Οστικός ιώδης πυοδέρμας του σανδαλιού

　　Όταν ο άνθρωπος står, το οστό του πέλματος βρίσκεται στην χαμηλότερη θέση, επηρεάζεται από την έλξη του βαρύτητας, η επιστροφή του αίματος είναι αργή, ευνοεί τη παραμονή και τη αναπαραγωγή των βακτηρίων στο οστό. Μετά την κλείσιμο των εποχών των οστών των ενήλικων, η αιμορραγική μυελοίτιδα συμβαίνει συχνά στα οστά με συγκέντρωση ερυθρού μυελού, όπως τα οστά της σπονδυλικής στήλης, τα οστά της πλάτης και τα οστά του πέλματος. Σε αυτό το σημείο δημιουργείται η πηγή της νόσου και επεκτείνεται γύρω από αυτήν. Επειδή η οστεόφυλλος του οστού του πέλματος είναι σφιχτά και σφιχτά συνδεδεμένη, είναι σπάνιο να σχηματίζεται μεγάλη υποοστεϊκή αμυγδαλή πριν από την διάτρηση του κελύφους, και είναι εύκολο να σχηματιστεί ο σωλήνας μετά την διάτρηση του κελύφους.

　　Το πέλμα είναι το κύριο σημείο υποστήριξης του σώματος και είναι ευάλωτο στις φιγούρες. Το οστό του πέλματος είναι λεπτό, η οστεόφυλλος είναι σφιχτά συνδεδεμένη με το οστικό ιστό, οπότε μετά την εμφάνιση της οστικής μυελοίτιδας, η μείωση της οστεόφυλλου είναι μικρή, η δημιουργία κελύφους είναι μικρή, και η διάτρηση είναι συχνή. Με λιγότερο μαλακό ιστό και κακή αιμορραγία, δύσκολο να επουλωθεί το κενό. Επιπλέον, κατά την εμφάνιση της οστικής μυελοίτιδας, η φλεγμονή του οστού του πέλματος μπορεί να εξαπλωθεί προς τα πάνω κατά μήκος της αχίδας, προκαλώντας λοιμώξεις των μυών και των διαστημάτων του μηρού.

　　Η οστική μυελοίτιδα είναι αιφνίδια, συνοδεύεται συχνά από υψηλή θερμοκρασία, απόδρομο του οστού. Επειδή η πίεση στο οστό είναι αυξημένη, ο πόνος στο οστό και το χτύπημα είναι έντονα. Στην αρχή, η τομογραφία ή το CT 扫描 μπορεί να δείξει περιορισμένη μείωση της πυκνότητας, επειδή το μέρος αυτό είναι οστικό υλικό χαμηλής πυκνότητας και πλούσιο σε αιμοφόρα αγγεία, είναι σπάνιο το σχηματισμό νεκρού οστού. Με την προόδο της νόσου, μπορεί να υπάρχουν περισσότερες καταθέσεις ασβεστίου και τη δημιουργία νέων οστών, αυξημένη πυκνότητα οστού.

　　Η οστική μυελοίτιδα επηρεάζει σημαντικά την καθημερινή ζωή του ασθενούς, οπότε πρέπει να προληφθεί ενεργά. Η οστική μυελοίτιδα προκαλείται από τραυματικές αιτίες, δεν υπάρχει αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης, η προσοχή στην ασφάλεια της παραγωγής και της ζωής, και η αποφυγή τραυματισμών είναι η κλειδιά της πρόληψης της νόσου.

　　Η βοηθητική εξέταση της νόσου μπορεί να γίνει με τομογραφία και CT 扫描。Στην αρχή, η τομογραφία ή το CT 扫描 μπορεί να δείξει περιορισμένη μείωση της πυκνότητας, επειδή το μέρος αυτό είναι οστικό υλικό χαμηλής πυκνότητας και πλούσιο σε αιμοφόρα αγγεία, είναι σπάνιο το σχηματισμό νεκρού οστού. Με την προόδο της νόσου, μπορεί να υπάρχουν περισσότερες καταθέσεις ασβεστίου και τη δημιουργία νέων οστών, αυξημένη πυκνότητα οστού. Μετά την εμφάνιση της οστικής μυελοίτιδας, η μείωση της οστεόφυλλου είναι μικρή, η δημιουργία κελύφους είναι μικρή, και η διάτρηση είναι συχνή, με λιγότερο μαλακό ιστό και κακή αιμορραγία, δύσκολο να επουλωθεί το κενό.

　　Επειδή οι ασθενείς με οστική μυελοίτιδα έχουν οξέωση των ιστών, η υπερβολική κατανάλωση οξέων τροφών επιδεινώνει την ακαταστασία του οξέου και του βάθους στο σώμα. Τα οξέα τρόφιμα περιλαμβάνουν ζάχαρη, κρασί, ψάρι, κρέας, πτηνά, αυγά και λίπη ζώων, ενώ τα λαχανικά, τα φρούτα, τα τuber και τα θαλάσσια φυτά είναι ουδέτερα τρόφιμα. Κατά την περίοδο αυτή, προτείνεται στους ασθενείς να πίνουν περισσότερο ζωμό και να διατηρούν την τροφή τους σε χαμηλή λιπαρά, χαμηλή ζάχαρη και χαμηλή άλμη.

　　Στην τελική φάση της θεραπείας, είναι η φάση ανάπτυξης της αποκατάστασης των οστών και των μαλακών ιστών, κατά την οποία μπορεί να αυξηθεί κατάλληλα η κατανάλωση κρέατος και τροφών υψηλής πρωτεΐνης. Ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί στην έλλειψη θρεπτικών συστατικών που περιέχουν οστά αίματος. Καθώς οι ασθενείς παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο κρεβάτι, περιορίζεται η έξοδος τους στο εξωτερικό, η έλλειψη φωτός από τον ήλιο, και είναι εύκολο να προκαλέσει έλλειψη ασβεστίου. Αν η έλλειψη ασβεστίου δεν διορθωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα προκαλέσει βλάβη στο σύστημα αυτόματης σταθεροποίησης του ασβεστίου στο αίμα.

　　Για τους ασθενείς με οστεομυελίτιδα του calcaneus, η ποτό μπορεί να έχει άμεση ή έμμεση δυσμενή επίδραση. Το ποτό μπορεί να προκαλέσει την ταχεία αύξηση της ροής του αίματος, την επέκταση των αγγείων, να προκαλέσει την διαταραχή της ροής του αίματος στην περιοχή της ασθένειας, να προκαλέσει το αιμορραγικό οίδημα, να προκαλέσει την ανεπαρκή αερισμό των τοπικών ιστών και την έλλειψη θρέψης. Η αλκοόλη κατά τη διάρκεια της οξείδωσης στο σώμα καταναλώνει μεγάλη ποσότητα βιταμινών, η μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει την ασθένεια της τοξικότητας του αλκοόλ και την έλλειψη βιταμινών στο σώμα.

　　Η φωσφορική οξύλη του κρασιού μπορεί να είναι η αιτία για την οστεομυελίτιδα του calcaneus, η έρευνα δείχνει ότι η φωσφορική οξύλη είναι επιβλαβής για το οστό, επειδή έχει αρνητική επίδραση στη μετατροπή του ασβεστίου και το οστό. Επιπλέον, οι νέες κοπέλες που πίνουν κρασί μπορεί να μην έχουν αρκετό γάλα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ασβεστίου στο σώμα και να είναι ευάλωτες στην οστεομυελίτιδα του calcaneus.

　　Η οστεομυελίτιδα του calcaneus είναι η ίδια με η οστεομυελίτιδα άλλων τοποθεσιών, εκτός από την εφαρμογή αποτελεσματικών αντιβιοτικών ευρέος φάσματος, η αποχώρηση του οπάλου στο πρώιμο στάδιο, η μείωση της πίεσης εντός του οστού για να αποφευχθεί η επέκταση της λοίμωξης. Το ήπιο ξύρισμα της περιοχής της ασθένειας, δεν πρέπει να τριβηθεί με δύναμη, αλλιώς θα προκαλέσει πολύτιμο οστό να πληγεί και να σχηματιστεί μεγάλη κοιλότητα οστού, ή να επεκταθεί η περιοχή της ασθένειας. Το calcaneus είναι ο μονάδος φόρτισης του σώματος, οπότε δεν πρέπει να κινηθεί νωρίτερα μετά την χειρουργική επέμβαση, μέχρι να σχηματιστεί νέο οστό για να φορτίσει και να περπατήσει.

　　Η αιτία για την κατηγορία της οστεομυελίτιδας του calcaneus ως ειδική τοποθεσία ή τύπος είναι ότι χρησιμοποιεί συνήθεις τεχνικές τομής και χειρουργικής του ποδιού, οι θεραπείες δεν είναι ικανοποιητικές, οι τομές στο εσωτερικό ή το εξωτερικό του ποδιού χρησιμοποιούνται μόνο για οζώματα μαλακών ιστών, ή για την αποχώρηση της οστεομυελίτιδας του calcaneus. Στην οστεομυελίτιδα του calcaneus, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ειδική τομή στο πίσω μέρος του ποδιού. Τυπικά, η τομή στο πίσω μέρος του ποδιού είναι απαγορευμένη, επειδή οι ίχνοι στο πίσω μέρος του ποδιού μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατά τη διάρκεια της φόρτισης, και η χρήση της τομής Gaenslen για την απόκρυψη, δηλαδή η τομή κατά μήκος της ακριβούς μεσαίας γραμμής στο πίσω μέρος του ποδιού. Από το επίπεδο της βάσης του πέμπτου οστού του πέλματος, προς τα πίσω μέχρι το άκρο του αχίλλειου τένοντα, τομή κατά μήκος του οστού του calcaneus, καθαρισμός της περιοχής της ασθένειας. Έτσι, η θεραπεία της οστεομυελίτιδας του calcaneus που είναι δύσκολη να θεραπευτεί, όχι μόνο η αποχώρηση είναι πολύ επαρκής, η επίτευξη της θεραπείας είναι υψηλή, και μετά την επούλωση των πληγών, οι δερματικές φλέβες στο πλάι του εσωτερικού και εξωτερικού πέλματος επανασυνδέονται, και σχηματίζονται παρτίδες, χωρίς πόνο κατά τη διάρκεια της φόρτισης. Ειδικά αν εμφανιστούν ανισόπεδοι κάτω από το πέλμα, μέσω του υποδήματος, γενικά δεν επηρεάζουν την κίνηση.