Πολυκυστική νόσος

　　Η ανάπτυξη πολλαπλών όρχιων μπορεί να προκαλείται από την αποσύνθεση του προγεννητικού γεννητικού βραχίονα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαφοροποίησης των όρχιων, λόγω κάποιου παράγοντα που προκαλεί τη διάσπαση των επιθηλιακών λωρίδων του προγεννητικού γεννητικού βραχίονα κατά την πρώιμη φάση της ανάπτυξης του εμβρύου.. Η πολυκυστική νόσος είναι σπάνια να ξεπερνά;3Όρχιων, η Κίνα έχει αναφέρει μόνο ένα παράδειγμα με;4Όρχιων με ανωμαλίες, η Κίνα έχει αναφέρει μόνο ένα παράδειγμα από τον Zhao Guangmin;1925Ο Holder αναφέρει ένα παράδειγμα που έχει όχι μόνο;5Όρχιων, και επίσης;3Κοιλιακά σακίδια, συμπεριλαμβανομένων;2Ασθενείς με κανονικό κοιλιακό σακίδιο και όρχεις;1Ασθενείς με μη ώριμο κοιλιακό σακίδιο και όρχεις, η πολυκυστική νόσος συχνά βρίσκεται στην αριστερή πλευρά, μπορεί να είναι ένα παράγωγο στο κοιλιακό σακίδιο, πρέπει να επιβεβαιωθεί με ιστολογική εξέταση, αναφέρει ο Meban;37Παραδείγματα;21Παραδείγματα στην αριστερή πλευρά, ανάλυση από τον Pelander;53Παραδείγματα ασθενών με πολυκυστική νόσο;15%% των όρχιων στον ίδιο πλευρό είναι κρυπτοχορδαίοι, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, το επιπλέον όργανο έχει υποχωρήσει, και βρίσκεται σε μια ανώδυνη παχύτητα στο κοιλιακό σακίδιο..

　　Η πολυκυστική νόσος είναι μια πολύ σπάνια παθολογία προγεννητικής ανάπτυξης, η οποία δεν έχει συχνά συμπτώματα, αλλά ανακαλύπτεται τυχαία. Η ικανότητα αναπαραγωγής είναι γενικά κανονική. Ωστόσο, όταν συμβεί κακοήθης μεταμόρφωση ή στροφή του όρχιου, είναι απαραίτητη η άμεση αντιμετώπιση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνοδεύεται από κήλη ή μη πλήρη υποχώρηση. Για τους ασθενείς με κήλη, πρέπει να γίνει ενεργής χειρουργική αποκατάσταση.

　　Οι περισσότεροι ασθενείς με πολυκυστίτιδα δεν έχουν συμπτώματα, είναι τυχαία ανακαλύπτονται. Η αναπαραγωγική ικανότητα είναι γενικά κανονική. Ωστόσο3Όρχις μπορεί να προκαλέσει κακή μετάλλαξη ή στροφή και πρέπει να χειριστείται άμεσα. Συνήθως συνοδεύεται από κήλη ή μη πλήρης πτώση. Ο όρχις με τον epididymis και τον σπερματοφόρο3Όρχις μπορεί να γίνει μια αιτία διατήρησης της αναπαραγωγικής ικανότητας μετά την αποσφαλμάτωση των σπερματοφόρων.

　　Οι ασθενείς με πολυκυστίτιδα έχουν συνήθως καμία συμπτώματα, συχνά με κήλη ή περιστροφή του επιπλέον όρχιου, ή την αίσθηση του ανωμαλού μπλοκ στο κόλπο. Η σύγχρονη υπερηχογραφία και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να είναι πολύ σαφείς, ακόμη και χωρίς χειρουργική εξέταση και παθολογική διάγνωση.

　　Η ανάπτυξη της πολυκυστίτιδας μπορεί να προκαλείται από ανωμαλίες ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής περιόδου, δεν υπάρχει αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης. Αν ο επιπλέον όρχις αναπτύσσεται καλά χωρίς παθολογικές αλλαγές, μπορεί να μην αφαιρεθεί. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν όγκοι και στροφές, απαιτείται χειρουργική αφαίρεση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να διατηρηθεί ο όρχις, αλλά απαιτείται κανονική έλεγχος, συμπεριλαμβανομένων των υπερηχογραφικών ελέγχων για την αποκλεισμό των αρχικών όγκων.

　　Η πολυκυστίτιδα πρέπει να κάνει υπερηχογραφία και παθολογική εξέταση, συγκεκριμένα όπως ακολουθεί:

　　1Η υπερηχογραφία μπορεί να ελέγξει τη θέση της πολυκυστίτιδας, αλλά συνήθως η θετικότητα είναι χαμηλή.

　　2Η χειρουργική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει αν το μπλοκ του κόλπου ή του inguinal είναι όρχις, ή κατά την εξέταση της διπλής κρυφής κυστίτιδας να βρεθεί εντός της κοιλίας3Όρχις ή3Όρχις.

　　3Η οργανολογική εξέταση του μπλοκ πρέπει να επιβεβαιωθεί οργανολογικά.

　　Η πολυκυστίτιδα είναι μια σπάνια γενετική ανωμαλία ανάπτυξης, η διατροφή δεν έχει αποτελεσματική υποστηρικτική θεραπεία, η διατροφή των ασθενών είναι κυρίως ελαφριά, εύκολα απορροφήσιμη, πολλή φρούτα και λαχανικά, λογική συνδυασμός διατροφής, προσοχή στην επαρκή θρεπτική αξία. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αποφύγουν τη χρήση πικάντικων, λιπαρών, κρύων τροφών.

　　Η θεραπεία της πολυκυστίτιδας διαφέρει από άτομο σε άτομο. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν όγκοι και στροφές, απαιτείται χειρουργική αφαίρεση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να διατηρηθεί ο όρχις, αλλά απαιτείται κανονική έλεγχος, συμπεριλαμβανομένων των υπερηχογραφικών ελέγχων για την αποκλεισμό των αρχικών όγκων. Αν ο επιπλέον όρχις αναπτύσσεται καλά χωρίς παθολογικές αλλαγές, μπορεί να μην αφαιρεθεί.