Ουρολιθίαση της σπλήνας

　　Η ουρολιθίαση της σπλήνας είναι συνεπαγόμενη από την ουρολιθίαση, τα βακτήρια σκολίωσης επιτίθενται πρώτα στην ενδοκυτταρική μεμβράνη της ουροδόχου οδού, εξελίσσονται προς τα κάτω στην υποκείμενη μεμβράνη και τη σαρκόπλασμη, τελικά σχηματίζουν σκλήρωση, οδηγούν στην στένωση της ουροδόχου οδού, τη σκληρότητα, τη μεγαλύτερη διάσταση και την δυσκαμψία, ακόμη και πλήρης αποφράσματα.

　　Η λοίμωξη της ουρογεννητικής σκολίωσης αρχίζει από τους νεφρούς, η μορφολογία της βλάβης βρίσκεται κυρίως στο μελανικό ιστό και τον πυρήνα των νεφρών, αναπτύσσεται προοδευτικά, προκαλεί καταστροφή του ιστού, δημιουργεί κενά. Τα κενά ακολουθούνται από καταστροφή και μεγάλωση, επικοινωνούν με το πυελομήκη, τα βακτήρια σκολίωσης και τα υλικά της σκολίωσης εισάγονται στην ουροδόχο κύστη μέσω των ούρων, τα βακτήρια της σκολίωσης κατεβαίνουν στην ουροδόχο οδό, προκαλούν αλλαγές της σκολίωσης. Η στένωση της ουροδόχου οδού είναι συχνά στο τμήμα της ουροδόχου οδού που συνδέεται με την ουροδόχο κύστη, η δεύτερη είναι η σύνδεση πυελομήκης-ουροδόχου οδού, άλλες τοποθεσίες μπορεί να συμβεί, μπορεί να είναι τομική στένωση.

　　Η ουρολιθίαση της σπλήνας εκτός από τα γενικά συμπτώματα, μπορεί να προκαλέσει και άλλες ασθένειες, η κύρια συνοδευτική ασθένεια αυτής της νόσου είναι η στένωση της ανώτερης ουροφόρου οδού, η συλλογή των νεφρών, η τελική οδήγηση στην απώλεια της λειτουργίας των νεφρών. Επομένως, όταν ανακαλύψει κανείς, πρέπει να θεραπεύσει ενεργά, και πρέπει επίσης να κάνει καλά τα μέτρα πρόληψης.

　　Οι ασθενείς με ουρολιθίαση της σπλήνας έχουν συχνά ιστορικό πνευμονικής ή νεφρικής σκολίωσης, στην αρχή έχουν συμπτώματα συχνής εμφάνισης ούρων, έντονης εμφάνισης ούρων, πόνου ούρων και αιμnia ούρων, στην αργή φάση μπορεί να εμφανιστούν πόνους της σπονδυλικής στήλης, ακόμη και κύματα δέρματος, συνοδευόμενα από χαμηλή θερμοκρασία, αδυναμία και άλλα συμπτώματα καταναλώσεων, όταν υπάρχει σοβαρή νεφρική συλλογή, μπορεί να αισθάνονται μεγαλύτεροι νεφροί, η περιοχή των νεφρών έχει κρουσματικό πόνο.

　　Η βασική μέθοδος πρόληψης της ουρογενητικής σκολίωσης είναι η πρόληψη της πνευμονικής σκολίωσης, λόγω των προόδων της μοριακής βιολογίας τα τελευταία χρόνια, το Κέντρο Ελέγχου Νόσων των ΗΠΑ (1989) προτείνει;2Στρατηγικό σχέδιο για την εξάλειψη της πνευμονικής σκολίωσης εντός 0 ετών, οι άνθρωποι μπορεί να χρησιμοποιήσουν νέες μεθόδους πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας για την εξάλειψη της σκολίωσης, η χημειοθεραπεία της σκολίωσης παίζει κρίσιμο ρόλο στην καταπολέμηση της σκολίωσης, η λογική χημειοθεραπεία μπορεί να εξαφανίσει τα βακτήρια εντός της περιοχής της λοίμωξης, και τελικά να επιτευχθεί η ανάρρωση.

　　Οι διάφοροι έλεγχοι της ασθένειας του ουρητήρα είναι οι εξής:

　　1、Ελεγχόμενος έλεγχος κυστοσκόπησης

　　Ο έλεγχος μπορεί να δείξει την ερυθρότητα του ενδομυελού του μονοπατιού ή του κόμβου της τυφοειδούς, όπου η περιοχή γύρω από την ανοιξιά του ουρητήρα είναι σαφής.

　　2、Προσαρμοσμένος ουρητηρικός ουρογράφος (IVU)

　　Η ένωση της ασθένειας του ουρητήρα στις αρχές είναι η επέκταση του ουρητήρα, η διάσταση είναι ατακτική, η άκρη είναι ανώμαλη, χάνει τη φυσική μορφή, μερικές φορές παρουσιάζει την μορφή αλυσίδας, η κατάσταση στην καθυστερημένη φάση είναι η συστολή και η σκληρότητα, μπορεί να παρουσιάσει το σύνδεσμο του καλίου, η σοβαρή στενότητα του ουρητήρα μπορεί να προκαλέσει την απεικόνιση του νεφρού και του ουρητήρα του πλευρικού νεφρού, η αντιπαράθεση μπορεί να εμφανιστεί η κατάσταση της ασθένειας του ουρητήρα.

　　3、Ελεγχόμενος έλεγχος CT

　　Μόνο με ευρεία και συνεχής σάρωση μπορεί να εμφανιστεί η στενότητα του μεσούργου και του μακρινού ουρητήρα, αλλιώς μπορεί να εμφανιστεί η επέκταση του άλματος του νεφρού και του ουρητήρα, στην εμφάνιση της ασθένειας του νεφρού, η CT μπορεί να εμφανίσει συχνά την αύξηση της τοιχίας του ουρητήρα και τη συρρίκνωση του κόλπου, η CT μπορεί επίσης να εμφανίσει την καλλίκευση της τοιχίας του ουρητήρα και να την διακρίνει από τα ουρητηρικά λίθια.

　　4、Ελεγχόμενος έλεγχος MRI

　　Η MRI μπορεί να δείξει καλά την επέκταση του ουρητήρα και τη στενότητα του ουρητήρα, σε κάποιο βαθμό μπορεί να αντικαταστήσει την παραδοσιακή IVU, στην εμφάνιση της ασθένειας του νεφρού, η MRI δεν έχει ορατή υπεροχή έναντι της CT.

　　Οι ασθένειες του ουρητήρα έχουν διαφορετικά συμπτώματα και διαφορετικές απαιτήσεις διατροφής, πρέπει να ρωτήσετε τον γιατρό, να καθορίσετε διαφορετικά πρότυπα διατροφής για συγκεκριμένες ασθένειες. Η διατροφή των ασθενών πρέπει να είναι ελαφριά, εύκολα ανανεώσιμη, να τρώτε περισσότερα λαχανικά και φρούτα, να συνδυάζετε τη διατροφή με λογική, να δίνετε προσοχή στη διατροφή και την ενίσχυση της υγείας. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν τη χρήση πικάντικων, λιπαρών, κρύων τροφών.

　　Η θεραπεία της ασθένειας του ουρητήρα είναι η χρήση αντιτубερκουλικών φαρμάκων, η μέθοδος της χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από τη θέση, τη μήκος και την λειτουργία του ουρητήρα. Η σταθερή χρήση συνδυασμένων φαρμάκων και αρκετό χρονικό διάστημα είναι η κλειδιά για την πλήρη θεραπεία.

　　Η αντιτубερκουλική θεραπεία είναι η κύρια μέθοδος, η συγκεκριμένη μέθοδος της θεραπείας είναι η ίδια με την ασθένεια του νεφρού.

　　Η χειρουργική επέμβαση για την ασθένεια του ουρητήρα πρέπει να χρησιμοποιεί αντιτубερκουλικά φάρμακα πριν και μετά την επέμβαση, οι αρχές είναι οι ίδιες με την ασθένεια του νεφρού, η συγκεκριμένη μέθοδος της χειρουργικής επέμβασης είναι:

　　1、Αφαίρεση του αλλοιωμένου τμήματος, η ουρητηρική-Άλμα του νεφρού ή του ουρητήρα-Συμφόρηση του ουρητήρα

　　2、Ο μυελός του ουρητήρα με στενότερη απόσταση, η λειτουργία του νεφρού είναι καλή, μπορεί να γίνει πλήρης απομάκρυνση του ουρητήρα+Χειρουργική επέμβαση του μεταμοσχεύματος του εντέρου ως ουρητήρα

　　3、Ο μυελός του ουρητήρα με στενότερη απόσταση, η λειτουργία του νεφρού είναι κακή ή έχει ήδη αποκλείσει τον εαυτό του, πρέπει να γίνει-Πλήρης απομάκρυνση του ουρητήρα