ปวดท้องอาหารเด็ก

　　11. ผลกระทบของโรคทั่วไป:

　　หลายชนิดของโรคที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและยาวนานมีอาการไม่อดอยาก โดยเฉพาะโรคของระบบทางเดินอาหาร อย่างเช่น แผลที่ท้องอาหาร ไข้หวัดติดเชื้อแบบรวดเร็วและยาวนาน ไข้หวัดท้องอาหารแบบรวดเร็วและยาวนาน และอาการปวดท้องที่ยาวนาน ทุกอาการที่มีอาการขาดประสาททางเมื่องานของท้องอาหาร (ปวดท้องอาหารที่ไม่มีอาการแพ้) ได้รับความสนใจมากขึ้น

　　2. ผลกระทบของยา:

　　หลายชนิดของยา โดยเฉพาะยาต้านกันติดเชื้อ ง่ายต่อการทำให้มีอาการระเบิด ฉีดน้ำหนัก อย่างเช่น ยาเอริธรอมีน ยาคลอรามีน และยาซัมพานิลิก ก็อาจทำให้เกิดอาการไม่อดอยากด้วย ในทุกกรณีที่ใช้ยาต้านกันติดเชื้ออย่างยาวนานจะทำให้เกิดการโค่นไว้ของเชื้อของท้องออกและภาวะไม่มีการซึมซับของเชื้อที่ดี ทำให้เกิดอาการบวมท้อง ปวดท้องและไม่อดอยาก ยาที่มีวิทามินเอ หรือวิทามินดีที่มีสารพิษก็อาจมีอาการไม่อดอยากด้วย ยาที่ใช้ในการรักษามะเร็งมีโอกาสที่จะทำให้เกิดอาการไม่อดอยากเพิ่มขึ้น

　　3. การขาดธาตุเหล็กไม่ได้และภาวะขาดปริมาณของฮอร์โมนที่มีความสำคัญ:

　　การขาดธาตุเหล็กไม่ได้ทั้งสองขนาดมักมีอาการไม่อดอยาก และบางตัวแปลงภายในต่อตัวแปลงเช่น ภาวะไตรยาภาพขาดปริมาณ หรือฮอร์โมนไร้ของเม็ดเลือดแดงที่ไม่เพียงพอก็อาจมีอาการไม่อดอยาก

　　4. อาการแพ้อาหาร:

　　บางเด็กมีอาการแพ้อาหารต่อบางอาหาร แสดงด้วยอาการปวดท้องหลังจากกิน อาการหวานหน้าท้อง หรือบางครั้งเด็กที่เห็นอาหารที่มีสี รูปร่าง และรสชาติที่คล้ายกันกับอาหารที่ไม่มีอาการแพ้ ก็อาจปฏิเสธที่จะกิน

　　5. การดูแลอาหารไม่เหมาะสม:

　　นี่เป็นสาเหตุที่เห็นชัดเจนที่สุดในปัจจุบัน โดยเฉพาะในเมือง สาเหตุเนื่องมาจากการปรับปรุงเศรษฐกิจครอบครัว การเพิ่มขึ้นของการขายอาหารเด็กในตลาด การดูแลเด็กเดี่ยวเป็นสิ่งที่มีความเจริญเจริง บิดามารดาขาดความรู้ทางวิทยาศาสตร์ในการดูแลอาหาร การกินอาหารเล็กน้อยที่ไม่เหมาะสม การกินเครื่องดื่มเย็นเกิน การให้ 'อาหารและสิ่งของที่มีประโยชน์' อาหารที่มีโปรตีนสูง และน้ำตาลสูง (เช่นช็อกโกและอื่น ๆ) ที่ก่อให้เกิดการลดลงของความอดอยาก ผู้เด็กที่มีสุขภาพปกติต้องมีระยะเวลาเท่าไหร่เท่านั้น3~4เมื่อที่เด็กต้องการที่จะเร่งถอดเชื้อทางหมากและการลดลงของกาโลไซด์ จะทำให้มีการหลงใจกิน หากไม่กินเวลาเดียวกัน หรือกินอาหารของอื่นก่อนกินหลังที่แรก หมากจะมีอยู่ในทางหมาก และกาโลไซด์ไม่ลดลง จะไม่มีการหลงใจกิน

　　หก อันทรงอิทธิพลต่อสภาพอากาศ

　　หากฤดูร้อนร้อนมากขึ้นก็อาจเป็นเหตุที่ทำให้หลงใจกิน

　　เจ็ด ขาดการกำลังใจ

　　การขาดการกำลังใจของเด็ก จะทำให้ร่างกายใช้จ่ายลดลง การหลังงานลดลง ฟังก์ชันการกินและการหลังงานของหมากไหลในทางที่ไม่มีความมั่นคง ทำให้ลดและตัวรับประทานและฟังก์ชันการกิน

　　แปด ขาดการหลับ

　　การขาดการหลับของเด็ก นอกจากจะส่งผลกระทบต่อการเติบโตและพัฒนา ยังส่งผลกระทบต่อการกำจัดการกำจัดการป้องกันตนเองและการกำจัดกำลังใจ ทำให้ลดและตัวรับประทานและฟังก์ชันการกิน

　　เก้า หลงใจกินด้วยโรคทางสมองใจ (anorexia nervosa)

　　หมายถึงปัญหาที่หลงใจกินที่มีเหตุมาจากปัญหาทางจิต

　　1อันทรงอิทธิพลต่อการกระตุ้นอารมณ์อัตรายหลังจากที่เด็กมีปัญหาที่เดินทางออกมากจากเหตุที่มีความหวาดกลัวรุนแรง มีอารมณ์ที่ย่ำแย่ และการกระทำที่ถูกกำหนด ลดและตัวรับประทาน โดยทั่วไปอาการหลงใจกินจะไม่ยาวนานเท่านั้น หลังจากที่หวาดกลัวเล็กน้อยไปก็จะมีการกินกลับมาด้วย

　　2อันทรงอิทธิพลต่อการกระตุ้นอารมณ์ชั่วคราวหรือระยะยาวเมื่อออกจากครอบครัวและสิ่งแวดล้อมที่เคยรู้จักเข้าไปยังสถานกาญจัยหรือสถานที่ใหม่ มีปัญหาที่ไม่เข้ากับสถานที่ใหม่ อารมณ์ที่ย่ำแย่ ลดและตัวรับประทาน บางครั้งหลังจากกินจะมีการบวมออกมา ที่มีสถานการณ์ที่แย่หรือบิดามารดาแยกดินแดน ที่ส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเด็กที่ทำให้หลงใจกิน

　　3อันทรงอิทธิพลต่อการศึกษาที่ผิดพลาดบิดามารดามีความหวังสูงต่อเด็ก จำกัดเสรีภาพ หยุดไม่ให้เล่นกับเด็กคนอื่น หรือจำกัดสถานที่ที่เด็กต้องการไป ทำให้เกิดอารมณ์ที่ย่ำแย่ และลดและตัวรับประทาน; บิดามารดาเกี่ยวหน้าเรื่องการกินของเด็กเกินไป จนกระทั่งหลอกหลวงหรือใช้วิธีอันตรายที่ทำให้เกิดความเจ็บแค้นและหลงใจกิน

　　4อันทรงอิทธิพลต่อการหลงใจกินด้วยโรคทางสมองใจที่มีความยากลำบากบางดาวที่มีปัญหาที่หลงใจกินด้วยโรคทางสมองใจอาจจะรุนแรงมาก ผู้ป่วยอาจมีร่างกายอ่อนและอ่อนแรง มีลักษณะคล้ายกับการขาดสารอาหารรุนแรง หากมีอุณหภูมิที่ต่ำ หวาดแล้ว หัวใจชั่งเร็ว ความดันเลือดต่ำ แผ่นเท้ามีสีน้ำเงิน บางดาวมีปัญหาปัสสาวะ ผู้ป่วยมีผื่นเลือดและมีลักษณะของการขาดวิตามินและโปรตีน

　　1อันทรงอิทธิพลต่อระบบหลังงาน ที่มีโอกาสที่จะทำให้การปฏิบัติงานของทางหลังงานลดลง และมีโอกาสที่จะเกิดโรคทางหลังงานของเด็กที่ขาดสารอาหาร

　　2อันทรงอิทธิพลต่อการเติบโตและการพัฒนา เด็กที่อยู่ในระยะเติบโตและพัฒนาตัวเองสูงสุด และต้องการสารอาหารหลากหลายมากกว่าเด็กที่มีอายุมากขึ้น ที่มีปัญหาที่เกิดจากการขาดสารอาหารที่สูบรับในระยะยาว ที่มีสารอาหารที่ขาดแคลน ที่มีสารอาหารที่ไม่เพียงพอที่จะเติบโตและพัฒนา ที่รุนแรงแล้วอาจทำให้การเติบโตและพัฒนาหยุดไป ที่มีการขยายตัวของอวัยวะภายในที่ย่ำแย่ ที่มีน้ำหนักไม่เพิ่มขึ้น ที่มีสายตัวไม่ยืดยาวขึ้น และที่มีการเกิดปัญหาในการพัฒนา

　　3อันทรงอิทธิพลต่อระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากจะส่งผลกระทบต่อการเติบโตและการพัฒนาของเด็กแล้ว ยังส่งผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกันปกติของเด็ก ที่มีปัญหาที่เกิดจากการหลงใจกินด้วยโปรตีน--เป็นอาการที่ขาดเปลือกประกันองค์กระจบของเซลล์ที่เป็นเหตุให้ระบบภูมิคุ้มกันเกิดปัญหาและมีการลดลงของสารขายหลังเลือดซึ่งทำให้ง่ายต่อการติดเชื้อแบคทีเรีย ไวรัส และสาหร่ายแบบเชื้อ อาจมีอาการที่มีลักษณะของการทรมานเยื่อหุ้มไข้ ไข้สูง หรือไข้คอตาย ไม่รับประทาน หรือไม่อยากทำงานอย่างมาก

　　โรคอันไร้ประทานในเด็ก ซึ่งก็คือโรคขัดขวางการทำงานของระบบการกิน (disorders of digestive function) ในช่วงที่เด็กเติบโตและพัฒนาเติบโตมากที่สุด แสดงออกด้วยอาการที่แตกต่างกันตามสาเหตุ ไม่เหมือนกันกันเสมอ โดยอาการหลักเป็นการทาน การไม่อยากกินอาหาร ท้องเสีย ท้องหนึ่ง บวมท้อง และอาการเจ็บท้อง รวมถึงการปัสสาวะเลือด ซึ่งเป็นการแสดงที่ระบบทางท้องมีปัญหาที่เป็นประเภทฟังกชันหรือองค์ประกอบ

　　1

　　21. อาหารที่สมดุลและหลากหลาย: ตัดสินใจอาหารอย่างที่เหมาะสม ทำให้มีการสอดแทรกเรื่องและของที่ไม่เหมาะสม ของมันและของเค็ด ทำให้เด็กกินอาหารที่หลากหลายและเต็มทุกอย่าง; มีชนิดที่มีสีสันและชนิดที่มีสีสัน แก้ไขการที่เด็กไม่ชอบกินของแป้ง หรือ

　　31. สร้างสภาพแวดล้อมรับประทานที่สงบและดีที่สุด: ให้มีที่ที่รับประทานที่แน่นอน มีเครื่องทานที่เหมาะกับเด็ก และโต๊ะเก้าอี้ ให้เด็กนั่งและรับประทานเพียงแค่เด็กเท่านั้น; พ่อแม่ไม่ควรพูดเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับรับประทาน และไม่ควรให้เด็กวิ่งวายขณะรับประทาน หรือเล่นเล่นในขณะรับประทาน ที่จะทำให้เด็กแย่งและเกิดอาการไม่สงบ; พ่อแม่ไม่ควรดูหน้าเด็กที่กำลังรับประทาน และเมื่อมีเรื่องที่ต้องทำให้หยุดรับประทาน ก็ต้องทำให้นิ่มนวลและมีความยินยอม ไม่ควรลงร้ายและเรียบง่ายที่จะทำลายบรรยากาศที่ดี

　　41. เมื่อเด็กเปลี่ยนสภาพแวดล้อมและประเพณีชีวิตออกไป พ่อแม่ควรช่วยให้เด็กปรับตัวเรียบร้อยต่อสภาพแวดล้อมและประเพณีชีวิตใหม่

　　เมื่อมีเด็กที่มีอาการอันไร้ประทาน ต้องการที่จะสอบประวัติการป่วย ทำการตรวจร่างกายและทำการตรวจสอบที่เป็นประโยชน์ โดยทั่วไปเด็กที่มีอาการอันไร้ประทานมีอายุตั้งแต่1～6ปีที่มีอายุตั้งแต่ 1 ปี ถึง 2 ปี ที่มีอาการหลงเลี้ยงอาหาร หรือมีอาการไม่อยากกินอาหาร หรือไม่กินอาหาร2เด็กที่มีอายุตั้งแต่ 1 เดือน แล้วสามารถเข้าใจว่าเป็นโรคนี้ได้ แต่ต้องการหลีกเลี่ยงโรคที่สามารถทำให้เกิดอันไร้ประทาน รวมถึงการขาดแคลนขององค์กรวัตถุและวิตามิน จึงต้องทำการตรวจสอบเลือดทั่วไป ตรวจสอบองค์กรวัตถุ และตรวจสอบทางเส้นทางทางท้องของเด็ก

　　1. อันตรายของโรคอันไร้ประทานในเด็ก

　　เด็กที่กำลังเติบโตเติมตัวอยู่ต้องการสารอาหารที่หลากหลายมากกว่าผู้ใหญ่เป็นประมาณ ถ้ามีสารอาหารที่ขาดแคลน ไม่เพียงแค่จะทำให้การเติบโตของเด็กผิดปกติ แต่ยังอาจทำให้การเติบโตหยุดลง ระบบร่างกายย่อยเล็กน้อย ซึ่งจะทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของเด็กไม่ปกติ หากเนื่องมาจากการอันไร้ประทานที่สร้างโรคเจ็บปวดของโปรตีน--เด็กที่มีอาการขาดแคลนและขาดสารอาหารอาจมีการขัดขวางการปฏิสัมพันธ์ของระบบภูมิคุ้มกันเซลล์และการลดลงของอัลบุมินในเลือดซึ่งทำให้เกิดภาวะติดเชื้อแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อที่เป็นจุลินทรีย์แบบยาวนาน ไม่แก้ไขได้ และอาจเป็นอันตรายต่อชีวิต แสดงออกด้วยอาการไข้หนัก อาการไข้ หรืออาการกะพงเท้า ไม่กิน ไม่มีแรงขับเคลื่อน น้ำหนักไม่เพิ่มขึ้น สูงไม่แก้ไขได้ ดังนั้นไม่ควรละเลยภาวะที่มีอัตราการเกิดสูง แพร่หลายและทำร้ายสุขภาพเด็กอย่างหนัก ของโรคอันไร้ประทาน

　　2、รักษาโรคขาดอาหารเด็กด้วยวิธีการดื่มน้ำ

　　1、หญ้าเด็กเดียว10กรัม หน้าที่หมาก หน้าที่นั้น

　　2、กลู่ของ15กรัม หญ้าบางแผง10กรัม หญ้าเด็ก10กรัม หน้าที่ หรือ หน้าที่นั้น1/3～1/4ใช้น้ำที่ผ่านการต้มสี่ถ้วยทำให้เป็นน้ำสองถ้วย กินเป็นเซ็น

　　1、การเลี้ยงเด็กตามมาตราฐาน：ต้องเผยแพร่ความรู้การเลี้ยงเด็กทางวิทยาศาสตร์ ทำให้การเลี้ยงเด็กเป็นไปตามมาตราฐาน4ในอายุ 1 เดือนของเด็ก ควรใช้การแพทย์แท้จริงโดยการแพทย์นมและเพิ่มอาหารสมบูรณ์อย่างเรียบร้อย ไม่ควรดำเนินการด่วนเร่ง

　　2、พัฒนาการรับประทานอาหารที่ดี：รับประทานอาหารควรตามหลัก“เพียงเพียงที่จะเต็ม” รับประทานอาหารตามเวลา วันละสามรายการอาหาร ข้างหลังมีขนมและผลไม้สองครั้ง กินอาหารที่ทอดทูนมาก ไม่ควรกินอาหารที่ทอดทูนที่แห้ง อาหารที่หนัก และอาหารเย็นเย็น เพื่อป้องกันไม่ให้เพิ่มหนักหน่วงของระบบทางเดินอาหารและทำลายความอดทนต่ออาหาร; ต้องมีความโล่งดีในการรับประทานอาหาร ถ้าเต็มอาหารเกินไป สามารถกินยาช่วยการระบาดางิน หรือลดอาหารและไม่กินอาหารสองวันหนึ่งที่สอง จนกระทั่งเด็กอดีและระบบทางเดินอาหารของเด็กเปิดอย่างเรียบร้อย จึงจะกลับมากินอาหารตามปกติอีกครั้ง “การรักษาโรคด้วยการหิวโหย” มักจะมีผลที่ไม่คาดคิดได้ หลังนั้นนอนดี และไม่ทำกิจกรรมรุนแรงก่อนหน้าหรือหลังจากกินอาหาร

　　3、ให้ความสำคัญกับกิจกรรมนอกบ้าน และเพิ่มการฝึกซ้อมสุขภาพ：เพิ่มปริมาณกิจกรรมของเด็ก ช่วยให้เร็วขึ้นในการเคลื่อนไหวของระบบทางเดินอาหารและการปล่อยน้ำหลาย ทำให้มีความอดทนต่ออาหารเพิ่มขึ้น และเพิ่มสมรรถนะของระบบทางเดินอาหารและการยึดซึม และนับเป็นประโยชน์มากต่อการปลายตายและการรับประทานอาหารของเด็ก

　　4、รักษาโรคแรกต้น：ต้องรักษาโรคทางร่างกายหรือโรคทางเม็ดลมหายใจให้เร็วที่สุด ถอดอายุทางสาเหตุ และต้องรักษายาด้วยคำแนะนำของแพทย์ ไม่ควรที่จะรับยาโดยตัวเอง

　　5、หยุดใช้ยาและยาอื่นที่สร้างปฏิกิริยาต่อระบบทางเดินอาหารและตับอ่อน

　　6、ขาดสารประกอบไม่ทันที：เช่น การขาดซิงค์ที่เกิดขึ้นด้วยอาการขาดอาหาร สามารถให้ยาซิงค์ประกอบแบบเปลืองได้ นอกจากนี้ ยังสามารถให้สารอาหารแบบเสริมด้วย กินอาหารสัตว์มากขึ้น

　　7、ยา：ยาช่วยการระบาดางิน ยาช่วยการยกขวาง สำหรับโรคขาดอาหารที่ล้มเหลวอย่างหนักและท้ายทาง อาจจะคิดถึงยาเพื่อการแก้ไขโรค

　   ยาและกลุ่มยาตามแบบแพทย์จีนมีหลายวิธีในการรักษาโรคขาดอาหารที่เด็กเล็ก อย่างเช่น การรักษาด้วยยาแบบเทศกาล การรักษาด้วยยาแบบพิเศษ การรักษาด้วยการแผนกษัตรและอมมนา การรักษาด้วยยาแบบนอกเอง ทั้งหมดอาจมีผลดี