Pelvic inflammatory mass

　　Η πλειοψηφία των πυελοπαθικών όγκων προέρχονται από την οξεία σαλπυγίτιδα, λόγω της επέκτασης της φλεγμονής, η σάλπιγγα, οι ωοθήκες, ο μυώμας και τα εντέρα συσπάται σε ένα σύνολο, αυτό είναι η προέλευση της πυελοπαθίας.

　　Η πυελοπαθία μπορεί να προκαλέσει συσπάσεις του οργάνου και των οργάνων γύρω από τον οργανισμό, όπως την συσπάσεις του εντέρου, την μείωση της ικανότητας του εντέρου να κινηθεί, την κακή αιματοδότηση, και τελικά μπορεί να προκαλέσει την εμπορία του εντέρου και την ισχυροποίηση του εντέρου. Αν συμβεί η π穿孔, θα προκαλέσει τη διάχυτη λοίμωξη του κοιλιακού χώρου.

　　Η πλειοψηφία των πυελοπαθικών όγκων προέρχονται από την οξεία σαλπυγίτιδα, και τα κοινά συμπτώματα είναι τα εξής:

　　1Πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς

　　Ο πόνος μπορεί να αυξηθεί καθώς το πυελικό όγκο μεγαλώνει, αλλά είναι γενικά ανεκτός, και οι εκφράσεις είναι ο μυαλωδής πόνος και ο αργός πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, και η εμφάνιση είναι διακοπτόμενη.

　　2Πόνος κατά τη διάρκεια της περιόδου

　　Ο πόνος μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου, αλλά δεν είναι τόσο έντονος όσο ο πόνος από την ενδομητρία.

　　3Αύξηση των λευκών υγρών

　　Οι ασθενείς μπορεί να έχουν αύξηση των λευκών υγρών και μείωση του πόνου στο κάτω μέρος της κοιλιάς.

　　Η λογική πρόληψη μπορεί να μειώσει σημαντικά την εμφάνιση της ασθένειας, οπότε πώς να προλάβουμε την πυελοπαθία;

　　1Η αποφυγή όλων των μονοπατιών λοιμώξεων, η διατήρηση της καθαρότητας και της ξηρότητας του περιβόλου, η χρήση καθαρού νερού για την καθαριότητα των εξωτερικών γεννητικών οργάνων κάθε βράδυ, η χρήση ειδικών μπολ για κάθε άτομο, και η αποφυγή της χρήσης χεριών για τον καθαρισμό του κόλπου, καθώς και η αποφυγή της χρήσης ζεστού νερού και σαπουνιού. Κατά τη διάρκεια της πυελοπαθίας, η ποσότητα των λευκών υγρών είναι μεγάλη και η ποιότητα είναι粘稠, οπότε πρέπει να αλλάζουν συχνά τα εσωτερικά παντελόνια, να μην φορούν στενά, χημικά υφάσματα.

　　2Κατά τη διάρκεια της περιόδου, μετά την επέμβαση αποβολής και την απομάκρυνση του σπέρματος, η κόρης πρέπει να απαγορεύεται η σεξουαλική δραστηριότητα, η κολύμβηση, το μπάνιο στην κατσαρόλα και το μπάνιο στο σάουνα. Πρέπει να αλλάζουν συχνά τα υγιεινά κόλλες, καθώς η αμυντική ικανότητα του σώματος μειώνεται κατά την περίοδο αυτή, και οι παθογόνοι βακτήρια είναι πιο πιθανό να εισέλθουν και να προκαλέσουν λοίμωξη.

　　3Οι ασθενείς με οξεία ή υποοξεία πυελοπαθία πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες του γιατρού και να συνεργάζονται ενεργά με τη θεραπεία. Οι ασθενείς πρέπει να παραμένουν στο κρεβάτι ή να είναι σε μισή κλίση για να βοηθήσουν στην περιορισμένη ανάπτυξη της φλεγμονής και την εκροή των εκκρίσεων. Οι ασθενείς με χρονική πυελοπαθία δεν πρέπει να εργάζονται πολύ, να συνδυάζουν εργασία και ξεκούραση, να περιορίζουν τις σεξουαλικές δραστηριότητες για να αποφύγουν την επιδείνωση των συμπτωμάτων.

　　4Οι ασθενείς με πυρετό, κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης από τον πυρετό, συνήθως έχουν πολλή εφιδρωση. Πρέπει να διατηρούνται ζεστοί, να διατηρούνται το σώμα τους乾燥, να αλλάζουν τα ρούχα τους μετά την εφιδρωση και να αποφεύγουν τον αερισμό του κλιματιστικού ή τον απευθείας αερισμό.

　　5Καθώς πρέπει να παρατηρείτε την ποσότητα, την ποιότητα, τον χρώμα και την γεύση των λευκών υγρών. Η μεγάλη ποσότητα λευκών υγρών, ο κίτρινος χρώμας, η πυκνή ποιότητα και ο δυσάρεστος άρωμα υποδηλώνουν σοβαρή ασθένεια, ενώ η μετάβαση από κίτρινο σε λευκό (ή ελαφρώς κίτρινο) με μείωση της ποσότητας και την επιστροφή της γεύσης σε κανονική (λεπτή οξύτητα) υποδηλώνει βελτίωση της κατάστασης της ασθένειας.

　　6Οι ασθενείς με οξεία ή υποξεία πυελική λυμφοσάρκωμα πρέπει να διατηρούν την ομαλή κίνηση των κόπρων και να παρατηρούν τη φύση των κόπρων. Αν δείτε κόπρανα με σπώγο ή έντονη αίσθηση του εσωτερικού ερεθισμού, να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο, για να αποφύγετε την διάβρωση του τοιχώματος του εντέρου από την πυελική αμυγδαλή, προκαλώντας οξεία κοιλιακή λύση.

　　7Ορισμένοι ασθενείς, λόγω της παρουσίας χρόνιου πυελικού λυμφοσάρκωμα, όταν αισθάνονται ελαφρώς άσχημα, αυτοπροσπαθούν να πάρουν αντιβιοτικά, η μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει διαταραχή της φακής της κόλπου, προκαλώντας αύξηση της κόπρας, της λευκής σκόνης της κόπρας.

　　8Οι ασθενείς με πυελική λυμφοσάρκωμα πρέπει να δώσουν προσοχή στη διατροφή και την περιποίηση; Να ενισχύσουν την τροφή. Κατά τη διάρκεια της περιόδου της πυρετού, να καταναλώνετε ελαφριά και εύκολα αφομοιώσιμα τρόφιμα, για τους ασθενείς με υψηλή θερμοκρασία και καύση του σώματος, μπορεί να δοθεί σπόρος από λυκίσκο ή σπόρο από μήλο ή σπόρο από δαφνίδα για να πιείτε, αλλά δεν πρέπει να πιείτε ψυχρό.

　　9Για να γίνει η εργασία της αποφυγής της εγκυμοσύνης, να μειωθεί το创伤 της τεχνικής της τεκνοποίησης. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, να γίνει σφιχτή στενάγματα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή της βακτηριακής λοίμωξης.

　　10Για τους ασθενείς με χρόνιο πυελικό λυμφοσάρκωμα και κοιλιακή παχύτητα, η θεραπεία με κινεζική βοηθητική κολόνια είναι πολύ καλή, έχει την ιδιότητα να ενισχύει την ροή του αίματος και να διαλύει τα συνδεσμοί, να μαλακώνει τις σφιχτές συνδέσεις, να εμποδίζει την ενίσχυση της θερμότητας και να εμποδίζει την κρύα θερμότητα.

　　Για να διαγνωστεί το πυελικό λυμφοσάρκωμα, συνήθως απαιτείται η εξής εξέταση:

　　1Εξέταση αίματος

　　Η εξέταση αίματος δείχνει αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων. Η ταχύτητα της πτώσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων αυξάνεται, >40mm/h, μετά από μακρά διάρκεια της νόσου, συχνά η αριθμητική των ερυθρών αιμοσφαιρίων και η ταχύτητα της πτώσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων βρίσκονται στον φυσιολογικό ορίζοντα.

　　2Καλλιέργεια βακτηρίων

　　Η καλλιέργεια βακτηρίων βοηθά στην διάγνωση της φύσης της λύμφωσης, ώστε να γίνει η κατάλληλη θεραπεία.

　　3Δοκιμή ευαισθησίας στα φάρμακα

　　Η δοκιμή ευαισθησίας στα φάρμακα είναι χρήσιμη για να κατανοήσουμε τη δόση και τη μέθοδο της θεραπείας.

　　4Λαπαροσκόπηση

　　Η λαπαροσκόπηση βοηθά στην διάγνωση της πυελικής παχύτητας.

　　5Πυελική υπερηχογράφηση τύπου Β

　　Η πυελική υπερηχογράφηση μπορεί να δείξει όγκο στην πλευρά ή και τις δύο πλευρές του οργάνου, με ασαφή περιγράμματα, με πυκνή απόκριση γύρω από, χωρίς απόκριση εντός του όγκου, με όριο μεταξύ του όγκου και του οργάνου.

　　6Εξέταση MRI

　　Οι γυναικείες πυελικές λυμφοσάρκωμα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε θέση της πυελικής περιοχής, συχνά στην περιοχή των προστατευτών, με ακατατάκτωση μορφή, με συνδεσμοί γύρω από, αλλά χωρίς επέκταση, με μη ομοιόμορφη ενδιάμεση σήμα, με συχνή ενίσχυση της ολικής ενίσχυσης. Η εξέταση MRI μπορεί να δείξει σαφώς το μέγεθος και τη θέση του όγκου.

　　Η λογική διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση της νόσου, οπότε πώς θα πρέπει να τρέφονται οι ασθενείς με πυελική λυμφοσάρκωμα;

　　1Μπορείτε να καταναλώνετε περισσότερα λιπαρά κρέατα, κοτόπουλο, κράμβη, σπαράγγι, σέλινο, αυγά, βρόχια, αμυγδαλές, γαρίδες, κουνουπίδι, γαρίδες, κίτρινο κουκουνάρι, σπανάκι, κίτρινο κουκουνάρι, φρούτα κ.λπ.

　　2Συνιστάται να καταναλώνετε ελαφριά και εύκολα αφομοιώσιμα τρόφιμα όπως κόκκινη φασόλια, λιναρόσπορα, κίτρινη κουκουνάρα, λυκίσκο, σιταρόσπορο, χλόη κουκουνάρα, κ.λπ. Επίσης, προτιμάτε τρόφιμα με την ιδιότητα να ενισχύουν την ροή του αίματος και να διαλύουν τα συνδεσμοί, όπως αμύγδαλα, δέρμα φρούτων, κίτρινο κουκουνάρι, κίτρινο δέρμα, σακχαρόριζα, ρόδα, λουλούδι ρόδης κ.λπ. Επίσης, προσπαθείτε να προσθέσετε πρωτεΐνες όπως σπάνιο κρέας, κουνέλι, πάπιες και πιτσούκια.

　　3、Πρέπει να δοθεί προσοχή στη διατροφή και την προστασία. Κατά τη διάρκεια της θερμικής περιόδου, η διατροφή πρέπει να είναι ελαφριά και εύκολα αναψυκτική, για τους ασθενείς με πυελική φλεγμονή που έχουν υψηλή θερμοκρασία και βλάβη του σώματος, μπορεί να δοθεί σπόροι σπόρων, σπόροι σπόρων, σπόροι σπόρων κ.λπ., αλλά δεν πρέπει να καταναλωθούν ψυχρά μετά από ψύξη.

　　4、Ασθενείς με κρύο πόνους του κάτω κοιλιακού, φόβο του κρύου, πόνους της σπονδυλικής στήλης, ανήκουν στο τύπο της κρυοσυσσώσεως της αερόληψης, μπορεί να δοθεί γλυκίσματα όπως γλυκίσματα, γλυκίσματα, γλυκίσματα κ.λπ. Πόνους της σπονδυλικής στήλης, πολλές φορές ανήκουν στο τύπο της κενώσεως της σπλήνας, μπορεί να καταναλωθεί κρέας, αυγά, προϊόντα αίματος κ.λπ. Αποτελεσματικά.

　　Βασισμένος στις διαφορές των συγκεκριμένων περιπτώσεων, οι ασθενείς με πυελική φλεγμονώδη όγκο πρέπει να λάβουν διαφορετικές μεθόδους θεραπείας.

　　Πρώτο, γενική θεραπεία

　　Αφαίρεση των ανησυχιών του ασθενούς, ενίσχυση της εμπιστοσύνης στη θεραπεία, αύξηση της διατροφής, κατανάλωση ποικίλων φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε βιταμίνες, λογική άσκηση, προσοχή στη συνδυασμό εργασίας και ξεκούρασης, αύξηση της αντοχής του οργανισμού.

　　Δεύτερο, φυσική θεραπεία

　　Χρήση θερμών, καλοήθων ερεθισμάτων για την τοπική κυκλοφορία του αίματος του πυελικού τομέα. Βελτιώστε την κατάσταση της τροφοδοσίας των ιστών, βελτιώστε την μεταβολιστική ροή, για την ευκολότερη απορρόφηση και εξαφάνιση της φλεγμονής. Οι συνηθισμένες είναι οι σύντομες και υπερκοντινικές συχνότητες, η ιοντική διήθηση, η κεραμική θεραπεία κ.λπ.

　　Τρίτο, φαρμακευτική θεραπεία

　　1、Φάρμακα: Κατά τη χρήση αντιφλεγμονώδους φαρμακευτικής, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αλφα-Μυοκινάση ή υαλουρονιδάση, ενδομυϊκή ένεση.

　　2、Εφέ: Για την απορρόφηση των συσσωματώσεων και της φλεγμονής.

　　3、Καταστάσεις απαγόρευσης: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διακοπή της θεραπείας πρέπει να γίνει αν ο ασθενής παρουσιάσει αλλεργικές αντιδράσεις τοπικά ή συστημικά.

　　4、Άλλα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση αντιβιοτικών και δεξαμεθαζόνης ταυτόχρονα, η δόση της δεξαμεθαζόνης λαμβάνεται ενδοσφαινικά, και η μειωση της δόσης πρέπει να γίνει σταδιακά κατά τη διακοπή της θεραπείας.

　　Τέταρτο, χειρουργική θεραπεία

　　1、Παρουσιάσεις: Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση είναι δυνατή για την αφαίρεση της συσσωματωμένης ύλης όπως του υγρού της οπής των σαλπίγγων ή του όγκου οπής σαλπίγγων και οοθήκων, και για την παρουσία μικρών λοιμώξεων που επαναλαμβάνουν την φλεγμονή. Γενικά χρησιμοποιείται για την ηλικία που έχει φτάσει40 ετών, ασθενείς με επαναλαμβανόμενη πυελική φλεγμονή. Για τις νέες γυναίκες, πρέπει να διατηρηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η λειτουργία των ωοθηκών.

　　2、Τρόπος χειρουργικής: Η χειρουργική γίνεται με το κριτήριο της πλήρους θεραπείας, για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση της νόσου από την παρατεταμένη κατάσταση, να γίνει η αφαίρεση του ενός πλευρικού προσθέτου ή η πλήρης αφαίρεση του οργάνου και η αφαίρεση των δύο πλευρικών προσθέτων. Η αποτελεσματικότητα της μονοθεραπείας είναι κακή, είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθεί η συνδυαστική θεραπεία.