Wandering spleen

　　Wandering spleen is caused by congenital abnormalities in the development of the spleen, and certain secondary factors also play an important role in the occurrence of the disease. The specific etiology and pathophysiological manifestations are described as follows.

　　1,The etiology of wandering spleen

　　It is generally believed that this is caused by congenital abnormalities in the development of the spleen. Some scholars also believe that there are secondary factors in the occurrence of wandering spleen. The normal spleen is maintained in a certain anatomical position due to the support of the gastro-splenic ligament, splenic-colonic ligament, splenic-renal ligament, and diaphragmatic ligament, as well as the abdominal pressure generated by the abdominal muscle tension. If there is a defect in the development of the dorsal gastric mesentery during the embryonic period, causing the spleen pedicle to become longer, and the aforementioned ligaments to develop abnormally and become loose, the supporting ability is greatly weakened, causing the spleen to displace in the abdominal cavity. Secondary factors such as the elongation of the gastro-splenic ligament, abdominal trauma, or endocrine changes during pregnancy in women leading to relaxation of the abdominal wall muscles, and the weakness and fatigue of the abdominal muscles after childbirth in multiparous women are all predisposing factors for wandering spleen.

　　2,wandering spleenPathophysiology

　　The wandering spleen is larger than the normal spleen, which may be due to pre-existing spleen lesions (such as chronic malaria) or the result of torsion and congestion of the spleen pedicle due to prolapse. The wandering spleen often has a large degree of mobility in the early stages and can become more fixed due to adhesions with surrounding tissues in the late stages. Approximately20% της μετακίνησης του σπλήνα μπορεί να προκαλέσει την στροφή του πυρήνα του σπλήνα, οι λόγοι της στροφής είναι διαφορετικοί. Η ανώτερη πλευρά του σπλήνα είναι μεγαλύτερη, όταν μετακινείται προς τα κάτω, η ανώτερη πλευρά είναι εύκολα να στρέφεται προς το μέσο, συχνά είναι η αρχή της στροφής; και η σύσπαση των μυών της κοιλιάς, η κίνηση των εντέρων, η αλλαγή της στάσης του σώματος, και η πιέση εξωτερικής δύναμης, και άλλοι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την στροφή. Η ταχύτητα και ο βαθμός της στροφής μπορεί να διαφέρουν πολύ, και οι αλλαγές που προκαλούνται από την στροφή είναι διαφορετικές: η ελαφριά στροφή ή μόνο η μισή στροφή}}180°) στροφή, η συνέπεια είναι συχνά η αύξηση της αιμορραγίας και της αύξησης του σπλήνα, ακόμη πιο σοβαρή μπορεί να προκαλέσει την παραγωγή υγρών, την αιμορραγία; στροφή μέχρι2～3Ο κύριος, λόγω της πλήρους στένωσης της αιμορραγίας του πυρήνα του σπλήνα, μπορεί να προκαλέσει την πλήρη νεκρωση του σπλήνα. Οι γύρω οργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν περιοριστική ή διασποράτη περιτονίτιδα λόγω της ερεθιστικής επίδρασης της εκροής του υγρού, ή να σχηματίσουν χρόνιες περιτονίτιδες γύρω από τον σπλήνα. Αν υπάρχει μόνο η στένωση της αρτηρίας, μπορεί να προκαλέσει την συρρίκνωση και την φυσαλίωση του σπλήνα.

　　Η μετακίνηση του σπλήνα μπορεί να προκαλέσει τη γαστρική φλέβα της βάσης του στομάχου όταν υπάρχει η χρόνια στροφή του σπλήνα και η συγκέντρωση του σπλήνα. Η διακοπτική στροφή μπορεί να προκαλέσει την υπερχείλιση του σπλήνα, στη συνέχεια να προκαλέσει την αύξηση του σπλήνα, την υπερπράξη του σπλήνα, την παραγωγή υγρών, την αιμορραγία, την νεκρωση ή την λοίμωξη του σπλήνα, και μπορεί να εμφανιστούν διάφορα συμπτώματα επιπλοκών όπως η οξεία αιμορραγία στο κοιλιακό κενό, η οξεία περιτονίτιδα, το τοπικό αβοήθητο κ.λπ. Η μετακίνηση του σπλήνα μπορεί επίσης να προκαλέσει την ρήξη του σπλήνα λόγω τραυματισμού ή της αύξησης της πίεσης στο κοιλιακό κενό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνδυαστούν με άλλες πτώσεις εσωτερικών οργάνων.

　　Τα συμπτώματα της μετακίνησης του σπλήνα μπορεί να διαφέρουν πολύ λόγω της διαφορετικής παθολογικής μεταβολής, αλλά εξαρτώνται κυρίως από την παρουσία και το βαθμό της στροφής του πυρήνα του σπλήνα, ο ασθενής μπορεί να μην έχει οξείες συμπτώματα, ή μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα που προκαλούνται από την τράβηγμα του κοντινού οργάνου ή την πίεση του οργάνου που επηρεάζεται από την προπεξοδότηση. Αν η μετακίνηση του σπλήνα συμβεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα.

　　Συνήθως, αν δεν υπάρχει σύνδεση γύρω από τον σπλήνα και η κίνηση του σπλήνα είναι μεγάλη, ο ασθενής μπορεί να μην έχει οξείες συμπτώματα εαυτού, αλλά μπορεί να παρατηρήσει ότι υπάρχει ένας μετακινούμενος όγκος στην κοιλιά, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει δυσφορία ή πόνο στο άνω αριστερό μέρος της κοιλιάς, ο οποίος εξαφανίζεται όταν η θέση του ασθενούς είναι κρεβατιού και βαρύτερος όταν είναι στα πόδια. Τα συμπτώματα τράβηγμα είναι κυρίως σχετικά με το στομάχι, μπορεί να υπάρχει ναυτία, εμετός, αίσθημα πίεσης και φουσκωτότητα, τα συμπτώματα πίεσης εξαρτώνται από τον οργανισμό που επηρεάζεται: η πίεση του εντέρου μπορεί να προκαλέσει οξείς και χρόνιους μηχανικούς συμπτώματα εμποδισμού; η πίεση του οισοφάγου μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα άμεσης ανάγκης, δυσκολία στην εξόδου των κέντρων ή συμπτώματα δυσκοιλιότητας; η πίεση του ουρογεννητικού συστήματος ή του μητρικού οργάνου μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην εξόδου του ούρων ή την ανώμαλη περιόδο της μηνструάς.

　　Η ταχύτητα και το βαθμό της στροφής του πυρήνα του σπλήνα έχουν μεγάλη επίδραση στη συμπτώματα: Η οξεία στροφή είναι συχνά λόγω της ξαφνικής αλλαγής της στάσης του σώματος, τραυματισμού, της τελευταίας περιόδου της εγκυμοσύνης κ.λπ., μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στο στομάχι και συνοδευτικά συμπτώματα του γαστρικού συστήματος, όπως ναυτία, εμετός, ακόμη και την κατάσταση της σοκ. Αλλά η χρόνια μη πλήρης στροφή μπορεί να μην έχει συμπτώματα εαυτού ή να έχει ελαφρύ πόνο στο στομάχι.

　　Η μετακίνηση του σπλήνα είναι κυρίως λόγω της υπερβολικής μήκους και χαλαρότητας του πυρήνα του σπλήνα, η ενεργής θεραπεία της μαλακίας και άλλων αιτιών, η πρόληψη της προκατάληψης της επιπλοκής μεταβολής. Η αύξηση του σπλήνα μπορεί επίσης να προκαλέσει την νόσο, οπότε πρέπει να αναπτύξουμε καλή συνήθεια ζωής, η πρόληψη της μεταβολής του σπλήνα, η προκατάληψη της νόσου. Επιπλέον, η τραυματική βλάβη που προκαλείται από τη βλάβη του σπλήνα και του πυρήνα του σπλήνα πρέπει να θεραπευτεί το συντομότερο δυνατόν, η πρόληψη της μακροχρόνιας μη ιατηρούμενης, η προκατάληψη της επιπλοκής μεταβολής που προκαλεί τη μετακίνηση του σπλήνα.

　　Η περιπλανώμενη σπλήνη χωρίς συμπτώματα ανακαλύπτεται συχνά κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης ή της ακτινογραφίας, ή λόγω της κοιλιακής όγκου. Κατά την πτώση, μπορεί να αισθανθεί το όγκο σε άλλες τοποθεσίες του κοιλιακού κόλπου που μοιάζει με τη σπλήνη με αψίδα, και η ζώνη του ήπατος στο κανονικό σημείο της σπλήνης εξαφανίζεται, ενώ ο όγκος μπορεί να επιστρέψει στην κοιλότητα της σπλήνης όταν ο ασθενής είναι στο όρθιο. Οι περισσότεροι ασθενείς, όταν υποβάλλονται σε εξέταση, λόγω της σπλήνης που έχει αποκλινοποιηθεί, η μεμβράνη του περιτύμματος είναι ερεθισμένη από την εκροή του υγρού, η μυϊκή μάζα της κοιλιάς είναι σκληρή, και η μορφή της σπλήνης δεν μπορεί να αισθανθεί, η διάγνωση είναι δύσκολη.

Επιπρόσθετοι έλεγχοι:

　　1B-ultrasound:Η κανονική σπλήνη κάτω από την αριστερή πλευρά του διακοιλιακού χώρου εξαφανίζεται, ενώ το όγκο παρουσιάζει την αντανάκλαση της σπλήνης.

　　2Ελέγχος ραδιενεργών στοιχείων:όπως51Ελέγχος Cr σηματοδότησης, μπορεί να ανακαλύψει την συσσώρευση των ραδιενεργών στοιχείων στο κοιλιακό όγκο και να δει την ορατή περιγράμματα του όγκου.

　　3Επιλογική αορτογραφία του απευθείας σπλήνου:Αναγνωρίζεται ότι η αιτία της αύξησης του όγκου προέρχεται από την αρτηρία του ήπατος.

　　4CT έλεγχος.

　　Οι ασθενείς με περιπλανώμενη σπλήνη πρέπει να ακολουθήσουν μια υγιεινή διατροφή, να τρώνε σέλινο, σπαράγγι, κριθαράκι, κίτρινο κουκουνάρι, δαμάσκονο, κουκουνάρι, σπόρους σιταριού, lotus seeds, sea cucumber κ.λπ.; να αποφεύγουν τα ερεθιστικά τρόφιμα; να δίνουν προσοχή στη μικρή συχνή κατανάλωση.

　　Μετά την πλήρη διάγνωση της περιπλανώμενης σplenής, μπορεί να διαφοροποιηθεί η αντιμετώπιση ανάλογα με τις διαφορετικές περιπτώσεις. Οι ασθενείς χωρίς σημεία και συμπτώματα πρέπει να ενημερωθούν για την πιθανότητα σπλήνου και σπλήνου infarction, και να δοκιμάσουν την τεχνική επαναφοράς. Μετά την επαναφορά της περιπλανώμενης σplenής στη δεξιά ανώτερη σπλήνου κοιλότητα, να χρησιμοποιήσουν την κοιλιακή ζώνη για εξωτερική δομή με μικρή πίεση. Αυτό το μέθοδο είναι προσωρινά αποτελεσματικό για τους αδύνατους, αλλά εύκολα επαναλαμβανόμενο. Η διάρκεια της σπλήνου prolapse είναι μεγαλύτερη, η αποτελεσματικότητα είναι χειρότερη. Η ζώνη της κοιλιάς δεν μπορεί να φέρει την επίδραση της σταθεροποίησης για τους παχύσαρκους. Για τους ασθενείς με ήπια συμπτώματα, μεγάλη σπλήνη και ήπια υπερφόρτωση της σπλήνης που αναπτύσσονται αργά, για να διατηρήσουν την σπλήνη με κανονική λειτουργία, μπορεί να δοκιμάσουν τη σπλήνη fixing surgery. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, να προσπαθήσουν να αποσπάσουν τη σπλήνη από το σημείο που ανακαλύφθηκε, υπό την προϋπόθεση ότι δεν επηρεάζει την αιμορραγία της σπλήνης, να την επαναφέρουν στη δεξιά ανώτερη σπλήνου κοιλότητα ή σε άλλες τοποθεσίες του αριστερού κοιλιακού τομέα, και να χρησιμοποιήσουν τα κοντινά ιστούς για να την ράβουν και να την σταθεροποιήσουν. Αυτό το μέθοδο δεν έχει αναφέρει την παρακολούθηση της μακροπρόθεσμης αποτελεσματικότητας, αξίζει να εξεταστεί περαιτέρω. Οι γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας πρέπει να αφαιρέσουν τη σπλήνη για να αποφύγουν την αύξηση του μεγέθους του μητρικού οργάνου που μπορεί να προκαλέσει σπλήνου ρωγμή ή να αυξήσει την πιθανότητα σπλήνου torsion. Η περιπλανώμενη σπλήνη της βουβωνικής περιοχής πρέπει να αφαιρεθεί για να μειώσει την πιθανότητα επιπλοκών. Όλοι οι ασθενείς με σπλήνου torsion πρέπει να αφαιρέσουν τη σπλήνη.