Εξωγενεϊκή κυστική κύστη

　　1、η αιτία ανάπτυξης

　　Ο όγκος εξωγενεϊκής κυστικής κύστης προέρχεται από τις εξωγενεϊκές κύτταρες του Zimmermann.

　　2、η μηχανισμός ανάπτυξης

　　Ο όγκος είναι περιορισμένος σε κόμβους, με καθαρούς περιβόλους, με λεπτή κελύφους, με μέση διάμετρο4～8cm. Το κότσο είναι αχνό λευκό μέχρι κόκκινο, συχνά συνοδεύεται από αιμορραγία και κυστική μεταβολή, οι κακοήθεις μπορεί να δουν νεκρωση. Η μικροσκοπία δείχνει πλούσια αγγεία, με το εσωτερικό να είναι καλυμμένο από κανονικά ενδοθηλιακά κύτταρα. Τα κύτταρα του όγκου βρίσκονται πλήρως εκτός των κύτταρων της κύστης, συχνά υπάρχει ένας δακτύλιος κολλαγόνου μεταξύ των αγγείων και των κυττάρων του όγκου, τα κύτταρα του όγκου περιβάλλουν τα αγγεία και τους δακτυλούς κολλαγόνου σε μορφή κυκλώματος ή ακτίνας, η βαφή με PAS ή την ιντράφιλα είναι δυνατό να εμφανίσει σαφώς την εικόνα του αγγείου. Η οργανοπαθολογική διάκριση μεταξύ καλοήθους και κακοήθους εξωγενεϊκής κυστικής κύστης είναι δύσκολη. Η κακοήθεια συχνά εκφράζεται με την απόδοση του όγκου μεγαλύτερης από5cm, πολυμορφισμός κυττάρων, αύξηση της διαιρέσεως του πυρήνα ή τοπική νεκρωση κ.λπ. Ο όγκος δεν έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορεί να θεωρηθεί ως πιθανή κακοήθεια, γιατί μεταξύ τους περίπου20% μπορεί να έχουν τοπική διείσδυση ή μετασταση στη δρόμο του αίματος. Η ανοσοηχογράφηση δείχνει ισχυρή θετικότητα του vimentin. Το FXⅢa και το HLA-DR μπορεί να είναι θετικά, αλλά τα περισσότερα μόνο5%～20% των κυττάρων βαφτίζονται.

　　Τα χαρακτηριστικά του όγκου εξωγενεϊκής κυστικής κύστης είναι η αύξηση των όγκων κυττάρων εκτός του βασικού πέλματος, μπορεί να εκφραστεί ως εύλογη ή κακοήθης. Ο κακοήθης μπορεί να ονομαστεί εξωγενεϊκή κυστική σαρκόμα ή να ονομαστεί γενικά εξωγενεϊκή κυστική κυστική. Η οργανοπαθολογική διάκριση μεταξύ καλοήθους και κακοήθους εξωγενεϊκής κυστικής κύστης είναι δύσκολη, μπορεί να διακρίνεται από την οργανοπαθολογία, την ηλεκτρονική μικροσκοπία και την ανοσοηχογράφηση κ.λπ. Η συχνή επιπλοκή του εξωγενεϊκού κυστικού όγκου είναι η μετάσταση κατά μήκος των αγγείων ή των λεμφαδένων.

　　外阴血管外皮细胞瘤特点是瘤细胞在基底膜外增殖。该病常常表现为外阴缓慢生长的不规则肿物，无痛，肿块位置较浅表，质软。

　　1、肿瘤筛查是早期发现癌症和癌前病变的重要途径。体检中各项血液检查指标，B超、X光、肛门直肠指检，妇科体检中的巴氏涂片、乳腺钼钯摄片等都是常用的筛查肿瘤的方法。

　　2、定期体检，早期防治可提高生存率，注意随访。

　　3、预后与肿瘤大小有关。转移大多出现较晚，Reymond等(1972)报道1例外阴血管外皮细胞瘤患者在14年后出现股骨转移。

　　外阴血管外皮细胞瘤的诊断除了依靠临床表现外，相关的辅助检查也是必不可少的。主要的检查方法如下：

     1、肿瘤标志物检查，细胞遗传学检查。

　　2、组织病理学检查，免疫组化检测。

　　一、外阴血管外皮细胞瘤食疗方

　　1、首乌鸡蛋汤

　　组成：首乌120克，鸡蛋4只。

　　用法：将首乌煎取浓汤，煮鸡蛋4只。此为一日剂量，日服2次。

　　2、芝麻红糖粥

　　组成：黑芝麻200克，红糖30克。

　　用法：黑芝麻拣净，略炒，入瓶备用或捣柞装瓶。每次用2汤匙加红糖适量，蘸馒头或用开水冲服。

　　3、核桃芝麻粥

　　组成：核桃仁200克，芝麻100克，粳米100克。

　　用法：将核桃仁及芝麻各研末。粳米加适量水煮熟，再加入核桃仁、芝麻即可食用。

　　4、首乌山药羊肉汤

　　组成：首乌30克，山药100克，羊瘦肉500克，生姜9克。

　　5、肉300克、鲜河鱼1条(500克)、白萝卜1个。羊肉切成大块，放入滚水中，同切片的萝卜煮15分钟，汤和萝卜弃之。羊肉放入锅内，加水(约为锅容量的2/3)、葱、姜、酒，煮至熟透。若汤太少可加适量开水。将鱼用豆油煎透后，放入凌晨肉锅内煮30分钟。汤中加盐、香菜、蒜苗、葱末，即成美味可口的羊鱼鲜汤。主要用于术后的调养。

　　二、外阴血管外皮细胞瘤吃那些对身体好

　　1、宜多吃具有抗外阴肿瘤作用的食物，如芝麻、杏仁、小麦、大麦、土瓜、乌骨鸡、乌贼、乌梢蛇、猪胰、菊花、乌梅、桃子、荔枝、马齿苋、鸡血、鳗鱼、鲍鱼、蟹、鲎、沙丁鱼、文蛤、玳瑁。

　　2、疼痛宜吃鲎、赤、龙虾、淡菜、海参、虎鱼、甜菜、绿豆、萝卜、鸡血。

　　3、瘙痒宜吃苋菜、白菜、芥菜、芋艿、海带、紫菜、鸡血、蛇肉、穿山甲。

　　4、增强体质、预防转移宜吃银耳、黑木耳、香菇、猴头菇、鸡肫、海参、薏米、核桃、蟹、石龙子、针鱼。

　　5、手术后，耗气伤血，宜多食补气养血之品，如大枣、龙眼、扁豆、粳米、荔枝、香菇、胡萝卜、鹌鹑蛋、藕粉、豆类等。

　　6、手术后的放疗：耗阴损液，宜多食滋阴养液之品，如菠菜、小百菜、藕、犁、西瓜、香蕉、葡萄、海参、甘蔗、百合等。

　　7、手术后的化疗：易气血两损，宜常食补养气血之物，如木耳、香菇、核桃仁、桑椹、苡米粥、红枣、桂圆、海参等。

　　Τρίτον, η εξωκυτταρική ουλιά δεν πρέπει να καταναλώνει αυτά τα τρόφιμα

　　1、Αποφυγή της κατανάλωσης προϊόντων που προκαλούν φλεγμονή. Π.χ. ψάρια, γαρίδες, καβουρδισμένα κριάρια, κεφάλι κρέατος, κρέας χοίρου, κρέας γαλακτοπαραγωγής, κόκκοι κρέατος, κρέας κοτόπουλου.

　　2、Αποφύγή της κατανάλωσης πικάντικων και ερεθιστικών τροφών. Π.χ. σκόρδο, πιπέρι, κάρι, σπόροι κάρι, σπανάκι, κουκουνάρι.

　　3、Αποφυγή της κατανάλωσης καυτών και λιπαρών τροφών. Όπως τα φύκια, το βούτυρο, το βούτυρο, το σοκολάτα κ.λπ., αυτές οι τροφές έχουν την επίδραση να προσθέτουν υγρασία και θερμότητα, θα αυξήσουν την ποσότητα των λευκών εκροών, θα είναι επιβλαβείς για τη θεραπεία της ασθένειας.

　　4、Καταστέρηση του κάπνισμα, του οινοπωλείου, του καφέ και άλλων εξιθέρμοων ποτών.

　　Η θεραπεία του εξωκυτταρικού οισοφάγου από τη δυτική ιατρική είναι η κύρια θεραπεία, η κύρια θεραπεία είναι η νωρίς διάγνωση και νωρίς θεραπεία.

　　1、Χειρουργική θεραπεία:Πριν από την μετάσταση, η ενδιάμεση αφαίρεση της τοπικής περιοχής του εξωκυτταρικού οισοφάγου ή η ολοκληρωτική αφαίρεση του εξωκυτταρικού οισοφάγου.

　　2、Χημειοθεραπεία:Για να αυξηθεί η πιθανότητα επιβίωσης των ασθενών, η χημειοθεραπεία έχει καλή επίδραση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ακτινοβόλα κεφάλαια D (γενοδιαστήρικες κύριες), κύριες λιποκυταρίνες και μέθοτες μεθαμεθαμίνης που έχουν καλή αντίδραση στην κοινοποίηση της χημειοθεραπείας.

　　3、Ακτινοθεραπεία:Η ακτινοθεραπεία μετά τη χειρουργική επέμβαση σε κατάλληλο χρόνο, αν και τα αποτελέσματα δεν μπορούν να διασφαλιστούν, μπορούν επίσης να αποφέρουν οριστική θεραπεία.