Βλάβη των συγκρατητών του βραχίονα

　　Η βλάβη των τενόντιων του χεριού είναι συνήθως ανοιχτή, με πολλές τραυματικές αιτίες, όπως το κόπτεμα κ.λπ., καθώς και τραυματισμοί από ηλεκτρικές πλάκες, τραυματισμοί πίεσης κ.λπ., που προκαλούνται από τη ρήξη των τενόντιων και την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Στην περιοχή του τραυματισμού πίεσης, η τραυματισμός των περιβάλλοντων ιστών είναι σοβαρός, συχνά συνοδεύεται από τραυματισμό νεύρων, αγγείων, οστών και αρθρώσεων, η θεραπεία πρέπει να δώσει προσοχή.

　　Η νόσος αυτή συχνά συνοδεύεται από τραυματισμό νεύρων και αγγείων ή βλάβη των οστών και αρθρώσεων, μπορεί επίσης να συμβεί κλειστή ρήξη, ειδικά στους ασθενείς με τραυματισμό πίεσης, είναι πιο πιθανό να συμβεί αυτές οι επιπλοκές. Γενικά, μετά την ρήξη των τενόντιων, η αντίστοιχη αρθρώσεις θα χάσει τη λειτουργία της κίνησης. Επιπλέον, η νόσος αυτή είναι πιο πιθανό να προκαλέσει την συσσώρευση των τενόντιων μετά την επέμβαση. Η τροφή των τενόντιων, η αποκατάσταση των τενόντιων και η συσσώρευση των τενόντιων είναι μια αλληλεπίδραση, η πιο σοβαρή καταστροφή της τροφής των τενόντιων, η πιο αργή η αποκατάσταση των τενόντιων, και η πιο σοβαρή συσσώρευση των τενόντιων, ακόμη και η υποτροπή των τενόντιων και η συσσώρευση.

　　Η νόσος αυτή εκφράζεται κυρίως από την δυσκολία της λειτουργίας της περιοχής που βλάπτει το κνημικό τενόντιο:

　　1και οιsuperficial κνημικοί τενόντιοι έχουν ρήξη, η εκδήλωση είναι ότι οι κοντινές αρθρώσεις των δακτύλων δεν μπορούν να κλίνουν.

　　2και οι βαθύτεροι κνημικοί τενόντιοι έχουν ρήξη, η εκδήλωση είναι ότι οι μακρινές αρθρώσεις των δακτύλων δεν μπορούν να κλίνουν.

　　3και οι βαθύτεροι και οιsuperficial κνημικοί τενόντιοι έχουν ρήξη, η εκδήλωση είναι ότι οι απόμακροι και οι κοντινοί αρθρώσεις των δακτύλων δεν μπορούν να κλίνουν.

　　Επειδή τα μυοτενόντια του χεριού είναι πλήρη, η κλίση του αρθρώματος του δακτύλου δεν επηρεάζεται.

　　Η νόσος αυτή προκαλείται από τραυματικές αιτίες, οπότε η προσοχή στην ασφάλεια της παραγωγής και της ζωής, η αποφυγή των τραυματισμών και η διασφάλιση της ασφάλειας του ατόμου είναι η κλειδί της πρόληψης της νόσου. Επιπλέον, πρέπει να δοθεί προσοχή, η αρχική φυσική άσκηση μπορεί να προωθήσει την ενδογενή αποκατάσταση, είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για την αποφυγή της συσσώρευσης των τενόντιων. Η ριζική έκταση και η παθητική βιβλιοθήκη μετά την επέμβαση μπορούν να ερεθίσουν την επιφάνεια της πληγής των τενόντιων και να προωθήσουν την αποκατάσταση, και να προωθήσουν την παραγωγή των νέων ινών για να προωθήσουν την οριζόντια διάταξη, ευνοούν την αναδιαμόρφωση των τενόντιων σκληρών, μειώνουν την υποτροπή των τενόντιων και την συσσώρευση, και επιταχύνουν την παραγωγή του υγρού της αρθρώσης.

　　Η διάγνωση της βλάβης του κνημικού τενόντιου είναι εύκολη κλινικά, με βάση την ιστορία της τραυματισμού και την εκδήλωση της λειτουργίας του πόνου, γενικά μπορεί να γίνει διάγνωση χωρίς άλλες βοηθητικές μεθόδους ελέγχου. Για ορισμένους ασθενείς με μη πλήρη ρήξη των τενόντιων, η κίνηση της αρθρώσης μπορεί να φαίνεται φυσιολογική, σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει δοκιμή αντοχής, η οποία εκφράζεται από την αδυναμία των άκρων και τον πόνο, από την οποία μπορεί να γίνει διάγνωση και να ληφθούν κατάλληλες θεραπευτικές μέθοδοι.

　　Οι ασθενείς με βλάβη του κνημικού τενόντιου πρέπει να καταναλώνουν περισσότερο τρόφιμα υψηλής πρωτεΐνης, όπως το σόγια και το κρέας, και ταυτόχρονα να καταναλώνουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και βιταμίνες, όπως το γάλα, τα λαχανικά και τα φρούτα, και να μειώσουν την κατανάλωση πικάντικων και ερεθιστικών τροφίμων.

　　Η θεραπεία της νόσου βασίζεται στην διαφορετική περιοχή της βλάβης και έχει διαφορετικές μεθόδους θεραπείας.

　　1και η περιοχή του βαθύτερου κνημικού τενόντιου (περιοχή Ι)Η περιοχή I από το μεσοστέγιο του δακτυλικού οστού μέχρι την περιοχή της βάσης του βαθύτερου τενόντιου. Σε αυτή την περιοχή υπάρχει μόνο το βαθύτερο κνημικό τενόντιο, το οποίο πρέπει να επιδιωχθεί η έγκαιρη αποκατάσταση, με άμεση ραφή των κόμβων. Αν στο σημείο της βάσης1μέτρα以内 διάσπαση, μπορεί να προωθήσει το άκρο του τενόντιου, δηλαδή να κόψει το μακρινό τμήμα, να επανακολλήσει το άκρο του κόκκου στον τόπο.}

　　2、η περιοχή του κουτίου του τενόντιου (η περιοχή II)：η περιοχή II από το κουτί του τενόντιου μέχρι το σημείο επικάλυψης του μυός του βαθιάς συστοχής του δακτύλου (δηλαδή το μέσον του δακτύλου του μεσούληνου δακτύλου). Σε αυτό το τμήμα, τα βαθιά και τα表屈肌腱 είναι περιορισμένα σε ένα στενό κουτί του τενόντιου, εύκολα να προκαλέσει συνδετήρια μετά από τραυματισμό, η διαχείριση είναι δύσκολη, η επίδραση είναι κακή, οπότε ονομάζεται επίσης "χώρος χωρίς ανθρώπους". Σήμερα, η γενική πρόταση είναι, αν μόνο το τενόντιο του βαθιάς συστοχής του δακτύλου είναι τραυματισμένο, δεν πρέπει να συνδεθεί για να αποφύγουμε τα συνδετήρια; τα βαθιά και τα表屈肌腱 διασπάται ταυτόχρονα, συνδέει μόνο τα βαθιά, και αφαιρεί τα表屈肌腱, διατηρεί το κουτί του τενόντιου και το ράβδο.

　　3、η περιοχή του χεριού (η περιοχή III)：η περιοχή III από το αποσφαλμάτωμα του καναλιού μέχρι την είσοδο του μυός στο κουτί του τενόντιου πριν από το τενόντιο.

　　4、η περιοχή του καναλιού του χεριού (η περιοχή IV)：τα εννέα μύες και το μεσούληνο νεύρο σφιχτά στο κανάλι του χεριού, ο χώρος είναι μικρός, το μεσούληνο νεύρο είναι στην επιφάνεια, συχνά τραυματίζεται ταυτόχρονα με τους μύες. Κατά τη διαχείριση, πρέπει να κόψει το ράβδο του καναλιού του χεριού, συνδέει μόνο τους βαθιούς μύες και τους μύες του μεγάλου δακτύλου, αφαιρεί τους λεπτούς μύες, για να μεγαλώσει τον χώρο, και ταυτόχρονα πρέπει να συνδέσει το μεσούληνο νεύρο. Η επαφή της επαφής δεν πρέπει να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο.

　　5、η περιοχή του βραχίονα (η περιοχή V)：η περιοχή V από την αρχή του μυός μέχρι το κοντινό άκρο του καναλιού του χεριού, δηλαδή το κάτω μέρος του βραχίονα1/3Εδώ. Η περιοχή αυτή έχει την προστασία της βλεφαρίδας και των γύρω μαλακών ιστών, λιγότερες ευκαιρίες για συνδετήρια. Η βλεφαρίδα στην περιοχή αυτή τραυματίζεται, πρέπει να συνδεθεί ολόκληρη η φάση Ι, η επίδραση είναι συνήθως καλή, αλλά όταν τα πολλαπλά βαθιά και表肌腱 διασπάται, πρέπει να αποφύγουμε την επαφή του κόκκου στο ίδιο επίπεδο, για να μειώσουμε τα συνδετήρια.

　　Η διάσπαση του μυός του μεγάλου δακτύλου πρέπει επίσης να προσπαθεί να αποκατασταθεί στο στάδιο Ι. Στο επίπεδο του μπαστούνιου του χεριού, ο μυς βρίσκεται μεταξύ δύο κυστιδίων, εύκολα να προκαλέσει συνδετήρια. Η διάσπαση αυτού του επιπέδου, δεν συνδέει απευθείας τους μύες, αλλά αφαιρεί τον μακρινό κόκκο, κάνει την επέκταση του μυός του χεριού στην κοιλιά του κόκκου, προωθεί τον μακρινό κόκκο, και ξανάκολλα στον τόπο. Μπορεί επίσης να γίνει η μετάβαση του μυός του δάκτυλου του μικρού δακτύλου στον μυ του μεγάλου δακτύλου. Τόπος1Μετά από ρωπές από την κεντρική διάσπαση, συνήθως χρησιμοποιείται η μέθοδος προώθησης των μυών, αλλά δεν επεκτείνει τους μύες.