Η αιμορραγική μυοκαρδίτιδα είναι γνωστή στην ιατρική ως ιογενής μυοκαρδίτιδα και είναι μια από τις πιο επικίνδυνες επιπλοκές της έμεσης και της διάρροιας, μερικές φορές η έμεση και η διάρροια μπορεί να προκαλούνται από ιούς, ο πιο συχνός ιός που προκαλεί μυοκαρδίτιδα είναι ο ιός Κοξάκι, ένας εντερικός ιός που μπορεί να εισέλθει απευθείας στις κύτταρα του μυοκαρδίου και να προκαλέσει βλάβη, μπορεί επίσης να προκαλέσει ορισμένα επιβλαβή προϊόντα που προκαλούν βλάβη στις κύτταρα του μυοκαρδίου, προκαλώντας μεταβολική βλάβη του μυοκαρδίου, μπορεί επίσης να επηρεάσει την κοιλία του καρδίου και το ενδοκαρδικό τοίχωμα, αν επηρεάσει το σύστημα της καρδιακής παλμής, τότε θα απειλήσει τη ζωή.
Ατυχήματα στο κυκλοφορικό και το νευρικό σύστημα είναι σημαντικές επιπλοκές που προκαλούν τον θάνατο από αιφνίδια έμεση και διάρροια στους ηλικιωμένους, κατά τη διάρκεια της έμεσης και της διάρροιας, μεγάλη ποσότητα υγρασίας και καλίου, νατρίου, καλίου, μαγνησίου και άλλων θετικών ιόντων εκκρίνεται μέσω των κόπρων, η απώλεια υγρασίας οδηγεί σε κατάσταση απώλειας υγρασίας, μείωση της περιεχομένου του αίματος, αύξηση της συνοχής του αίματος, βραδύτερη ροή του αίματος, εύκολη δημιουργία θρομβών και μπλοκαρίσματα των αγγείων, μπλοκαρίσματα των αρτηριών του καρδιακého κορμού προκαλούν κολποκαρδία και ισχαιμία του μυοκαρδίου, μπλοκαρίσματα των αγγείων του εγκεφάλου προκαλούν ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, το νατριο, το κάλιο, το κάλιο, το μαγνήσιο είναι σημαντικά θετικά ιόντα του σώματος, εκτός από τη διατήρηση της ισορροπίας του οξέος-βασικότητας του αίματος, έχουν κρίσιμη σημασία για τη διατήρηση της λειτουργίας της νευρικής μετάδοσης και της ρυθμίσεως της συχνότητας της καρδιακής συχνότητας, η έλλειψη τους μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές της ρυθμίσεως της συχνότητας της καρδιακής συχνότητας και αιφνίδιο θάνατο.
Η υπογλυκαιμία προκαλεί συχνά έμεση και διάρροια, η όρεξη μειώνεται συχνά, προκαλώντας ανεπαρκή πρόσληψη τροφής. Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί η αποθήκη γλυκόζης του ήπατος για να διατηρηθεί η σταθερότητα της γλυκόζης στο αίμα, αλλά οι ηλικιωμένοι δεν έχουν επαρκή αποθήκη γλυκόζης του ήπατος που μπορεί να μετατραπεί σε γλυκόζη. Όταν η γλυκόζη μειώνεται, οι ηλικιωμένοι συχνά εμφανίζουν εξάντληση, εφίδρωση, ταχυκαρδία, λευκότητα του προσώπου και σοκ, μια σειρά από συμπτώματα υπογλυκαιμίας, η κανονική συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα είναι3.9~6.2millimoles/millimoles, όταν η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα είναι κάτω από3.0 millimoles/Με την άνοδο, εμφανίζονται ψυχικά συμπτώματα ακόμα και κώμα, τα οποία συχνά προκαλούν αιφνίδια θανάτη.
Η απώλεια υγρασίας και η αλκαλογενής οξύτητα είναι οι κύριες θανατηφόρες αιτίες της αιφνίδιας έμεσης και διάρροιας, η μεθανογενής διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από τη μεταβολιστική δραστηριότητα του σώματος εξέρχεται μέσω της αναπνοής, ενώ τα υπόλοιπα απόβλητα χρειάζονται να μεταφέρονται μέσω του νερού και να εκκρίνεται από τους νεφρούς ως ούρα. Όταν υπάρχει απώλεια υγρασίας, η ποσότητα των ούρων μειώνεται λόγω της απώλειας υγρασίας από το σώμα, και σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να μην υπάρχουν ούρα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της εκκρίνουσας των απόβλητων που παράγονται από τον μεταβολισμό και στην συσσώρευση τους εντός του σώματος, προκαλώντας τοξικότητα και συμπτώματα, εκτός από την αλλαγή στη αναπνοή, μπορεί να εμφανιστούν και αδυναμία, εξάντληση και συμπτώματα του νευρικού συστήματος.
Μετά την επανεμφάνιση του γαστρικού προβλήματος, η λειτουργία της πέψης του σώματος μειώνεται σταδιακά, η αντοχή του εντέρου μειώνεται επίσης, αυξάνοντας το φορτίο της γαστρικής λειτουργίας, συχνά προκαλεί την επανεμφάνιση του γαστρικού προβλήματος.