Η ενδομητρίωση του μυομετρίου

　　Η αιτία της ενδομητρίωσης του μυομετρίου δεν είναι γνωστή μέχρι σήμερα. Η κοινή γνώμη είναι ότι λόγω της έλλειψης του υποδόριου στρώματος του μυομετρίου, οι βασικές κυτταρικές μονάδες του ενδομητρίου διπλασιάζονται και εισβάλλουν στο μυϊκό στρώμα του μυομετρίου, συνοδευόμενες από την αύξηση των μυϊκών κυττάρων του περιβάλλοντος, δημιουργώντας την ασθένεια. Οι παράγοντες που προκαλούν την αύξηση και την εισβολή των βασικών κυττάρων του ενδομητρίου είναι τέσσερις θεωρίες: ① Σχετίζεται με τη γονιδιακή προδιάθεση; ② Τραυματισμοί του μυομετρίου, όπως η κύστη και η κοιλιακή τομή, αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της ενδομητρίωσης του μυομετρίου; ③ Υψηλή συγκέντρωση οιστρογόνων και προλακτίνης; ④ λοιμώξεις από ιούς; ⑤ Οποίαδήποτε μπλοκαρισμός της οδού της γεννητικής οδού, που αυξάνει την πίεση του κοιλιακού κελύφους κατά τη διάρκεια της περιόδου, προκαλεί την μετατόπιση του ενδομητρίου στο μυϊκό στρώμα του μυομετρίου. Οι πολλαπλές εγκύους και οι τομές κατά τη διάρκεια της γέννησης προκαλούν τραυματισμούς στο τοίχωμα του μυομετρίου και την ανάπτυξη κάποιων χρόνιων ενδομητριωτικών φλεγμονών. Εκτός αυτών, λόγω της έλλειψης του υποδόριου στρώματος του ενδομητρίου, η ενδομητρίωση του μυομετρίου συχνά συνδυάζεται με τον αυξημένο όγκο του μυομετρίου και την υπερβολική ανάπτυξη του ενδομητρίου, που είναι επίσης σχετίζεται με την αυξημένη οιστρογονική προσβολή.

　　Διαταραχή της εμμηνόρροιας (40-50%): Η κύρια εκδήλωση είναι η επέκταση της περιόδου, η αυξημένη ποσότητα εμμηνόρροιας, και σε μερικές περιπτώσεις η αιμορραγία πριν και μετά την εμμηνόρροια. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του όγκου της μήτρας, της αύξησης της επιφάνειας του ενδομητρίου του κόλπου και της επίδρασης της τοπικής περιοχής της μήτρας στην συστολή των μυϊκών ινών του τοιχώματος της μήτρας. Σοβαρές ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν αναιμία. Η κολποκυστική, χαρακτηριστική της επίκτητης και σταδιακά αυξανόμενης σοβαρότητας. Συχνά ξεκινά μια εβδομάδα πριν την εμμηνόρροια και υποχωρεί όταν η περίοδος τελειώνει. Επιπλέον, οι ασθενείς με αδενωματία της μήτρας μπορεί να έχουν συνδυασμό με εξωθητική μεμβράνη του ενδομητρίου, περίπου το ήμισυ των ασθενών έχουν μυοματώματα. Οι ασθενείς με αδενωματία της μήτρας είναι δύσκολο να γεννήσουν.

　　Η εξωθητική μεμβράνη του ενδομητρίου διασπαράγεται στην τοιχώματα του μυώματος της μήτρας, και είναι πιο συχνή η οπίσθια τοίχωμα. Οι μυϊκές ίνες έχουν διάχυτη αναπτυξιακή υπερεγκεφαλία. Η μήτρα είναι ομοιόμορφα μεγαλύτερη, σκληρή, και η μεγέθους της μπορεί να αλλάζει πριν και μετά την εμμηνόρροια. Η διπλή palpation συχνά αποκαλύπτει τη συναίνεση της μήτρας να μεγαλώνει, με πόνους, αλλά η μήτρα μπορεί να είναι φυσιολογικού μεγέθους ή حتى μικρότερη από το φυσιολογικό και να υπάρχει αδενωματία. Συχνά συνδυάζεται με εξωθητική μεμβράνη του ενδομητρίου, μυοματώματα και πυελική ινοπαραγωγή. Η κλινική εκδήλωση της αδενωματίας της μήτρας είναι η κολποκυστική και η διαταραχή της εμμηνόρροιας. Η κολποκυστική είναι το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου, και είναι συχνά επίκτητη. Η επίκτητη κολποκυστική συμβαίνει σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, δηλαδή όταν πλησιάζουν τα 40, η κολποκυστική γίνεται σταδιακά πιο σοβαρή, με κύρια χαρακτηριστικά το σπαστικό ή το κολπικό πόνο, σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να συνεχίσουν την καθημερινή τους εργασία. Η κολποκυστική προκαλείται από την οίδηση, την αιμορραγία και την ερεθιστική συστολή του τοιχώματος κατά την εμμηνόρροια. Μερικές ασθενείς μπορεί να έχουν πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Η διαταραχή της εμμηνόρροιας είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα της νόσου, και συχνά εκφράζεται με αυξημένη ποσότητα εμμηνόρροιας, ή επέκταση της περιόδου, ή πολυμήνιο. Μερικές ασθενείς μπορεί να έχουν αιμορραγία πριν και μετά την εμμηνόρροια. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του όγκου της μήτρας, της αύξησης της επιφάνειας του ενδομητρίου του κόλπου και της επίδρασης της εξωθητικής μεμβράνης του ενδομητρίου στην συστολή των μυϊκών ινών του τοιχώματος της μήτρας. Η αδενωματία της μήτρας μπορεί επίσης να προκαλέσει αιμορραγία μετά την κλιμάκωση, αν και αυτό δεν είναι συχνό, αλλά αξίζει να σημειωθεί. (1) Κολποκυστική: Η εξωθητική μεμβράνη του ενδομητρίου αιμορραγεί, οίδει και αιμορραγεί κατά την εμμηνόρροια, ερεθίζει το όργανο και προκαλεί σφοδρό πόνο κατά την εμμηνόρροια. (2) Αστειότητα: Οι ασθενείς συχνά αναζητούν ιατρική βοήθεια λόγω αστειότητας. (3) Διαταραχή της εμμηνόρροιας: Συχνά εκφράζεται με αυξημένη ποσότητα εμμηνόρροιας, ή επέκταση της περιόδου, ή χάος του κύκλου. (4) Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή: Η εξωθητική μεμβράνη του ενδομητρίου στο πυελικό χώρο σχηματίζει συχνά κόμβους, και προκαλεί πόνο όταν το κόλπο του κόλπου συγκρούεται και η μήτρα ανεβαίνει κατά τη σεξουαλική επαφή. Περίπου το 35% των ασθενών δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.

　　Πώς να προλάβουμε την αδενωματώδης μυομεταστενία του ενδομητρίου;

　　Η αδενωματώδης μυομεταστενία του ενδομητρίου απαιτεί να γίνουν ποια εργαστηριακά τεστ;

　　Σημεία προσοχής στη διατροφή για την αδενωματώδης μυομεταστενία του ενδομητρίου:

　　1Πολλή κατανάλωση λαχανικών, φρούτων και θρεπτικών τροφίμων, όπως το σέλινο, η κολοκυθιά, ο μύρτιλος, το τυρί, τα όσπρια, τα ρίζα κ.λπ.

　　2Η διατροφή πρέπει να είναι ελαφριά, αποφύγετε τα λιπαρά, τα φrying, τα πικάντικα τρόφιμα κ.λπ., διατηρήστε τη λήψη χαμηλών λιπαρών τροφίμων, όπως το κρέας, τα αυγά, τον κότατο, τον αλβανό κ.λπ.

　　3Αποφύγετε τα κρύα τρόφιμα, όπως οι κάβες, οι καρποί, οι σειρήνες κ.λπ.

　　4Αποφύγετε τα κρύα και τα ψυγμένα τρόφιμα, δώστε προσοχή στην υπερβολική ζεστασιά ή τη θερμότητα των γευμάτων.

　　5Αποφύγετε τα τρόφιμα που προκαλούν την ανάπτυξη, όπως το κρέας του σκύλου, το κρέας του πρόβατου κ.λπ.

　　6Τα ξηρά φρούτα, τα οποία είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, μπορούν να καταναλωθούν, όπως τα αрахίδια, τα φιστίκια, τα καρύδια, τα φουντούκια κ.λπ.

　　7Τα γλυκόκουτα, το αγγουροπαξίδι, ο βασιλικός μέλι κ.λπ. ανήκουν σε θερμικά, αιμοσφαιρικά και τρόφιμα που περιέχουν οιστρογόνα, πρέπει να αποφεύγονται.

　　8Αποφύγετε τα αλκοολούχα ποτά και άλλες ερεθιστικές ποτά, και αποφύγετε το κάπνισμα.

　　Εκτός από την προσοχή στην ρύθμιση της διατροφής, πρέπει επίσης να δώσουμε προσοχή στην καθημερινή φροντίδα, όπως τη διατήρηση της ρυθμικής ζωής, την προσοχή στην άσκηση, την απόκτηση της ικανότητας αυτοδιαχείρισης της διάθεσης, την καλή προσωπική υγιεινή κ.λπ. Εκτός από τη βελτίωση της διατροφής, πρέπει να δώσουμε προσοχή στην ελαφριά διατροφή, να αποφεύγουμε τα τρόφιμα που περιέχουν οιστρογόνα και να διατηρούμε τη ρυθμική ζωή, να δώσουμε προσοχή στην εργασία και την ηρεμία. Προσπαθήστε να ρυθμίσετε τη διάθεση, να αποφύγετε την ένταση, την ενθουσιασμό, την οργή κ.λπ. Καθημερινά μπορείτε να κάνετε μικρές ασκήσεις, όπως περπάτημα, για να ενισχύσετε την ανοσία του σώματος. Δώστε προσοχή στην υγιεινή της περιόδου, τη θέρμανση, αποφύγετε τη σεξουαλική δραστηριότητα κατά την περίοδο της περιόδου. Αποφύγετε τα φάρμακα που περιέχουν οιστρογόνα, ή τα καλλυντικά προϊόντα που περιέχουν οιστρογόνα κ.λπ.

　　Αν ο ασθενής είναι νέος και τα συμπτώματα δεν είναι σοβαρά, μπορεί να παρατηρηθεί και να αντιμετωπιστεί με τα συμπτώματα, οι προγονάδροι, οι ανδρογόνοι, το cotton phthalate κ.λπ. μπορούν να ελαττώσουν τα συμπτώματα. Αν τα συμπτώματα είναι σοβαρά ή δεν χρειάζεται να διατηρηθεί η αναπαραγωγική λειτουργία, μπορεί να γίνει η απομάκρυνση του μητρικού οργάνου, να διατηρηθεί όσο το δυνατόν η οvary. Αν υπάρχει συνδυασμός της ενδομητρίωσης του οισοπαγίου, να προσπαθείται όσο το δυνατόν να αφαιρεθεί η παθολογία και να διατηρηθεί η λειτουργία της οvary, ώστε ο ασθενής να προχωρήσει στη φυσική οστική πτώση. Οι αναπαραγωγικές γυναίκες μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ορμονική θεραπεία 6-12 μήνες, να σταματήσουν τη λήψη ελπίζοντας να μπορέσουν να γίνουν έγκυες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αν ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της χειρουργικής εξετάσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη η απομάκρυνση του αδενώματος και η διατήρηση του μητρικού οργάνου. 1, Συμφορητική θεραπεία: Για αυτούς που έχουν ήπια συμπτώματα και απαιτούν μόνο την ανακούφιση των συμπτωμάτων της δυσμενούς εμμηνόρροιας, ειδικά τους ασθενείς που βρίσκονται κοντά στην οστική πτώση, μπορεί να επιλεγεί η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια της δυσμενούς εμμηνόρροιας. Επειδή η μετατοπισμένη μεμβράνη του ενδομητρίου συστέλλεται σταδιακά μετά την οστική πτώση, αυτές οι ασθενείς θα λάβουν ανακούφιση από τα συμπτώματα μετά την οστική πτώση χωρίς χειρουργική επέμβαση, 2, Αντιοστική θεραπεία: Η "θεραπεία οварιοektomy" ή η "θεραπεία της υποπτέλους" μπορεί να φέρει το επίπεδο των ορμονών στο επίπεδο της οστικής πτώσης, ώστε η μετατοπισμένη μεμβράνη του ενδομητρίου να συστέλλεται σταδιακά και να επιτελεί θεραπευτική δράση. Γενικά, μετά από 3-6 εβδομάδες η ορμονική σειρά του αίματος φτάνει στο επίπεδο της οστικής πτώσης, μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της δυσμενούς εμμηνόρροιας. Και η χρήση του GNRHa μπορεί να κάνει το μητρικό όργανο να μειωθεί σημαντικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τους ασθενείς με μεγάλο όγκο της παθολογίας και δύσκολη χειρουργική επέμβαση. Όταν το μητρικό όργανο μειωθεί, η κίνδυνος και η δυσκολία θα μειωθούν σημαντικά. Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση του GNRHa μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα της κlimacteric, ακόμη και να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος και της οστικής πυκνότητας κ.λπ. Μόλις σταματήσει η λήψη, η επιστροφή της περιόδου μπορεί να προκαλέσει την επανεμφάνιση της παθολογίας. Επομένως, το GNRHa χρησιμοποιείται συχνά ως φάρμακο για τη μείωση της παθολογίας πριν από τη χειρουργική επέμβαση και τη μείωση της επανεμφάνισης μετά τη χειρουργική επέμβαση, 3, Αντιοστική θεραπεία: Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η λήψη αντισυλληπτικών ή προγονάδρων μπορεί να προκαλέσει την αποπτωση και την συστέλλωση της μετατοπισμένης μεμβράνης του ενδομητρίου και να επιτελέσει τον έλεγχο της ανάπτυξης της μυοματώματος του ενδομητρίου. Αλλά υπάρχουν επίσης μερικοί επιστήμονες που πιστεύουν ότι η μετατοπισμένη μεμβράνη του ενδομητρίου της μυοματώματος του ενδομητρίου είναι κυρίως η μεμβράνη της βάσης, που δεν είναι ευαίσθητη στους προγονάδρους. Επομένως, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας της μυοματώματος του ενδομητρίου με προγονάδρους (ορμονικά αντισυλληπτικά) είναι ακόμα σε συζήτηση.