气腹痛

　　Toxikos kolikos tis pneumatikis antrikis einai enantion kai tou psichikou stres, kai ginetai me to blokading tou pneumatikou mekanizmoys tis gastrointestinikis, kai o pasxas diestai enantion psychroforikou kolikou, kai tos sympatous, kai tos apokaluptikous, kai tos anastreptous

　　Η δυσκοιλιότητα, εκτός από την κλινική εκδήλωση, μπορεί να προκαλέσει στένωση του εντέρου, με την εκδήλωση του πυελοκοκκίασης, της εντονότερης κοιλιακής ροής, της εναλλασσόμενης σφοδρής πόνου, πρέπει να προκαλέσει την υψηλή προσοχή των ιατρών και των ασθενών, και να αναζητήσει αμέσως ιατρική βοήθεια όταν εμφανιστεί.

　　Η κλινική εκδήλωση της δυσκοιλιότητας έχει τις παρακάτω χαρακτηριστικές:

　　1Παράξενοι κοιλιακοί ή κοιλιακοί κράμπες, έντονοι κράμπες, κρύες άκρα, ή βίαιες εμετικές και κοιλιακές κινήσεις, αλλά χωρίς σαφή εμετικά ή διάρροια, λευκή κρύα εφίδρωση, μπορεί να ανακτήσει φυσικά, και μετά από λίγο ο πόνος μπορεί να επανέλθει.

　　2Η κοιλιά είναι γενικά ευγενική, χωρίς όγκους, ή μόνο αίσθηση σφιγμοσύνης στο οισοφάγο και στο κοιλιακό, χωρίς σταθερή πίεση, με έντονη κοιλιακή ροή.

　　Η δυσκοιλιότητα προκαλείται συχνά από την χρόνιες γαστρεντερίτιδα, επίσης συχνά συμβαίνει μετά από υπερβολική κατανάλωση, υπερβολική κατανάλωση ακτινοβολικής τροφής, υπερβολική κατανάλωση κρύων ποτών, υπερβολική ψύξη της κοιλιάς και κακή διάθεση, και γι' αυτό πρέπει να πίνετε ζεστό γαρύφαλλο και ζάχαρη, να θερμάνετε το στομάχι, και αν χρειαστεί να λάβετε αντισπασμωδικά φάρμακα από το στόμα ή να πάτε στο νοσοκομείο για ενδομυϊκή ένεση. Επίσης, πρέπει να αποφύγετε τους παραπάνω παράγοντες που προκαλούν.

　　Η δυσκοιλιότητα κατά την διάρκεια της διάγνωσης, εκτός από την κλινική εκδήλωση, απαιτείται να γίνει χημική εξέταση. Ο ασθενής κάνει εξετάσεις όπως το Χ-Ρays και το γαστροσκόπιο, χωρίς να εντοπιστούν οργανικές αλλαγές. Οι γενικές εξετάσεις αίματος, κοπράνων και ούρων δεν έχουν ιδιαίτερες αποκαλύψεις.

　　Σε ό,τι αφορά τη διατροφή των ασθενών με δυσκοιλιότητα, θα πρέπει να είναι ελαφριά, να τρώνε περισσότερα λαχανικά και φρούτα, να διατηρούν μια υγιή διατροφή. Επιπλέον, οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν τα πικάντικα, τα λιπαρά, τα καπνισμένα και τα κρύα τρόφιμα.

　　Η θεραπεία μπορεί να καθοριστεί με βάση την βαθμολόγηση της κοιλιακής σπασμολύσης, ελαφριά χρήση δύο επιπέδων.

　　Πρώτο επίπεδο θεραπείας

　　Ανάπτυξη του θερμοφόρου μανίκιου στο κοιλιακό. Μπορεί να ληφθούν παραδοσιακά βότανα ή διμεθυλοσιλικό οξύ. Μερικά παραδοσιακά βότανα έχουν αντισπασμωδική δράση. Όπως το μαντάρα, το μακρύ βότανο, το γλυκόξιλο, το καρύδι, το μοσχοκάρυδο και το μέντα.

　　Δεύτερο επίπεδο θεραπείας

　　Φαρμακευτική θεραπεία. Χρησιμοποιούνται αντισπασμωδικά φάρμακα, όπως η cytopromethamine, που μπορούν να μπλοκάρουν τους μυοκινετικός υποδοχείς των平滑ομυών, και μπορούν επίσης να δράσουν άμεσα στις平滑ομυούς, απελευθερώνοντας τους σπασμούς των平滑ομυών. Οι ανεπιτυχείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν διπυρρολιναμίδη. Η διπυρρολιναμίδη ως αντιχολινεργικό φάρμακο έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την ατροπίνη και έχει ορισμένες σύνθετες δράσεις.

　　Τρίτο επίπεδο θεραπείας

　　Αλλαγή της διατροφής. Κατά την ανάλυση της φαρμακευτικής θεραπείας (όπως η διπυρρολιναμίδη) υπάρχει ορισμένοι παρενέργειες και μερικές φορές η αποτελεσματικότητα δεν είναι ικανοποιητική, η αλλαγή της διατροφής μπορεί να είναι πιο κατάλληλη από τη χρήση φαρμάκων.