هشاشة الأربطة العلوية

　　لم يحدد بعد سبب هشاشة الأربطة العلوية. يعتقد البعض أن لديها علاقة وثيقة بالعوامل الميكانيكية المحلية، والاضطرابات الوراثية، والوراثية، وما إلى ذلك. يمكن أن يؤدي أي عامل يؤدي إلى زيادة حمل الأربطة العلوية إلى تلف الأربطة، ويؤدي التلف المتكرر والتكيف مع التدخل إلى هشاشة الأربطة.

　　التعقيدات الرئيسية لهشاشة الأربطة العلوية هي اضطراب وظيفة العضلة العرقية، مما يؤدي إلى صعوبة في التبول أو فقدان التحكم في البول، ووظيفة التبرز أيضًا تكون منخفضة، كل3～5مرة في اليوم، مع الإصابة بالإمساك والإسهال. قد يشعر المريض ببندولية في البطن والصدر، ويسهل العثور على فقدان الشعور في مستوى البطن، وتقوية أو فقدان انعكاسات البطن والتنشيط.

　　في بداية هشاشة الأربطة العلوية، قد لا تظهر أي أعراض في من لديهم قناة شوكية واسعة، ولكن في من لديهم ضيق قناة شوكية تطوري، قد يحدث ضغط على النخاع الشوكي، مما يسبب ما يلي:
　　1أعراض الشعور تظهر أولاً، مثل الألم في الأطراف، والخدر، خاصة في الأطراف العلوية والdigits، بسبب أن المسبب للضغط يأتي من الخلفية للقناة الشوكية، والشدة والنطاق من المرض يتناسب مع شدة المرض ومدته، والعكس صحيح بالنسبة لمقاس القناة الشوكية.
　　2أعراض الحركة غالبًا ما يحدث بعد ذلك2～3تظهر بعد شهر، والآعراض المبكرة تشمل زيادة في تانسية العضلات السفلية، التعرض للسقوط، الضعف، وتسقط الأشياء بسهولة، والشديد منهم قد يحدث شلل.
　　3أعراض محلية للفقرة القطنية غالبًا ما لا تظهر، ولكن في بعض الحالات قد تكون هناك ألم في الرقبة أو في الصدر أو في العمود الفقري، وقد تكون مصحوبة بحدوث أو زيادة الشعور بالخدر عند الحركة أو عند النهوض.

　　لمنع هشاشة الأربطة العلوية، يجب الانتباه إلى حماية المفاصل المتأثرة، وتقليل حمل المفاصل، وتقليل الوزن، والنوم جيدًا، وتجنب الحمل الطويل والوضعيات السيئة، واستخدام العصا، والكرسي المتحرك، وما إلى ذلك. يجب الانتباه إلى تدفئة المفاصل المتأثرة، يمكن استخدام الماء الساخن، والمنشفة الساخنة، وما إلى ذلك للتدفئة، تجنب التبريد المباشر للمفاصل بالهواء البارد من المكيف، أو المروحة في فصل الصيف.
　　تمرینات منظم برای حفظ و بهبود حرکت مفاصل و کاهش درد بسیار مفید هستند. تمرینات مفید شامل فعالیت‌های ملایم و کم‌فشار به مفاصل هستند، از جمله شنا، پیاده‌روی، تای چی، دویدن آرام، دوچرخه‌سواری.

　　به دلیل اینکه علائم استئوسینوسیتوزی یالیدگی اغلب مشابه بیماری‌های گردن، سندروم تنگی کانال گردن و غیره است و مشخص نیست، بنابراین تشخیص اصلی بر اساس بررسی‌های تصویربرداری انجام می‌شود. روش‌های اصلی بررسی به شرح زیر است:
　　1، تصویر اشعه ایکس
　　نوروگرافی استخوانی یالیدگی معمولاً با تصاویر ستون فقراتی همپوشانی دارد و تشخیص آن دشوار است. در تصویر مقطعی، می‌توان ناحیه استخوانی سخت شده در زیر پشت پلاک‌های ستون فقراتی یا بین آنها را مشاهده کرد که از لبه بالایی پلاک بعدی شروع می‌شود و به لبه وسط پلاک فعلی پایان می‌یابد1/2، معمولاً شکل مثلثی دارد. در صورت کوچک بودن ناحیه استخوانی سخت شده یا دشواری در تشخیص، می‌توان تصاویر مقطعی برای تشخیص دقیق‌تر تهیه کرد.
　　2، مریضی نخاعی
　　مریضی نخاعی نشان‌دهنده مسدودیت کامل یا ناقص در سطح استخوانی سخت شده و فشار و جابجایی کیسه دمغی نخاعی قابل مشاهده است که می‌تواند میزان فشار را تعیین کند.
　　3، اسکن سی‌تی
　　اسکن سی‌تی می‌تواند ناحیه استخوانی سخت شده در زیر پشت پلاک‌های ستون فقراتی را به وضوح نشان دهد، که به داخل کانال نخاعی برخورد می‌کند و نخاع گردن را فشار می‌دهد.

　　در علاوه بر درمان‌های معمول، به رژیم غذایی نیز باید توجه کرد:1، غالباً غذاهای سبک و ساده مصرف کنید و به رژیم غذایی خود توجه کنید.2، از توصیه‌های پزشک به طور معقولانه تغذیه کنید.

　　درمان استئوسینوسیتوزی یالیدگی شامل روش‌های غیرجراحی و جراحی است. روش‌های غیرجراحی برای افراد با علائم خفیف و در مراحل اولیه بیماری استفاده می‌شود، و اصول و عملکرد آنها مشابه بیماری‌های گردن و ستون فقرات یا بیماری‌های ستون فقراتی است که در اینجا توضیح داده نمی‌شود.
　　برای کسانی که علائم فشار نخاعی را دارند و این علائم بر کار و زندگی آنها تأثیر گذاشته و درمان‌های غیرجراحی موثر نبوده‌اند، باید به سرعت عمل شود. برای کسانی که به دلیل این بیماری به تنهایی مبتلا هستند، عمل‌های جراحی مانند برداشتن پوشش پشتی的黄韧带، شکل‌دهی به کانال نخاعی یا برداشتن دیواره پسینی کانال نخاعی می‌تواند مؤثر باشد. انتخاب نوع خاص عمل بر اساس وضعیت بیماری انجام می‌شود.