitea δεν είναι γνωστή, αλλά η ανατομική διαφορά μεταξύ των μυών και των αγγείων στο popliteal τάλαρο των κάτω άκρων έχει στενή σχέση με την εμβρυϊκή ανάπτυξη.

　　1.Βασικές αρχές της εμβρυϊκής ανάπτυξηςΗ αρτηρία του κάτω άκρου προέρχεται από2Η πιο βασική από τις αρτηρίες του εμβρύου, η αρτηρία axis και η αρτηρία του iliacus externus, που προέρχονται από την αρτηρία του ομφάλου, η οποία είναι κλάση της αριστεράς αρτηρίας του σώματος. Σε αυτήν την περίοδο2Η πιο βασική και σημαντική από τις αρτηρίες του εμβρύου, η αρτηρία axis, εκλύεται κατά την εμβρυϊκή περίοδο3Ημέρες σχηματίζεται. Το άλλο είναι η αρτηρία του iliacus externus, η οποία εκλύεται κατά την εμβρυϊκή περίοδο32Ημέρες εμφανίζεται, στο38Ημέρες εκλύεται η αρτηρία της μητρός. Η αρτηρία axis ακολουθεί τη λοξή κατεύθυνση του άνω μέρους του ποδιού, ενώ η αρτηρία της μητρός ακολουθεί την κατεύθυνση προς τα εμπρός. Κατά την εμβρυϊκή περίοδο42Η αρτηρία axis βρίσκεται κάτω από τον μυ του popliteus στην περιοχή του γόνατος, σε αυτήν την περίοδο, ανάλογα με τη σχέση της με την ανατομία του popliteus, η αρτηρία axis διαιρείται σε3Η περιοχή του popliteus, η περιοχή κάτω από τον popliteus και η περιοχή του popliteus, και ονομάζονται αρτηρίες ischiadicus, αρτηρίες poplitea deepa και αρτηρίες μεταξύ των οστών. Σε αυτήν την περίοδο, σχηματίζεται και η αρτηρία poplitea superficial, περνάει από το τρύπιο οπές του adductor canal και συνδέει την αρτηρία του θώρακα με την αρτηρία ischiadicus. Κατά την εμβρυϊκή περίοδο48Η αρτηρία του ischiadicus εκλύεται κοντά στην άκρη του μυού του popliteus, περνάει στην επιφάνεια του μυού του popliteus και ονομάζεται αρτηρία poplitea. Στην απομακρυσμένη άκρη της συνδέεται με την αρτηρία μεταξύ των οστών, η οποία αναπτύσσεται αργότερα σε αρτηρίες poplitea και fibula. Με την πάροδο του χρόνου, η αρτηρία poplitea deepa κλείνει. Η αρτηρία poplitea του κανονικού ατόμου από την κοντινή έως την απομακρυσμένη άκρη αποτελείται από τη συγχώνευση των παρακείμενων αρτηριών, του ischiadicus, της αρτηρίας poplitea και της αρτηρίας μεταξύ των οστών. Κατά την ανάπτυξη της αρτηρίας poplitea, η πλησιέστερη πλησίον του popliteus αρχίζει επίσης να αναπτύσσεται. Πρώτα, τα εξωτερικά και εσωτερικά σημεία προσάρτησης του gastrocnemius βρίσκονται στην κνήμη, καθώς ο βρέφος περνάει από την κίνηση της κύψης στην κίνηση του περπατήματος, τα σημεία προσάρτησης των σημείων αυτών ανεβαίνουν στην κνήμη, και τα σημεία προσάρτησης του εσωτερικού κεφάλου είναι υψηλότερα από αυτά του εξωτερικού κεφάλου. Το κανονικό έσω κεφάλου του gastrocnemius βρίσκεται στο τρύπιο οπές του adductor canal, η αρτηρία poplitea περνάει στον εξωτερικό της. Σε οποιαδήποτε φάση της ανάπτυξης υπάρχει αλλαγή, είναι απαραίτητο να επηρεάσει τη φυσιολογική ανατομία του gastrocnemius και της αρτηρίας poplitea.

　　2.ΑιτίαΌτι η αρτηρία της poplitea μπορεί να βρίσκεται κάτω από το μυ του popliteus, από την εμβρυϊκή βάση, η συνεχής ύπαρξη της αρτηρίας poplitea μπορεί να προκαλέσει το σύνδρομο συνθλιψης της αρτηρίας poplitea. Επίσης, η υπερβολική μετάβαση του έσω κεφάλου του gastrocnemius προς την κεφαλή του κρανίου μπορεί επίσης να προκαλέσει την ασθένεια, μπορεί να βρεθεί ότι η αρτηρία poplitea βρίσκεται στο εσωτερικό του έσω κεφάλου του gastrocnemius ή περνάει μέσα από το έσω κεφάλου. Το πιο συχνό είναι η αρτηρία poplitea να περιβάλλει το έσω κεφάλου του gastrocnemius προς τα εσωτερικά και να εισέρχεται στο popliteal τάλαρο, στη συνέχεια να κατευθύνεται προς τα εξωτερικά, να περνάει κάτω από το έσω κεφάλου του gastrocnemius, να βρίσκεται μεταξύ του έσω κεφάλου του gastrocnemius και του εσωτερικού οστού του condylofemoral. Άλλες μυϊκές μάζες, μυϊκές ίνες, ίνες συνδέσμων στο popliteal τάλαρο μπορούν επίσης να συμμετάσχουν σε αυτήν την περίπλοκη αλλαγή, μερικές φορές حتى να επηρεάζουν τα αγγεία και τα νεύρα και άλλες οργανικές δομές. Επίσης, ένα άλλο λειτουργικό σύνδρομο συνθλιψης της αρτηρίας poplitea, μπορεί να σχετίζεται με την αύξηση της μάζας των αγγείων από την υπερβολική μυϊκή δραστηριότητα του gastrocnemius, του popliteus, του plantaris ή του semimembranosus, συχνά εμφανίζεται στους αθλητές.

　　Η συμπτωματολογία της συμπτωματολογίας μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως η δημιουργία θρόμβου του μεταμοσχεύματος, η αιμορραγία, η λοίμωξη, η δημιουργία θρόμβου των βαθειών φλεβών των ποδιών, κ.λπ. Η απουσία της κλονής της αρτηρίας της φτέρας υποδηλώνει τη δημιουργία θρόμβου του μεταμοσχεύματος, η αγγειογραφία μπορεί να διαγνωστεί με ακρίβεια, πρέπει να γίνει επαναληπτική χειρουργική επέμβαση. Η αιμορραγία είναι λιγότερο συχνή μετά την επέμβαση, αλλά αν υπάρχει, πρέπει να καθαριστεί ο αδέναις υπό αριστερή συνθήκη του χειρουργείου, να σταματήσει η αιμορραγία. Όταν εμφανιστεί η δημιουργία θρόμβου των βαθειών φλεβών των ποδιών, πρέπει να γίνει αντιπηκτική και λύση της θρόμβωσης.

　　Οι κύριες συμπτώματα της συμπτωματολογίας της συμπτωματολογίας είναι τα εξής:

　　1、διακοπτική βήλωση、διακοπτική βήλωση: Οι περισσότεροι ασθενείς ξεκινούν με διακοπτική βήλωση, αλλά ο τρόπος εμφάνισης της βήλωσης δεν είναι ομόμορφος. Στην αρχή, η μυαλγία των γονάτων και η αδυναμία των γονάτων και η σπασμωδική πόνους εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της ταχύτητας της βήματος ή της αθλητικής άσκησης, και τα συμπτώματα εξαφανίζονται μετά την αναστροφή. Αλλά δεν υπάρχουν συμπτώματα κατά τη διάρκεια της αργής βήματος. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με την πίεση που αντιμετωπίζει η σιταράδα κατά τη διάρκεια της συστολής. Αντίθετα, μερικοί ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα κατά τη διάρκεια της ταχύτητας, αλλά έχουν διακοπτική βήλωση κατά τη διάρκεια της αργής βήματος. Αυτοί οι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα ανεπαρκούς αιματοδότησης σε κατάσταση ηρεμίας. Μόλις εμφανιστεί η οστεοπλασία των αρτηριών, θα εμφανιστούν η διακοπτική βήλωση και άλλα συμπτώματα ανεπαρκούς αιματοδότησης.

　　2、ανεπαρκής αιματοδότηση ：Σύμφωνα με τα στατιστικά, υπάρχουν περίπου1/3Οι ασθενείς εμφανίζουν γρήγορη έναρξη της νόσου, αλλά η πορεία της νόσου της πλειοψηφίας των ασθενών μπορεί να διαρκέσει αρκετά μήνες ή χρόνια, ή ακόμα περισσότερο. Μετά την οστεοπλασία των αρτηριών, η προσβληθείσα άκρη εμφανίζει συμπτώματα όπως το φόβο του κρύου, η λευκότητα του δέρματος και η ατροφία του μυός, κλπ. τα συμπτώματα της ανεπαρκούς αιματοδότησης. Όταν ο ασθενής βρίσκεται σε μια ειδική στάση, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως η μυαλγία της άκρης και η λευκότητα του δέρματος, αλλά αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν μετά την αλλαγή της στάσης. Ωστόσο, τα συμπτώματα ανεπαρκούς αιματοδότησης της πλειοψηφίας των ασθενών δεν είναι σοβαρά. Υπάρχουν περίπου10Ποσοστό των ασθενών έχουν επιθετικά και σοβαρά συμπτώματα ανεπαρκούς αιματοδότησης, αλλά η εμφάνιση της νεκρωσης των άκρων, της νεκρωσης και της έντονης στατικής πόνου είναι σχετικά σπάνια.

　　3、διπλής δυσμορφία：Η βλάβη της νόσου επηρεάζει τα δύο πόδια περίπου30％， αλλά έχουν να κάνουν με το βαθμό της βλάβης των αγγείων. Με την αύξηση της τεχνικής διάγνωσης, μερικοί ασθενείς με διπλή βλάβη των δύο ποδιών δεν έχουν σαφή κλινικά συμπτώματα, αλλά περίπου67Ποσοστό των διπλών πλευρικών ασθενειών μπορεί να διαγνωστεί με έλεγχο. Ο Wang Jiaju και άλλοι θεραπεύουν5Παράδειγμα,1Παράδειγμα με διπλής πλευρικής βλάβης, μια πλευρά της αρτηρίας είναι κλειστή, η άλλη δεν έχει σημαντικά συμπτώματα ανεπαρκούς αιματοδότησης, ανακαλύφθηκε μετά από αγγειογραφία. Αν η φλέβα υποστεί επίσης πίεση, τα πόδια και τα γόνατα θα εμφανίσουν οίδημα.

　　Η νόσος αυτή δεν έχει αποτελεσματική μέθοδο πρόληψης, η πρόωρη διάγνωση και πρόωρη διάγνωση είναι η κλειδιά για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της νόσου. Η διατροφή του ασθενούς πρέπει να είναι ελαφριά, εύκολα απορροφήσιμη, να καταναλώνει πολλά λαχανικά και φρούτα, να συνδυάζει τη διατροφή με λογική και να δίνει προσοχή στην επαρκή θρέψη. Επιπλέον, ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει τα πικάντικα, τα λιπαρά, τα κρύα τρόφιμα.

　　Τα εργαστηριακά έλεγχοι για τη συνδρομή της συμπτωματολογίας της συμπτωματολογίας περιλαμβάνουν:
　　Ένα, Ποσοτική μέτρηση της αμυγδαλής της καρδιάς του ασθενή (PPG): Η μείωση της κλίμακας της αμυγδαλής της καρδιάς κατά τη διάρκεια του δοκιμαστικού ελέγχου είναι ένδειξη της πίεσης στην αρτηρία.
　　Δύο, Υπερηχογράφημα χρωματικής υπερηχογραφίας: Η εξέταση αυτή μπορεί να είναι η προτιμώμενη μέθοδος διάγνωσης της νόσου, ειδικά η δυναμική μέτρηση της μορφής του αρθρικού αίματος της καλλίλεκτης αρτηρίας, έχει σημαντική διάγνωση.
　　1、Doppler ankle artery blood pressure measurement When the affected limb is in an overextended or flexed knee and the ankle joint is plantar flexed, the Doppler ultrasound detects a significant change in the pulse waveform of the dorsum of the foot artery, which is a reliable diagnostic basis.
　　2、Doppler flow imaging of the dorsum of the foot of the affected limb, Doppler flow imaging of the dorsum of the foot can detect significant changes in waveforms and changes in popliteal artery blood flow, which is of great significance for diagnosis.
　　Three, angiography: Angiography is very important for diagnosing this syndrome. Stress testing is performed simultaneously with angiography, which can detect arterial compression that cannot be expressed at the ankle neutral position, and the most typical imaging manifestation is the internal migration of the popliteal artery. If the popliteal artery is completely occluded, the popliteal artery will not be visible on the angiogram, and there will be collateral vessels open around it. The segmental occlusion of the middle segment of the popliteal artery is easily confused with the perimembranous cystic degeneration of the popliteal artery, but the latter has a more extensive range of lesions, while the former is limited to the middle segment of the popliteal artery. Before the formation of arterial thrombosis, the perimembranous cystic degeneration of the popliteal artery is manifested as smooth filling defects in the artery lumen on angiography.
　　In addition, spiral CT and magnetic resonance imaging can not only confirm and supplement the results of angiography but also discover the anatomical relationship between abnormal muscles, fibrous bands, and blood vessels, which is of great significance for guiding surgery and discovering asymptomatic patients with this syndrome. It is generally believed that magnetic resonance tomography is superior to Doppler ultrasound and CT in diagnosing this syndrome.

　　In terms of diet, the following aspects should be paid attention to in the case of popliteal vascular compression syndrome:
　　1、Diet should be high in protein, rich in vitamins, calcium, and zinc, and it is appropriate to eat more lean meat, eggs, fish, shrimp, animal liver, ribs, mushrooms, tofu, and chrysanthemum flowers.
　　2、It is recommended to eat more shell foods such as spinach, chives, pumpkin, scallion, cauliflower, bell pepper, tomato, carrot, green vegetables, soybeans, walnuts, peanuts, pistachios, cashews, pine nuts, almonds, and coarse rice, pork liver soup, etc.
　　3. Eat less or avoid spicy, salty, cold, and other difficult-to-digest and irritating foods.
　　4. In daily life, one should quit smoking and drink light tea, and drinking should be moderate and not excessive.

　　Regardless of whether the popliteal artery is occluded or not, all patients with confirmed popliteal vascular compression syndrome should undergo surgical treatment. The surgical treatment of this syndrome often depends on the severity of the symptoms and the extent of the lesion, and the surgical principle is to relieve vascular compression, vascular reconstruction, and restore normal blood flow.
　　One, surgical treatment
　　1、Surgical approach: Most scholars advocate the use of the popliteal fossa posterior approach incision, which can fully expose the vessels and abnormal muscles in the popliteal fossa, and is therefore most commonly used. However, its disadvantage is poor exposure of the great saphenous vein and inconvenience in material collection. In a few cases, such as type I patients, an internal approach incision (Szilagyi incision) can be used, where the lower segment of the popliteal artery is involved, the surgical exposure is good, and the collection of the great saphenous vein is convenient, which is convenient for the operation of the-The popliteal bypass shunt operation, with the disadvantage that the tissue structure of the popliteal fossa cannot be fully exposed, may miss the muscles, fibrous bands, and other structures that compress the popliteal vessels, leading to recurrence after surgery, and is not suitable for patients with type II, III, and IV. When arterial occlusion involves the popliteal artery branches, an internal approach incision is more reasonable.
　　2、手术方法：采用硬膜外麻醉或全麻，患者俯卧，下肢轻度屈曲10°～15°。切口为“S”形，即大腿后内侧和小腿后外侧分别为纵行切口，腘横纹上2指为横行切口。分别向内上和外下翻开皮瓣，暴露深筋膜。纵行切开深筋膜，避免损伤皮神经，可结扎小隐静脉以利于手术暴露。深部组织中要注意保护胫神经，它包绕在血管鞘中与血管伴行。如果腘静脉未受压迫，在腘窝部可见其走行于腓肠肌内、外侧头之间。腘动脉如不在正常解剖部位，可于较高部位如收肌管出口腘窝部，沿腘动脉行径向下解剖，可发现腘动脉走行异常，位于腓肠肌内侧头的内面，肌肉和股骨后方、膝关节之间腘动脉受压严重，在腘动脉受压点起始部位切开压迫的肌肉或纤维索带。手术切开必须完全，注意松解后整个腘动脉必须可以移动，避免术后复发。如腘动脉仅受压迫而未闭塞，动脉壁尚未出现继发性纤维增生，做腘动脉松解即可。切除腓肠肌内侧头不会影响下肢功能，如需要，可将切开的内侧头附着于股骨，位于松解后正常位置的腘动脉内侧。对于功能性腘血管陷迫综合征（Ⅵ型），经内侧切口腓肠肌内侧头切开术可完全缓解症状。
　　3、手术疗效：手术效果一般均良好。在动脉重建手术中，最有效的治疗方法是静脉移植物旁路转流。
　　Δεύτερο, αντιπηκτική θεραπεία
　　Αν υπάρχει αποκλεισμός των αρτηριών και η απομακρυσμένη αρτηρία δεν έχει ικανοποιητική αποχώρηση λόγω ευρέως διαμορφωμένων θρομβών, η χειρουργική ανασύνδεση των αγγείων δεν μπορεί να γίνει. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί PGE1、Αποτελεσματική αντιπηκτική ενζύμη της εμβολομελανίας, φαρμακευτικά προϊόντα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και άλλα φαρμακευτικά αντιπηκτικά, μπορούν να βελτιώσουν την κυκλοφορία του αίματος του σώματος.