Athlete's foot

　　Η μυκητίαση των ποδιών είναι μια νόσος της επιδερμίδας των ποδιών που προκαλείται από παθογόνους μύκητες, με μεταδοτική ικανότητα. Η μυκητίαση των ποδιών είναι ευρέως διαδεδομένη παγκοσμίως, πιο συχνή στις ζώνες του τροπικού και υποτροπικού κλίματος. Στη Κίνα, η συχνότητα της μυκητίασης των ποδιών είναι επίσης πολύ υψηλή. Η επιφάνεια των ποδιών και των δακτύλων δεν έχει λιπογόνους αδένες, λείπεται από τα λιπαρά οξέα που επιβραδύνουν την ανάπτυξη των μυκήτων της επιδερμίδας, η φυσική αμυντική λειτουργία είναι κακή, ενώ οι αδένες ιδρώτα αυτών των τοποθεσιών είναι πλούσιοι, τα ιδρώτα είναι πολλά, μαζί με την κακή διατήρηση της αερισμού, το τοπικό υγρό και ζεστό περιβάλλον ευνοεί την ανάπτυξη των μυκήτων.

　　Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω των αλλαγών στα ενδοκρινικά, μειώνεται η ικανότητα της επιδερμίδας να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη από μύκητες, εύκολα να αναπτύξουν μυκητίαση των ποδιών. Οι παχύσαρκες έχουν υγρός μεταξύ των δακτύλων και τα ιδρώτα τους είναι εύκολα να αναπτύξουν μυκητίαση των ποδιών. Η βλάβη της επιδερμίδας των ποδιών, η καταστροφή της αμυντικής λειτουργίας της επιδερμίδας, είναι επίσης ένας παράγοντας που προκαλεί τη μυκητίαση των ποδιών. Οι διαβητικοί λόγω της έλλειψης ινσουλίνης προκαλούν διαταραχή της μεταβολικής ύλης, η περιεκτικότητα της επιδερμίδας σε ζάχαρη αυξάνεται, μειώνεται η αντοχή τους, εύκολα να αναπτύξουν μυκητίαση των ποδιών. Η κατάχρηση αντιβιοτικών, η μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών και ανοσοκατασταλτικών, κ.λπ., προκαλεί ανισορροπία της φυσικής μικροοικονομίας της επιδερμίδας, αυξάνει την ευαισθησία στη μυκητίαση των ποδιών.

　　Η εμφάνιση της μυκητίασης των ποδιών έχει επίσης σχέση με τον τρόπο ζωής. Μερικοί δεν δίνουν προσοχή στην καθαριότητα των ποδιών και των παπουτσιών τους, παρέχοντας καλή θέση για την ανάπτυξη των μυκήτων.

　　Οι πάσχοντες από μυκητίαση των ποδιών μπορούν επίσης να έχουν λοιμώξεις από μύκητες στο υπόλοιπο της επιδερμίδας. Επειδή οι πάσχοντες από μυκητίαση των ποδιών έχουν μακροχρόνια μυκητίαση ή αυτοεγκατάσταση λόγω των χεριών τους, μπορούν να έχουν μυκητίαση των νύχιων, μυκητίαση των χεριών, μυκητίαση του σώματος και του γυναικείου κόλπου κ.λπ. Με τη μυκητίαση των νυχιών, τα νύχια είναι θολά, αδιαφανή, με ουρλιαχτές και μολυσμένες εμφανίσεις, και η επιφάνεια χάνει το λαμπερό τους.

　　Οι πάσχοντες από μυκητίαση των ποδιών είναι επίσης ευάλωτοι σε λοιμώξεις από βακτήρια. Σε αυτή την περίπτωση, η τοπική έκκριση αυξάνεται και μπορεί να εμφανιστεί αίματοχρωμική λυκοκρυστίδα. Η λοίμωξη είναι ερυθρή, φλεγμονής, θερμή και επώδυνη. Αν δεν γίνει έγκαιρη και κατάλληλη αντιφλεγμονώδης θεραπεία, μπορεί να εμφανιστεί φλεγμονή των λεμφαγγείων, ερυθρότητα και φλεγμονή του ιστού της ουλής.

　　（1）Φλεγμονή των λεμφαγγείων

　　Κοινώς ονομάζεται '红线', η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική την ονομάζει '红线 σπούδα', επειδή η φλεγμονή προκαλείται από την εισβολή των βακτηρίων από την κατεστραμμένη επιδερμίδα στους λεμφαγγείς.

　　（2）Ερυθρότητα

　　Η ερυθρότητα είναι μια αρκετά σοβαρή επείγουσα φλεγμονή. Η ερυθρότητα στο κάτω μέρος των ποδιών ονομάζεται επίσης 'κυκλοφορία φωτιάς'. Είναι μια φλεγμονή των λεμφοαγγείων και των περιβάλλοντων υγιών ιστών του δέρματος και του υποδέρματος που προκαλείται από τη βλάβη της βακτηριακής λοίμωξης με β-βλαστική λεμφόκοκκους που εισχωρούν μέσα στα μεσαία ή μικρά λεμφαγγεία μέσω της βλάβης στο δέρμα.

　　（3）Φλεγμονή του ιστού της ουλής

　　Η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική την ονομάζει 'παθογόνο βλάβη', συνήθως προκαλείται από τη λοίμωξη με στρεπτόκοκκους. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μια επιπλέον διάδοση της λοίμωξης από στρεπτόκοκκους, εσcherichia coli και άλλους βακτήριους που προκαλούν την άμεση και εκτεταμένη λοιμώδη φλεγμονή των λιπώδους συνδέσμων. Αυτή η βλάβη μπορεί να συμβεί σε πιο表淺 ή σε πιο βαθιά θέσεις κάτω από τα μυοτένεια ή μεταξύ των μυών.

　　Η κλινική εκδήλωση της μυκητίασης των ποδιών περιλαμβάνει την εμφάνιση βαλανιτιδών μεταξύ των δακτύλων, απολέπιση ή λευκή και υγρή επιδερμίδα, μπορεί επίσης να εμφανιστεί βλάβη ή αυξημένη και ακαμψία επιδερμίδα, και μπορεί να επεκταθεί στην επιφάνεια των πυθίων και των άκρων, με έντονη κνησμό.

　　1, η δερματίτιδα εμφανίζεται στο πέλμα, στο περιθώριο του ποδιού, στο κατώτερο μέρος του ποδιού και στα άκρα των δακτύλων, καθώς και στην πλάτη των δακτύλων.]}

　　2, συχνά εμφανίζεται ή επιδεινώνεται κατά την θερινή περίοδο, ελαφρύνεται κατά την χειμερινή περίοδο.

　　3, η μορφή της δερματίτιδας διακρίνεται σε τρεις τύπους: τύπο βουβώνης, τύπο ξηρότητας, τύπο κρυσταλλικής μορφής. Οι τύποι μπορούν να μετατρέπονται οι ένας στον άλλον, μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα, αλλά συνήθως ένας τύπος είναι ο κύριος κατά την περίοδο.

　　⑴ Βουβώνες: Συνήθως εμφανίζεται στο κατώτερο μέρος του ποδιού και στα άκρα των δακτύλων. Αναφέρεται σε συγκεντρωμένες ή διασκορπισμένες βαθιές μικρές βουβώνες, όπως το μέγεθος των κόκκων, το τοίχωμα της βουβώνης είναι γενικά πιο πυκνό, μετά την διάσπαση ή την απορρόφηση υπάρχει μικρή κύστη. Αίσθημα κνησμού είναι έντονο, συχνά λόγω τριβής ή αυτοπροσβολής των βουβώνων, μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις.

　　⑵ Ξηρότητα: Εμφανίζεται στα διαστήματα των δακτύλων, ειδικά στο τρίτο και το τέταρτο δάκτυλο. Αναφέρεται σε τοπική υγρασία της επιδερμίδας, λευκή υγρασία, έντονο κνησμό. Συχνά λόγω σάπισεσης και τριβής, η επιδερμίδα διασπάται και αποκαλύπτεται η ερυθρή βλάβη, αυτή τη στιγμή υπάρχει κνησμός και πυρετός, οι υγρά έχουν ειδικό άρωμα. Αυτός ο τύπος είναι επίσης ευάλωτος σε λοιμώξεις που προκύπτουν από τριβή.

　　⑶ Κρυσταλλική μορφή: Συνήθως εμφανίζεται στο πέλμα, στο περιθώριο του ποδιού. Αναφέρεται σε υπερβολική καρβούνα, ξηρότητα, τριχοκυτταρική, αφαίρεση κύστης, ανοιχτόκυανη βάση. Αίσθημα ελαφρού κνησμού ή αδυναμίας κνησμού. Κατά την χειμερινή περίοδο, μπορεί να εμφανιστούν ραβδοκνίδες με πόνο.

　　4, η πορεία είναι αργή, συνήθως δεν ιατρεύεται για πολλά χρόνια.

　　5, μπορεί να γίνει η άμεση μικροσκοπική εξέταση του μυκήτου ή η κουλτούρα του μυκήτου για να διευκρινιστεί η διάγνωση.

　　1)Μια από τις σημαντικές μέθοδους πρόληψης της μυκητιάσης του ποδιού είναι η ενίσχυση της υγειονομικής παρακολούθησης και καθοδήγησης της επεξεργασίας των τροφίμων, η πρόληψη της απώλειας της θειαμίνης κατά τη διαδικασία της πολυκοπής των σπόρων. Επιπλέον, πρέπει να ενισχυθεί η ενημέρωση για την υγιεινή διατροφή, ειδικά στις περιοχές που παράγουν ρύζι και αυτούς που τρώνε ρύζι ως κύριο γεύμα, να επισημανθεί η σημασία της ποικιλίας των τροφίμων και της ισορροπίας της διατροφής.

　　2)Η σώμα δεν μπορεί να παράγει θειαμίνη, η αποθήκευση είναι περιορισμένη, οι βακτήρια του εντέρου μπορούν να παράγουν θειαμίνη, αλλά η ποσότητα είναι πολύ μικρή και κυρίως του τύπου του τριφωσφορικού, το έντερο είναι δύσκολο να το απορροφήσει. Επομένως, πρέπει να εισάγουμε τη θειαμίνη από τα τρόφιμα καθημερινά.1Η περιεκτικότητα της θειαμίνης στα φυσικά τρόφιμα κάθε100 γραμμάρια με το κρέας είναι το υψηλότερο 0.5~1Μγ, συμπεριλαμβανομένων όλων των σφαγιών, των κτηνικών προϊόντων, των ψαριών και των προϊόντων από φασόλια.2mg (οι άλλοι κρέατες είναι 0.1~0.2mg), σολομός 0.4mg, φασόλια 0.8mg, ουρανό 0.34mg, σταυροκομμένα 0.13mg. Τα λαχανικά, τα φρούτα, τα αυγά κάθε100 γραμμάρια περιέχουν θειαμίνη όχι μεγαλύτερη από 0.1mg. Επομένως, τα κρέατα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι εξαιρετικές πηγές θειαμίνης. Για τις εγκύους, τις γαλουχούσες, τους έφηβους, τους εργάτες φυσικής δουλειάς πρέπει να προσθέσουν αυτόν τον τύπο τροφίμων. Στις περιοχές με επιδημία μυκητιάσης του ποδιού μπορεί να διανεμηθεί η πρόληψη της δόσης της βιταμίνης Β.1Η καθημερινή λήψη.

　　3)Βιταμίνη Β1Η ημερήσια ανάγκη για τα βρέφη είναι 0.5mg, για τα παιδιά1~1Μγ, συμπεριλαμβανομένων όλων των σφαγιών, των κτηνικών προϊόντων, των ψαριών και των προϊόντων από φασόλια.5mg, για τις εγκύους και τις γαλουχούσες2~3mg.

　　4Η αδρεναλοκορτικοστερόλη και η αδρεναλοκορτικοστερόλη μπορούν να αντισταθμίσουν τη φυσική δράση της θειαμίνης, να εμποδίσουν την οξείδωση της ακετυλοκυανιδίνης. Η υπερβολική ποσότητα φολικού οξέος ή της νικοτινικής οξέος μπορεί να εμποδίσει τη φωσφορυλάτωση της θειαμίνης στο ήπαρ. Οι διουρηtics μπορεί να αυξήσουν την απόρριψη της θειαμίνης. Στις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να δοθεί προσοχή για να αποφευχθεί η εκδήλωση ή η επιδείνωση της ιατρικής μυκητιάσης του ποδιού.

　　Η εξέταση της μυκητιάσης απαιτεί την απόσπαση του τοιχώματος της φρέσκιας βουβώνης ή της βαθιάς κύστης κύστης για μικροσκοπική εξέταση μυκήτων, μπορεί να βρεθούν μύκητες και σπόροι. Η κύρια βάση είναι η κλινική εκδήλωση και η μικροβιολογική εξέταση, η διάγνωση είναι συνήθως εύκολη. Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να επαναληφθεί η μικροβιολογική εξέταση. Πρέπει να διαφοροποιηθεί από την μυκητιάση της ποδοκνημώδους, την μυκητιάση της εφιδρωσης και την έκζεμα.

　　Οι ασθενείς με μυκητίαση των ποδιών πρέπει πρώτα να καταναλώσουν πολλά τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη Β1Τροφίμα, για να συμπληρώσουν την ποσότητα της θειαμίνης, οι ενήλικες απαιτούνται συνήθως καθημερινά1Μγ, συμπεριλαμβανομένων όλων των σφαγιών, των κτηνικών προϊόντων, των ψαριών και των προϊόντων από φασόλια.5Υπολογισμός, μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορα ζωικά τρόφιμα, όπως αυγά, γάλα, ψάρι και προϊόντα από φασόλια.1Μγ, συμπεριλαμβανομένων όλων των σφαγιών, των κτηνικών προϊόντων, των ψαριών και των προϊόντων από φασόλια.5.

　　1Γρ., μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορα ζωικά τρόφιμα, όπως αυγά, γάλα, ψάρι και προϊόντα από φασόλια.

　　2Επιλογή κύριων τροφίμων και φασόλιών: αλεύρι που δεν έχει πολυτελώς αλεύριστεί, σπόροι φασόλιού, ορυζάκι, καλαμπόκι, ρύζι κ.λπ.

　　3Επιλογή κρέατος, αυγών και γάλακτος: λεπτό κρέας, κρέας της χελώνας, κρέας του κοριτσιού, αυγά κ.λπ.

　　4Επιλογή λαχανικών: ραπανί, σπαθάκι, κινόα, λάχανο κ.λπ.

　　5Επιλογή φρούτων: μήλα, πορτοκάλια, κόκκινες σταφίδες κ.λπ.

　　Τα συνηθισμένα μέθοδοι θεραπείας της μυκητίας των ποδιών στη δυτική ιατρική1+1Η θεραπεία της μυκητίας των ποδιών χρησιμοποιείται συνήθως αντιμυκητιασικά φάρμακα όπως το miconazole, το itraconazole, το terbinafine κ.λπ.; Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, χρησιμοποιούνται συνήθως τοπικά και ενδοφλέβια φάρμακα.1Therapy (όπως η συνδυασμένη χρήση της terbinafine εντός και εξωτερικά)

　　1Και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικά τοξικό εξαρτημένο από το κερατόλυτικο όπως το salicylic acid.

　　2Η θεραπεία της μυκητίας των ποδιών πρέπει να ξεκινήσει εγκαίρως, η μυκητίαση των ποδιών δεν μόνο επηρεάζει την καθημερινή ζωή, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες όπως η ερυθροδερμία.

　　3Όχι να σταματήσετε το φάρμακο από μόνοι σας. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ελαχιστοποίηση του σφίξιμου ως κριτήριο θεραπείας, πρέπει να συνεχιστεί η θεραπεία μέχρι να σκοτωθεί ο μύκητας.

　　4Όταν ο ασθενής αλλάζει τα γυαλιά, τα εσωτερικά ρούχα και τα υφάσματα του κρεβατιού κατά τη διάρκεια της θεραπείας, πρέπει να χρησιμοποιηθούν ζεστά νερά (6Πάνω από 0°C, θερμάνετε για να μειώσετε την πιθανότητα μετάδοσης.

　　5Όταν η μυκητίαση των ποδιών προκαλεί συναφή λοίμωξη, εμφανίζεται μια οξεία φλεγμονή στην τοπική περιοχή. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως η συνηθισμένη μυκητίαση των ποδιών, πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί η συναφή λοίμωξη. Αν υπάρχει ερυθρότητα, η τοπική περιοχή μπορεί να εφαρμόσει εξωτερικά υγρά borax ή φουραθρολίνη για να ανακουφίσει την φλεγμονή και το οίδημα, και είναι απαραίτητο να χορηγηθούν αντιβιοτικά σε όλο το σώμα ανάλογα με τις οδηγίες του γιατρού, και να λάβουν κατάλληλη ανάπαυση.