Το πυώδες νεφρό είναι μια σοβαρή πυώδης λοίμωξη του νεφρού, η οργανική δομή του νεφρού έχει καταστραφεί εκτεταμένα, με μεγάλο όγκο νεκρωτικού ιστού να σχηματίζει έναν μεγάλο κύστη πυώδους υγρών. Μπορεί να προκύψει από την ανέλεγκτη ανάπτυξη της πυώδους λοιμώξεως της κύστεως του νεφρού, αλλά μπορεί επίσης να προκύψει από την πέτρα του νεφρού, την πυελονεφρίτιδα, την πυώδη πυελονεφρίτιδα, την ουροδόχου κύστης κ.λπ. Η παθολογική εικόνα περιλαμβάνει την εκτεταμένη καταστροφή της οργανικής δομής του νεφρού, γεμάτη με μεγάλο όγκο πυώδους υγρών. Η κλινική εικόνα μπορεί να περιλαμβάνει συμπτώματα τοξικότητας της λοιμώξεως, όπως πυρετό, αδυναμία, χαμηλή θερμοκρασία, απώλεια βάρους, πόνους στην περιοχή των νεφρών, κονιονίτιδα στην περιοχή των νεφρών, μεγαλύτερο νεφρό, αύξηση των λευκοκυττάρων στο αίμα, αριστερή μετατόπιση. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο πυώδης ούρος, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί τόσο με όρατο όσο και με μικροσκοπικό τρόπο.
Αλλά όταν υπάρχει ουρολιθίαση, λόγω της αδυναμίας αποχώρησης των πυώδων ούρων, δεν μπορεί να εντοπιστεί. Σε αυτήν την περίπτωση, η παθολογική αλλαγή της πυελονεφρίτιδας είναι η εκτεταμένη καταστροφή της οργανικής δομής του νεφρού, η γεμάτη με πυώδη υγρά, σχηματίζοντας έναν μεγάλο κύστη πυώδους υγρών. Η υπερηχογράφηση θα πρέπει να είναι μια γεμάτη υγρά κύστη, περιβάλλεται από το νεφρικό φλοιό, σχηματίζοντας μια σχεδόν οβάλ μορφή, με σαφή όρια γύρω από το περιβάλλον, ενώ μέσα στην κύστη δεν υπάρχουν απόκριση ή σκοτεινή περιοχή, η οποία μπορεί να διαφέρει στο βαθμό της ασθένειας, δηλαδή στο βαθμό της λιποποίησης, μερικές φορές υπάρχουν μικρές οργανικές δομές που δεν έχουν καταστραφεί πλήρως, ή το πυώδες υγρό δεν έχει αποδοθεί πλήρως, εμφανίζοντας διαφορετικές μορφές μέσων απόκρισης. Η ποιότητα της διείσδυσης της κύστης εξαρτάται επίσης από την κατάσταση του πυώδους υγρού.
3. Τι είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του πυώδους νεφρού;
1Η ιστορία περιλαμβάνει συνήθως μακροχρόνια νεφρική λοίμωξη ή ιστορικό χειρουργικής επέμβασης για πέτρα στο νεφρό ή στην ουροδόχο κύστη.
2Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα έντονα, εκφράζονται με πυώδη ούρα, όταν τα ούρα και το πυώδες νεφρό επικοινωνούν, μπορεί να εμφανιστούν διαρκείς ορατοί πυώδεις ούρα, αλλά μπορεί να είναι και διακοπτόμενοι πυώδεις ούρα. Η τύπος της αιφνίδιας εκδήλωσης περιλαμβάνει σοβαρές συμπτώματα τοξικότητας, όπως τρέμουνες, υψηλή θερμοκρασία, αδυναμία, έμετος κ.λπ., και επίσης σαφείς τοπικά συμπτώματα, όπως πόνος στην κοιλιά και στην πλάτη.
3Η μυϊκή ένταση είναι η ανταπόκριση πραξίας που προκαλείται από την αργή και συνεχής τράβηγμα των μυών. Σε υγιείς οργανισμούς, ακόμα και κατά τη διάρκεια της ηρεμίας, οι οστεομυϊκές τους μυς έχουν μια ορισμένη μυϊκή ένταση για να διατηρούν μια ορισμένη στάση; Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας, οι μύες των άκρων επίσης συστέκονται σε μια ορισμένη μυϊκή ένταση.
4If it is a chronic course type, it presents with chronic infection toxic symptoms, such as low fever, night sweats, anemia, weight loss, etc., and local symptoms are relatively mild. Signs: Marked tenderness in the renal area, and a palpable enlarged kidney in the lumbar area. Complications: If not treated in time, renal abscess can penetrate the renal capsule and form a perinephric abscess.
5. What laboratory tests need to be done for pyonephrosis
Ultrasonic diagnostic criteria for pyonephrosis:
1The outline and shape of the kidney in the affected kidney area disappear.
2The kidney area is filled with a larger cystic structure, which contains no renal structure.
3Cystic structures are isolated structures and are unrelated to surrounding organs.
4It is necessary to exclude cystic diseases of the liver, gallbladder, spleen, pancreas, and adjacent organs and tissues.
7. Conventional methods of Western medicine for treating pyonephrosis
1General supportive treatment for systemic treatment, such as rest, strengthening nutrition, and blood transfusion for anemic patients.
2The rational use of antibiotics can select sensitive antibiotics according to the results of urine culture.
3Early renal puncture and stenting, adequate drainage, and observation of renal function recovery. If renal function recovers, then treat the obstruction; if renal function cannot recover, and the contralateral renal function is good, nephrectomy on the affected side should be performed.
4If the volume of the abscessed kidney is too large and the adhesion to the kidney area is tight, it is estimated that nephrectomy may be difficult. It is advisable to first perform nephrostomy and drainage, and then perform nephrectomy later. In patients with chronic lesions, the renal cortex becomes a thin and atrophic fibrous sheath that surrounds and fills the urinary system with pus, so it is recommended to perform nephrectomy, starting from the obstructed segment of the ureter and removing the kidney and ureter together.