Κροhn της βλεννογόνου περιοχής της κόλπουΗ νόσος εμφανίζεται συχνά ως πολυπολική έλκος στη βλεννογόνο περιοχή της κόλπου, είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του γαστρεντερικού συστήματος που δεν έχει εξακριβωθεί πλήρως.. Μπορεί να σχετίζεται με τους παρακάτω παράγοντες:
1Η νόσος αυτή έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης στην ίδια οικογένεια και η συχνότητα εμφάνισης διαφέρει μεταξύ των διαφόρων φυλών, η συχνότητα εμφάνισης στους Ιουδαίους είναι πολύ υψηλότερη από άλλες φυλές, υποδεικνύοντας ότι η εμφάνισή της μπορεί να σχετίζεται με γενετικούς παράγοντες, αλλά βρέθηκε ότι η νόσος Crohn έχει συγκεκριμένους οργανικούς αντιγονικούς αντιδράτες.
2οι λοιμώξεις από βακτήρια, μύκητες και ιούς μπορεί να έχουν σχέση με την προκαταρκτική ανάπτυξη της κρονονώδους νόσου, αλλά μέχρι τώρα δεν υπάρχουν απευθείας στοιχεία.
3οι παραγοντές της ανοσολογίας.
Η χαρακτηριστική βλάβη της κρονονώδους νόσου της εξωγενίτιδας είναι η μη τυροκυστική γιγάντιος ανάπτυξη που εξαπλώνεται στο υποδερματικό ιστού, και επεκτείνεται στο υποδερματικό λίπος. Αναφέρεται σε υπερπλασία του ιστού, υπερτροφία και τη δημιουργία ελκών. Η γιγάντιος ανάπτυξη αποτελείται κυρίως από κύτταρα του κεφαλαίου, πολλαπλά μεγάλα κύτταρα που συνοδεύονται από κατακλυσμό λεμφοκυττάρων, η δομή της μοιάζει με την περιφερική αγγειίτιδα της γιγάντιας ανάπτυξης. Η παθολογική έκφραση της γιγάντιας ανάπτυξης είναι συνώνυμη με την ενδοκοιλιακή νόσο, η τυπική ιστολογική χαρακτηριστική περιλαμβάνει την κατακλυσμό των φλεγμονικών κυττάρων, τη δημιουργία ελκών και την ανάπτυξη αμυγδαλών. Υπάρχουν10%%~25%% των αλλαγών του ιστού μπορεί να βρεθεί η μη τυροκυστική γιγάντιος ανάπτυξη.22%%~75%% των ασθενών με κρονονώδη νόσο εμφανίζουν σχετικές μυκοδερματικές συμπτώματα. Η κρονονώδη νόσο επηρεάζει συχνά τη κόλη, η Burgdorf κ.λπ. κατηγορίζουν τις εξωκοιλιακές βλάβες της κρονονώδους νόσου σε τέσσερις κατηγορίες:1οι δερματικές γιγάντιες ανάπτυξης περιλαμβάνουν τη δημιουργία σήραγγων και σφραγίδων γύρω από τον πρωκτό και τον ανατομικό κόλπο;2οι αφθώδεις ελκές του στόματος;3οι αλλαγές της διατροφής όπως η έλλειψη ζντιού, του αργιλού και της φυκοτρωφής;4οι τυχαίες αλλαγές περιλαμβάνουν την πολυποικιλία της ερυθρότητας, την μεταγενέστερη βουλούσα αποσφαλμάτωση της επιδερμίδας, την νεκρωτική αγγειίτιδα. Μεταξύ αυτών, η αλλαγή της δερματικής περιοχής της πρωκτικής περιοχής είναι πιο συχνή, στη25%% των ασθενών με κρονονώδη νόσο εκφράζουν την πρώτη τους συμπτωματολογία ως αλλαγές στο περιφερικό ήπαρ.