重复尿道

　　Ο πραγματικός λόγος για τους διπλούς ουρητήρες δεν είναι ακόμα πλήρως σαφής, υπάρχουν πολλές θεωρίες, αλλά καμία θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει την αιτία όλων των τύπων, οι κύριες θεωρίες είναι οι εξής.

　　Πρώτη, Das (1977）。Πιστεύει ότι κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου του ουρητήρα, η ανάπτυξη του πέους και του ουρητήρα είναι ανισόμετρα και ασύγχρονα, και συμβαίνουν τα εξής3υπόσταση.

　　1、ο πέους έχει αναπτυχθεί, αλλά η ανάπτυξη της ουρογεννητικής μεσένθεας είναι καθυστερημένη. Επειδή το πέους έχει αναπτυχθεί, η ουρογεννητική κοιλότητα ακολουθεί το πέους προς τα εμπρός και αναπτύσσεται, δηλαδή δημιουργείται ο παραδέρμος. Όταν δημιουργηθεί ο παραδέρμος, η ουρογεννητική μεσένθεα ξεκινά την ανάπτυξη, δημιουργώντας τον ουρητήρα. Έτσι γίνεται ο τύπος Ι διπλός ουρητήρας.

　　2、η συνδυασμένη ανωμαλία των γυναικοπλαστικών φυλών προκαλεί τον ουρητήρα να διέρχεται, δημιουργώντας τον τύπο ΙΙ μη πλήρη διπλό ουρητήρα.

　　3、οι νευροφύσεις και οι μιλλέρια έχουν σημαντική σημασία για τη διαίρεση των ουρητήρων των ανδρών και των γυναικών. Οι νευροφύσεις επικρατούν, δηλαδή αναπτύσσονται σε γυναικοπλασία. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του ουρητήρα, αν οι νευροφύσεις είναι αδύναμες στο αρχικό στάδιο, ο ουρητήρας ανοίγει στην περιένα, στη συνέχεια οι νευροφύσεις από την αδυναμία γίνονται επικρατικές, ο ουρητήρας αναπτύσσεται με τον φαλακρό σε ανδρικό ουρητήρα, και ως αποτέλεσμα δημιουργείται διπλός ουρητήρας. Ένας ουρητήρας ανοίγει στην περιένα, ο άλλος αναπτύσσεται με τον φαλακρό και ανοίγει στην κεφαλή του φαλακρού, δηλαδή ο τύπος ΙΙ διπλός ουρητήρας.

　　Δεύτερη, ο Wilson πιστεύει (1971），η ουροκυστηροσφαινομήτρια διαχωρίζει τον αγκύλη του κόλπου σε δύο κόλακες, ο εμπρόσθιος αναπτύσσεται σε κύστη και οπίσθιος ουρητήρα, ο οπίσθιος αναπτύσσεται σε αγκύλη και οπίσθιο ουροκυστηροσφαινομήτρια. Η ουρογεννητική μεσένθεα σταματά στην μεσένθεα του κόλπου. Αν συνεχιστεί η ανάπτυξη, ο ουρητήρας θα διαχωριστεί σε δύο μέρη, δημιουργώντας διπλό ουρητήρα, δηλαδή τον τύπο Ι διπλό ουρητήρα.

　　Τρίτη, η μεσένθεα εισάγεται από την πλευρά του ουρητήρα, διαχωρίζοντας τον ουρητήρα σε δύο κόλακες, τον εμπρόσθιο και τον οπίσθιο (Tripathi，1969）。

　　Τέταρτη, η διέλευση του ουρητήρα του εμβρύου, δηλαδή η δημιουργία του διπλού ουρητήρα του τύπου ΙΙ (Moog，1968）。

　　Οι διπλοί ουρητήρες είναι ευάλωτοι σε άλλες ασθένειες, όπως οι ανωμαλίες των νεφρών, των ουρητηρίων, των διπλών κυστών, των διπλών φαλακρών, της ανεπαρκούς ανάπτυξης του οργάνου της γυναικοπλασίας, της απουσίας του κόλπου, της αλλαγής της θέσης των γονιδίων, των ανωμαλιών της σπονδυλικής στήλης και του εντέρου κ.λπ., επομένως πρέπει να γίνει μια πλήρης εξέταση. Άλλες επιπλοκές όπως οι ουροκήλες, έχουν δύο στάδια ούρησης, αλλά η κύστη και η ουροεγκεφαλική αντλία μπορούν να δείξουν ότι δεν υπάρχει κήλη στη κύστη, αλλά ο ουρητήρας έχει κυστικές μάζες, η ουροσκόπηση δείχνει ότι η ανοιχτή του κήλης είναι στον ουρητήρα και όχι στη κύστη.

　　Τα συμπτώματα των διπλών ουρητήρων δεν είναι ταυτόχρονα, σχετίζονται με τον τύπο τους, οι πιο συχνά εμφανιζόμενα συμπτώματα είναι η ουρολοιμώδα και η δυσκολία στην ροή του ούρων από τον παραδέρμο. Επομένως, ο παραδέρμος συχνά έχει λοιμώξεις, λόγω της κρυμμένης πηγής της νόσου, είναι ένας φακέλος της χρονικής ουρολιμώδους νόσου.

　　Η ανεπαρκής ανάπτυξη της平滑肌瘤 των παραδέρμων των διπλών ουρητήρων, περίπου το ήμισυ των ασθενών έχουν ούρηση, οι ελαφρείς έχουν σπασμωτική ούρηση, οι σοβαρές έχουν πλήρη ούρηση. Ο τύπος ΙΙ, αν εμφανιστεί φλεγμονή στον παραδέρμο, η ουροεγκεφαλική φλεγμονή ή η συσσώρευση της βλεννογόνου του παραδέρμου μπορεί να πιέσει τον ουρητήρα και να προκαλέσει δυσκολία στην ούρηση, προκαλώντας τα συμπτώματα της ουροφλεγμονής..

　　Η αληθινή αιτία της διπλής ουρήρας δεν είναι πολύ σαφής, υπάρχουν πολλές θεωρίες, αλλά καμία θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει την αιτία όλων των τύπων, οπότε η νόσος δεν μπορεί να προληφθεί απευθείας, η νωρίτερη ανακάλυψη, η νωρίτερη διάγνωση, η νωρίτερη θεραπεία έχει σημαντική σημασία για την εμποδιστική πρόληψη της νόσου. Κατά τη διάρκεια της κύησης, πρέπει να γίνει τακτικός έλεγχος, αν το παιδί έχει τάση για ανωμαλία της ανάπτυξης, μετά από βεβαιοποίηση με το υπερηχογράφημα, οι σοβαρές ασθενείς μπορεί να επιλέξουν το τελικό αποτέλεσμα της εγκυμοσύνης, για να αποφύγουν τη γέννηση ασθενών παιδιών.

　　Η διπλή ουρήρα μπορεί να καθοριστεί με τη χρήση της αντίθετης ουρητικής φωτογραφίας και της ουρητικής ουρητικής φωτογραφίας, η ένεση του μιεταξυλενίου στο στόμα της παράουρης, και η εξώθηση της ούρας, μπορεί να καθοριστεί αν επικοινωνεί η παράουρη με την κανονική ουρήρα και τη λεκάνη. Κατά τη διάρκεια της ουροσκοπίας, η ένεση του μιεταξυλενίου στη παράουρη, είναι πιο εύκολο να δείξει τη θέση της παράουρης στην ουρήρα, η χρήση του ουροσκοπίου, ταυτόχρονα από την έξοδο της παράουρης και την έξοδο της κανονικής ουρήρας, μπορεί επίσης να ανακαλύψει τη σχέση μεταξύ τους.

　　Εκτός από τη συνηθισμένη θεραπεία, οι ασθενείς με διπλή ουρήρα πρέπει να δώσουν προσοχή στις ακόλουθες πτυχές της διατροφής: η διατροφή πρέπει να είναι ελαφριά, να τρώτε περισσότερα λαχανικά και φρούτα, να συνδυάζετε τη διατροφή με λογική, να δώσετε προσοχή στη διατροφή.

　　Η θεραπεία της διπλής ουρήρας πρέπει να εξεταστεί με βάση τη λοίμωξη και τα σημεία, με στόχο τη διατήρηση της λειτουργικής ουρήρας. Ο τύπος Ι παράουρης χωρίς συμπτώματα μπορεί να μην χρειάζεται θεραπεία, η ήπια λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να αφαιρεθεί η παράουρης ή να καψτεί με ηλεκτροκυκλοθέρμανση, να εισαχθεί σκληροποιητικός παράγοντας για να κλείσει η παράουρης, αλλά μπορεί να επιδεινώσει την κάμψη του πενίσου, να προκαλέσει πόνο κατά της εrection.

　　Η έξοδος του τύπου II παράουρης στο κεφάλι του πениσού μπορεί να ανοίξει τη διάμεση απόσταση μεταξύ των δύο ουρητήρων, ώστε να γίνουν ένας. Η παράουρης ανοίγει στον πениσό, η αριστερή ουρήρα είναι σωληνική, αν υπάρχει παραμορφωμένος πениσός, απαιτείται η αφαίρεση της σωληνικής ουρήρας, για να διορθώσει την κάμψη του πενίσου. Ο τύπος II παράουρης που οδηγεί στον κόλπο του ουρητήρα μπορεί να αφαιρεθεί απλά. Ο τύπος που οδηγεί στον δίχτυο μπορεί να αφαιρεθεί η παράουρης, και να γίνει η διορθωτική χειρουργική του ουρητήρα-δείχνυος.