Πνευμονία με Χλωροβάκτηρ

　　Flavobacterium pneumonia is caused by Flavobacterium infection, which is a Gram-negative bacillus including Flavobacterium meningosepticum, subgroup IIb, Flavobacterium odoratum, and Flavobacterium polytrophicum. Among them, Flavobacterium meningosepticum and subgroup IIb are the main pathogenic bacteria, which can cause various infections and sepsis in humans. The bacteria in this genus are Gram-negative, slender, slightly rounded at the ends, non-motile, non-spore-forming, catalase-positive, and can hydrolyze mannitol, with a slow and weak ability to ferment sugars. A significant feature is the production of a yellow pigment during growth.

　　Severe cases of Flavobacterium pneumonia, such as meningitis, pneumonia, and sepsis, have higher body temperature and severe toxicosis. Flavobacterium pneumonia may also lead to complications such as pleural effusion and antidiuretic hormone syndrome.

　　Common clinical manifestations of Flavobacterium pneumonia include fever, mostly mild or moderate irregular fever, and some cases of remittent fever. Severe cases, such as meningitis, pneumonia, and sepsis, have higher body temperature and severe toxicosis. Infants infected with Flavobacterium may show symptoms of poisoning, such as drowsiness, less movement, less crying, refusal to eat, and vomiting.

　　Flavobacterium pneumonia is an opportunistic pathogen, commonly occurring in patients who are hospitalized and in a state of exhaustion or in critically ill patients in intensive care units. These high-risk groups are the focus of clinical prevention of Flavobacterium pneumonia. Especially when performing respiratory machine treatment, nebulization inhalation, and tracheal diagnostic and therapeutic operations, it is necessary to strictly disinfect various instruments, and the tracheal tube套管 should be boiled and disinfected daily.1～2Secondly, it is best to use disposable suction tubes, and the respiratory machine tubes should be cleaned, soaked, and disinfected regularly. The air in the ward should also be disinfected regularly. Medical personnel or companions may carry Flavobacterium in the respiratory tract, so it is strictly required to wear masks when examining, treating, and caring for high-risk susceptible patients.

　　In case of Flavobacterium infection or outbreak, patients should be strictly isolated to prevent the spread of infection. At the same time, conduct epidemiological investigations, repeatedly culture various instruments and equipment, patient secretions, and air to identify bacterial types and species, and guide clinical protection and treatment.

　　When using broad-spectrum antibiotics in large quantities for a long time, one must pay attention to the imbalance of body flora to prevent opportunistic pathogens from multiplying. Therefore, it is advisable not to use broad-spectrum antibiotics for prophylactic treatment without clear indications. Patients who use large amounts of adrenal cortical hormones and immunosuppressants should pay special attention to preventing these life-threatening infections.

　　The hospital infection control department should regularly conduct pathogenic examinations and predictions in key intensive care units and areas susceptible to Flavobacterium, and thoroughly disinfect all utensils and air in areas where Flavobacterium is detected to prevent infection.

　　Η ανάλυση της πνευμονίας από το χλωροβακτήριο περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις και βοηθητικές εξετάσεις, οι συγκεκριμένες μεθόδους ανάλυσης είναι οι εξής.

　　1Εργαστηριακές εξετάσεις

　　Η συχνότητα των λευκοκυττάρων είναι συνήθως αυξημένη, μπορεί να υπερβεί5.0×10⁹/L, οι νευροκύτταρα μπορούν να φτάσουν9Πάνω από το 0％， με αριστερή μετακίνηση των λευκοκυττάρων. Η ταχύτητα της πλάσματος είναι συνήθως αυξημένη. Οι ασθενείς με πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων και λοιμώξεις με πυρετό, η γλουκوزαμινόμετρο της αίματος αυξάνεται, η λειτουργία του νεφρού είναι ανώμαλη. Η νόσος μπορεί να προκαλέσει συνδρόμο χαμηλής πυκνότητας πλάσματος, με μείωση της περιεκτικότητας σε νατρίο και κάλιο του αίματος και μείωση της πυκνότητας του πλάσματος κάτω από την πυκνότητα του ούρων. Η ανάλυση αίματος μπορεί να δείξει χαμηλή αιμοσφαιρίνη, υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα στο αίμα και αцидωση.

　　2Άλλες βοηθητικές εξετάσεις

　　Η ηλεκτροκαρδιογράφηση σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να παρουσιάσει αλλαγές στην ηλεκτροκαρδιογραφία με χαμηλή κάλιο και διαταραχές της συχνότητας της καρδιάς.

　　Η διατροφή των ασθενών με πνευμονία από το χλωροβακτήριο πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα να γευματίζεται, αποφύγετε τα πικάντικα και λιπαρά τρόφιμα. Οι συγκεκριμένες προσεκτικές παρατηρήσεις για τη διατροφή είναι οι εξής.

　　Πρώτο, ποια τρόφιμα πρέπει να τρώει η πνευμονία από το χλωροβακτήριο;

　　1Τα τρόφιμα πρέπει να είναι υψηλής θρεπτικής αξίας, ελαφριά και εύκολα να γευματίζονται, κυρίως υγρά, όπως τα φρούτα.

　　2Αποφύγετε τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

　　3Αποφύγετε τα λιπαρά ψάρια, τα αυγά και άλλα τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη A.

　　Δεύτερον, ποια τρόφιμα δεν πρέπει να τρώει η πνευμονία από το χλωροβακτήριο;

　　1Αποφύγετε τα πικάντικα και λιπαρά τρόφιμα. Οι ασθενείς με πνευμονία δεν πρέπει να προσθέτουν πιπέρι, κύμινο, σόις, κ.λπ. ως γεύση. Επίσης, πρέπει να αποφύγουν το κάπνισμα και το ποτό.

　　2Αποφύγετε τα γλυκά και ζεστά φρούτα, όπως το πεπόνι, το αμύγδαλο, το λεμόνι, το πορτοκάλι κ.λπ.

　　3Αποφύγετε τα κρύα και κρύα τρόφιμα, όπως το watermelon, το πέπιο, το μπανάνο, το kiwi κ.λπ.; Αποφύγετε τα τροφές με ξινή γεύση, όπως το ξύδι, το ξινό λάχανο, το pickled vegetables και το σακχάρνη, το ροδάκινο, το υστέρι και το ξινό πορτοκάλι κ.λπ.; Αποφύγετε τα τρόφιμα με γλυκιά γεύση: όπως το βελόνι, το σιταρί και τα μη αναπαραγόμενα βερίκοκα, το γαλακτοπατάτες κ.λπ.

　　Η πνευμονία από τον χλωροβακτήριο είναι ευαίσθητη στο μινοκυκλίνη και το οξυφλουοροξάλη,67％ των στελεχών είναι ευαίσθητα στο σουμπταμάν (β-λακτάμη) ή στο τσεφαλοξίλονη. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι μερικά στελέχη είναι ευαίσθητα στο βανκομυκίνη, το νεοβιομυκίνη, την κλινμυκίνη και την κλωρομεκλοβιρίνη. Μερικά ανθεκτικά στελέχη είναι ευαίσθητα στο αμικακίνη. Γενικά θεωρείται ότι η ερυθρομυκίνη και η ριφοβενζίνη έχουν καλή επίδραση στη θεραπεία της μeningitis.