Χρονική πυελονεφρίτιδα

　　Η χρόνια πυελονεφρίτιδα είναι συχνή στους γυναικών, με κάποιους ασθενείς να έχουν παρελθόντα από οξεία ουρογεννητική λοίμωξη κατά την παιδική ηλικία, μετά την θεραπεία, τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν

　　Στην χρόνια βακτηριακή πυελονεφρίτιδα, η větρισμα των ουλών και των βλαβών των νεφρών συμβαίνει κυρίως κατά την παιδική ηλικία, οπότε η větρισμα των σοβαρών επιπλοκών της ουρογεννητικής λοίμωξης σχετίζεται με την πυελονεφρίτιδα της παιδικής ηλικίας. Παρά την επαναλαμβανόμενη λοίμωξη της πυελονεφρίτιδας, οι ενήλικες ασθενείς με κανονική ανάπτυξη των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος είναι πολύ λίγοι με ουλές ή απώλεια λειτουργίας των νεφρών, αλλά οι ενήλικες ασθενείς με σύνδρομο σακχαρώδους διαβήτη, ουρολιθίαση, ουροδόχεια έχουν κίνδυνο progressive νεφροπαθίας και απώλεια λειτουργίας. Οι ασθενείς με χρόνια πυελονεφρίτιδα είναι ευάλωτοι στη菌血症, την υπέρταση και τα νεφρολιθίαση.

　　Το μισό από τους ασθενείς με αυτήν την νόσο έχουν ιστορικό

　　Η κλινική εκδήλωση και τα σημεία της χρόνιας πυελονεφρίτιδας μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο κύριες κατηγορίες: η μια είναι η εκδήλωση που έχει άμεση σχέση με τη λοίμωξη, και η άλλη είναι η εκδήλωση που έχει σχέση με την έκταση και την τοποθεσία της βλάβης του νεφρού, η εκδήλωση που έχει άμεση σχέση με τη λοίμωξη είναι συχνά μη εμφανής, πιο εμφανής από τη λοίμωξη και τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι η εκδήλωση της διαταραχής της φυσιολογικής λειτουργίας του νεφρού λόγω της μακροχρόνιας βλάβης των νεφροκυττάρων και του ιστών, όπως η υπέρταση, η απώλεια της λειτουργίας αποθήκευσης νάτρίου (εκφρασμένη ως νεφρική νόσος αδυναμίας αποθήκευσης νάτριου), η βελτίωση της λειτουργίας συγκέντρωσης ούρων, η υπερκαλιαιμία και η τάση προς την αцидωση, αν και τα παραπάνω συμπτώματα υπάρχουν σε διάφορες μορφές σε όλες τις νόσους των νεφρών, αλλά η έκταση της διαταραχής της φυσιολογικής λειτουργίας στη χρόνια πυελονεφρίτιδα δεν είναι παράλληλη με την έκταση της νεφροπαθίας (αύξηση της σύνθετης κρεατινίνης), στην άλλη μορφή της νόσου των νεφρών, ο βαθμός της σύνθετης κρεατινίνης είναι2～3mg/Στην dl, η διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας είναι πολύ μικρή; Στους ασθενείς με χρόνια πυελονεφρίτιδα, όταν η σύνθετη κρεατινίνη στο αίμα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο, εμφανίζονται υπερουρία, νυκτοουρία, υπερκαλιαιμία και αцидωση κ.λπ.

　　Η κλινική εκδήλωση της χρόνιας πυελονεφρίτιδας είναι πολύπλοκη, εύκολα επαναλαμβανόμενη, και η αιτία της είναι κυρίως η παρουσία προκαταρκτικών παραγόντων και η μεταμόρφωση της μεμβράνης του πυελονεφρίτιδα και της πυελοπορίας λόγω της σχηματοποίησης ουλών, ευνοώντας την潜伏ία των αιτιολογικών μικροοργανισμών.

　　Η οδός εισόδου των αιτιολογικών μικροοργανισμών της πυελονεφρίτιδας είναι κυρίως η ανωδρομική λοίμωξη, και οι κύριες προληπτικές μέθοδοι είναι οι εξής:

　　1. Συνεχίστε να πίνετε πολύ νερό καθημερινά, να πίνετε συχνά, για να πλύνετε το ουροδόχειρα και το ουροδόχειρα. Αποφύγετε την αναπαραγωγή των βακτηρίων στην οδός της ούρησης, αυτό είναι το πιο απλό και αποτελεσματικό μέτρο.

　　2. Προσέξτε την καθαριότητα του κόλπου, για να μειώσουν τον πληθυσμό των βακτηρίων στην ουροδόχειρα, αν είναι απαραίτητο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κρέμα με νέο μυκοκίνη ή φουραντοΐνη για το στόμα της ουροδόχειρας ή την κόκκινη περιοχή, για να μειώσουν την επαναληπτική λοίμωξη.

　　3. Αποφύγετε τη χρήση εργαλείων ουροδόχειρας, αν είναι απαραίτητο, να εκτελεστεί στενά στενά.

　　Τα εργαστηριακά έλεγχοι για την κρυσταλλώδη πυελονεφρίτιδα είναι τα εξής:
　　Πρώτο, εργαστηριακές εξετάσεις

　　1. Γενική ανάλυση ούρων: μπορεί να εμφανιστεί διακοπτόμενη πυώδης ούρηση ή αιμορραγική ούρηση, κατά την αιφνίδια εμφάνιση είναι παρόμοια με την κρυσταλλώδη πυελονεφρίτιδα.

　　2. Υπολογισμός ούρων: τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται συχνά1h μέθοδος υπολογισμού των ούρων, τα κριτήρια αξιολόγησης: οι λευκοκύτταρα>30 χιλιάδες/h είναι θετική

　　3. Βιολογική ανάλυση ούρων: μπορεί να εμφανιστεί διακοπτόμενη αληθινή λευκοκυτταροΐνωση, κατά την αιφνίδια εμφάνιση, όπως η κρυσταλλώδη πυελονεφρίτιδα, η καλλιέργεια ούρων είναι συνήθως θετική.

　　4. Ακτινογραφία αίματος: ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων και η αιμοσφαιρίνη μπορεί να μειωθούν ελαφρώς, κατά την αιφνίδια εμφάνιση ο αριθμός των λευκοκυττάρων και η αναλογία των λευκοκυττάρων μπορεί να αυξηθούν.

　　5. Εξετάσεις λειτουργίας των νεφρών: μπορεί να εμφανιστεί συνεχής βλάβη της λειτουργίας των νεφρών: ① η μείωση της συσσώρευσης των νεφρών, όπως η αύξηση της ποσότητας της νυχτερινής ούρησης, η μείωση της πυκνότητας της πρωινής ούρησης; ② η μείωση της λειτουργίας της οξείδωσης, όπως η αύξηση της pH της πρωινής ούρησης, η αύξηση της HCO₃^-αύξηση, η ούρηση NH4⁺μειώσεις, η μείωση της φιλτραριστικής λειτουργίας των κύριων οργανισμών, όπως η μείωση της αφαίρεσης της ενδογενής κρεατινίνης, η αύξηση της αμινοξείδωσης της αμινοξείδωσης, η αύξηση της κρεατινίνης κ.λπ.

　　Δεύτερον, η απεικόνιση

　　1. Ραδιογραφία: η KUB εικόνα μπορεί να δείξει ότι τα νεφρά είναι μικρότερα από το κανονικό σε μια πλευρά ή και στις δύο πλευρές, η IVU μπορεί να δείξει ότι τα νεφρά είναι διαφορετικά σε μέγεθος, η εμφάνιση είναι ακανόνιστη, οι κύριοι και οι κύριοι κύριοι μπορεί να είναι πλατυσμένοι, να επεκταθούν, να συσσωρευτούν, η ουσία των νεφρών να γίνει λεπτή, να υπάρχει τοπική, ασαφής κίτρινη ουλή, με την προσέγγιση των κύριων κύριων να γίνει τυφλή ή να σχηματίσει σχήμα καμπάνας, μερικές φορές η εικόνα είναι κακή, η ουροδόχειρα να επεκταθεί, η ουροδόχειρα να απορρίψει την ούρηση σε μέρος των ασθενών, άλλα μπορεί να εντοπιστούν δυσκολίες στην ούρηση, η οδός της ούρησης να εμποδιστεί από πέτρα, όγκο ή κληρονομική δυσμορφία κ.λπ.

　　2. Σκάννινγκ ραδιενεργών στοιχείων: μπορεί να καθορίσει τη βλάβη της λειτουργίας των νεφρών του ασθενούς, να δείξει ότι το πνεύμονες είναι μικρότεροι, η δυναμική εξέταση μπορεί επίσης να εντοπίσει την αντιστροφή της ούρησης από το ουροδόχειρα στο νεφρό.

　　3、 εξέταση ουροδόχειρας: μπορεί να παρατηρηθεί φλεγμονή στην έξοδο της ουροδόχειρας στην πλευρά της ασθένειας, η ένεση καπνιστού χρωσίνου μπορεί να επιβεβαιώσει την αδυναμία της λειτουργίας της ασθενίας.

　　3. Ενδοσκοπική εξέταση του νεφρού: οπτική εξέταση δείχνει συρρικνώσεις των νεφροφόρων και σχηματισμό ραβδισμάτων, η μεσενδονική μπορεί να περιέχει λεμφοκύτταρα, μονοκύτταρα, εμπρησμό, κατά την αιφνίδια εμφάνιση μπορεί να υπάρχει εμπρησμός λευκοκυττάρων, οι κύριοι οργανισμοί μπορεί να είναι κανονικοί ή ελαφρώς φλεγμονώδεις, αν υπάρχει μακροχρόνιος υπέρταση, τότε μπορεί να υπάρχει σκληρότητα των μικροφλεβών των κύριων οργανισμών, η συσσώρευση κολλαγόνου εντός των κύριων κύστεων.

　　Η διατροφή για τους ασθενείς με κρυσταλλώδη πυελονεφρίτιδα πρέπει να περιλαμβάνει: πλούσια σε βιταμίνη A, βιταμίνη B2Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C, όπως η κόκκινη πιπεριά, τα φρέσκα φυλλώδη λαχανικά, οι φρέσκοι κόκκινες δαμάσκινες, η κίτρινη κούπα, ο ρίζα ραπανάκι, η κολοκυθιά, η κίτρινη κούπα, οι πορτοκαλί, οι κίτρινοι κίτρινοι και οι φυσικές χυμοί κ.λπ., καθώς και οι υψηλής βιοδιαθεσιμότητας πρωτεΐνες, όπως τα βρασμένα αβουτύρια, το φρέσκο γάλα, το λεπτό κρέας κ.λπ., για να συμπληρώσουν τις απώλειες από την εξώθηση; Όλα τα φρέσκα λαχανικά και χυμοί, όπως ο χυμός πορτοκαλιού, ο χυμός κίτρινων, ο χυμός ορεγκού και ο χυμός λαχανικών κ.λπ., για να διεγείρουν την ούρηση και να μειώσουν την οίδηση.

　　Η θεραπεία της χρόνιας πυελονεφρίτιδας με την κλασική ιατρική
　　Πρώτο, γενική θεραπεία
　　Αναζητήστε και αφαιρέστε τους παράγοντες που προκαλούν την χρόνια πυελονεφρίτιδα, λύστε την στένωση του ουροποιητικού συστήματος, διορθώστε την δυσμορφία του ουροποιητικού συστήματος, και βελτιώστε την ανοσία του οργανισμού. Οι ασθενείς με βλάβη της λειτουργίας των νεφρών πρέπει να προσέξουν την ισορροπία των υδατικών και ηλεκτρολυτικών. Οι ασθενείς με υπέρταση πρέπει να λάβουν θεραπεία για τη μείωση της υπέρτασης.
　　Δεύτερο, αντιβιοτική θεραπεία
　　Τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται για την χρόνια πυελονεφρίτιδα είναι παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται για την οξεία πυελονεφρίτιδα, αλλά η θεραπεία είναι πιο δύσκολη κατά την οξεία περίοδο, και αν η διαχείριση είναι λάθος, όχι μόνο η αποτελεσματικότητα είναι κακή, αλλά και η βλάβη στην λειτουργία των νεφρών επηρεάζει την πρόγνωση. Οι αρχές της αντιβιοτικής θεραπείας της χρόνιας πυελονεφρίτιδας είναι:
　　1Και συχνά απαιτείται η συνδυασμένη χρήση δύο φαρμάκων, και μπορεί να συνδυαστεί με την κινεζική ιατρική στην απαραίτητη περίπτωση.
　　2Κύκλοι θεραπείας μπορεί να επεκταθούν适当, συνήθως η θεραπεία2～4Εβδομάδες, αν είναι inefficace ή επανεμφανίζεται κατά τη διάρκεια της επανελέγχου, μπορεί να επιλεγεί ευαίσθητο φάρμακο για τη διαίρεση2～4Ομάδες εναλλασσόμενες χρήσεις,每组 φαρμάκων1Κύκλοι θεραπείας, και να σταματήσει τη θεραπεία μετά τον κύκλο θεραπείας3～5Ημέρες, συνολικά2～4Μήνες. Αν η παρατεταμένη αντιβιοτική θεραπεία όπως αναφέρεται παραμένει inefficace ή συχνά επανεμφανίζεται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η χαμηλή δόση μακροπρόθεσμη αντιμικροβιακή θεραπεία. Η κλινικά συχνά χρησιμοποιείται το σουλφαμεθοξαζόλη./Trimethoprim (σύνθετη σουλφαμεθοξαζόλη), Nifuroxazide (Nifurtoin), Cefametin (Cefalin), Amoxicillin, Norfloxacin κ.λπ. οποιοδήποτε φάρμακο1Μέγεθος δόσης, να ληφθεί πριν τον ύπνο μετά την εφαρμογή της ούρας κάθε βράδυ, μπορεί να ληφθεί μακροπρόθεσμα μέχρι6～12Μήνες, μπορεί να αποφύγει τη επανεμφάνιση, ιδιαίτερα αποτελεσματικά για την επανεμφάνιση της χρόνιας πυελονεφρίτιδας που προκαλείται από την επανεμφάνιση της λοίμωξης.
　　3Και κατά τη διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας, ειδικά όταν η αποτελεσματικότητα είναι κακή ή συχνά επανεμφανίζεται, πρέπει να αναζητηθούν και να αφαιρεθούν οι παραγοντές που ευνοούν τη λοίμωξη.
　　4Και η χρήση των φαρμάκων κατά την περίοδο της αιφνίδιας επιδρομής είναι η ίδια με την οξεία πυελονεφρίτιδα.
　　Τρίτο, χειρουργική θεραπεία
　　Για τις δυσκολότερες σε θεραπεία λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, θα πρέπει να εφαρμοστεί όσο το δυνατόν περισσότερο η χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της στένωσης ή της δυσμορφίας του ουροποιητικού συστήματος. Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, να γίνει ενεργός αντιβιοτική θεραπεία για να μειωθεί η βιομηχανική ούρα.1000/ml, μετά τη χειρουργική επέμβαση, να χρησιμοποιηθεί αντιβιοτικό για να αποφύγουμε τη σепσιση.
　　Τέταρτο, πρότυπο ανάρρωσης
　　1Και όταν τα συμπτώματα της κλινικής ανάρρωσης εξαφανιστούν, σταματήστε τη θεραπεία72h μετά, κάθε2～3d να ελέγξει την κανονική ούρα και την βακτηριακή καλλιέργεια, συνεχώς3Ενδιάμεσα, είναι αρνητικά.
　　2Και επανελέγχεται μηνιαία η κανονική ούρα και η βακτηριακή καλλιέργεια μετά την κλινική ανάρρωση1～2Ενδιάμεσα, για όλη τη χρονιά, είναι αρνητικά.