โรคอิโซโปโรโปรสิส (isoporiasis) คือโรคของตะวันยี่หลังที่ลูกฝังอยู่ในเนื้อเยื่อเซลล์ผิวเยื่อเศษทางหลอดอาหารของมนุษย์ ทำให้เนื้อเยื่อเศษทางหลอดอาหารเสียหาย โดยเป็นโรคของตะวันยี่หลังที่ลูกฝังอยู่ที่มนุษย์ มีอาการเฉพาะคุณของโรคที่เกิดขึ้นด้วยอาการที่เช่น อาการท้องเสีย อาการความรู้สึกอับยึด อาการทางหลอดอาหาร และอาการเสียดายทางท้องของท้อง มีตะวันยี่หลังที่ลูกฝังอยู่ในมนุษย์สองชนิดคือ ตะวันยี่หลังบีลลี่ (lsosporabelli) และตะวันยี่หลังนาทาเลนซิส (I. natalensis) ตะวันยี่หลังที่มนุษย์ติดเป็นส่วนใหญ่เป็นตะวันยี่หลังบีลลี่ และตะวันยี่หลังนาทาเลนซิสนั้นน่าจะเป็นไปไม่ได้มาก
English | 中文 | Русский | Français | Deutsch | Español | Português | عربي | 日本語 | 한국어 | Italiano | Ελληνικά | ภาษาไทย | Tiếng Việt |
โรคอิโซโปโรโปรสิส
- 目录
-
1.等孢球虫病的发病原因有哪些
2.โรคที่อาจเกิดขึ้นจากโรคสเปอร์มคอร์ดิซา
3.อาการโรคติดเชื้อสเปอร์มคอร์ดิซาที่เป็นลักษณะปกติ
4.วิธีป้องกันโรคสเปอร์มคอร์ดิซา
5.การตรวจสอบที่ควรทำเพื่อโรคสเปอร์มคอร์ดิซา
6.อาหารและเครื่องดื่มที่ควรหลีกเลี่ยงหรือบริโภคของผู้ป่วยโรคสเปอร์มคอร์ดิซา
7.วิธีการรักษาโรคสเปอร์มคอร์ดิซาโดยแพทย์แทนต์ตามปกติ
1. สาเหตุที่ทำให้เกิดโรคสเปอร์มคอร์ดิซา
โรคที่ระบุโดยการติดเชื้อสเปอร์มคอร์ดิซา ที่มีสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคตามดังนี้
1เมื่อมีการละลายตัวของสเปอร์มที่แบ่งตัวแล้วจะพบในหลอดอาหารของมนุษย์ และเจริญเติบโตเป็นสเปอร์มที่มีสารอาหาร หลังจากที่สเปอร์มที่มีสารอาหารแบ่งตัวหลายครั้งจะกลายเป็นสเปอร์มที่แบ่งตัวมาก สเปอร์มที่แบ่งตัวและแบ่งตัวออกมาและเข้าไปในเซลล์หุ้มผิวเนื้อที่ใกล้เคียงและเจริญเติบโตด้วยการแบ่งเซลล์แบบเซลล์สายสาย ประมาณ20~33μm×(10~19μm。หน้าที่แหลมเล็กนั้นมีลักษณะหอมดิน หน้าที่ด้านนอกและด้านในของกระเป๋ามีผิวที่สวยงามและโปร่งใส ภายในหน้าที่ด้านในมีลักษณะเป็นผิวกระเป๋า และหน้าที่ด้านนอกมีลักษณะที่แข็งแรงและการผ่านของแสงต่ำกว่า ทั้งนี้ สเปอร์มที่แบ่งตัวที่ถูกปล่อยออกมามักมีเซลล์ที่มีสารสเปอร์มเดียว แต่บางครั้งก็อาจมีสองเซลล์7~9μm×(12~14μm ของสเปอร์มที่แบ่งตัว และส่วนที่แบ่งตัวเป็น4สเปอร์มที่แบ่งตัวและกลุ่มของเศษที่มีลักษณะเป็นลูกดาว สเปอร์มที่แบ่งตัวมีลักษณะยาวเหมือนดวงจันทร์นิยม ดังนั้น แต่ละตะวากที่เจริญเติบโตทันทีจะมีสเปอร์มที่แบ่งตัวสองกลุ่ม และแต่ละกลุ่มสเปอร์มที่แบ่งตัวจะมี4สเปอร์มที่แบ่งตัว
2ชีววิทยาของสเปอร์มคอร์ดิซา ซึ่งรวมถึงการแบ่งเซลล์แบบเซลล์สายสาย การแบ่งเซลล์แบบเมตราซิสและการแบ่งเซลล์แบบสเปอร์มาเซซ สองชนิดแรกที่เกิดขึ้นภายในร่างกายของเจ้าของ ถ้ามนุษย์กินอาหารหรือน้ำที่มีเมล็ดที่แบ่งตัวแล้วจะถูกทำลายโดยสารของการดื่มเนื้อ สเปอร์มที่แบ่งตัวออกมาและเข้าไปในเซลล์หุ้มผิวเนื้อของทางอาหารและเจริญเติบโตเป็นสเปอร์มที่มีสารอาหาร หลังจากที่สเปอร์มที่มีสารอาหารแบ่งตัวหลายครั้งจะกลายเป็นสเปอร์มที่แบ่งตัวมาก สเปอร์มที่แบ่งตัวและแบ่งตัวออกมาและเข้าไปในเซลล์หุ้มผิวเนื้อที่ใกล้เคียงและเจริญเติบโตด้วยการแบ่งเซลล์แบบเซลล์สายสาย ประมาณ1หลังจากนั้นสัปดาห์ บางส่วนของสเปอร์มที่แบ่งตัวภายในเซลล์หุ้มผิวเนื้อหรือในช่องทางอาหารจะเจริญเติบโตเป็นเซลล์เมทราซิสเพศผู้และเซลล์เมทราซิสเพศเมีย และเมื่อมีการเชื่อมต่อกันจะกลายเป็นสเปอร์มาเซซ และปล่อยเนื้อเยื่อผิวเป็นกระเป๋าที่มีเนื้อเยื่อผิวและเจริญเติบโตต่อเนื่องด้วยการแบ่งเซลล์ ที่ภายในร่างกายหรือทางของเมล็ดฟeces และยังคงเจริญเติบโตต่อเนื่อง
ยังไม่เปิดเผยวิธีที่เกิดขึ้นของโรคนี้ ตะวากจะบุกเข้าไปในเซลล์หุ้มผิวเนื้อเยื่อรับของทางอาหารและแบ่งเซลล์ต่อเนื่อง สามารถเป็นสาเหตุที่ทำให้เนื้อเยื่อเนื้อรับบาดเจ็บและแผลง ฟังก์ชันการกินของร่างกายลดลง ผลของการเคลือบตะวากก็อาจมีสารพิษด้วย การตรวจเยื่อหุ้มตายอาจพบเซลล์หุ้มผิวเนื้อเนื้อรับที่เสียหาย หน้าตายเล็กลง บางผู้ป่วยมีลักษณะที่หน้าตายยืดและหัวใจบางที่มีความหนาแน่นหรือฝายตายต่ำในท้องที่เดียว ที่มีสัมผัสเยื่อหุ้มตายมีการสะสมของโคลาเจนมาก และเห็นการรั่วเข้ามาของเซลล์เออสโตฟิลล์ มอนโอเซลล์ และเซลล์ไลม์โฟบ์ลัสต์ ยังพบเซลล์ตะวากในขั้นที่เจริญเติบโตหลายขั้น ผู้ป่วยที่มีโรคครอนิก หน้าตายของเนื้อรับบาดแผลงตัวยาวลง หรือเชื่อมรอยที่ฝายลงลงไป ที่มีสัมผัสเยื่อหุ้มตายนอกจากเซลล์เออสโตฟิลล์แล้ว ยังมีการรั่วเข้ามาของเซลล์เนอโตไฟล์
2. 等孢球虫病容易导致什么并发症
等孢球虫病并发症较为少见,但个别情况下可导致慢性腹泻、水电解质紊乱、持续性或脂肪性腹泻、体重减轻等,甚至可引起死亡。由于肠道粘膜损害,导致腹泻呕吐等等,均可导致水电解质紊乱发生,如果病情治疗不及时,或重症患者可导致脂肪性腹泻、营养不良、并发全身多器官衰竭等等,最终导致死亡。
3. อาการโรคเมล็ดปัสสาวะที่มีอาการประกอบ
การติดเชื้อโรคเมล็ดปัสสาวะสามารถยาวนานจากสัปดาห์ถึงปี โดยส่วนใหญ่มีอาการเล็กน้อย อาการหลักคือท้องหลับ โดยส่วนใหญ่เป็นปัสสาวะที่มีน้ำเหลือง มีเซลล์เลือดเม็ดเลือดแดงที่เป็นแบบอิสระหลายตัว แต่เซลล์เม็ดเลือดขาวนั้นหายาก ท้องหลับหลายครั้งต่อวัน แต่มีรายงานที่บอกว่าท้องหลับจนถึง 20 ครั้งต่อวัน และยังคงต่อเวลานาน3~4วัน มีการประกาศเรื่องการเกิดอาการปวดท้องรุนแรง ไข้ ความรู้สึกเจ็บหน้าท้อง ท้องหลับ อาหารที่ลดลง การลดน้ำหนัก บางคนมีการยับยั้งการกินของทางเดินอาหารที่แย่ โดยเฉพาะการยับยั้งการกินของไขมะ ในผู้ที่เป็นอาการทดลองหรือพนักงานห้องทดลองที่ติดเชื้อโดยอุบัติเหตุ อาการป่วยที่มากขึ้นคืออาการไม่สบายท้อง ไข้ต่ำและท้องหลับ มีผู้ป่วยที่ท้องหลับเริ่มขึ้นหลังจากการติดเชื้อ1สัปดาห์ ต่อเนื่อง5~10วัน โรคนี้สามารถหายได้โดยเอง แต่เมื่อมีการปลดล้างเมล็ดปัสสาวะอาจยังคงออกมา10~20 วัน โรคนี้มีผู้ที่มีสายพันธุ์ที่ไม่มีอาการป่วย แต่เนื่องจากมีโอกาสที่เมล็ดปัสสาวะในปัสสาวะที่หลุดออกมาอาจหลุดเสียหาย จึงไม่สามารถทราบจำนวนที่แน่นอนของผู้ที่มีสายพันธุ์ที่ไม่มีอาการป่วยได้
4. วิธีป้องกันโรคเมล็ดปัสสาวะคืออะไร
มาตรการป้องกันโรคเมล็ดปัสสาวะรวมถึงด้านต่อไปนี้
1、ไม่รับประทานน้ำจัดหนาว และไม่รับประทานอาหารที่ไม่ปลอดภัยและผลไม้ที่ไม่สะอาด
2、ต้องล้างมือก่อนรับประทานอาหารและหลังจากใช้หลัง
3、หมั่นใจที่จะแก้วสิ่งที่กินทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างที่ทำอาหารหรือกินขาหรืออาหารต้มหรืออาหารหลอดท่อ
4、อบรมเด็กที่ยังไม่มีอายุเพื่อเปลี่ยนเพื่อไม่ให้กัดนิ้วหาง
5、เปิดใจให้เด็กสวมกางเกล้าที่มีส่วนของหลังในระหว่างการนอนเพื่อป้องกันให้เด็กไม่ได้กัดหางหลัง
6、ทำการล้างเครื่องเล่นอย่างประจำตัว หรือใช้0.050% ของสารปราสาวะที่ชนะได้ทางของเครื่องเล่น
7、เพิ่มการจัดการแหล่งน้ำ เพื่อป้องกันการปนเปื้อนแหล่งน้ำ
8、ไม่ปลุกปลายเมล็ดปัสสาวะ และเพิ่มการระบายปัสสาวะเพื่อไม่ใช้ปัสสาวะสดเพื่อปลูก
9、ในหมู่บ้านควรระบายปัสสาวะเพื่อไม่มีภาวะที่เป็นอันตราย และต้องใส่รองเท้าขณะที่ทำงานในฟาร์ม
10、เพิ่มการจัดการและการควบคุมของปศุสัตว์ ในเมืองไม่ควรเลี้ยงไก่ ไก่ทะเล หรือหงส์
11、สถานที่เลี้ยงเด็กเล็กและโรงเรียนควรตรวจสอบปัสสาวะอย่างประจำตัว เพื่อหาเด็กที่มีโรคระบาดโรคระบบทางเดินอาหารเร็วที่สุด ซึ่งจะช่วยในการปลดล้างตัวโรคทั้งหมด
5. โรคเมล็ดปัสสาวะต้องทำการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์อะไร
การตรวจสอบทางทางวิทยาศาสตร์ของโรคเมล็ดปัสสาวะ
1、และเมื่อเอาเมล็ดปัสสาวะสดและทำให้ลอยด้วยซิลิคอนซึ่งมีภาพระบาดเย็นต่ำ มีโอกาสพบเมล็ดปัสสาวะที่ขาดความชัดเจนง่าย ในกรณีนี้ จะต้องลดมุมแก้วของไมโครสโคปเป็นไปตามจนที่ทั้งหมดของสายพันธุ์และแบคทีเรียที่อยู่ในภาพสายสะดวกที่เห็นได้ชัดเจน
2、ข้อเทียบทางวิธีตรวจสอบของเมล็ดปัสสาวะง่ายต่อการตรวจสอบ ผลลัพธ์เห็นได้ชัดเจน โดยทั่วไปจะตรวจพบในกระบวนการปลดล้างหลังจากการรักษาตัวโรคระบาดโรคระบบทางเดินอาหารเช่นสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่มีตัวอ่อนและเซลล์ที่อาศัยอยู่และการหุ้มหลอดที่มีในเมล็ดปัสสาวะ เมื่อหาพบหลักฐานเช่นนี้ ก็สามารถวินิจฉัยว่าเป็นโรคระบาดโรคระบบทางเดินอาหารและการติดเชื้อโรคระบาดโรคระบบทางเดินอาหารตามไปด้วย
6. 等孢球虫病病人的饮食宜忌
一、等孢球虫病参考食疗方
1、原料:真豆油60克,藕粉适量。
2、制作:取豆油60克,同适量新藕粉一同调成稀糊状即可。
3、用法:以上为1ปริมาณต่อวัน3รับประทานหลังจากนำมานึ่งน้ำอุ่น
สอง สิ่งที่ควรรับประทานของโรคปลอกหนอกแบบเป็นเชื้อเดียวกัน
1、สามารถรับประทานสิ่งที่มีสารอาหารมาก อย่างเช่น ไข่ ถั่วเส้น ปลา ผักสดและผลไม้
2、หลังจากขับไล่สายปรอดงาน ควรรับประทานสิ่งที่มีสารอาหารมากขึ้นอีกที อย่างเช่น ตัวหมี่ ตัวหอม ตัวปลา ผักสดและผลไม้
สาม ห้ามรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันและระลอก
1、ห้ามรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันและระลอก นี่เพราะเมื่อสิ่งที่มีน้ำมันและระลอกเข้าไปในท้องอาจทำให้สายปรอดงานเสี่ยงใจปลอดงาน ทำให้เกิดเจ็บและอาการเจ็บท้อง ดังนั้น ของเหลืองเมนหมี่ ของเหลืองเมนเมน ของเหลืองหมู ของเหลืองแกะ ของเหลืองหอมฝาย ของเหลืองหอมหอม ของเหลืองหอมแก้ว และอื่นๆ ที่มีกลิ่นหอมน่าลูกหลงนี้ไม่ควรรับประทาน หากรับประทานแล้วเกิดอาการเจ็บท้อง จะสามารถรับประทานน้ำมันมะนาวเล็กๆ ก็ได้เพื่อปลอดงาน
2、ห้ามรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันมาก การรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันมากอาจบรรดากล้างของกล้ามเนื้อของของเหลวของท้องใจ ทำให้การหลั่งน้ำมันและการหลั่งน้ำจากท้องใจทำงานผิดปกติ สะสมน้ำเหลืองเป็นความร้อน ทำให้สร้างเงื่อนไขที่ดีให้สายปรอดงานเรียกเข้ามาอาศัยภายในร่างกาย ดังนั้น ไม่ควรรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันมากเกินไป อย่างเช่น หมี่หรือมันโก้ ขนมเส้นเลือด ขนมเมนหมู ขนมน้ำมันไก่และไก่ ขนมน้ำมันเมนแกะ และอื่นๆ นอกจากนี้ ยาทางแพทย์ที่ใช้ในการขับไล่สายปรอดงาน ต้องห้ามรับประทานสิ่งที่มีน้ำมันมากเมื่อรับประทาน
3、ห้ามรับประทานสิ่งที่มีมลัวสายปรอดงาน สาเหตุของการเกิดโรคมลัวสายปรอดงานเกิดจากการรับประทานสิ่งที่มีมลัว อย่างเช่น ของเส้นเลือดที่มีไอโซโทปของไขมันในผักของผู้ป่วย หรือ โรคจิ้มปากของผู้ป่วยที่มีสายปรอดงานที่เป็นเชื้อเดียวกัน หรือ หมี่หรือมันโก้ที่มีสายปรอดงานที่มีสายปรอดงาน หรือ หมี่หรือมันโก้ที่ยังไม่ถูกทำให้เต็มไปด้วยการต้มของหมี่หรือมันโก้
7. วิธีรักษาโรคปลอกหนอกแบบเป็นเชื้อเดียวกันตามแนวทางแพทย์ตะวันตก
โรคปลอกหนอกแบบเป็นเชื้อเดียวกันยังไม่มีวิธีรักษาที่มีประสิทธิภาพ ยาที่ใช้ในการรักษาที่นิยมที่สุดคือซูลแฟมิดีน/เมทิโอซาแลม (ยาคู่ขนะซูลแฟมิดีน) สำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคปลอกหนอกแบบเป็นเชื้อเดียวกัน2ตัว/ครั้ง4ครั้ง/วัน10วันหลังจากนั้นเปลี่ยนเป็น2ตัว/ครั้ง2ครั้ง/วัน3สัปดาห์ มีคนเสนอให้ใช้ซูลแฟมิดีน/เมทิโอซาแลม (ยาคู่ขนะซูลแฟมิดีน)2ตัว/ครั้ง2ครั้ง/วัน5วันก็สามารถ ยังสามารถใช้ยาฟูราโซโลน100มิลลิกรัม/ครั้ง4ครั้ง/วัน10วันเป็นระยะการรักษา; ในเด็ก6มิลลิกรัม/(กิโลกรัม·วัน),แบ่ง4รับยาเป็นครั้งหนึ่ง ระยะการรักษาเท่าเดียวกับผู้ใหญ่ ยาเอทามิดิมซอลกับซูลแฟมิดีน และยาบีลามิดิมซอลกับยาคลอร์ควิน มีประสิทธิภาพบางประการ; แต่ยามีโทรโนซอล และยาทรายโครส์ น่าจะไม่มีประสิทธิภาพ
แนะนำ: หลอดอาหารที่บดบังจากหินไต , 短肠综合症 , ผลิตภัณฑ์ที่ยับยั้งการยึดบริโภค , ท้องแขนง , ปัสสาวะที่กระเพาะอากาศ , 腹膜后脓肿