οστική και δακτυλική φυματίωση του χεριού

　　Η οστική και δακτυλική φυματίωση του χεριού προκαλείται από την εισβολή της φυματίωσης μέσω της αιμορραγίας. Η παθολογική αλλαγή της οστικής φυματίωσης είναι κυρίως η αύξηση, η διάβρωση της οστικής ουσίας είναι η δεύτερη, η δημιουργία νεκρού οστού είναι σχετικά σπάνια. Η παθολογική αλλαγή της οστικής φυματίωσης του μικρού οστού του χεριού είναι κυρίως η αύξηση, η δημιουργία νεκρού οστού είναι μερικές φορές ορατή, η παθολογική αλλαγή είναι λίγο διαφορετική από αυτή των μακρών οστών. Συνήθως υπάρχει η αλλαγή της αεροφθοράς, δηλαδή η επέκταση του οστού, η μείωση της πυκνότητας, η επέκταση του σπονδύλου λόγω της διάβρωσης της οστικής ουσίας. Η δημιουργία νεκρού οστού είναι πιο συχνή από αυτή των μακρών οστών. Μπορεί να είναι επειδή το οστό είναι μικρό, η ευκαιρία για την επέκταση της νόσου στον αρθρώσιμο σημείο είναι μεγαλύτερη από αυτή των μακρών οστών. Η συχνότητα της φυματίωσης των μικρών οστών των χεριών και των ποδιών είναι πολύ υψηλότερη από αυτή των μακρών οστών, εξαιτίας της μικρής ή απουσίας των μυών γύρω από τα μικρά οστά, της έλλειψης της προστασίας των μυών. Επιπλέον, οι αίματοφόροι αγγεία των μικρών οστών είναι πιο μικρά, η ταχύτητα του ρεύματος του αίματος είναι αργή, οι βακτηριακοί σπόροι είναι εύκολα να σταματήσουν τοπικά και να προκαλέσουν νόσο. Στην οστική και δακτυλική φυματίωση του χεριού, ο αριθμός των περιπτώσεων του οστού είναι υψηλότερος από αυτό των δακτύλων, οι τελευταίοι δάχτυλοι είναι σπάνιοι. Στην5από τα δάχτυλα;1,2,3Η συχνότητα της νόσου της παλάμης και των δακτύλων είναι υψηλή;4,5Η συχνότητα της νόσου της παλάμης και των δακτύλων είναι χαμηλή.

　　Ο σοφός οστικός ιός του σκελετού της παλάμης και των δακτύλων μπορεί να προκαλέσει την πυοδότηση της επιδερμίδας, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σήραγγας. Η κύρια αιτία της ανάπτυξης της σήραγγας είναι η εισβολή των βακτηρίων στην οστική και την μαλατή ιστού, προκαλώντας μια μορφή τοπικής επαναλαμβανόμενης χρόνιου ερεθισμού της οστικής και της μαλατής ιστού. Αυτά τα βακτήρια ή τα διάφορα προκαταρκτικά μέσα που προκαλούνται από αυτά συνεχώς ερεθίζουν τον περιβάλλοντα μαλατό ιστού, προκαλώντας μια αντίδραση στρες (η συνδετική δράση του μαλατού ιστού γύρω από την οστική) που προκαλεί τη δυσκολία της αποτοξίνωσης του μεγάλου όγκου του πυώδους υγρού, υποχρεώνοντας τον πυώδη υγρό να διαβιβάζεται ατελώς, να καταστρέφεται περιφερειακά και να δημιουργεί σήραγγες.

　　Οι ασθενείς με σπονδυλική στήλη χωρίς άλλες περιοχές της σπονδυλικής στήλης δεν έχουν σαφείς συμπτώματα. Η αρχική τοπική ελαφριά οίδημα, στη συνέχεια το τοπικό οίδημα είναι σαφές, ο πόνος αυξάνεται. Αν η περιοχή της νόσου διεισδύσει στο δέρμα, το δέρμα μπορεί να γίνει κόκκινο, σκοτεινό. Επειδή το τοπικό μαλακό ιστού είναι λεπτό, μερικές φορές το αδένωμα σπάει και δημιουργεί οδοντίτιδα.

　　Η σπονδυλική στήλη προκαλείται από το βακτήριο της σπονδυλικής στήλης μέσω της αίματος. Η νόσος δεν έχει αποτελεσματικές προληπτικές μέθοδους, η πρώιμη ανακάλυψη και η γρήγορη διάγνωση είναι η κλειδί για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της νόσου. Απαιτείται η ενίσχυση της διατροφής, η μεγάλη κατανάλωση λαχανικών, φρούτων, ακατέργαστων φουντούκια, φυτικών κουκουνάρια, προϊόντα σόγιας και ολικές σίτες, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του σώματος για διάφορα θρεπτικά συστατικά.

　　Η σπονδυλική στήλη του ασθενούς μπορεί να δείξει την παρουσία νέου οστού του μυοστελή, την αύξηση του οστού, την αύξηση του μυελού του οστού, το οστό του οστού σε σχήμα καλαμποκιού ή τη δημιουργία οστού αέρος. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν νεκροί οστά, η αύξηση των νέων οστών των ηλικιωμένων δεν είναι σαφής.

　　Η διατροφή των ασθενών με σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι ήπια, να δώσει προσοχή στη μεγάλη κατανάλωση λαχανικών και φρούτων, να συνδυάζει τη διατροφή. Οι ασθενείς μπορούν επίσης να καταναλώνουν ακατέργαστα φουντούκια, φυτικά κουκουνάρια, προϊόντα σόγιας και ολικές σίτες, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του σώματος για διάφορα θρεπτικά συστατικά.

　　Η επίπονη αύξηση της σπονδυλικής στήλης είναι υψηλή, συνήθως μπορούν να χρησιμοποιηθούν μη χειρουργικές θεραπείες. Η μη χειρουργική θεραπεία της σπονδυλικής στήλης είναι πολύ καλή, ενίσχυση της διατροφής, αντιβακτηριακή θεραπεία, τοπική κατάλληλη στενάσματα, οι περισσότεροι από τους ιστούς μπορούν να θεραπευτούν. Για εκείνους που δεν είναι αποτελεσματικοί στη μη χειρουργική θεραπεία ή έχουν σαφείς νεκρούς οστά τοπικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χειρουργική θεραπεία, να καθαρίσει τον ιστο. Η σπονδυλική στήλη μπορεί να κάνει μια αλυσίδα τομή στην πλάτη, η σπονδυλική στήλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει την περιοχή της νόσου. Μετά την επέμβαση, το γυαλισμένο πλαίσιο στενάσματος3～4εβδομάδες, συνεχίστε να χρησιμοποιείτε αντιβακτηριακά φάρμακα3μήνας.