Η νόσος αυτή εμφανίζεται κυρίως στους:20~50 ετών μακροχρόνιων γραφέων, ειδικά οι εργαζόμενοι με κείμενα, μερικοί ασθενείς έχουν θετική οικογενειακή ιστορία, οι περισσότεροι ασθενείς αναπτύσσονται αργά και σταδιακά, πρώτα νιώθουν κούραση των δακτύλων ή πόνο του αγκώνα, στη συνέχεια εμφανίζεται η χαρακτηριστική σπασμολύθηση της γραφής, οι ασθενείς έχουν δυσκολία κατά τη διάρκεια της κράτησης του πένακιο ή κατά την έναρξη της γραφής, αυτή η κατάσταση σπασμών συμβαίνει κυρίως στους δακτύλους, τον αγκώνα και ακόμη και ολόκληρο το άνω άκρο, η πιο σημαντική χαρακτηριστική του σπασμώδους είναι η σπασμολύθηση κατά τη διάρκεια της γραφής, η απουσία της κατά τη διάρκεια της μη γραφής, η μυϊκή δύναμη είναι πλήρως φυσιολογική, μερικές φορές χρησιμοποιούν μόνο το πένακιο, η μικρή γραφή είναι δύσκολη, η χρήση του πινέλου ή του μεγάλου πένακιο είναι πλήρως φυσιολογική, οι ασθενείς μπορούν να εργάζονται κανονικά, δεν υπάρχει φαινόμενο απώλειας χρήσης, η νόσος αυτή ανήκει στη νόσο της νευρολογικής λειτουργίας, αλλά μερικές φορές, κατά τη διάρκεια της εξέτασης, μπορεί να παρατηρηθεί υψηλή μυϊκή τάση στα δάχτυλα ή τον αγκώνα, η ενεργή στροφή του αγκώνα έχει την αντίσταση του συρμάτου, οπότε μερικοί πιστεύουν ότι η νόσος αυτή ανήκει στη νόσο του εξωτερικού του εγκεφάλου, και μερικοί πιστεύουν ότι είναι αντανακλαστική διαταραχή του συναισθηματικού νεύρου.
Στην κλινική, η σπασμολύθηση της γραφής μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε τρεις τύπους:
1Τύπος σπασμών (υπερτασίας μυϊκής):Είναι ο πιο συχνός τύπος, η γραφή προκαλεί γρήγορα σπασμούς των μυών του χεριού και του αγκώνα ή αλληλοδιακαθοριστική συστολή κατά τη διάρκεια της γραφής.
2Τύπος παράλυσης (αδυναμίας):Ο ασθενής νιώθει κούραση και αδυναμία κατά τη διάρκεια της γραφής, λόγω της αδυναμίας των μυών να ελέγχονται ελεύθερα, όπως σε κατάσταση παράλυσης, και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το πένακιο, μερικές φορές εμφανίζεται πόνος κατά μήκος των νεύρων.
3Τύπος τρεμούς (υπεραπασχόληση):Η κίνηση του χεριού κατά τη γραφή μπορεί να είναι τремό, καθώς η κίνηση της γραφής ενισχύεται, ειδικά υπό την επίδραση της ψυχικής έντασης, αυτή η απόδοση είναι το αποτέλεσμα της αποτυχίας της ενεργού και αντιπαράθεσης του μυός.