Η συλλογή σφαινίτιδας του όρχεων

　　Οι αιτίες της εμφάνισης του υδροcele του όρχισου είναι;

　　1Η εμφάνιση του υδροcele του όρχισου έχει αιτίες όπως η πρωτοπαθής νόσος, όπως η αιματορραγία του όρχη, η φλεγμονή του προστάτη, η φλεγμονή του σπέρματος, η βλάβη των λεμφικών αγγείων από χειρουργική επέμβαση στο κόλπο του κοιλιακού τρήματος, η υπερθερμία, η καρδιακή ανεπάρκεια, η υδροcele κ.λπ., εκδηλώνεται ως αιματορραγία του υδροcele. Η κύρια αιτία της χρόνιου επαναληπτικού υδροcele είναι η χρόνια λοιμώδης φλεγμονή του όρχη, του προστάτη, της σφηνοειδούς κελύφωτος, της σφηνοειδούς νόσου, της σφηνοειδούς νόσου, του όγκου του όρχη κ.λπ., οδηγώντας στην αύξηση της έκκρισης του υδροcele και της συσσώρευσης. Επιπλέον, η σφηνοειδής νόσος και η σφηνοειδής νόσος μπορεί επίσης να προκαλέσει υδροcele. Το υγρό μέσα στο υδροcele συχνά περιέχει λευκοκύτταρα.

　　2Η αιτία του πρωτοπαθούς υδροcele του όρχισου δεν είναι πλήρως καθορισμένη, μπορεί να είναι λόγω της αύξησης της έκκρισης και της μείωσης της απορρόφησης, μπορεί να είναι λόγω ανιχνεύσιμων ή εθεραπευμένων λοιμώξεων του όρχη και του προστάτη. Είναι επίσης συνδεδεμένη με προγεννητικούς παράγοντες, όπως την ύπαρξη ελλείψεων στο σύστημα των λεμφικών αγγείων του σφηνοειδούς κελύφωτος, και την αργή πορεία της νόσου.

　　Όταν ο όρχις κατεβαίνει στο κόλπο του κοιλιακού τρήματος, η μεμβράνα κατεβαίνει και γίνεται η σφηνοειδής κελύφωτη. Η κελύφωτη του σφηνοειδούς που περιβάλλει τον σφηνοειδή είναι η σφηνοειδής κελύφωτη, και υπάρχει ένας εξωτερικός σφηνοειδής τοίχος. Μόνο λίγο υγρό υπάρχει μεταξύ των δύο στρωμάτων. Ο σφηνοειδής φακοειδής που κατεβαίνει με τον όρχι στην κατάσταση του γέννησης κλείνει πλήρως, γίνεται ινώδης σωλήνας. Αν ο σφηνοειδής φακοειδής δεν κλείσει πλήρως, το υγρό του κοιλιακού οργάνου μπορεί να εισέλθει στο περιβάλλον του όρχισου μέσω του ανοικτού σωλήνα ή να παραμείνει σε κάποιο σημείο του σπέρματος, σχηματίζοντας υδροcele που ονομάζεται κληρονομικό ή επικοινωνιακό υδροcele. Η υπερβολική συσσώρευση υγρού μεταξύ των δύο στρωμάτων της σφηνοειδούς κελύφωτης είναι το υδροcele του όρχισου.

　　Στην αρχική περίοδο της ανάπτυξης του εμβρύου, ο όρχις βρίσκεται πίσω από την μεμβράνα του κοιλιακού.7～9Στην εποχή του μήνα, ο όρχις κατεβαίνει στο κόλπο του κοιλιακού τρήματος και ο σφηνοειδής φακοειδής κλειστός, σχηματίζοντας ινώδη ζώνες, ο σφηνοειδής φακοειδής του όρχισου σχηματίζει την κελύφωτη σφηνοειδής κελύφωτη. Στην κανονική κατάσταση, η κοιλότητα περιέχει μικρή ποσότητα υγρού που εξισορροπείται μεταξύ της έκκρισης και της απορρόφησης, ενώ η παρουσία παθολογικών αλλαγών στα γύρω όργανα όπως η φλεγμονή, ο όγκος, η τραυματισμός, η παθογόνος νόσος κ.λπ. οδηγεί στην απώλεια της ισορροπίας της έκκρισης και της απορρόφησης, ή η ανεπαρκής κλείσιμο του σφηνοειδούς φακοειδούς, το υγρό του κοιλιακού οργάνου εισέρχεται και εξέρχεται από τη κοιλότητα του σφηνοειδούς, σχηματίζοντας υδροcele του όρχισου.

　　Στην κανονική κατάσταση, το τοίχωμα του σακουλαίου του σφηνοειδούς έχει τη λειτουργία της έκκρισης και της απορρόφησης του σιρόπου και διατηρεί τη σταθερότητα της χωρητικότητάς του. Αν το σφηνοειδές και τα γύρω όργανα ή τα ιστόματα υποστούν βλάβες, οδηγώντας σε αποκλίσεις στη λειτουργία της έκκρισης και της απορρόφησης του σφηνοειδούς, τότε σχηματίζονται διάφορες τύπους υγρωμάτων του σφηνοειδούς. Η πάθηση, μετά την θεραπεία, έχει γενικά καλή πρόγνωση.

　　The scrotal skin of primary hydrocele is normal, with a large tension and is translucent. If the tunica vaginalis tension is not large and it is soft, it should be considered as possible secondary hydrocele, and one should be vigilant about the presence of lesions in the testicle and epididymis, such as tuberculosis, syphilis, inflammatory lesions, tumors, and filariasis. The hydrocele is manifested as a cystic mass in the scrotum or spermatic cord area, generally without discomfort, with a large difference in size, mostly ovoid. Congenital hydrocele can be gradually reduced or even completely disappeared by squeezing the fluid when lying flat, and most hydroceles are unilateral.

　　Hydrocele of the tunica vaginalis has a certain impact on male fertility, and the main reasons are:

　　(1) The hydrocele around the testicles compresses the testicles, affects blood circulation, and affects spermatogenic function.

　　(2) A large hydrocele makes the penis wrapped by the scrotal skin, which is unfavorable for normal sexual intercourse.

　　(3Those secondary to tuberculosis, orchitis, and other diseases are unfavorable for fertility.

　　It should be pointed out that the clinical importance lies in the long-term accumulation of fluid in the tunica vaginalis, with increased pressure causing ischemia of the testicles, poor spermatogenic function, and leading to infertility. Normally, there is a small amount of serous fluid in the tunica vaginalis sac, which is similar in nature to the serous fluid in the peritoneal cavity and has a lubricating effect, allowing the testicles to move freely within it. At the same time, a large hydrocele in adults can affect normal sexual life and also lead to infertility.

　　Clinical manifestations of hydrocele of the tunica vaginalis are cystic masses in the scrotum, with the size of the two testicles not being the same. According to the characteristics of the mass, hydrocele can be roughly divided into communicating and non-communicating types: the former has varying sizes of the mass, often decreases or even disappears during sleep or when pressed by hand, but returns to its original size after waking up or when the pressure is released; non-communicating hydrocele masses do not change in size or gradually increase, feel harder when palpated by hand, and do not shrink when pressed.

　　Hydrocele and inguinal hernia are very similar, and they appear in the same location, so parents often mistake hydrocele for inguinal hernia. In fact, it can be distinguished by the light transmission test. The scrotal skin is thin, the muscles are thin, and the tissue is loose, easily allowing light to pass through. If a flashlight is shone from below the scrotum, the skin and tissues inside the scrotum can be seen as bright red, and the testicles appear as a black shadow, which is called the 'light transmission test'. Since the hydrocele cyst contains fluid and is also translucent, after the flashlight is shone, the light can pass through the cyst, and the scrotal skin remains bright red, indicating a positive light transmission test; while inguinal hernia, the hernia cyst contains bowel, with turbid bowel contents, which is not easy to transmit light, the mass appears dark, indicating a negative light transmission test. In addition, when the hydrocele mass decreases, there is no 'gurgling' sound of bowel gas as in inguinal hernia.

　　The mild hydrocele of the tunica vaginalis does not affect fertility, but severe hydrocele can cause the penis to be hidden in the scrotal skin, affecting normal sexual life. In addition, due to the long-term pressure on the testicles, local blood circulation is poor, leading to testicular dysfunction and affecting fertility. The impact of secondary hydrocele on fertility depends on the condition of the primary disease.

　　Η υδροcele κύστης του όρχη είναι η συσσώρευση υγρού στο κύστη του σφαινίσματος που περιβάλλει τον όρχη που υπερβαίνει τη φυσιολογική ποσότητα και σχηματίζει μια κύστη ασθένειας, μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία και είναι μια κοινή κλινική ασθένεια. Για την πρόληψη της υδροcele κύστης του όρχη, πρέπει να λάβετε υπόψη τα εξής σημεία:

　　1、Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να φορούν ευρύχωρα και μαλακά εσωρουχά, για να αποφύγουν την τριβή με τον ελκωτό κόλπο του πέους. Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση κρύων φρούτων και πικάντικων, φρυγανισμένων και λιπαρών προϊόντων, και να ελέγχουν τη σεξουαλική δραστηριότητα.

　　2、Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να ρυθμίζουν την ψυχολογία τους, να διατηρούν την καλή διάθεση, και να αποφεύγουν την ψυχολογική ένταση.

　　3、Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να χρησιμοποιούν το κουτί του κόλπου του πέους ή τη πετσέτα για να στηρίξουν τον ελκωτό κόλπο του πέους, μπορεί να μειώσει την πίεση και τον πόνο, και είναι ευεργετική για την απορρόφηση του υγρού. Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να παρακολουθούν την καθαριότητα του κόλπου του πέους, προλαμβάνοντας την λοίμωξη.

　　4、Η υδροcele κύστης του όρχη έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης στις τροπικές περιοχές. Έχει σχέση με την λοίμωξη από το σπείραμα. Επομένως, οι προληπτικές ενέργειες κατά των μυγών είναι σημαντικές.

　　5、Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να παρακολουθούν την ξεκούραση κατά τη διάρκεια της θεραπείας, να αποφεύγουν την υπερφόρτωση, ειδικά κατά την οξεία φάση, πρέπει να κρεμαστούν αδιαλείπτως στο κρεβάτι για να αποφύγουν την επιδείνωση της κατάστασης.

　　6、Παρακολουθήστε την καθαριότητα του κόλπου του πέους, προλαμβάνοντας την λοίμωξη.

　　Η υδροcele κύστης του όρχη είναι η συσσώρευση υγρού στο κύστη του σφαινίσματος που περιβάλλει τον όρχη που υπερβαίνει τη φυσιολογική ποσότητα και σχηματίζει μια κύστη ασθένειας, μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία και είναι μια κοινή κλινική ασθένεια. Η εξέταση που απαιτείται για την υδροcele κύστης του όρχη είναι η εξέταση της υδροcele κύστης του όρχη.

　　Η εξέταση της υδροcele κύστης του όρχη: Η υδροcele κύστης του όρχη και η υδροcele κύστης του σπάνδον είναι συνήθως σφαιρικές ή οβάλ. Η υδροcele κύστης του μωρού είναι οβάλ, σταχευμένα στο inguinal region γίνεται σταδιακά στενότερη. Η επικοινωνιακή υδροcele κύστης είναι σφαιρική ή οβάλ, μπορεί να συρρικνωθεί ή να εξαφανιστεί όταν είναι επίπεδη. Μερικές φορές το κενό επικοινωνίας είναι πολύ μικρό, απαιτείται μακροχρόνιος κρεμάρισμα για να μειωθεί ελαφρώς, οπότε μπορεί να παραπλανήσει τη διάγνωση ως υδροcele κύστης του μωρού ή υδροcele κύστης του όρχη. Η επιφάνεια του πακέτου είναι λεία, με弹力, με αίσθηση της κύστης, οι μερικές με μικρή ένταση μπορεί να έχουν αίσθηση κινήσεων.

　　Η υδροcele κύστης του όρχη είναι η συσσώρευση υγρού στο κύστη του σφαινίσματος που περιβάλλει τον όρχη που υπερβαίνει τη φυσιολογική ποσότητα και σχηματίζει μια κύστη ασθένειας, μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία και είναι μια κοινή κλινική ασθένεια. Οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα εξής σημεία στη διατροφή τους:

　　Τροφές που πρέπει να καταναλώνουν οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη:

　　Για τη διατροφή της υδροcele κύστης, πρέπει να καταναλώνετε περισσότερες τροφές με υψηλή πρωτεΐνη, υψηλή βιταμίνη, εύκολα εμπεριέχουσες και πλούσιες σε ίνες, αυξάνοντας την αντοχή του οργανισμού και μειώνοντας τον κίνδυνο δυσκοιλιότητας.

　　Για τη διατροφή της υδροcele κύστης, προτιμήστε όσο το δυνατόν τη λήψη ημίρρευστων τροφών, καταναλώστε εύκολα εμπεριέχουσες τροφές, μειώστε τον φόρτο του γαστρικού και του εντέρου. Αλλά βεβαιωθείτε ότι η διατροφή είναι ολοκληρωμένη.

　　Τροφές που δεν πρέπει να καταναλώνουν οι ασθενείς με υδροcele κύστης του όρχη: υψηλή πρωτεΐνη, υψηλή βιταμίνη, χαμηλή λιπαρά και αλάτι, πικάντικες και ερεθιστικές τροφές, πλούσιες σε ζάχαρη και λιπαρά, σοβαρές, μαγειρεμένα σε υψηλή θερμοκρασία, κ.λπ., πρέπει να αποφεύγονται όσο το δυνατόν.

　　Η συνήθης μέθοδος θεραπείας της υδροcele κύστης του όρχη από την occidental ιατρική:

　　（Πρώτο）Η θεραπεία με ένεση: Μετά την αφαίρεση του υγρού, εισάγεται ορισμένα ερεθιστικά φάρμακα όπως η σιλίτσα, το λάδι της γαρίδας κ.λπ. στο σφαιροειδές κόλπο, για να προκαλέσει φλεγμονώδη συστέκεται. Για να εξαφανίσει το σφαιροειδές κόλπο. Αυτή η μέθοδος έχει μεγάλη αντίδραση, η συστέκεται δεν είναι πλήρης, και η δημιουργία πολυκομβικής υγροποίησης του σφαιροειδούς. Προκαλεί περισσότερες δυσκολίες στην χειρουργική θεραπεία. Χρησιμοποιείται λιγότερο.

　　（Δεύτερο）Η χειρουργική θεραπεία: Η υγροποίηση του σφαιροειδούς δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία των δύο μεθόδων. Η χειρουργική θεραπεία είναι η κύρια μέθοδος. Ο στόχος της χειρουργικής είναι να συνδέσει το σφαιροειδές κόλπο του εσωτερικού κύκλου σε υψηλή θέση, για να αποκλείσει την ροή του υγρού. Ο κάδος του εσωτερικού κάδου μπορεί να μην χρειάζεται να χειριστεί. Η υγροποίηση του σφαιροειδούς μπορεί να αφαιρεθεί ολόκληρο το κουτί του υγρού. Αν είναι δύσκολο να αφαιρεθεί, μπορεί να κόψει το τοίχωμα του κουτίου, να κάνει την μετατόπιση και την επανένωση. Η αποτελεσματική μέθοδος χειρουργικής θεραπείας της υγροποίησης του σφαιροειδούς είναι η εκτομή και η μετατόπιση του σφαιροειδούς.

　　Πρώτο, οι τύποι της υγροποίησης του βρέφους έχουν την ευκαιρία της αυτοθεραπείας, οπότε2έως την ηλικία του. Οι μικρές, ασymptomatikoi ενήλικες υγροποιήσεις μπορεί να μην χρειάζονται θεραπεία.

　　Δεύτερο, η ένεση της αφαίρεσης του υγρού και της ένεσης του σκληραποιητικού: Στην κοιλιακή πλευρά του κουτίου, η ένεση αφαίρεσης του υγρού, και στη συνέχεια η ένεση5％ το λάδι της γαρίδας, η υδροχλωρική κουινίνη (13.33％）、τετρακυκλίνη λύση ή ατεκτονημένο αλκοόλ κ.λπ. Μια φορά την εβδομάδα, γενικά χρειάζεται2～4Παράδειγμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ένεση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως η ερεθιστική αδένεια, η ερεθιστική αδένεια κ.λπ. Η ένεση της υγροποίησης του σφαιροειδούς είναι απαγορευμένη, και δεν είναι κατάλληλη για τους ασθενείς με πολύ πυκνή τοιχία, πολυκομβική κυστίτιδα ή ασθενείς με ασθένεια του προstatitis και του όρχιου. Επομένως, δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτή μέχρι σήμερα.

　　Η υγροποίηση του σφαιροειδούς, η υγροποίηση του βρέφους, και η υγροποίηση του σφαιροειδούς μπορούν να χρησιμοποιηθούν η σφαιροειδής μετατόπιση ή η μέγιστη σφαιροειδής εκτομή. Η υγροποίηση της κοιλιακής σφαιροειδούς πρέπει να γίνει μέσω της κοιλιακής γωνίας, να συνδέσει το σφαιροειδές κόλπο του περιτονίου κοντά στο εσωτερικό κύκλο και να σφραγίσει το μακρινό σφαιροειδές κουτί ή να το κόψει. Η θεραπεία της υγροποίησης της σφαιροειδούς πρέπει να θεραπεύσει την πρωτογενή ασθένεια. Για τους μεγάλους σφαιροειδείς υγροποιήσεις με εμφανή συμπτώματα, πρέπει να γίνει η σφαιροειδής μετατόπιση. Η υγροποίηση της σφαιροειδούς πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρο το κουτί του υγρού. Η υγροποίηση της κοιλιακής σφαιροειδούς πρέπει να κόψει το κανάλι, να συνδέσει το σφαιροειδές κόλπο του εσωτερικού κύκλου σε υψηλή θέση.

　　1、Η ένεση της αφαίρεσης του υγρού και της ένεσης του σκληραποιητικού. Αλλά είναι εύκολο να επανεμφανιστεί και να συνδυαστεί με λοιμώξεις.

　　2、Η θεραπεία της ανώτατης σφαιροειδούς υγροποίησης πρέπει να γίνει με βάση την αιτία. Αν είναι αιματορραγία από τραυματισμό, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αντισπασμωδικά και αντιβιοτικά, και πρέπει να αφαιρεθεί το αίμα όταν είναι πολύ. Αν προκαλείται από σκουληκίδες, πρέπει να ληφθούν η ορμόνη της αγκύλης και να γίνει η σφαιροειδής μετατόπιση. Αν προκαλείται από όγκο του όρχιου, πρέπει να γίνει η θεραπεία του όγκου του όρχιου.