Καρκίνος του κόλπου των επιθηλίων του κόλπου της μήτρας

　　Η ανάπτυξη του καρκίνου του κόλπου των επιθηλίων του κόλπου της μήτρας συνδέεται με το νωρίς γάμο, νωρίς το έμβρυο, πολλαπλές γέννες, ασυμμετρική σεξουαλική δραστηριότητα, οικονομική κατάσταση, φυλή και γεωγραφικό περιβάλλον. Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν επίσης ότι η λοίμωξη με ανθρώπινο πاپιλόματιδα του αναπαραγωγικού οργάνου έχει σημαντική σημασία στην αιτιολογία του καρκίνου του κόλπου της μήτρας, ωστόσο η αληθινή αιτία του καρκίνου του κόλπου της μήτρας δεν είναι γνωστή, μπορεί να σχετίζεται με τους παρακάτω προκαταρκτικούς παράγοντες:
　　1、ιογενής λοίμωξη.
　　2、σεξουαλική δραστηριότητα.
　　3、παράγοντες της μηνструακής και της γέννησης.
　　4、παράگیωση από κηλίδες.

　　Η καρκίνος του κόλπου της μήτρας έχει ήδη σοβαρά επηρεάσει την καθημερινή ζωή πολλών γυναικών. Αν οι πάσχουσες από καρκίνο του κόλπου της μήτρας δεν λάβουν έγκαιρη θεραπεία, η υγεία τους θα απειληθεί και θα είναι ευάλωτες σε επιπλοκές. Τότε, ποια είναι οι συνηθέστερες επιπλοκές του καρκίνου του κόλπου της μήτρας;

　　1

　　Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω της αύξησης της αίματης και της λυμφατικής ροής της οσφυοποντίδας, μπορεί να προωθήσει τη μετάσταση του καρκίνου. Και κατά τη διάρκεια της γέννησης, μπορεί να επέλθει η διασπορά του καρκίνου, η σοβαρή αιμορραγία και η λοίμωξη μετά τον τοκετό. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω της επίδρασης της οιστρογόνου, η ενεργή ανάπτυξη των κυττάρων του μεταβατικού ιστού του κόλπου της μήτρας είναι παρόμοια με την αλλαγή του καρκίνου του ιστού, αλλά έχουν κατευθυντική διάσταση, και οι αλλαγές αυτές μπορούν να αποκατασταθούν μετά τον τοκετό.

　　2

　　Οι επιπλοκές του είναι πιο σπάνιες, οι ασθενείς μπορεί να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη λόγω προδρομικής αποβολής ή αιμορραγίας πριν από τη γέννηση, η βλέννα του κόλπου και η βιοψία του ιστού μπορούν να καθορίσουν τη διάγνωση, οι γυναίκες με πρώιμη εγκυμοσύνη που έχουν αιμορραγία από τον κόλπο πρέπει να υποβληθούν σε κλασική εξέταση του κόλπου και να εκτελέσουν κυτταρολογική εξέταση του κόλπου.

　　3

　　Μετά τον τοκετό δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Επομένως, πρέπει να διαφοροποιηθεί από τον καρκίνο του ιστού του ιστού, ώστε να μην παραβιαστεί η κατάσταση της νόσου.

　　Ο καρκίνος των λεπιδοκυττάρων του κόλπου της μήτρας: ο κόλπος είναι μια μάζα με τη μορφή λουλουδιού ή εσωτερική καρκινική διείσδυση. Στο ιστολογικό επίπεδο, είναι ένας καρκίνος με υψηλή, μεσαία και χαμηλή διαίρεση. Οι προηγούμενες συμπτώματα του καρκίνου των λεπιδοκυττάρων του κόλπου της μήτρας μπορεί να μην είναι κανένα δυσφορία, συχνά ανακαλύπτεται κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή της εξέτασης. Πολλοί ασθενείς υποβάλλονται σε ιατρική περίθαλψη επειδή έχουν επαφή με αιμορραγία από τον κόλπο, και συχνά έχουν αιμορραγία χωρίς πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνουσίας, της κώληξής και της εξέτασης του κόλπου. Λιγότεροι ασθενείς έχουν αύξηση του σπέρματος του κόλπου, με κόκκινο χρώμα και κακή οσμή. Για τις γυναίκες μετά την κλιμάκωση, η ανακάλυψη της αιμορραγίας από τον κόλπο πρέπει να προκαλέσει αρκετή προσοχή, πρέπει να παρατηρηθεί το γυναικείο τμήμα του νοσοκομείου για ειδικές εξετάσεις.

　　Πρέπει να προωθηθεί η γνώση για την πρόληψη του καρκίνου και η κανονική ανίχνευση του καρκίνου του κόλπου της μήτρας. Η πρόωρη ανίχνευση και θεραπεία των καρκινικών αλλοιώσεων των επιθηλίων του κόλπου της μήτρας μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη καρκίνου του κόλπου της μήτρας. Πρέπει να διεξαχθεί η ανίχνευση του καρκίνου του κόλπου της μήτρας για την πρόωρη ανίχνευση, την πρόωρη διάγνωση και την πρόωρη θεραπεία.

　　Η κυτταρολογική εξέταση του κόλπου της μήτρας είναι η βασική μέθοδος για την πρόωρη ανίχνευση του καρκίνου του κόλπου της μήτρας, ενώ η έλεγχος του DNA του HPV υψηλού κινδύνου χρησιμοποιείται συνολικά για την πρόωρη ανίχνευση. Οι ασθενείς με μη φυσιολογική κυτταρολογία και θετικό DNA του HPV πρέπει να υποβληθούν σε κολποσκόπηση και βιοψία του κόλπου για την ακριβή διάγνωση. Η βιοψία του κόλπου είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τη διάγνωση του καρκίνου του κόλπου της μήτρας.

　　Η διατροφή των ασθενών με καρκίνο των λεπιδοκυττάρων του κόλπου της μήτρας πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα εξής σημεία:

　　1

　　Η πρώιμη επίδραση στην λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος είναι συνήθως μικρή, με βασικό στόχο την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας του ασθενούς και την αύξηση της ανοσοϊκανότητας. Θα πρέπει να παρέχονται όσο το δυνατόν περισσότερες θρεπτικές ουσίες, όπως πρωτεΐνες, ζάχαρη, λίπη και βιταμίνες. Όταν ο ασθενής έχει πολλή αιμορραγία από τη μήτρα, θα πρέπει να λάβει τρόφιμα που ενισχύουν το αίμα, σταματούν την αιμορραγία και καταστέλλουν τον καρκίνο, όπως η σιταριά, το βρώμυλο, η ιτιά, ο κόκκος της ιτιάς, η αμύγδα και ο καρπός της αμύγδα. Όταν ο ασθενής έχει πολλή υγρή λευκώδη, είναι καλό να απολαμβάνει σπονδυλοποιητικά τρόφιμα όπως η κάββαδα, ο κόκκος της κάββαδας και η ρίζα του λευκού σίταρου. Όταν ο ασθενής έχει πολλά黏稠 και δυσάρεστης οσμής λευκώδη, είναι καλό να τρώει ελαφριά και υγρά τρόφιμα όπως ο κόκκος της κάββαδας, ο κόκκος του λευκού ρυζιού και η ρίζα του λευκού σίταρου.

　　2

　　Η διατροφή για την αποκατάσταση της ενέργειας και την ενίσχυση του αίματος, η δημιουργία σπέρματος και η συμπλήρωση σπέρματος, περιλαμβάνει τρόφιμα όπως η ρίζα σιταριού, η κουκουνάρα, η σιτάρι, η γλυκόριζα, η κόκαλο του κουνέλιου, η κάββαδα, η σπόρος σιταριού, η γαλανόλευκη κετόσα και ο γάλακτος της αλόγου.

　　3、ακτινοθεραπεία

　　Η ρύθμιση της διατροφής βασίζεται στη ενίσχυση του αίματος και της υγρασίας, μπορεί να καταναλωθεί κρέας, κρέας, σπαράγγι, μανιτάρια, σπανάκι, σέλινο, δαμάσκονο, γλυκό κουκουνάρι κ.λπ.; αν εμφανιστούν η ακτινοβόλα κυστίτιδα και η ακτινοβόλα εντεροκολίτιδα λόγω της ακτινοθεραπείας, τότε πρέπει να δοθεί η διατροφή που έχει την δράση της απελευθέρωσης της θερμότητας και της υγρασίας, της ενίσχυσης της υγρασίας και της απελευθέρωσης της τοξίνης, όπως το κίτρινο γλυκό, το ρύζι, το κόκκινο ρύζι, το σπαράγγι, το σπαράγγι, το σπαράγγι, το σπαράγγι κ.λπ.

　　4、χημειοθεραπεία

　　Η ρύθμιση της διατροφής βασίζεται στη ενίσχυση του σπλήνα και της πνεύμονα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το γλυκό του κουταλιού, το ρύζι, το κρέας των ζώων, το πλακούν, το ακρίδα, το γαρίδι, το μανιτάρι, το βερίκοκο, το λάιμ, το βανίλια κ.λπ. Όταν εμφανίζονται αντιδράσεις του γαστρικού συστήματος, όπως ναυτία, έμετος, απώλεια της όρεξης, η διατροφή πρέπει να ρυθμιστεί για να ενισχύσει το σπλήνα και τον πνεύμονα, όπως το γλυκό του κουταλιού, το γάλα, το λάιμ, το βανίλια, το λάιμ κ.λπ.

　　5、πρόγνωση του καρκίνου του κόλπου της μήτρας

　　Επιλέξτε τρόφιμα υψηλής πρωτεΐνης και υψηλής θερμίδας, όπως γάλα, αυγά, κρέας, γαρίδες, κόκκινα ρύζι, κίτρινο ρύζι, σαλέπι, σπανάκι, κολοκύθι, μήλα κ.λπ.

　　Δημιουργείται μια κατάλληλη ατομική θεραπευτική στρατηγική μετά από τη συνολική αξιολόγηση της κλινικής φάσης, της ηλικίας του ασθενούς, των απαιτήσεων αναπαραγωγής, της γενικής κατάστασης, του επιπέδου της ιατρικής τεχνολογίας και των συνθηκών εξοπλισμού. Η γενική αρχή είναι να χρησιμοποιείται μια συνδυαστική θεραπευτική στρατηγική που βασίζεται στη χειρουργική και την ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία ως βοηθητική.

　　1、χειρουργική επέμβαση

　　Χρησιμοποιείται κυρίως για ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του κόλπου της μήτρας. Οι συνηθισμένες χειρουργικές μεθόδους περιλαμβάνουν: τη χειρουργική αφαίρεση του ολοκληρωμένου ουρήθρου, τη μεσοκυτταρική χειρουργική αφαίρεση του ολοκληρωμένου ουρήθρου και της πυελικής φαλακρότητας, τη χειρουργική αφαίρεση του ολοκληρωμένου ουρήθρου και της πυελικής φαλακρότητας, τη χειρουργική αφαίρεση της πυελικής φαλακρότητας και της πυελικής φαλακρότητας, και την αφαίρεση ή την πήψη των λιμφοκυττάρων της αριστεράς αorta. Οι νέοι ασθενείς με κανονική οvary μπορούν να διατηρηθούν. Για τους νέους ασθενείς που θέλουν να διατηρήσουν την αναπαραγωγική λειτουργία, η κωνική χειρουργική αφαίρεση του κόλπου της μήτρας ή η ολοκληρωτική χειρουργική αφαίρεση του κόλπου της μήτρας είναι δυνατή.

　　2、 ακτινοθεραπεία

　　Αξίζει για ασθενείς με μεσοπαθολογικό ή προχωρημένο στάδιο, ασθενείς με μη κατάλληλη κατάσταση για χειρουργική επέμβαση στην αρχή, πριν από τη χειρουργική επέμβαση για την ακτινοθεραπεία του μεγάλου όγκου του κόλπου της μήτρας, και για την υποστηρικτική θεραπεία μετά την χειρουργική επέμβαση όταν η ασθένεια ανακαλύπτεται με υψηλό κίνδυνο κατά τη λήψη της δοκιμής της δομής.

　　3、χημειοθεραπεία

　　Χρησιμοποιείται κυρίως για ασθενείς με προχωρημένο ή επαναλαμβανόμενο μεταστάσεις, και χρησιμοποιείται επίσης χειρουργική συνδυασμένη με προεπιχειρηματική νέα βοηθητική χημειοθεραπεία (περιφερική ή αρτηριακή ένεση χημειοθεραπείας) για τη μείωση της περιοχής του όγκου και τον έλεγχο της υποκλινικής μετάστασης, και χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση της ευαισθησίας της ακτινοθεραπείας. Τα συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα χημειοθεραπείας περιλαμβάνουν το πλατινίδιο, το καρμπαπλατινίδιο, το παλαστινίνη, το βόλαμιν, το ισοφθαλοφθαμίνη, το φθοροουρακίλιο κ.λπ.