مواد التغذية لغضروف الكبسولة الرئيسية تأتي من السائل الزليلي في المفصل، ويمكن أن يؤدي أي سبب لاضطراب مكونات السائل الزليلي إلى نقص تغذية غضروف الكبسولة، مما يجعله عرضة للتدهور التدريجي عند التعرض للإصابة البسيطة. يتم علاج هذا المرض بشكل رئيسي بالعلاج غير الجراحي.
1بعد ظهور الأعراض، يجب أولاً تثبيت رباط الركبة1-2هفته، در حالی که تمرینات مقاومتی عضلات چهارسر ران انجام میشود، تا استحکام مفصل ران افزایش یابد.
2، در صورت افزایش ناگهانی تورم و درد، باید از یخگذاری استفاده کرد،48ساعت پس از تغییر به استحمام گرم و درمان
3، در داروهای ضد التهاب “آمینوگلاوکوز” شامل آمینوگلاوکوز است که به تولید پروتئینهای گلیکوپروتئین در غضروف کمک میکند، خوراکی 0.2-0.4گرم، دو بار در روز، میتواند درد را کاهش دهد و به بهبود غضروف کمک کند.
4، تزریق هیدروکسیالاستئین (اسید هیالورونیک) میتواند چسبندگی و عملکرد روانی مایع مفصلی را بهبود بخشد، غضروف مفصلی را محافظت کند و به بهبود و بازسازی غضروف مفصلی و افزایش حرکت مفصل کمک کند، درد را کاهش دهد و حرکت مفصل را افزایش دهد. معمولاً در هر دوره2مل، هر هفته،1مرتبه،4-5این یک دوره است.
5، طب سنتی معتقد است که دلایل بروز آرتروز ران شامل عوامل داخلی و خارجی است، عوامل خارجی شامل آسیب به غضروف مفصلی مکانیکی است، و عوامل داخلی شامل تحلیل و بیماری غضروف مفصلی، انسداد مناطق استخوانی و خونریزی، و التهاب مفصل ران است. التهاب غضروف مفصل ران. داروها به منطقه آسیب دیده میرسند و به مستقیماً به ناحیه آسیب دیده میرسند، از ریشه علل بیماری آرتروز ران شروع میکنند، از خارج مسیرهای مسدود شده را باز میکنند و خونریزی را پاکسازی میکنند; در داخل کبد و کلیه را تقویت میکند، خون و انرژی را پر میکند، استخوانها و ماهیچهها را قوی میکند و عوامل داخلی را از بین میبرد. طب سنتی آرتروز ران را “آسیب رباط ران” مینامد. طب سنتی معتقد است که عوامل تحریککننده اصلی شامل دو جنبه داخلی و خارجی هستند: عوامل خارجی شامل آسیب به ران مفصل ران، انسداد مسیرهای استخوانی و خونریزی است; عوامل داخلی شامل کمبود کبد و کلیه، خون و انرژی، و فقدان مراقبت از استخوانها و ماهیچهها هستند. وقتی خون به صورت خونریزی در نمیآید و مسیرهای عصبی مسدود میشوند، این بیماری ایجاد میشود.
6، تزریق استروئیدهای آکتیو در داخل مفصل میتواند علائم را کاهش دهد، اما به دلیل سرکوب تولید پروتئینهای گلیکوپروتئین و کلاژن، برای بهبود غضروف مضر است، بنابراین باید با دقت استفاده شود.
7، در صورت عدم اثرگذاری روشهای غیرجراحی یا وجود ناهنجاریهای مادرزادی، میتوان از روشهای جراحی استفاده کرد.
هدف عمل:
(1)افزایش استحکام در طول فعالیتهای مفصل ران، مانند جراحی آزاد کردن کیسه مفصلی جانبی، جراحی افزایش خارجی استخوان ران و غیره.
(2)پاکسازی ناحیههای کوچک فرسایش غضروف مفصل ران، به بهبود کمک میکند.
(3) در مواردی که غضروف مفصل ران به طور کامل نابود شده است، استفاده از روش برداشتن رباط ران میتواند رشد آرتروز ران ران را کاهش دهد، اما پس از عمل، مفصل ران به طور قابل توجهی ضعیف شده و ادامه فعالیتهای ورزشی دشوار است.